ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 105
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150151
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LXX | DIODATI |
---|---|
1 αλληλουια εξομολογεισθε τω κυριω οτι χρηστος οτι εις τον αιωνα το ελεος αυτου | 1 CELEBRATE il Signore; predicate il suo Nome; Fate assapere i suoi fatti fra i popoli. |
2 τις λαλησει τας δυναστειας του κυριου ακουστας ποιησει πασας τας αινεσεις αυτου | 2 Cantategli, salmeggiategli, Ragionate di tutte le sue maraviglie. |
3 μακαριοι οι φυλασσοντες κρισιν και ποιουντες δικαιοσυνην εν παντι καιρω | 3 Gloriatevi nel Nome della sua santità; Rallegrisi il cuor di coloro che cercano il Signore. |
4 μνησθητι ημων κυριε εν τη ευδοκια του λαου σου επισκεψαι ημας εν τω σωτηριω σου | 4 Cercate il Signore, e la sua forza; Cercate del continuo la sua faccia. |
5 του ιδειν εν τη χρηστοτητι των εκλεκτων σου του ευφρανθηναι εν τη ευφροσυνη του εθνους σου του επαινεισθαι μετα της κληρονομιας σου | 5 Ricordate le sue maraviglie ch’egli ha fatte; I suoi miracoli e i giudicii della sua bocca; |
6 ημαρτομεν μετα των πατερων ημων ηνομησαμεν ηδικησαμεν | 6 O voi, progenie d’Abrahamo, suo servitore; Figliuoli di Giacobbe, suoi eletti. |
7 οι πατερες ημων εν αιγυπτω ου συνηκαν τα θαυμασια σου ουκ εμνησθησαν του πληθους του ελεους σου και παρεπικραναν αναβαινοντες εν τη ερυθρα θαλασση | 7 Egli è il Signore Iddio nostro; I suoi giudicii son per tutta la terra |
8 και εσωσεν αυτους ενεκεν του ονοματος αυτου του γνωρισαι την δυναστειαν αυτου | 8 Egli si ricorda in eterno del suo patto, E in mille generazioni della parola ch’egli ha comandata; |
9 και επετιμησεν τη ερυθρα θαλασση και εξηρανθη και ωδηγησεν αυτους εν αβυσσω ως εν ερημω | 9 Del suo patto, ch’egli fece con Abrahamo; E del suo giuramento, ch’egli fece ad Isacco; |
10 και εσωσεν αυτους εκ χειρος μισουντων και ελυτρωσατο αυτους εκ χειρος εχθρου | 10 Il quale egli confermò a Giacobbe per istatuto, E ad Israele per patto eterno; |
11 και εκαλυψεν υδωρ τους θλιβοντας αυτους εις εξ αυτων ουχ υπελειφθη | 11 Dicendo: Io ti darò il paese di Canaan, Per sorte della vostra eredità. |
12 και επιστευσαν εν τοις λογοις αυτου και ησαν την αινεσιν αυτου | 12 Quantunque fosser ben poca gente, E forestieri in esso. |
13 εταχυναν επελαθοντο των εργων αυτου ουχ υπεμειναν την βουλην αυτου | 13 E mentre essi andavano da una gente ad un’altra, Da un regno ad un altro popolo, |
14 και επεθυμησαν επιθυμιαν εν τη ερημω και επειρασαν τον θεον εν ανυδρω | 14 Egli non permise che alcuno li oppressasse; Anzi gastigò eziandio dei re per amor loro, |
15 και εδωκεν αυτοις το αιτημα αυτων και εξαπεστειλεν πλησμονην εις τας ψυχας αυτων | 15 E disse: Non toccate i miei unti, E non fate alcun male a’ miei profeti. |
16 και παρωργισαν μωυσην εν τη παρεμβολη και ααρων τον αγιον κυριου | 16 Poi egli chiamò la fame sopra la terra; E ruppe tutto il sostegno del pane. |
17 ηνοιχθη η γη και κατεπιεν δαθαν και εκαλυψεν επι την συναγωγην αβιρων | 17 Egli aveva mandato dinanzi a loro un uomo, Cioè Giuseppe, che fu venduto per servo; |
18 και εξεκαυθη πυρ εν τη συναγωγη αυτων φλοξ κατεφλεξεν αμαρτωλους | 18 I cui piedi furono serrati ne’ ceppi; La cui persona fu messa ne’ ferri. |
19 και εποιησαν μοσχον εν χωρηβ και προσεκυνησαν τω γλυπτω | 19 La parola del Signore lo tenne al cimento, Fino al tempo che venne ciò ch’egli aveva detto. |
20 και ηλλαξαντο την δοξαν αυτων εν ομοιωματι μοσχου εσθοντος χορτον | 20 Allora il re mandò a farlo sciorre; Il dominator di popoli mandò a largheggiarlo. |
21 επελαθοντο του θεου του σωζοντος αυτους του ποιησαντος μεγαλα εν αιγυπτω | 21 Egli lo costituì padrone sopra la sua casa, E rettore sopra tutto il suo stato; |
22 θαυμαστα εν γη χαμ φοβερα επι θαλασσης ερυθρας | 22 Per tenere a freno i suoi principi a suo senno; E per dare ammaestramento a’ suoi anziani. |
23 και ειπεν του εξολεθρευσαι αυτους ει μη μωυσης ο εκλεκτος αυτου εστη εν τη θραυσει ενωπιον αυτου του αποστρεψαι την οργην αυτου του μη εξολεθρευσαι | 23 Poi Israele entrò in Egitto; E Giacobbe dimorò come forestiere nel paese di Cam. |
24 και εξουδενωσαν γην επιθυμητην ουκ επιστευσαν τω λογω αυτου | 24 E Iddio fece grandemente moltiplicare il suo popolo; E lo rendè più possente che i suoi nemici |
25 και εγογγυσαν εν τοις σκηνωμασιν αυτων ουκ εισηκουσαν της φωνης κυριου | 25 Egli rivolse il cuor loro a odiare il suo popolo, A macchinar frode contro a’ suoi servitori. |
26 και επηρεν την χειρα αυτου αυτοις του καταβαλειν αυτους εν τη ερημω | 26 Egli mandò Mosè, suo servitore; Ed Aaronne, il quale egli aveva eletto. |
27 και του καταβαλειν το σπερμα αυτων εν τοις εθνεσιν και διασκορπισαι αυτους εν ταις χωραις | 27 Essi eseguirono fra loro i miracoli ch’egli aveva loro detti, E i suoi prodigi nella terra di Cam. |
28 και ετελεσθησαν τω βεελφεγωρ και εφαγον θυσιας νεκρων | 28 Egli mandò le tenebre, e fece oscurar l’aria; Ed essi non furono ribelli alle sue parole. |
29 και παρωξυναν αυτον εν τοις επιτηδευμασιν αυτων και επληθυνθη εν αυτοις η πτωσις | 29 Egli cangiò le acque loro in sangue, E fece morire il lor pesce. |
30 και εστη φινεες και εξιλασατο και εκοπασεν η θραυσις | 30 La terra loro produsse rane, Ch’entrarono fin nelle camere de’ loro re. |
31 και ελογισθη αυτω εις δικαιοσυνην εις γενεαν και γενεαν εως του αιωνος | 31 Alla sua parola venne una mischia d’insetti, E pidocchi in tutte le lor contrade. |
32 και παρωργισαν αυτον εφ' υδατος αντιλογιας και εκακωθη μωυσης δι' αυτους | 32 Egli mutò le lor pioggie in gragnuola, E in fuoco divampante nel lor paese; |
33 οτι παρεπικραναν το πνευμα αυτου και διεστειλεν εν τοις χειλεσιν αυτου | 33 E percosse le lor vigne, e i lor fichi; E fracassò gli alberi della lor contrada. |
34 ουκ εξωλεθρευσαν τα εθνη α ειπεν κυριος αυτοις | 34 Alla sua parola vennero locuste, E bruchi senza numero; |
35 και εμιγησαν εν τοις εθνεσιν και εμαθον τα εργα αυτων | 35 Che rosero tutta l’erba nel lor paese, E mangiarono il frutto della lor terra. |
36 και εδουλευσαν τοις γλυπτοις αυτων και εγενηθη αυτοις εις σκανδαλον | 36 Poi egli percosse ogni primogenito nel lor paese, Le primizie d’ogni lor forza. |
37 και εθυσαν τους υιους αυτων και τας θυγατερας αυτων τοις δαιμονιοις | 37 E condusse fuori Israele con oro e con argento; E non vi fu alcuno, fra le sue tribù, che fosse fiacco. |
38 και εξεχεαν αιμα αθωον αιμα υιων αυτων και θυγατερων ων εθυσαν τοις γλυπτοις χανααν και εφονοκτονηθη η γη εν τοις αιμασιν | 38 Gli Egizi si rallegrarono della lor partita; Perciocchè lo spavento di essi era caduto sopra loro. |
39 και εμιανθη εν τοις εργοις αυτων και επορνευσαν εν τοις επιτηδευμασιν αυτων | 39 Egli distese la nuvola, per coverta; Ed accese un fuoco, per alluminarli di notte. |
40 και ωργισθη θυμω κυριος επι τον λαον αυτου και εβδελυξατο την κληρονομιαν αυτου | 40 Alla lor richiesta egli addusse delle quaglie, E li saziò del pane del cielo. |
41 και παρεδωκεν αυτους εις χειρας εθνων και εκυριευσαν αυτων οι μισουντες αυτους | 41 Egli aperse la roccia, e ne colarono acque; Rivi corsero per i luoghi aridi. |
42 και εθλιψαν αυτους οι εχθροι αυτων και εταπεινωθησαν υπο τας χειρας αυτων | 42 Perciocchè egli si ricordò della parola della sua santità, Detta ad Abrahamo, suo servitore; |
43 πλεονακις ερρυσατο αυτους αυτοι δε παρεπικραναν αυτον εν τη βουλη αυτων και εταπεινωθησαν εν ταις ανομιαις αυτων | 43 E trasse fuori il suo popolo con allegrezza, E i suoi eletti con giubilo; |
44 και ειδεν εν τω θλιβεσθαι αυτους εν τω αυτον εισακουσαι της δεησεως αυτων | 44 E diede loro i paesi delle genti; Ed essi possedettero le fatiche de’ popoli; |
45 και εμνησθη της διαθηκης αυτου και μετεμεληθη κατα το πληθος του ελεους αυτου | 45 Acciocchè osservassero i suoi statuti, E guardassero le sue leggi. Alleluia |
46 και εδωκεν αυτους εις οικτιρμους εναντιον παντων των αιχμαλωτισαντων αυτους | |
47 σωσον ημας κυριε ο θεος ημων και επισυναγαγε ημας εκ των εθνων του εξομολογησασθαι τω ονοματι τω αγιω σου του εγκαυχασθαι εν τη αινεσει σου | |
48 ευλογητος κυριος ο θεος ισραηλ απο του αιωνος και εως του αιωνος και ερει πας ο λαος γενοιτο γενοιτο |