Psalms 93

KING JAMES BIBLE	LXX
1 The LORD reigneth, he is clothed with majesty; the LORD is clothed with strength, wherewith he hath girded himself: the world also is stablished, that it cannot be moved.	1 ψαλμος τω δαυιδ τετραδι σαββατων ο θεος εκδικησεων κυριος ο θεος εκδικησεων επαρρησιασατο
2 Thy throne is established of old: thou art from everlasting.	2 υψωθητι ο κρινων την γην αποδος ανταποδοσιν τοις υπερηφανοις
3 The floods have lifted up, O LORD, the floods have lifted up their voice; the floods lift up their waves.	3 εως ποτε αμαρτωλοι κυριε εως ποτε αμαρτωλοι καυχησονται
4 The LORD on high is mightier than the noise of many waters, yea, than the mighty waves of the sea.	4 φθεγξονται και λαλησουσιν αδικιαν λαλησουσιν παντες οι εργαζομενοι την ανομιαν
5 Thy testimonies are very sure: holiness becometh thine house, O LORD, for ever.	5 τον λαον σου κυριε εταπεινωσαν και την κληρονομιαν σου εκακωσαν
	6 χηραν και προσηλυτον απεκτειναν και ορφανους εφονευσαν
	7 και ειπαν ουκ οψεται κυριος ουδε συνησει ο θεος του ιακωβ
	8 συνετε δη αφρονες εν τω λαω και μωροι ποτε φρονησατε
	9 ο φυτευσας το ους ουχι ακουει η ο πλασας τον οφθαλμον ου κατανοει
	10 ο παιδευων εθνη ουχι ελεγξει ο διδασκων ανθρωπον γνωσιν
	11 κυριος γινωσκει τους διαλογισμους των ανθρωπων οτι εισιν ματαιοι
	12 μακαριος ανθρωπος ον αν συ παιδευσης κυριε και εκ του νομου σου διδαξης αυτον
	13 του πραυναι αυτω αφ' ημερων πονηρων εως ου ορυγη τω αμαρτωλω βοθρος
	14 οτι ουκ απωσεται κυριος τον λαον αυτου και την κληρονομιαν αυτου ουκ εγκαταλειψει
	15 εως ου δικαιοσυνη επιστρεψη εις κρισιν και εχομενοι αυτης παντες οι ευθεις τη καρδια διαψαλμα
	16 τις αναστησεται μοι επι πονηρευομενους η τις συμπαραστησεται μοι επι εργαζομενους την ανομιαν
	17 ει μη οτι κυριος εβοηθησεν μοι παρα βραχυ παρωκησεν τω αδη η ψυχη μου
	18 ει ελεγον σεσαλευται ο πους μου το ελεος σου κυριε βοηθει μοι
	19 κυριε κατα το πληθος των οδυνων μου εν τη καρδια μου αι παρακλησεις σου ηγαπησαν την ψυχην μου
	20 μη συμπροσεσται σοι θρονος ανομιας ο πλασσων κοπον επι προσταγματι
	21 θηρευσουσιν επι ψυχην δικαιου και αιμα αθωον καταδικασονται
	22 και εγενετο μοι κυριος εις καταφυγην και ο θεος μου εις βοηθον ελπιδος μου
	23 και αποδωσει αυτοις την ανομιαν αυτων και κατα την πονηριαν αυτων αφανιει αυτους κυριος ο θεος ημων