ΙΩΒ - Giobbe - Job 39

GREEK BIBLE	NEW AMERICAN BIBLE
1 Γνωριζεις τον καιρον του τοκετου των αγριων αιγων του βραχου; δυνασαι να σημειωσης ποτε γεννωσιν αι ελαφοι;	1 Do you know about the birth of the mountain goats, watch for the birth pangs of the hinds,
2 Δυνασαι να αριθμησης τους μηνας τους οποιους πληρουσιν; η γνωριζεις τον καιρον του τοκετου αυτων;	2 Number the months that they must fulfill, and fix the time of their bringing forth?
3 Αυται συγκαμπτονται, γεννωσι τα παιδια αυτων, ελευθερονονται απο των ωδινων αυτων.	3 They crouch down and bear their young; they deliver their progeny in the desert.
4 Τα τεκνα αυτων ενδυναμουνται, αυξανουσιν εν τη πεδιαδι? εξερχονται και δεν επιστρεφουσι πλεον εις αυτας.	4 When their offspring thrive and grow, they leave and do not return.
5 Τις εξαπεστειλεν ελευθερον τον αγριον ονον; η τις ελυσε τους δεσμους αυτου;	5 Who has given the wild ass his freedom, and who has loosed him from bonds?
6 του οποιου οικιαν εκαμον την ερημον, και την αλμυριδα κατοικιαν αυτου.	6 I have made the wilderness his home and the salt flats his dwelling.
7 Καταγελα του θορυβου της πολεως? δεν ακουει την κραυγην του εργοδιωκτου.	7 He scoffs at the uproar of the city, and hears no shouts of a driver.
8 Κατασκοπευει τα ορη δια βοσκην αυτου, και υπαγει ζητων κατοπιν παντος ειδους χλοης.	8 He ranges the mountains for pasture, and seeks out every patch of green.
9 Θελει ευχαριστηθη ο μονοκερως να σε δουλευη, η θελει διανυκτερευσει εν τη φατνη σου;	9 Will the wild ox consent to serve you, and to pass the nights by your manger?
10 Δυνασαι να δεσης τον μονοκερων με τον δεσμον αυτου προς αροτριασιν; η θελει ομαλιζει τας πεδιαδας οπισω σου;	10 Will a rope bind him in the furrow, and will he harrow the valleys after you?
11 Θελεις βαλει το θαρρος σου εις αυτον, διοτι η δυναμις αυτου ειναι μεγαλη; η θελεις αφησει την εργασιαν σου επ' αυτον;	11 Will you trust him for his great strength and leave to him the fruits of your toil?
12 Θελεις εμπιστευθη εις αυτον να σοι φερη τον σπορον σου και να συναξη αυτον εν τω αλωνιω σου;	12 Can you rely on him to thresh out your grain and gather in the yield of your threshing floor?
13 Εδωκας συ τας ωραιας πτερυγας εις τους ταωνας; η πτερυγας και πτερα εις την στρουθοκαμηλον;	13 The wings of the ostrich beat idly; her plumage is lacking in pinions.
14 ητις αφινει τα ωα αυτης εις την γην και θαλπει αυτα επι του χωματος,	14 When she leaves her eggs on the ground and deposits them in the sand,
15 και λησμονει οτι ο πους ενδεχεται να συντριψη αυτα, η το θηριον του αγρου να καταπατηση αυτα?	15 Unmindful that a foot may crush them, that the wild beasts may trample them,
16 σκληρυνεται κατα των τεκνων αυτης, ως να μη ησαν αυτης? ματαιως εκοπιασε, μη φοβουμενη?	16 She cruelly disowns her young and ruthlessly makes nought of her brood;
17 διοτι ο Θεος εστερησεν αυτην απο σοφιας και δεν εμοιρασεν εις αυτην συνεσιν?	17 For God has withheld wisdom from her and has given her no share in understanding.
18 οσακις σηκονεται ορθιος, καταγελα του ιππου και του αναβατου αυτου.	18 Yet in her swiftness of foot she makes sport of the horse and his rider.
19 Συ εδωκας δυναμιν εις τον ιππον; περιενεδυσας τον τραχηλον αυτου με βροντην;	19 Do you give the horse his strength, and endow his neck with splendor?
20 συ καμνεις αυτον να πηδα ως ακρις; το γαυριαμα των μυκτηρων αυτου ειναι τρομερον?	20 Do you make the steed to quiver while his thunderous snorting spreads terror?
21 ανασκαπτει εν τη κοιλαδι και αγαλλεται εις την δυναμιν αυτου? εξερχεται εις απαντησιν των οπλων?	21 He jubilantly paws the plain and rushes in his might against the weapons.
22 καταγελα του φοβου και δεν τρομαζει? ουδε στρεφει απο προσωπου ρομφαιας?	22 He laughs at fear and cannot be deterred; he turns not back from the sword.
23 η φαρετρα κροταλιζει κατ' αυτου, η εξαστραπτουσα λογχη και το δορυ.	23 Around him rattles the quiver, flashes the spear and the javelin.
24 Καταπινει την γην εν αγριοτητι και μανια? και δεν πιστευει οτι ηχει σαλπιγξ?	24 Frenzied and trembling he devours the ground; he holds not back at the sound of the trumpet,
25 αμα δε τη φωνη της σαλπιγγος, λεγει, Α, α και μακροθεν οσφραινεται την μαχην, την κραυγην των στρατηγων και τον αλαλαγμον.	25 but at each blast he cries, "Aha!" Even from afar he scents the battle, the roar of the chiefs and the shouting.
26 Δια της σοφιας σου πετα ο ιεραξ και απλονει τας πτερυγας αυτου προς νοτον;	26 Is it by your discernment that the hawk soars, that he spreads his wings toward the south?
27 Εις την προσταγην σου ανυψουται ο αετος και καμνει την φωλεαν αυτου εν τοις υψηλοις;	27 Does the eagle fly up at your command to build his nest aloft?
28 Κατοικει επι βραχου και διατριβει, επι αποτομου βραχου και επι αβατων τοπων?	28 On the cliff he dwells and spends the night, on the spur of the cliff or the fortress.
29 εκειθεν αναζητει τροφην? οι οφθαλμοι αυτου σκοπευουσι μακροθεν?	29 From thence he watches for his prey; his eyes behold it afar off.
30 και οι νεοσσοι αυτου αιμα πινουσι? και οπου πτωματα, εκει και αυτος.	30 His young ones greedily drink blood; where the slain are, there is he.