ΙΩΒ - Giobbe - Job 39

GREEK BIBLE	BIBBIA CEI 1974
1 Γνωριζεις τον καιρον του τοκετου των αγριων αιγων του βραχου; δυνασαι να σημειωσης ποτε γεννωσιν αι ελαφοι;	1 Sai tu quando figliano le camozze e assisti al parto delle cerve?
2 Δυνασαι να αριθμησης τους μηνας τους οποιους πληρουσιν; η γνωριζεις τον καιρον του τοκετου αυτων;	2 Conti tu i mesi della loro gravidanza e sai tu quando devono figliare?
3 Αυται συγκαμπτονται, γεννωσι τα παιδια αυτων, ελευθερονονται απο των ωδινων αυτων.	3 Si curvano e depongono i figli, metton fine alle loro doglie.
4 Τα τεκνα αυτων ενδυναμουνται, αυξανουσιν εν τη πεδιαδι? εξερχονται και δεν επιστρεφουσι πλεον εις αυτας.	4 Robusti sono i loro figli, crescono in campagna, partono e non tornano più da esse.
5 Τις εξαπεστειλεν ελευθερον τον αγριον ονον; η τις ελυσε τους δεσμους αυτου;	5 Chi lascia libero l'asino selvatico e chi scioglie i legami dell'ònagro,
6 του οποιου οικιαν εκαμον την ερημον, και την αλμυριδα κατοικιαν αυτου.	6 al quale ho dato la steppa per casa e per dimora la terra salmastra?
7 Καταγελα του θορυβου της πολεως? δεν ακουει την κραυγην του εργοδιωκτου.	7 Del fracasso della città se ne ride e gli urli dei guardiani non ode.
8 Κατασκοπευει τα ορη δια βοσκην αυτου, και υπαγει ζητων κατοπιν παντος ειδους χλοης.	8 Gira per le montagne, sua pastura, e va in cerca di quanto è verde.
9 Θελει ευχαριστηθη ο μονοκερως να σε δουλευη, η θελει διανυκτερευσει εν τη φατνη σου;	9 Il bufalo si lascerà piegare a servirti o a passar la notte presso la tua greppia?
10 Δυνασαι να δεσης τον μονοκερων με τον δεσμον αυτου προς αροτριασιν; η θελει ομαλιζει τας πεδιαδας οπισω σου;	10 Potrai legarlo con la corda per fare il solco o fargli erpicare le valli dietro a te?
11 Θελεις βαλει το θαρρος σου εις αυτον, διοτι η δυναμις αυτου ειναι μεγαλη; η θελεις αφησει την εργασιαν σου επ' αυτον;	11 Ti fiderai di lui, perché la sua forza è grande e a lui affiderai le tue fatiche?
12 Θελεις εμπιστευθη εις αυτον να σοι φερη τον σπορον σου και να συναξη αυτον εν τω αλωνιω σου;	12 Conterai su di lui, che torni e raduni la tua messe sulla tua aia?
13 Εδωκας συ τας ωραιας πτερυγας εις τους ταωνας; η πτερυγας και πτερα εις την στρουθοκαμηλον;	13 L'ala dello struzzo batte festante, ma è forse penna e piuma di cicogna?
14 ητις αφινει τα ωα αυτης εις την γην και θαλπει αυτα επι του χωματος,	14 Abbandona infatti alla terra le uova e sulla polvere le lascia riscaldare.
15 και λησμονει οτι ο πους ενδεχεται να συντριψη αυτα, η το θηριον του αγρου να καταπατηση αυτα?	15 Dimentica che un piede può schiacciarle, una bestia selvatica calpestarle.
16 σκληρυνεται κατα των τεκνων αυτης, ως να μη ησαν αυτης? ματαιως εκοπιασε, μη φοβουμενη?	16 Tratta duramente i figli, come se non fossero suoi, della sua inutile fatica non si affanna,
17 διοτι ο Θεος εστερησεν αυτην απο σοφιας και δεν εμοιρασεν εις αυτην συνεσιν?	17 perché Dio gli ha negato la saggezza e non gli ha dato in sorte discernimento.
18 οσακις σηκονεται ορθιος, καταγελα του ιππου και του αναβατου αυτου.	18 Ma quando giunge il saettatore, fugge agitando le ali: si beffa del cavallo e del suo cavaliere.
19 Συ εδωκας δυναμιν εις τον ιππον; περιενεδυσας τον τραχηλον αυτου με βροντην;	19 Puoi tu dare la forza al cavallo e vestire di fremiti il suo collo?
20 συ καμνεις αυτον να πηδα ως ακρις; το γαυριαμα των μυκτηρων αυτου ειναι τρομερον?	20 Lo fai tu sbuffare come un fumaiolo? Il suo alto nitrito incute spavento.
21 ανασκαπτει εν τη κοιλαδι και αγαλλεται εις την δυναμιν αυτου? εξερχεται εις απαντησιν των οπλων?	21 Scalpita nella valle giulivo e con impeto va incontro alle armi.
22 καταγελα του φοβου και δεν τρομαζει? ουδε στρεφει απο προσωπου ρομφαιας?	22 Sprezza la paura, non teme, né retrocede davanti alla spada.
23 η φαρετρα κροταλιζει κατ' αυτου, η εξαστραπτουσα λογχη και το δορυ.	23 Su di lui risuona la faretra, il luccicar della lancia e del dardo.
24 Καταπινει την γην εν αγριοτητι και μανια? και δεν πιστευει οτι ηχει σαλπιγξ?	24 Strepitando, fremendo, divora lo spazio e al suono della tromba più non si tiene.
25 αμα δε τη φωνη της σαλπιγγος, λεγει, Α, α και μακροθεν οσφραινεται την μαχην, την κραυγην των στρατηγων και τον αλαλαγμον.	25 Al primo squillo grida: "Aah!..." e da lontano fiuta la battaglia, gli urli dei capi, il fragor della mischia.
26 Δια της σοφιας σου πετα ο ιεραξ και απλονει τας πτερυγας αυτου προς νοτον;	26 Forse per il tuo senno si alza in volo lo sparviero e spiega le ali verso il sud?
27 Εις την προσταγην σου ανυψουται ο αετος και καμνει την φωλεαν αυτου εν τοις υψηλοις;	27 O al tuo comando l'aquila s'innalza e pone il suo nido sulle alture?
28 Κατοικει επι βραχου και διατριβει, επι αποτομου βραχου και επι αβατων τοπων?	28 Abita le rocce e passa la notte sui denti di rupe o sui picchi.
29 εκειθεν αναζητει τροφην? οι οφθαλμοι αυτου σκοπευουσι μακροθεν?	29 Di lassù spia la preda, lontano scrutano i suoi occhi.
30 και οι νεοσσοι αυτου αιμα πινουσι? και οπου πτωματα, εκει και αυτος.	30 I suoi aquilotti succhiano il sangue e dove sono cadaveri, là essa si trova.