ΙΩΒ - Giobbe - Job 19

GREEK BIBLE	VULGATA
1 Και απεκριθη ο Ιωβ και ειπεν?	1 Respondens autem Job, dixit :
2 Εως ποτε θελετε θλιβει την ψυχην μου, και θελετε με κατασυντριβει με λογους;	2 Usquequo affligitis animam meam, et atteritis me sermonibus ?
3 Δεκακις ηδη με ωνειδισατε? δεν αισχυνεσθε να σκληρυνησθε εναντιον μου;	3 En decies confunditis me, et non erubescitis opprimentes me.
4 Και εαν τωοντι εσφαλα, το σφαλμα μου μενει εν εμοι.	4 Nempe etsi ignoravi, mecum erit ignorantia mea.
5 Αλλ' εαν θελητε εξαπαντος να μεγαλυνθητε εναντιον μου, και να ριπτητε κατ' εμου το ονειδος μου,	5 At vos contra me erigimini, et arguitis me opprobriis meis.
6 μαθετε τωρα οτι ο Θεος με κατεστρεψε, και με περιεκυκλωσε με το δικτυον αυτου.	6 Saltem nunc intelligite quia Deus non æquo judicio afflixerit me, et flagellis suis me cinxerit.
7 Ιδου, φωναζω, Αδικια? αλλα δεν εισακουομαι? επικαλουμαι, αλλ' ουδεμια κρισις.	7 Ecce clamabo, vim patiens, et nemo audiet ; vociferabor, et non est qui judicet.
8 Εφραξε την οδον μου, και δεν δυναμαι να περασω, και εθεσε σκοτος εις τας τριβους μου.	8 Semitam meam circumsepsit, et transire non possum : et in calle meo tenebras posuit.
9 Με εξεδυσε την δοξαν μου, και αφηρεσε τον στεφανον της κεφαλης μου.	9 Spoliavit me gloria mea, et abstulit coronam de capite meo.
10 Με ηφανισε πανταχοθεν, και χανομαι? και εξερριζωσε την ελπιδα μου ως δενδρον.	10 Destruxit me undique, et pereo : et quasi evulsæ arbori abstulit spem meam.
11 Και εξηψε κατ' εμου τον θυμον αυτου, και με στοχαζεται ως εχθρον αυτου.	11 Iratus est contra me furor ejus, et sic me habuit quasi hostem suum.
12 Τα ταγματα αυτου ηλθον ομου και ητοιμασαν την οδον αυτων εναντιον μου, και εστρατοπεδευσαν περιξ της σκηνης μου.	12 Simul venerunt latrones ejus, et fecerunt sibi viam per me, et obsederunt in gyro tabernaculum meum.
13 Απεμακρυνεν απ' εμου τους αδελφους μου, και ηλλοτριωθησαν ολως απ' εμου οι γνωριμοι μου.	13 Fratres meos longe fecit a me, et noti mei quasi alieni recesserunt a me.
14 Οι πλησιον μου με αφηκαν, και οι γνωστοι μου με ελησμονησαν.	14 Dereliquerunt me propinqui mei, et qui me noverant obliti sunt mei.
15 Οι κατοικουντες εν τω οικω μου και αι θεραπαιναι μου με στοχαζονται ως ξενον? ξενος κατεσταθην εις τους οφθαλμους αυτων.	15 Inquilini domus meæ et ancillæ meæ sicut alienum habuerunt me, et quasi peregrinus fui in oculis eorum.
16 Καλω τον υπηρετην μου, και δεν αποκρινεται? με το στομα μου ικετευσα αυτον.	16 Servum meum vocavi, et non respondit : ore proprio deprecabar illum.
17 Η πνοη μου εγεινε ξενη εις την γυναικα μου, και αι παρακλησεις μου εις τα τεκνα της κοιλιας μου.	17 Halitum meum exhorruit uxor mea, et orabam filios uteri mei.
18 Και αυτα τα παιδαρια με κατεφρονησαν? εσηκωθην, και ελαλησαν εναντιον μου.	18 Stulti quoque despiciebant me : et cum ab eis recessissem, detrahebant mihi.
19 Παντες οι μυστικοι φιλοι μου με εβδελυχθησαν? και εκεινοι, τους οποιους ηγαπησα, εστραφησαν εναντιον μου.	19 Abominati sunt me quondam consiliarii mei, et quem maxime diligebam, aversatus est me.
20 Τα οστα μου εκολληθησαν εις το δερμα μου και εις την σαρκα μου και διεσωθην με το δερμα των οδοντων μου.	20 Pelli meæ, consumptis carnibus, adhæsit os meum, et derelicta sunt tantummodo labia circa dentes meos.
21 Ελεησατε με, ελεησατε με, σεις φιλοι μου? διοτι χειρ Θεου με επληγωσε.	21 Miseremini mei, miseremini mei saltem vos, amici mei, quia manus Domini tetigit me.
22 Δια τι με κατατρεχετε ως ο Θεος, και δεν εχορτασθητε απο των σαρκων μου;	22 Quare persequimini me sicut Deus, et carnibus meis saturamini ?
23 Ω και να εγραφοντο οι λογοι μου? να ενετυπουντο εν βιβλιω?	23 Quis mihi tribuat ut scribantur sermones mei ? quis mihi det ut exarentur in libro
24 να ενεχαραττοντο επι βραχον δια σιδηρας γραφιδος και μολυβδου διαπαντος	24 stylo ferreo et plumbi lamina, vel celte sculpantur in silice ?
25 Διοτι εξευρω οτι ζη ο Λυτρωτης μου, και θελει εγερθη εν τοις εσχατοις καιροις επι της γης?	25 Scio enim quod redemptor meus vivit, et in novissimo die de terra surrecturus sum :
26 και αφου μετα το δερμα μου το σωμα τουτο φθαρη, παλιν με την σαρκα μου θελω ιδη τον Θεον?	26 et rursum circumdabor pelle mea, et in carne mea videbo Deum meum :
27 τον οποιον αυτος εγω θελω ιδει, και θελουσι θεωρησει οι οφθαλμοι μου, και ουχι αλλος? οι νεφροι μου κατατηκονται εν τω κολπω μου.	27 quem visurus sum ego ipse, et oculi mei conspecturi sunt, et non alius : reposita est hæc spes mea in sinu meo.
28 Αλλα σεις επρεπε να ειπητε, Δια τι κατατρεχομεν αυτον; επειδη η ριζα του πραγματος ευρισκεται εν εμοι.	28 Quare ergo nunc dicitis : Persequamur eum, et radicem verbi inveniamus contra eum ?
29 Φοβηθητε την ρομφαιαν? διοτι η ρομφαια ειναι ο εκδικητης των ανομιων, δια να γνωρισητε οτι υπαρχει κρισις.	29 Fugite ergo a facie gladii, quoniam ultor iniquitatum gladius est : et scitote esse judicium.