ΙΩΒ - Giobbe - Job 19

GREEK BIBLE	JERUSALEM
1 Και απεκριθη ο Ιωβ και ειπεν?	1 Job prit la parole et dit:
2 Εως ποτε θελετε θλιβει την ψυχην μου, και θελετε με κατασυντριβει με λογους;	2 Jusqu'à quand allez-vous me tourmenter et m'écraser par vos discours?
3 Δεκακις ηδη με ωνειδισατε? δεν αισχυνεσθε να σκληρυνησθε εναντιον μου;	3 Voilà dix fois que vous m'insultez et me malmenez sans vergogne.
4 Και εαν τωοντι εσφαλα, το σφαλμα μου μενει εν εμοι.	4 Même si je m'étais égaré, mon égarement resterait en moi seul.
5 Αλλ' εαν θελητε εξαπαντος να μεγαλυνθητε εναντιον μου, και να ριπτητε κατ' εμου το ονειδος μου,	5 Mais, en vérité, quand vous pensez triompher de moi et m'imputer mon opprobre,
6 μαθετε τωρα οτι ο Θεος με κατεστρεψε, και με περιεκυκλωσε με το δικτυον αυτου.	6 sachez que Dieu lui-même m'a fait du tort et enveloppé de son filet.
7 Ιδου, φωναζω, Αδικια? αλλα δεν εισακουομαι? επικαλουμαι, αλλ' ουδεμια κρισις.	7 Si je crie à la violence, pas de réponse; si j'en appelle, point de jugement.
8 Εφραξε την οδον μου, και δεν δυναμαι να περασω, και εθεσε σκοτος εις τας τριβους μου.	8 Il a dressé sur ma route un mur infranchissable, mis des ténèbres sur mes sentiers.
9 Με εξεδυσε την δοξαν μου, και αφηρεσε τον στεφανον της κεφαλης μου.	9 Il m'a dépouillé de ma gloire, ôté la couronne de ma tête.
10 Με ηφανισε πανταχοθεν, και χανομαι? και εξερριζωσε την ελπιδα μου ως δενδρον.	10 Il me sape de toutes parts pour me faire disparaître; il déracine comme un arbre mon espérance.
11 Και εξηψε κατ' εμου τον θυμον αυτου, και με στοχαζεται ως εχθρον αυτου.	11 Enflammé de colère contre moi, il me considère comme son adversaire.
12 Τα ταγματα αυτου ηλθον ομου και ητοιμασαν την οδον αυτων εναντιον μου, και εστρατοπεδευσαν περιξ της σκηνης μου.	12 Ensemble ses troupes sont arrivées; elles ont frayé vers moi leur chemin d'approche, campé autour dema tente.
13 Απεμακρυνεν απ' εμου τους αδελφους μου, και ηλλοτριωθησαν ολως απ' εμου οι γνωριμοι μου.	13 Mes frères, il les a écartés de moi, mes relations s'appliquent à m'éviter.
14 Οι πλησιον μου με αφηκαν, και οι γνωστοι μου με ελησμονησαν.	14 Mes proches et mes familiers ont disparu, les hôtes de ma maison m'ont oublié.
15 Οι κατοικουντες εν τω οικω μου και αι θεραπαιναι μου με στοχαζονται ως ξενον? ξενος κατεσταθην εις τους οφθαλμους αυτων.	15 Mes servantes me tiennent pour un intrus, je suis un étranger à leurs yeux.
16 Καλω τον υπηρετην μου, και δεν αποκρινεται? με το στομα μου ικετευσα αυτον.	16 Si j'appelle mon serviteur, il ne répond pas, et je dois moi-même le supplier.
17 Η πνοη μου εγεινε ξενη εις την γυναικα μου, και αι παρακλησεις μου εις τα τεκνα της κοιλιας μου.	17 Mon haleine répugne à ma femme, ma puanteur à mes propres frères.
18 Και αυτα τα παιδαρια με κατεφρονησαν? εσηκωθην, και ελαλησαν εναντιον μου.	18 Même les gamins me témoignent du mépris: si je me lève, ils se mettent à dauber sur moi.
19 Παντες οι μυστικοι φιλοι μου με εβδελυχθησαν? και εκεινοι, τους οποιους ηγαπησα, εστραφησαν εναντιον μου.	19 Tous mes intimes m'ont en horreur, mes préférés se sont retournés contre moi.
20 Τα οστα μου εκολληθησαν εις το δερμα μου και εις την σαρκα μου και διεσωθην με το δερμα των οδοντων μου.	20 Sous ma peau, ma chair tombe en pourriture et mes os se dénudent comme des dents.
21 Ελεησατε με, ελεησατε με, σεις φιλοι μου? διοτι χειρ Θεου με επληγωσε.	21 Pitié, pitié pour moi, ô vous mes amis! car c'est la main de Dieu qui m'a frappé.
22 Δια τι με κατατρεχετε ως ο Θεος, και δεν εχορτασθητε απο των σαρκων μου;	22 Pourquoi vous acharner sur moi comme Dieu lui-même, sans vous rassasier de ma chair?
23 Ω και να εγραφοντο οι λογοι μου? να ενετυπουντο εν βιβλιω?	23 Oh! je voudrais qu'on écrive mes paroles, qu'elles soient gravées en une inscription,
24 να ενεχαραττοντο επι βραχον δια σιδηρας γραφιδος και μολυβδου διαπαντος	24 avec le ciseau de fer et le stylet, sculptées dans le roc pour toujours!
25 Διοτι εξευρω οτι ζη ο Λυτρωτης μου, και θελει εγερθη εν τοις εσχατοις καιροις επι της γης?	25 Je sais, moi, que mon Défenseur est vivant, que lui, le dernier, se lèvera sur la poussière.
26 και αφου μετα το δερμα μου το σωμα τουτο φθαρη, παλιν με την σαρκα μου θελω ιδη τον Θεον?	26 Après mon éveil, il me dressera près de lui et, de ma chair, je verrai Dieu.
27 τον οποιον αυτος εγω θελω ιδει, και θελουσι θεωρησει οι οφθαλμοι μου, και ουχι αλλος? οι νεφροι μου κατατηκονται εν τω κολπω μου.	27 Celui que je verrai sera pour moi, celui que mes yeux regarderont ne sera pas un étranger. Et mesreins en moi se consument.
28 Αλλα σεις επρεπε να ειπητε, Δια τι κατατρεχομεν αυτον; επειδη η ριζα του πραγματος ευρισκεται εν εμοι.	28 Lorsque vous dites: "Comment l'accabler, quel prétexte trouverons-nous en lui?"
29 Φοβηθητε την ρομφαιαν? διοτι η ρομφαια ειναι ο εκδικητης των ανομιων, δια να γνωρισητε οτι υπαρχει κρισις.	29 Craignez pour vous-mêmes l'épée, car la colère s'enflammera contre les fautes, et vous saurez qu'il y aun jugement.