ΙΩΒ - Giobbe - Job 12

GREEK BIBLE	NOVA VULGATA
1 Ο δε Ιωβ απεκριθη και ειπε?	1 Respondens autem Iob dixit:
2 σεις εισθε αληθως οι ανθρωποι, και με σας θελει τελευτησει η σοφια.	2 “ Ergo vos estis soli homines, et vobiscum morietur sapientia.
3 Και εγω εχω συνεσιν ως και υμεις? δεν ειμαι κατωτερος υμων? και τις δεν γνωριζει τοιαυτα πραγματα;	3 Et mihi est cor sicut et vobis, nec inferior vestri sum; quis enim haec, quae nostis, ignorat?
4 Εγεινα χλευη εις τον πλησιον μου, οστις επικαλουμαι τον Θεον, και μοι αποκρινεται. Ο δικαιος και αμεμπτος περιγελαται.	4 Qui deridetur ab amico suo sicut ego, invocabit Deum, et exaudiet eum; deridetur enim iusti integritas.
5 Ο κινδυνευων να ολισθηση με τους ποδας ειναι εις τον στοχασμον του ευτυχουντος ως λυχνος καταπεφρονημενος.	5 Lampas contempta apud cogitationes eorum, qui securi sunt, parata iis, qui vacillant pede.
6 Αι σκηναι των ληστων ευτυχουσι, και οι παροργιζοντες τον Θεον ειναι εν ασφαλεια, εις τας χειρας των οποιων ο Θεος φερει αφθονιαν.	6 Tranquilla sunt tabernacula praedonum et secura iis, qui provocant Deum, iis, qui Deum tenent manu sua.
7 Αλλ' ερωτησον τωρα τα ζωα, και θελουσι σε διδαξει? και τα πετεινα του ουρανου, και θελουσι σοι απαγγειλει?	7 Nimirum interroga iumenta, et docebunt te, et volatilia caeli, et indicabunt tibi.
8 η λαλησον προς την γην, και θελει σε διδαξει? και οι ιχθυες της θαλασσης θελουσι σοι διηγηθη.	8 Loquere terrae, et docebit te; et narrabunt pisces maris.
9 Τις εκ παντων τουτων δεν γνωριζει, οτι η χειρ του Κυριου εκαμε ταυτα;	9 Quis ignorat in omnibus his quod manus Domini hoc fecerit?
10 Εν τη χειρι του οποιου ειναι ψυχη παντων των ζωντων και η πνοη πασης ανθρωπινης σαρκος.	10 In cuius manu anima omnis viventis et spiritus universae carnis hominis.
11 Το ωτιον δεν διακρινει τους λογους; και ο ουρανισκος λαμβανει γευσιν του φαγητου αυτου;	11 Nonne auris verba diiudicat, et palatum cibum sibi gustat?
12 Η σοφια ειναι μετα των γεροντων, και η συνεσις εν τη μακροτητι των ημερων.	12 In senibus est sapientia, et in longaevis prudentia.
13 Εν αυτω ειναι η σοφια και η δυναμις? αυτος εχει βουλην και συνεσιν.	13 Apud ipsum est sapientia et fortitudo; ipse habet consilium et intellegentiam.
14 Ιδου, καταστρεφει, και δεν ανοικοδομειται? κλειει κατα του ανθρωπου, και ουδεις ο ανοιγων.	14 Si destruxerit, nemo est, qui aedificet; si incluserit hominem, nullus est, qui aperiat.
15 Ιδου, κρατει τα υδατα, και ξηραινονται? παλιν εξαποστελλει αυτα, και καταστρεφουσι την γην.	15 Si continuerit aquas, arescent; et, si emiserit eas, subvertent terram.
16 Μετ' αυτου ειναι η δυναμις και η σοφια? αυτου ειναι ο απατωμενος και ο απατων.	16 Apud ipsum est fortitudo et sapientia; ipse novit et decipientem et eum qui decipitur.
17 Παραδιδει λαφυρον τους βουλευτας και μωραινει τους κριτας.	17 Inducit consiliarios spoliatos et iudices in stuporem.
18 Λυει την ζωνην των βασιλεων και περιζωνει την οσφυν αυτων με σχοινιον.	18 Balteum regum dissolvit et praecingit fune renes eorum.
19 Παραδιδει λαφυρον τους αρχοντας και καταστρεφει τους ισχυρους.	19 Inducit sacerdotes spoliatos et optimates supplantat,
20 Αφαιρει τον λογον των δεινων ρητορων, και σηκονει την συνεσιν απο των πρεσβυτερων.	20 commutans labium veracium et doctrinam senum auferens.
21 Εκχεει καταφρονησιν επι τους αρχοντας, και λυει την ζωνην των ισχυρων.	21 Effundit despectionem super principes et cingulum fortium relaxat.
22 Αποκαλυπτει εκ του σκοτους βαθεα πραγματα, και εξαγει εις φως την σκιαν του θανατου.	22 Qui revelat profunda de tenebris et producit in lucem umbram mortis.
23 Μεγαλυνει τα εθνη και αφανιζει αυτα? πλατυνει τα εθνη και συστελλει αυτα.	23 Qui multiplicat gentes et perdit eas et subversas in integrum restituit.
24 Αφαιρει την καρδιαν απο των αρχηγων των λαων της γης, και καμνει αυτους να περιπλανωνται εν ερημω αβατω?	24 Qui immutat cor principum populi terrae et decipit eos et errare eos faciet per invium desertum.
25 ψηλαφωσιν εν σκοτει χωρις φωτος, και καμνει αυτους να παραφερωνται ως ο μεθυων.	25 Palpabunt quasi in tenebris et non in luce, et errare eos faciet quasi ebrios.