1 Ο δε Ιωβ απεκριθη και ειπε? | 1 Job prit la parole et dit: |
2 σεις εισθε αληθως οι ανθρωποι, και με σας θελει τελευτησει η σοφια. | 2 Vraiment, vous êtes la voix du peuple, avec vous mourra la Sagesse. |
3 Και εγω εχω συνεσιν ως και υμεις? δεν ειμαι κατωτερος υμων? και τις δεν γνωριζει τοιαυτα πραγματα; | 3 Moi aussi, j'ai de l'intelligence, tout comme vous, je ne vous cède en rien, et qui donc ne sait tout cela? |
4 Εγεινα χλευη εις τον πλησιον μου, οστις επικαλουμαι τον Θεον, και μοι αποκρινεται. Ο δικαιος και αμεμπτος περιγελαται. | 4 Mais un homme devient la risée de son ami, quand il crie vers Dieu pour avoir une réponse. On semoque du juste intègre. |
5 Ο κινδυνευων να ολισθηση με τους ποδας ειναι εις τον στοχασμον του ευτυχουντος ως λυχνος καταπεφρονημενος. | 5 "A l'infortune, le mépris! opinent les gens heureux, un coup de plus à qui chancelle!" |
6 Αι σκηναι των ληστων ευτυχουσι, και οι παροργιζοντες τον Θεον ειναι εν ασφαλεια, εις τας χειρας των οποιων ο Θεος φερει αφθονιαν. | 6 Cependant, les tentes des pillards sont en paix: pleine sécurité pour ceux qui provoquent Dieu et pourcelui qui met Dieu dans son poing! |
7 Αλλ' ερωτησον τωρα τα ζωα, και θελουσι σε διδαξει? και τα πετεινα του ουρανου, και θελουσι σοι απαγγειλει? | 7 Interroge pourtant le bétail pour t'instruire, les oiseaux du ciel pour t'informer. |
8 η λαλησον προς την γην, και θελει σε διδαξει? και οι ιχθυες της θαλασσης θελουσι σοι διηγηθη. | 8 Les reptiles du sol te donneront des leçons, ils te renseigneront, les poissons des mers. |
9 Τις εκ παντων τουτων δεν γνωριζει, οτι η χειρ του Κυριου εκαμε ταυτα; | 9 Car lequel ignore, parmi eux tous, que la main de Dieu a fait tout cela! |
10 Εν τη χειρι του οποιου ειναι ψυχη παντων των ζωντων και η πνοη πασης ανθρωπινης σαρκος. | 10 Il tient en son pouvoir l'âme de tout vivant et le souffle de toute chair d'homme. |
11 Το ωτιον δεν διακρινει τους λογους; και ο ουρανισκος λαμβανει γευσιν του φαγητου αυτου; | 11 L'oreille n'apprécie-t-elle pas les discours, comme le palais goûte les mets? |
12 Η σοφια ειναι μετα των γεροντων, και η συνεσις εν τη μακροτητι των ημερων. | 12 La sagesse est l'affaire des vieillards, le discernement le fait du grand âge. |
13 Εν αυτω ειναι η σοφια και η δυναμις? αυτος εχει βουλην και συνεσιν. | 13 Mais en Lui résident sagesse et puissance, à lui le conseil et le discernement. |
14 Ιδου, καταστρεφει, και δεν ανοικοδομειται? κλειει κατα του ανθρωπου, και ουδεις ο ανοιγων. | 14 S'il détruit, nul ne peut rebâtir, s'il emprisonne quelqu'un, nul n'ouvrira. |
15 Ιδου, κρατει τα υδατα, και ξηραινονται? παλιν εξαποστελλει αυτα, και καταστρεφουσι την γην. | 15 S'il retient les eaux, c'est la sécheresse; s'il les relâche, elles bouleversent la terre. |
16 Μετ' αυτου ειναι η δυναμις και η σοφια? αυτου ειναι ο απατωμενος και ο απατων. | 16 En lui vigueur et sagacité, à lui appartiennent l'égaré et celui qui l'égare. |
17 Παραδιδει λαφυρον τους βουλευτας και μωραινει τους κριτας. | 17 Il rend stupides les conseillers du pays et frappe les juges de démence. |
18 Λυει την ζωνην των βασιλεων και περιζωνει την οσφυν αυτων με σχοινιον. | 18 Il délie la ceinture des rois et passe une corde à leurs reins. |
19 Παραδιδει λαφυρον τους αρχοντας και καταστρεφει τους ισχυρους. | 19 Il fait marcher nu-pieds les prêtres et renverse les puissances établies. |
20 Αφαιρει τον λογον των δεινων ρητορων, και σηκονει την συνεσιν απο των πρεσβυτερων. | 20 Il ôte la parole aux plus assurés, ravit le discernement aux vieillards. |
21 Εκχεει καταφρονησιν επι τους αρχοντας, και λυει την ζωνην των ισχυρων. | 21 Il déverse le mépris sur les nobles, dénoue le ceinturon des forts. |
22 Αποκαλυπτει εκ του σκοτους βαθεα πραγματα, και εξαγει εις φως την σκιαν του θανατου. | 22 Il dévoile les profondeurs des ténèbres, amène à la lumière l'ombre épaisse. |
23 Μεγαλυνει τα εθνη και αφανιζει αυτα? πλατυνει τα εθνη και συστελλει αυτα. | 23 Il agrandit des nations, puis les ruine: il fait s'étendre des peuples, puis les supprime. |
24 Αφαιρει την καρδιαν απο των αρχηγων των λαων της γης, και καμνει αυτους να περιπλανωνται εν ερημω αβατω? | 24 Il ôte l'esprit aux chefs d'un pays, les fait errer dans un désert sans routes, |
25 ψηλαφωσιν εν σκοτει χωρις φωτος, και καμνει αυτους να παραφερωνται ως ο μεθυων. | 25 tâtonner dans les ténèbres, sans lumière, et tituber comme sous l'ivresse. |