Psalms 58

DOUAI-RHEIMS	LXX
1 Unto the end, destroy not, for David, for an inscription of a title.	1 εις το τελος μη διαφθειρης τω δαυιδ εις στηλογραφιαν οποτε απεστειλεν σαουλ και εφυλαξεν τον οικον αυτου του θανατωσαι αυτον
2 If in very deed you speak justice: judge right things, ye sons of men.	2 εξελου με εκ των εχθρων μου ο θεος και εκ των επανιστανομενων επ' εμε λυτρωσαι με
3 For in your heart you work iniquity: your hands forge injustice in the earth.	3 ρυσαι με εκ των εργαζομενων την ανομιαν και εξ ανδρων αιματων σωσον με
4 The wicked are alienated from the womb; they have gone astray from the womb: they have spoken false things.	4 οτι ιδου εθηρευσαν την ψυχην μου επεθεντο επ' εμε κραταιοι ουτε η ανομια μου ουτε η αμαρτια μου κυριε
5 Their madness is according to the likeness of a serpent: like the deaf asp that stoppeth her ears:	5 ανευ ανομιας εδραμον και κατευθυναν εξεγερθητι εις συναντησιν μου και ιδε
6 Which will not hear the voice of the charmers; nor of the wizard that charmeth wisely.	6 και συ κυριε ο θεος των δυναμεων ο θεος ισραηλ προσχες του επισκεψασθαι παντα τα εθνη μη οικτιρησης παντας τους εργαζομενους την ανομιαν διαψαλμα
7 God shall break in pieces their teeth in their mouth: the Lord shall break the grinders of the lions.	7 επιστρεψουσιν εις εσπεραν και λιμωξουσιν ως κυων και κυκλωσουσιν πολιν
8 They shall come to nothing, like water running down; he hath bent his bow till they be weakened.	8 ιδου αποφθεγξονται εν τω στοματι αυτων και ρομφαια εν τοις χειλεσιν αυτων οτι τις ηκουσεν
9 Like wax that melteth they shall be taken away: fire hath fallen on them, and they shall not see the sun.	9 και συ κυριε εκγελαση αυτους εξουδενωσεις παντα τα εθνη
10 Before your thorns could know the brier; he swalloweth them up, as alive, in his wrath.	10 το κρατος μου προς σε φυλαξω οτι ο θεος αντιλημπτωρ μου ει
11 The just shall rejoice when he shall see the revenge: he shall wash his hands in the blood of the sinner.	11 ο θεος μου το ελεος αυτου προφθασει με ο θεος δειξει μοι εν τοις εχθροις μου
12 And man shall say: If indeed there be fruit to the just: there is indeed a God that judgeth them on the earth.	12 μη αποκτεινης αυτους μηποτε επιλαθωνται του λαου μου διασκορπισον αυτους εν τη δυναμει σου και καταγαγε αυτους ο υπερασπιστης μου κυριε
	13 αμαρτιαν στοματος αυτων λογον χειλεων αυτων και συλλημφθητωσαν εν τη υπερηφανια αυτων και εξ αρας και ψευδους διαγγελησονται συντελειαι
	14 εν οργη συντελειας και ου μη υπαρξωσιν και γνωσονται οτι ο θεος δεσποζει του ιακωβ των περατων της γης διαψαλμα
	15 επιστρεψουσιν εις εσπεραν και λιμωξουσιν ως κυων και κυκλωσουσιν πολιν
	16 αυτοι διασκορπισθησονται του φαγειν εαν δε μη χορτασθωσιν και γογγυσουσιν
	17 εγω δε ασομαι τη δυναμει σου και αγαλλιασομαι το πρωι το ελεος σου οτι εγενηθης αντιλημπτωρ μου και καταφυγη εν ημερα θλιψεως μου
	18 βοηθος μου σοι ψαλω οτι ο θεος αντιλημπτωρ μου ει ο θεος μου το ελεος μου