1 « Io non sarò così crudele da eccitarlo. Chi infatti può resistere alla mia faccia? | 1 ουχ εορακας αυτον ουδε επι τοις λεγομενοις τεθαυμακας |
2 Chi m'ha dato per il primo chè io gli abbia a rendere? Tutto ciò che è sotto il cielo è mio. | 2 ου δεδοικας οτι ητοιμασται μοι τις γαρ εστιν ο εμοι αντιστας |
3 Non lo risparmierò nonostante le sue parole potenti e le sue suppliche. | 3 η τις αντιστησεται μοι και υπομενει ει πασα η υπ' ουρανον εμη εστιν |
4 Chi scoprirà il disopra della sua corazza? Chi entrerà nel mezzo della sua gola? | 4 ου σιωπησομαι δι' αυτον και λογον δυναμεως ελεησει τον ισον αυτου |
5 Chi aprirà le porte della sua faccia? Sulla chiostra dei suoi denti sta il terrore; | 5 τις αποκαλυψει προσωπον ενδυσεως αυτου εις δε πτυξιν θωρακος αυτου τις αν εισελθοι |
6 il suo corpo è come di scudi fusi e coperto di squame ben serrate insieme: | 6 πυλας προσωπου αυτου τις ανοιξει κυκλω οδοντων αυτου φοβος |
7 l'una è unita all'altra, e tra esse non passa neppure un fil d'aria: | 7 τα εγκατα αυτου ασπιδες χαλκειαι συνδεσμος δε αυτου ωσπερ σμιριτης λιθος |
8 l'una aderisce all'altra, si tengono strette senza mai separarsi. | 8 εις του ενος κολλωνται πνευμα δε ου μη διελθη αυτον |
9 Il suo starnuto è splendore di fuoco, i suoi occhi sono come le ciglia dell'aurora. | 9 ανηρ τω αδελφω αυτου προσκολληθησεται συνεχονται και ου μη αποσπασθωσιν |
10 Dalla sua bocca escono vampe come tizzoni di fuoco acceso. | 10 εν πταρμω αυτου επιφαυσκεται φεγγος οι δε οφθαλμοι αυτου ειδος εωσφορου |
11 Dalle sue narici esce fumo come da caldaia bollente sul fuoco. | 11 εκ στοματος αυτου εκπορευονται λαμπαδες καιομεναι και διαρριπτουνται εσχαραι πυρος |
12 Il suo alito fa bruciare i carboni, e una fiamma esce dalla sua bocca. | 12 εκ μυκτηρων αυτου εκπορευεται καπνος καμινου καιομενης πυρι ανθρακων |
13 Nel suo collo sta la forza e davanti a lui va la miseria. | 13 η ψυχη αυτου ανθρακες φλοξ δε εκ στοματος αυτου εκπορευεται |
14 Le parti sue carnose sono ben compatte, lanciando contro di lui i fulmini non andranno altrove, | 14 εν δε τραχηλω αυτου αυλιζεται δυναμις εμπροσθεν αυτου τρεχει απωλεια |
15 il suo cuore è duro come la pietra, saldo come l'incudine del fabbro. | 15 σαρκες δε σωματος αυτου κεκολληνται καταχεει επ' αυτον ου σαλευθησεται |
16 Quando si alza su, gli angeli tremano e sbigottiti si purificano. | 16 η καρδια αυτου πεπηγεν ως λιθος εστηκεν δε ωσπερ ακμων ανηλατος |
17 Contro di lui nulla può la spada, la lancia e la corazza; | 17 στραφεντος δε αυτου φοβος θηριοις τετραποσιν επι γης αλλομενοις |
18 il ferro è per lui come paglia, il bronzo come legno tarlato. | 18 εαν συναντησωσιν αυτω λογχαι ουδεν μη ποιησωσιν δορυ επηρμενον και θωρακα |
19 L'arciere non lo metterà in fuga; per lui son di stoppa le pietre della fionda, | 19 ηγηται μεν γαρ σιδηρον αχυρα χαλκον δε ωσπερ ξυλον σαθρον |
20 la mazza la crederà un fil di paglia e si burlerà di chi brandisce la lancia. | 20 ου μη τρωση αυτον τοξον χαλκειον ηγηται μεν πετροβολον χορτον |
21 Esso avrà sotto di sè i raggi del sole. Si stenderà sopra l'oro come sul fango. | 21 ως καλαμη ελογισθησαν σφυραι καταγελα δε σεισμου πυρφορου |
22 Farà bollire come una caldaia il profondo del maro, lo renderà come unguenti in ebollizione. | 22 η στρωμνη αυτου οβελισκοι οξεις πας δε χρυσος θαλασσης υπ' αυτον ωσπερ πηλος αμυθητος |
23 Si lascia dietro una scia luminosa e farà apparire canuto l'abisso. | 23 αναζει την αβυσσον ωσπερ χαλκειον ηγηται δε την θαλασσαν ωσπερ εξαλειπτρον |
24 Non v'è sulla terra potenza chè gli possa esser paragonata, perchè fu fatto per non aver paura di nessuno. | 24 τον δε ταρταρον της αβυσσου ωσπερ αιχμαλωτον ελογισατο αβυσσον εις περιπατον |
25 Guarda in faccia i più eccelsi, è re su tutti i figli della superbia ». | 25 ουκ εστιν ουδεν επι της γης ομοιον αυτω πεποιημενον εγκαταπαιζεσθαι υπο των αγγελων μου |
| 26 παν υψηλον ορα αυτος δε βασιλευς παντων των εν τοις υδασιν |