Isaiah (ישעיה) - Isaia 119
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
STUTTGARTENSIA-DELITZSCH | NOVA VULGATA |
---|---|
1 אַשְׁרֵי תְמִימֵי־דָרֶךְ הַהֹלְכִים בְּתֹורַת יְהוָה | 1 ALLELUIA. ALEPH. Beati immaculati in via, qui ambulant in lege Domini. |
2 אַשְׁרֵי נֹצְרֵי עֵדֹתָיו בְּכָל־לֵב יִדְרְשׁוּהוּ | 2 Beati, qui servant testimonia eius, in toto corde exquirunt eum. |
3 אַף לֹא־פָעֲלוּ עַוְלָה בִּדְרָכָיו הָלָכוּ | 3 Non enim operati sunt iniquitatem, in viis eius ambulaverunt. |
4 אַתָּה צִוִּיתָה פִקֻּדֶיךָ לִשְׁמֹר מְאֹד | 4 Tu mandasti mandata tua custodiri nimis. |
5 אַחֲלַי יִכֹּנוּ דְרָכָי לִשְׁמֹר חֻקֶּיךָ | 5 Utinam dirigantur viae meae ad custodiendas iustificationes tuas! |
6 אָז לֹא־אֵבֹושׁ בְּהַבִּיטִי אֶל־כָּל־מִצְוֹתֶיךָ | 6 Tunc non confundar, cum perspexero in omnibus praeceptis tuis. |
7 אֹודְךָ בְּיֹשֶׁר לֵבָב בְּלָמְדִי מִשְׁפְּטֵי צִדְקֶךָ | 7 Confitebor tibi in directione cordis, in eo quod didici iudicia iustitiae tuae. |
8 אֶת־חֻקֶּיךָ אֶשְׁמֹר אַל־תַּעַזְבֵנִי עַד־מְאֹד | 8 Iustificationes tuas custodiam, non me derelinquas usquequaque. |
9 בַּמֶּה יְזַכֶּה־נַּעַר אֶת־אָרְחֹו לִשְׁמֹר כִּדְבָרֶךָ | 9 BETH. In quo mundabit adulescentior viam suam? In custodiendo sermones tuos. |
10 בְּכָל־לִבִּי דְרַשְׁתִּיךָ אַל־תַּשְׁגֵּנִי מִמִּצְוֹתֶיךָ | 10 In toto corde meo exquisivi te; ne errare me facias a praeceptis tuis. |
11 בְּלִבִּי צָפַנְתִּי אִמְרָתֶךָ לְמַעַן לֹא אֶחֱטָא־לָךְ | 11 In corde meo abscondi eloquia tua, ut non peccem tibi. |
12 בָּרוּךְ אַתָּה יְהוָה לַמְּדֵנִי חֻקֶּיךָ | 12 Benedictus es, Domine; doce me iustificationes tuas. |
13 בִּשְׂפָתַי סִפַּרְתִּי כֹּל מִשְׁפְּטֵי־פִיךָ | 13 In labiis meis numeravi omnia iudicia oris tui. |
14 בְּדֶרֶךְ עֵדְוֹתֶיךָ שַׂשְׂתִּי כְּעַל כָּל־הֹון | 14 In via testimoniorum tuorum delectatus sum sicut in omnibus divitiis. |
15 בְּפִקֻּדֶיךָ אָשִׂיחָה וְאַבִּיטָה אֹרְחֹתֶיךָ | 15 In mandatis tuis exercebor et considerabo vias tuas. |
16 בְּחֻקֹּתֶיךָ אֶשְׁתַּעֲשָׁע לֹא אֶשְׁכַּח דְּבָרֶךָ | 16 In iustificationibus tuis delectabor, non obliviscar sermonem tuum. |
17 גְּמֹל עַל־עַבְדְּךָ אֶחְיֶה וְאֶשְׁמְרָה דְבָרֶךָ | 17 GHIMEL. Benefac servo tuo, et vivam et custodiam sermonem tuum. |
18 גַּל־עֵינַי וְאַבִּיטָה נִפְלָאֹות מִתֹּורָתֶךָ | 18 Revela oculos meos, et considerabo mirabilia de lege tua. |
19 גֵּר אָנֹכִי בָאָרֶץ אַל־תַּסְתֵּר מִמֶּנִּי מִצְוֹתֶיךָ | 19 Incola ego sum in terra, non abscondas a me praecepta tua. |
20 גָּרְסָה נַפְשִׁי לְתַאֲבָה אֶל־מִשְׁפָּטֶיךָ בְכָל־עֵת | 20 Defecit anima mea in desiderando iudicia tua in omni tempore. |
21 גָּעַרְתָּ זֵדִים אֲרוּרִים הַשֹּׁגִים מִמִּצְוֹתֶיךָ | 21 Increpasti superbos; maledicti, qui errant a praeceptis tuis. |
22 גַּל מֵעָלַי חֶרְפָּה וָבוּז כִּי עֵדֹתֶיךָ נָצָרְתִּי | 22 Aufer a me opprobrium et contemptum, quia testimonia tua servavi. |
23 גַּם יָשְׁבוּ רִים בִּי נִדְבָּרוּ עַבְדְּךָ יָשִׂיחַ בְּחֻקֶּיךָ | 23 Etsi principes sedent et adversum me loquuntur, servus tamen tuus exercetur in iustificationibus tuis. |
24 גַּם־עֵדֹתֶיךָ שַׁעֲשֻׁעָי אַנְשֵׁי עֲצָתִי | 24 Nam et testimonia tua delectatio mea, et consilium meum iustificationes tuae. |
25 דָּבְקָה לֶעָפָר נַפְשִׁי חַיֵּנִי כִּדְבָרֶךָ | 25 DALETH. Adhaesit pulveri anima mea; vivifica me secundum verbum tuum. |
26 דְּרָכַי סִפַּרְתִּי וַתַּעֲנֵנִי לַמְּדֵנִי חֻקֶּיךָ | 26 Vias meas enuntiavi, et exaudisti me; doce me iustificationes tuas. |
27 דֶּרֶךְ־פִּקּוּדֶיךָ הֲבִינֵנִי וְאָשִׂיחָה בְּנִפְלְאֹותֶיךָ | 27 Viam mandatorum tuorum fac me intellegere, et exercebor in mirabilibus tuis. |
28 דָּלְפָה נַפְשִׁי מִתּוּגָה קַיְּמֵנִי כִּדְבָרֶךָ | 28 Lacrimata est anima mea prae maerore; erige me secundum verbum tuum. |
29 דֶּרֶךשְֶׁ־קֶר הָסֵר מִמֶּנִּי וְתֹורָתְךָ חָנֵּנִי | 29 Viam mendacii averte a me et legem tuam da mihi benigne. |
30 דֶּרֶךְ־אֱמוּנָה בָחָרְתִּי מִשְׁפָּטֶיךָ שִׁוִּיתִי | 30 Viam veritatis elegi, iudicia tua proposui mihi. |
31 דָּבַקְתִּי בְעֵדְוֹתֶיךָ יְהוָה אַל־תְּבִישֵׁנִי | 31 Adhaesi testimoniis tuis, Domine; noli me confundere. |
32 דֶּרֶךְ־מִצְוֹתֶיךָ אָרוּץ כִּי תַרְחִיב לִבִּי | 32 Viam mandatorum tuorum curram, quia dilatasti cor meum. |
33 הֹורֵנִי יְהוָה דֶּרֶךְ חֻקֶּיךָ וְאֶצְּרֶנָּה עֵקֶב | 33 HE. Legem pone mihi, Domine, viam iustificationum tuarum, et servabo eam semper. |
34 הֲבִינֵנִי וְאֶצְּרָה תֹורָתֶךָ וְאֶשְׁמְרֶנָּה בְכָל־לֵב | 34 Da mihi intellectum, et servabo legem tuam et custodiam illam in toto corde meo. |
35 הַדְרִיכֵנִי בִּנְתִיב מִצְוֹתֶיךָ כִּי־בֹו חָפָצְתִּי | 35 Deduc me in semitam praeceptorum tuorum, quia ipsam volui. |
36 הַט־לִבִּי אֶל־עֵדְוֹתֶיךָ וְאַל אֶל־בָּצַע | 36 Inclina cor meum in testimonia tua et non in avaritiam. |
37 הַעֲבֵר עֵינַי מֵרְאֹות שָׁוְא בִּדְרָכֶךָ חַיֵּנִי | 37 Averte oculos meos, ne videant vanitatem; in via tua vivifica me. |
38 הָקֵם לְעַבְדְּךָ אִמְרָתֶךָ אֲשֶׁר לְיִרְאָתֶךָ | 38 Suscita servo tuo eloquium tuum, quod est ad timorem tuum. |
39 הַעֲבֵר חֶרְפָּתִי אֲשֶׁר יָגֹרְתִּי כִּי מִשְׁפָּטֶיךָ טֹובִים | 39 Amove opprobrium meum, quod suspicatus sum, quia iudicia tua iucunda. |
40 הִנֵּה תָּאַבְתִּי לְפִקֻּדֶיךָ בְּצִדְקָתְךָ חַיֵּנִי | 40 Ecce concupivi mandata tua; in iustitia tua vivifica me. |
41 וִיבֹאֻנִי חֲסָדֶךָ יְהוָה תְּשׁוּעָתְךָ כְּאִמְרָתֶךָ | 41 VAU. Et veniat super me misericordia tua, Domine, salutare tuum secundum eloquium tuum. |
42 וְאֶעֱנֶה חֹרְפִי דָבָר כִּי־בָטַחְתִּי בִּדְבָרֶךָ | 42 Et respondebo exprobrantibus mihi verbum, quia speravi in sermonibus tuis. |
43 וְאַל־תַּצֵּל מִפִּי דְבַר־אֱמֶת עַד־מְאֹד כִּי לְמִשְׁפָּטֶךָ יִחָלְתִּי | 43 Et ne auferas de ore meo verbum veritatis usquequaque, quia in iudiciis tuis supersperavi. |
44 וְאֶשְׁמְרָה תֹורָתְךָ תָמִיד לְעֹולָם וָעֶד | 44 Et custodiam legem tuam semper, in saeculum et in saeculum saeculi. |
45 וְאֶתְהַלְּכָה בָרְחָבָה כִּי פִקֻּדֶיךָ דָרָשְׁתִּי | 45 Et ambulabo in latitudine, quia mandata tua exquisivi. |
46 וַאֲדַבְּרָה בְעֵדֹתֶיךָ נֶגֶד מְלָכִים וְלֹא אֵבֹושׁ | 46 Et loquar de testimoniis tuis in conspectu regum et non confundar. |
47 וְאֶשְׁתַּעֲשַׁע בְּמִצְוֹתֶיךָ אֲשֶׁר אָהָבְתִּי | 47 Et delectabor in praeceptis tuis, quae dilexi. |
48 וְאֶשָּׂא־כַפַּי אֶל־מִצְוֹתֶיךָ אֲשֶׁר אָהָבְתִּי וְאָשִׂיחָה בְחֻקֶּיךָ | 48 Et levabo manus meas ad praecepta tua, quae dilexi; et exercebor in iustificationibus tuis. - |
49 זְכֹר־דָּבָר לְעַבְדֶּךָ עַל אֲשֶׁר יִחַלְתָּנִי | 49 ZAIN. Memor esto verbi tui servo tuo, in quo mihi spem dedisti. |
50 זֹאת נֶחָמָתִי בְעָנְיִי כִּי אִמְרָתְךָ חִיָּתְנִי | 50 Hoc me consolatum est in humiliatione mea, quia eloquium tuum vivificavit me. |
51 זֵדִים הֱלִיצֻנִי עַד־מְאֹד מִתֹּורָתְךָ לֹא נָטִיתִי | 51 Superbi deriserunt me vehementer; a lege autem tua non declinavi. |
52 זָכַרְתִּי מִשְׁפָּטֶיךָ מֵעֹולָם ׀ יְהוָה וָאֶתְנֶחָם | 52 Memor fui iudiciorum tuorum a saeculo, Domine, et consolatus sum. |
53 זַלְעָפָה אֲחָזַתְנִי מֵרְשָׁעִים עֹזְבֵי תֹּורָתֶךָ | 53 Indignatio tenuit me propter peccatores derelinquentes legem tuam. |
54 זְמִרֹות הָיוּ־לִי חֻקֶּיךָ בְּבֵית מְגוּרָי | 54 Cantica factae sunt mihi iustificationes tuae in loco peregrinationis meae. |
55 זָכַרְתִּי בַלַּיְלָה שִׁמְךָ יְהוָה וָאֶשְׁמְרָה תֹּורָתֶךָ | 55 Memor fui nocte nominis tui, Domine, et custodiam legem tuam. |
56 זֹאת הָיְתָה־לִּי כִּי פִקֻּדֶיךָ נָצָרְתִּי | 56 Hoc factum est mihi, quia mandata tua servavi. |
57 חֶלְקִי יְהוָה אָמַרְתִּי לִשְׁמֹר דְּבָרֶיךָ | 57 HETH. Portio mea Dominus: dixi custodire verba tua. |
58 חִלִּיתִי פָנֶיךָ בְכָל־לֵב חָנֵּנִי כְּאִמְרָתֶךָ | 58 Deprecatus sum faciem tuam in toto corde meo; miserere mei secundum eloquium tuum. |
59 חִשַּׁבְתִּי דְרָכָי וָאָשִׁיבָה רַגְלַי אֶל־עֵדֹתֶיךָ | 59 Cogitavi vias meas et converti pedes meos in testimonia tua. |
60 חַשְׁתִּי וְלֹא הִתְמַהְמָהְתִּי לִשְׁמֹר מִצְוֹתֶיךָ | 60 Festinavi et non sum moratus, ut custodiam praecepta tua. |
61 חֶבְלֵי רְשָׁעִים עִוְּדֻנִי תֹּורָתְךָ לֹא שָׁכָחְתִּי | 61 Funes peccatorum circumplexi sunt me, et legem tuam non sum oblitus. |
62 חֲצֹות־לַיְלָה אָקוּם לְהֹודֹות לָךְ עַל מִשְׁפְּטֵי צִדְקֶךָ | 62 Media nocte surgebam ad confitendum tibi super iudicia iustitiae tuae. |
63 חָבֵר אָנִי לְכָל־אֲשֶׁר יְרֵאוּךָ וּלְשֹׁמְרֵי פִּקּוּדֶיךָ | 63 Particeps ego sum omnium timentium te et custodientium mandata tua. |
64 חַסְדְּךָ יְהוָה מָלְאָה הָאָרֶץ חֻקֶּיךָ לַמְּדֵנִי | 64 Misericordia tua, Domine, plena est terra; iustificationes tuas doce me. |
65 טֹוב עָשִׂיתָ עִם־עַבְדְּךָ יְהוָה כִּדְבָרֶךָ | 65 TETH. Bonitatem fecisti cum servo tuo, Domine, secundum verbum tuum. |
66 טוּב טַעַם וָדַעַת לַמְּדֵנִי כִּי בְמִצְוֹתֶיךָ הֶאֱמָנְתִּי | 66 Bonitatem et prudentiam et scientiam doce me, quia praeceptis tuis credidi. |
67 טֶרֶם אֶעֱנֶה אֲנִי שֹׁגֵג וְעַתָּה אִמְרָתְךָ שָׁמָרְתִּי | 67 Priusquam humiliarer ego erravi; nunc autem eloquium tuum custodiam. |
68 טֹוב־אַתָּה וּמֵטִיב לַמְּדֵנִי חֻקֶּיךָ | 68 Bonus es tu et benefaciens, doce me iustificationes tuas. |
69 טָפְלוּ עָלַי שֶׁקֶר זֵדִים אֲנִי בְּכָל־לֵב ׀ אֱצֹּר פִּקּוּדֶיךָ | 69 Excogitaverunt contra me dolosa superbi, ego autem in toto corde meo servabo mandata tua. |
70 טָפַשׁ כַּחֵלֶב לִבָּם אֲנִי תֹּורָתְךָ שִׁעֲשָׁעְתִּי | 70 Incrassatum est sicut adeps cor eorum, ego vero in lege tua delectatus sum. |
71 טֹוב־לִי כִי־עֻנֵּיתִי לְמַעַן אֶלְמַד חֻקֶּיךָ | 71 Bonum mihi quia humiliatus sum, ut discam iustificationes tuas. |
72 טֹוב־לִי תֹורַת־פִּיךָ מֵאַלְפֵי זָהָב וָכָסֶף | 72 Bonum mihi lex oris tui super milia auri et argenti. |
73 יָדֶיךָ עָשׂוּנִי וַיְכֹונְנוּנִי הֲבִינֵנִי וְאֶלְמְדָה מִצְוֹתֶיךָ | 73 IOD. Manus tuae fecerunt me et plasmaverunt me; da mihi intellectum, et discam praecepta tua. |
74 יְרֵאֶיךָ יִרְאוּנִי וְיִשְׂמָחוּ כִּי לִדְבָרְךָ יִחָלְתִּי | 74 Qui timent te, videbunt me et laetabuntur, quia in verba tua supersperavi. |
75 יָדַעְתִּי יְהוָה כִּי־צֶדֶק מִשְׁפָּטֶיךָ וֶאֱמוּנָה עִנִּיתָנִי | 75 Cognovi, Domine, quia aequitas iudicia tua, et in veritate humiliasti me. |
76 יְהִי־נָא חַסְדְּךָ לְנַחֲמֵנִי כְּאִמְרָתְךָ לְעַבְדֶּךָ | 76 Fiat misericordia tua, ut consoletur me, secundum eloquium tuum servo tuo. |
77 יְבֹאוּנִי רַחֲמֶיךָ וְאֶחְיֶה כִּי־תֹורָתְךָ שַׁעֲשֻׁעָי | 77 Veniant mihi miserationes tuae, et vivam, quia lex tua delectatio mea est. |
78 יֵבֹשׁוּ זֵדִים כִּי־שֶׁקֶר עִוְּתוּנִי אֲנִי אָשִׂיחַ בְּפִקּוּדֶיךָ | 78 Confundantur superbi, quoniam dolose incurvaverunt me, ego autem exercebor in mandatis tuis. |
79 יָשׁוּבוּ לִי יְרֵאֶיךָ [וְיָדְעוּ כ] (וְיֹדְעֵי ק) עֵדֹתֶיךָ | 79 Convertantur mihi timentes te, et qui noverunt testimonia tua. |
80 יְהִי־לִבִּי תָמִים בְּחֻקֶּיךָ לְמַעַן לֹא אֵבֹושׁ | 80 Fiat cor meum immaculatum in iustificationibus tuis, ut non confundar. |
81 כָּלְתָה לִתְשׁוּעָתְךָ נַפְשִׁי לִדְבָרְךָ יִחָלְתִּי | 81 CAPH. Defecit in salutare tuum anima mea, et in verbum tuum supersperavi. |
82 כָּלוּ עֵינַי לְאִמְרָתֶךָ לֵאמֹר מָתַי תְּנַחֲמֵנִי | 82 Defecerunt oculi mei in eloquium tuum, dicentes: “ Quando consolaberis me? ”. |
83 כִּי־הָיִיתִי כְּנֹאד בְּקִיטֹור חֻקֶּיךָ לֹא שָׁכָחְתִּי | 83 Quia factus sum sicut uter in fumo; iustificationes tuas non sum oblitus. |
84 כַּמָּה יְמֵי־עַבְדֶּךָ מָתַי תַּעֲשֶׂה בְרֹדְפַי מִשְׁפָּט | 84 Quot sunt dies servi tui? Quando facies de persequentibus me iudicium? |
85 כָּרוּ־לִי זֵדִים שִׁיחֹות אֲשֶׁר לֹא כְתֹורָתֶךָ | 85 Foderunt mihi foveas superbi, qui non sunt secundum legem tuam. |
86 כָּל־מִצְוֹתֶיךָ אֱמוּנָה שֶׁקֶר רְדָפוּנִי עָזְרֵנִי | 86 Omnia praecepta tua veritas; dolose persecuti sunt me; adiuva me. |
87 כִּמְעַט כִּלּוּנִי בָאָרֶץ וַאֲנִי לֹא־עָזַבְתִּי פִקֻּודֶיךָ | 87 Paulo minus consummaverunt me in terra, ego autem non dereliqui mandata tua. |
88 כְּחַסְדְּךָ חַיֵּנִי וְאֶשְׁמְרָה עֵדוּת פִּיךָ | 88 Secundum misericordiam tuam vivifica me, et custodiam testimonia oris tui. - |
89 לְעֹולָם יְהוָה דְּבָרְךָ נִצָּב בַּשָּׁמָיִם | 89 LAMED. In aeternum, Domine, verbum tuum constitutum est in caelo. |
90 לְדֹר וָדֹר אֱמוּנָתֶךָ כֹּונַנְתָּ אֶרֶץ וַתַּעֲמֹד | 90 In generationem et generationem veritas tua; firmasti terram, et permanet. |
91 לְמִשְׁפָּטֶיךָ עָמְדוּ הַיֹּום כִּי הַכֹּל עֲבָדֶיךָ | 91 Secundum iudicia tua permanent hodie, quoniam omnia serviunt tibi. |
92 לוּלֵי תֹורָתְךָ שַׁעֲשֻׁעָי אָז אָבַדְתִּי בְעָנְיִי | 92 Nisi quod lex tua delectatio mea est, tunc forte periissem in humilia tione mea. |
93 לְעֹולָם לֹא־אֶשְׁכַּח פִּקּוּדֶיךָ כִּי בָם חִיִּיתָנִי | 93 In aeternum non obliviscar man data tua, quia in ipsis vivificasti me. |
94 לְךָ־אֲנִי הֹושִׁיעֵנִי כִּי פִקּוּדֶיךָ דָרָשְׁתִּי | 94 Tuus sum ego: salvum me fac, quoniam mandata tua exqui sivi. |
95 לִי קִוּוּ רְשָׁעִים לְאַבְּדֵנִי עֵדֹתֶיךָ אֶתְבֹּונָן | 95 Me exspectaverunt peccatores, ut perderent me; testimonia tua intellexi. |
96 לְכָל תִּכְלָה רָאִיתִי קֵץ רְחָבָה מִצְוָתְךָ מְאֹד | 96 Omni consummationi vidi finem, latum praeceptum tuum nimis. |
97 מָה־אָהַבְתִּי תֹורָתֶךָ כָּל־הַיֹּום הִיא שִׂיחָתִי | 97 MEM. Quomodo dilexi legem tuam, Domine; tota die meditatio mea est. |
98 מֵאֹיְבַי תְּחַכְּמֵנִי מִצְוֹתֶךָ כִּי לְעֹולָם הִיא־לִי | 98 Super inimicos meos sapientem me fecit praeceptum tuum, quia in aeternum mihi est. |
99 מִכָּל־מְלַמְּדַי הִשְׂכַּלְתִּי כִּי עֵדְוֹתֶיךָ שִׂיחָה לִי | 99 Super omnes docentes me prudens factus sum, quia testimonia tua meditatio mea est. |
100 מִזְּקֵנִים אֶתְבֹּונָן כִּי פִקּוּדֶיךָ נָצָרְתִּי | 100 Super senes intellexi, quia mandata tua servavi. |
101 מִכָּל־אֹרַח רָע כָּלִאתִי רַגְלָי לְמַעַן אֶשְׁמֹר דְּבָרֶךָ | 101 Ab omni via mala prohibui pedes meos, ut custodiam verba tua. |
102 מִמִּשְׁפָּטֶיךָ לֹא־סָרְתִּי כִּי־אַתָּה הֹורֵתָנִי | 102 A iudiciis tuis non declinavi, quia tu legem posuisti mihi. |
103 מַה־נִּמְלְצוּ לְחִכִּי אִמְרָתֶךָ מִדְּבַשׁ לְפִי | 103 Quam dulcia faucibus meis eloquia tua, super mel ori meo. |
104 מִפִּקּוּדֶיךָ אֶתְבֹּונָן עַל־כֵּן שָׂנֵאתִי ׀ כָּל־אֹרַח שָׁקֶר | 104 A mandatis tuis intellexi; propterea odivi omnem viam mendacii. |
105 נֵר־לְרַגְלִי דְבָרֶךָ וְאֹור לִנְתִיבָתִי | 105 NUN. Lucerna pedibus meis verbum tuum et lumen semitis meis. |
106 נִשְׁבַּעְתִּי וָאֲקַיֵּמָה לִשְׁמֹר מִשְׁפְּטֵי צִדְקֶךָ | 106 Iuravi et statui custodire iudicia iustitiae tuae. |
107 נַעֲנֵיתִי עַד־מְאֹד יְהוָה חַיֵּנִי כִדְבָרֶךָ | 107 Humiliatus sum usquequaque, Domine; vivifica me secundum verbum tuum. |
108 נִדְבֹות פִּי רְצֵה־נָא יְהוָה וּמִשְׁפָּטֶיךָ לַמְּדֵנִי | 108 Voluntaria oris mei beneplacita sint, Domine, et iudicia tua doce me. |
109 נַפְשִׁי בְכַפִּי תָמִיד וְתֹורָתְךָ לֹא שָׁכָחְתִּי | 109 Anima mea in manibus meis semper, et legem tuam non sum oblitus. |
110 נָתְנוּ רְשָׁעִים פַּח לִי וּמִפִּקּוּדֶיךָ לֹא תָעִיתִי | 110 Posuerunt peccatores laqueum mihi, et de mandatis tuis non erravi. |
111 נָחַלְתִּי עֵדְוֹתֶיךָ לְעֹולָם כִּי־שְׂשֹׂון לִבִּי הֵמָּה | 111 Hereditas mea testimonia tua in aeternum, quia exsultatio cordis mei sunt. |
112 נָטִיתִי לִבִּי לַעֲשֹׂות חֻקֶּיךָ לְעֹולָם עֵקֶב | 112 Inclinavi cor meum ad faciendas iustificationes tuas in aeternum, in finem. |
113 סֵעֲפִים שָׂנֵאתִי וְתֹורָתְךָ אָהָבְתִּי | 113 SAMECH. Duplices corde odio habui et legem tuam dilexi. |
114 סִתְרִי וּמָגִנִּי אָתָּה לִדְבָרְךָ יִחָלְתִּי | 114 Tegmen et scutum meum es tu, et in verbum tuum supersperavi. |
115 סוּרוּ־מִמֶּנִּי מְרֵעִים וְאֶצְּרָה מִצְוֹת אֱלֹהָי | 115 Declinate a me, maligni, et servabo praecepta Dei mei. |
116 סָמְכֵנִי כְאִמְרָתְךָ וְאֶחְיֶה וְאַל־תְּבִישֵׁנִי מִשִּׂבְרִי | 116 Suscipe me secundum eloquium tuum, et vivam; et non confundas me ab exspectatione mea. |
117 סְעָדֵנִי וְאִוָּשֵׁעָה וְאֶשְׁעָה בְחֻקֶּיךָ תָמִיד | 117 Sustenta me, et salvus ero et delectabor in iustificationibus tuis semper. |
118 סָלִיתָ כָּל־שֹׁוגִים מֵחֻקֶּיךָ כִּישֶׁ־קֶר תַּרְמִיתָם | 118 Sprevisti omnes discedentes a iustificationibus tuis, quia mendacium cogitatio eorum. |
119 סִגִים הִשְׁבַּתָּ כָל־רִשְׁעֵי־אָרֶץ לָכֵן אָהַבְתִּי עֵדֹתֶיךָ | 119 Quasi scoriam delesti omnes peccatores terrae; ideo dilexi testimonia tua. |
120 סָמַר מִפַּחְדְּךָ בְשָׂרִי וּמִמִּשְׁפָּטֶיךָ יָרֵאתִי | 120 Horruit a timore tuo caro mea; a iudiciis enim tuis timui. |
121 עָשִׂיתִי מִשְׁפָּט וָצֶדֶק בַּל־תַּנִּיחֵנִי לְעֹשְׁקָי | 121 AIN. Feci iudicium et iustitiam; non tradas me calumniantibus me. |
122 עֲרֹב עַבְדְּךָ לְטֹוב אַל־יַעַשְׁקֻנִי זֵדִים | 122 Sponde pro servo tuo in bonum; non calumnientur me superbi. |
123 עֵינַי כָּלוּ לִישׁוּעָתֶךָ וּלְאִמְרַת צִדְקֶךָ | 123 Oculi mei defecerunt in desiderio salutaris tui et eloquii iustitiae tuae. |
124 עֲשֵׂה עִם־עַבְדְּךָ כְחַסְדֶּךָ וְחֻקֶּיךָ לַמְּדֵנִי | 124 Fac cum servo tuo secundum misericordiam tuam et iustificationes tuas doce me. |
125 עַבְדְּךָ־אָנִי הֲבִינֵנִי וְאֵדְעָה עֵדֹתֶיךָ | 125 Servus tuus sum ego; da mihi intellectum, ut sciam testimonia tua. |
126 עֵת לַעֲשֹׂות לַיהוָה הֵפֵרוּ תֹּורָתֶךָ | 126 Tempus faciendi Domino; dissipaverunt legem tuam. |
127 עַל־כֵּן אָהַבְתִּי מִצְוֹתֶיךָ מִזָּהָב וּמִפָּז | 127 Ideo dilexi praecepta tua super aurum et obryzum. |
128 עַל־כֵּן ׀ כָּל־פִּקּוּדֵי כֹל יִשָּׁרְתִּי כָּל־אֹרַח שֶׁקֶר שָׂנֵאתִי | 128 Propterea ad omnia mandata tua dirigebar, omnem viam mendacii odio habui. - |
129 פְּלָאֹות עֵדְוֹתֶיךָ עַל־כֵּן נְצָרָתַם נַפְשִׁי | 129 PHE. Mirabilia testimonia tua, ideo servavit ea anima mea. |
130 פֵּתַח דְּבָרֶיךָ יָאִיר מֵבִין פְּתָיִים | 130 Declaratio sermonum tuorum illuminat et intellectum dat parvulis. |
131 פִּי־פָעַרְתִּי וָאֶשְׁאָפָה כִּי לְמִצְוֹתֶיךָ יָאָבְתִּי | 131 Os meum aperui et attraxi spiritum, quia praecepta tua desiderabam. |
132 פְּנֵה־אֵלַי וְחָנֵּנִי כְּמִשְׁפָּט לְאֹהֲבֵי שְׁמֶךָ | 132 Convertere in me et miserere mei secundum iudicium tuum cum diligentibus nomen tuum. |
133 פְּעָמַי הָכֵן בְּאִמְרָתֶךָ וְאַל־תַּשְׁלֶט־בִּי כָל־אָוֶן | 133 Gressus meos dirige secundum eloquium tuum, et non dominetur mei omnis iniquitas. |
134 פְּדֵנִי מֵעֹשֶׁק אָדָם וְאֶשְׁמְרָה פִּקּוּדֶיךָ | 134 Redime me a calumniis hominum, ut custodiam mandata tua. |
135 פָּנֶיךָ הָאֵר בְּעַבְדֶּךָ וְלַמְּדֵנִי אֶת־חֻקֶּיךָ | 135 Faciem tuam illumina super servum tuum et doce me iustificationes tuas. |
136 פַּלְגֵי־מַיִם יָרְדוּ עֵינָי עַל לֹא־שָׁמְרוּ תֹורָתֶךָ | 136 Rivulos aquarum deduxerunt oculi mei, quia non custodierunt legem tuam. |
137 צַדִּיק אַתָּה יְהוָה וְיָשָׁר מִשְׁפָּטֶיךָ | 137 SADE. Iustus es, Domine, et rectum iudicium tuum. |
138 צִוִּיתָ צֶדֶק עֵדֹתֶיךָ וֶאֱמוּנָה מְאֹד | 138 Mandasti in iustitia testimonia tua et in veritate nimis. |
139 צִמְּתַתְנִי קִנְאָתִי כִּי־שָׁכְחוּ דְבָרֶיךָ צָרָי | 139 Consumpsit me zelus meus, quia obliti sunt verba tua inimici mei. |
140 צְרוּפָה אִמְרָתְךָ מְאֹד וְעַבְדְּךָ אֲהֵבָהּ | 140 Ignitum eloquium tuum vehementer, et servus tuus dilexit illud. |
141 צָעִיר אָנֹכִי וְנִבְזֶה פִּקֻּדֶיךָ לֹא שָׁכָחְתִּי | 141 Adulescentulus sum ego et contemptus; mandata tua non sum oblitus. |
142 צִדְקָתְךָ צֶדֶק לְעֹולָם וְתֹורָתְךָ אֱמֶת | 142 Iustitia tua iustitia in aeternum, et lex tua veritas. |
143 צַר־וּמָצֹוק מְצָאוּנִי מִצְוֹתֶיךָ שַׁעֲשֻׁעָי | 143 Tribulatio et angustia invenerunt me; praecepta tua delectatio mea est. |
144 צֶדֶק עֵדְוֹתֶיךָ לְעֹולָם הֲבִינֵנִי וְאֶחְיֶה | 144 Iustitia testimonia tua in aeternum; intellectum da mihi, et vivam. |
145 קָרָאתִי בְכָל־לֵב עֲנֵנִי יְהוָה חֻקֶּיךָ אֶצֹּרָה | 145 COPH. Clamavi in toto corde, exaudi me, Domine; iustificationes tuas servabo. |
146 קְרָאתִיךָ הֹושִׁיעֵנִי וְאֶשְׁמְרָה עֵדֹתֶיךָ | 146 Clamavi ad te, salvum me fac, ut custodiam testimonia tua. |
147 קִדַּמְתִּי בַנֶּשֶׁף וָאֲשַׁוֵּעָה [לִדְבָרֶיךָ כ] (לִדְבָרְךָ ק) יִחָלְתִּי | 147 Praeveni diluculo et clamavi, in verba tua supersperavi. |
148 קִדְּמוּ עֵינַי אַשְׁמֻרֹות לָשִׂיחַ בְּאִמְרָתֶךָ | 148 Praevenerunt oculi mei vigilias, ut meditarer eloquia tua. |
149 קֹולִי שִׁמְעָה כְחַסְדֶּךָ יְהוָה כְּמִשְׁפָּטֶךָ חַיֵּנִי | 149 Vocem meam audi secundum misericordiam tuam, Domine, secundum iudicium tuum vivifica me. |
150 קָרְבוּ רֹדְפֵי זִמָּה מִתֹּורָתְךָ רָחָקוּ | 150 Appropinquaverunt persequentes me in malitia, a lege autem tua longe facti sunt. |
151 קָרֹוב אַתָּה יְהוָה וְכָל־מִצְוֹתֶיךָ אֱמֶת | 151 Prope es tu, Domine, et omnia praecepta tua veritas. |
152 קֶדֶם יָדַעְתִּי מֵעֵדֹתֶיךָ כִּי לְעֹולָם יְסַדְתָּם | 152 Ab initio cognovi de testimoniis tuis, quia in aeternum fundasti ea. |
153 רְאֵה־עָנְיִי וְחַלְּצֵנִי כִּי־תֹורָתְךָ לֹא שָׁכָחְתִּי | 153 RES. Vide humiliationem meam et eripe me, quia legem tuam non sum oblitus. |
154 רִיבָה רִיבִי וּגְאָלֵנִי לְאִמְרָתְךָ חַיֵּנִי | 154 Iudica causam meam et redime me; propter eloquium tuum vivifica me. |
155 רָחֹוק מֵרְשָׁעִים יְשׁוּעָה כִּי־חֻקֶּיךָ לֹא דָרָשׁוּ | 155 Longe a peccatoribus salus, quia iustificationes tuas non exquisierunt. |
156 רַחֲמֶיךָ רַבִּים ׀ יְהוָה כְּמִשְׁפָּטֶיךָ חַיֵּנִי | 156 Misericordiae tuae multae, Domine; secundum iudicia tua vivifica me. |
157 רַבִּים רֹדְפַי וְצָרָי מֵעֵדְוֹתֶיךָ לֹא נָטִיתִי | 157 Multi, qui persequuntur me et tribulant me; a testimoniis tuis non declinavi. |
158 רָאִיתִי בֹגְדִים וָאֶתְקֹוטָטָה אֲשֶׁר אִמְרָתְךָ לֹא שָׁמָרוּ | 158 Vidi praevaricantes, et taeduit me, quia eloquia tua non custodierunt. |
159 רְאֵה כִּי־פִקּוּדֶיךָ אָהָבְתִּי יְהוָה כְּחַסְדְּךָ חַיֵּנִי | 159 Vide quoniam mandata tua dilexi, Domine; secundum misericordiam tuam vivifica me. |
160 רֹאשׁ־דְּבָרְךָ אֱמֶת וּלְעֹולָם כָּל־מִשְׁפַּט צִדְקֶךָ | 160 Principium verborum tuorum veritas, in aeternum omnia iudicia iustitiae tuae. |
161 רִים רְדָפוּנִי חִנָּם [וּמִדְּבָרֶיךָ כ] (וּמִדְּבָרְךָ ק) פָּחַד לִבִּי | 161 SIN. Principes persecuti sunt me gratis, et a verbis tuis formidavit cor meum. |
162 שָׂשׂ אָנֹכִי עַל־אִמְרָתֶךָ כְּמֹוצֵא שָׁלָל רָב | 162 Laetabor ego super eloquia tua, sicut qui invenit spolia multa. |
163 שֶׁקֶר נֵאתִי וַאֲתַעֵבָה תֹּורָתְךָ אָהָבְתִּי | 163 Mendacium odio habui et abominatus sum; legem autem tuam dilexi. |
164 שֶׁבַע בַּיֹּום הִלַּלְתִּיךָ עַל מִשְׁפְּטֵי צִדְקֶךָ | 164 Septies in die laudem dixi tibi super iudicia iustitiae tuae. |
165 שָׁלֹום רָב לְאֹהֲבֵי תֹורָתֶךָ וְאֵין־לָמֹו מִכְשֹׁול | 165 Pax multa diligentibus legem tuam, et non est illis scandalum. |
166 שִׂבַּרְתִּי לִישׁוּעָתְךָ יְהוָה וּמִצְוֹתֶיךָ עָשִׂיתִי | 166 Exspectabam salutare tuum, Domine, et praecepta tua feci. |
167 שָׁמְרָה נַפְשִׁי עֵדֹתֶיךָ וָאֹהֲבֵם מְאֹד | 167 Custodivit anima mea testimonia tua, et dilexi ea vehementer. |
168 שָׁמַרְתִּי פִקּוּדֶיךָ וְעֵדֹתֶיךָ כִּי כָל־דְּרָכַי נֶגְדֶּךָ | 168 Servavi mandata tua et testimonia tua, quia omnes viae meae in conspectu tuo. |
169 תִּקְרַב רִנָּתִי לְפָנֶיךָ יְהוָה כִּדְבָרְךָ הֲבִינֵנִי | 169 TAU. Appropinquet deprecatio mea in conspectu tuo, Domine; iuxta verbum tuum da mihi intellectum. |
170 תָּבֹוא תְּחִנָּתִי לְפָנֶיךָ כְּאִמְרָתְךָ הַצִּילֵנִי | 170 Intret postulatio mea in conspectu tuo; secundum eloquium tuum libera me. |
171 תַּבַּעְנָה שְׂפָתַי תְּהִלָּה כִּי תְלַמְּדֵנִי חֻקֶּיךָ | 171 Eructabunt labia mea hymnum, cum docueris me iustificationes tuas. |
172 תַּעַן לְשֹׁונִי אִמְרָתֶךָ כִּי כָל־מִצְוֹתֶיךָ צֶּדֶק | 172 Cantet lingua mea eloquium tuum, quia omnia praecepta tua iustitia. |
173 תְּהִי־יָדְךָ לְעָזְרֵנִי כִּי פִקּוּדֶיךָ בָחָרְתִּי | 173 Fiat manus tua, ut adiuvet me, quoniam mandata tua elegi. |
174 תָּאַבְתִּי לִישׁוּעָתְךָ יְהוָה וְתֹורָתְךָ שַׁעֲשֻׁעָי | 174 Concupivi salutare tuum, Domine, et lex tua delectatio mea est. |
175 תְּחִי־נַפְשִׁי וּתְהַלְלֶךָּ וּמִשְׁפָּטֶךָ יַעֲזְרֻנִי | 175 Vivet anima mea et laudabit te, et iudicia tua adiuvabunt me. |
176 תָּעִיתִי כְּשֶׂה אֹבֵד בַּקֵּשׁ עַבְדֶּךָ כִּי מִצְוֹתֶיךָ לֹא שָׁכָחְתִּי | 176 Erravi sicut ovis, quae periit; quaere servum tuum, quia praecepta tua non sum oblitus. |