Isaiah (ישעיה) - Isaia 119

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	GREEK BIBLE
1 אַשְׁרֵי תְמִימֵי־דָרֶךְ הַהֹלְכִים בְּתֹורַת יְהוָה	1 Αλεφ.>> Μακαριοι οι αμωμοι εν οδω? οι περιπατουντες εν τω νομω του Κυριου?
2 אַשְׁרֵי נֹצְרֵי עֵדֹתָיו בְּכָל־לֵב יִדְרְשׁוּהוּ	2 Μακαριοι οι φυλαττοντες τα μαρτυρια αυτου, οι εκζητουντες αυτον εξ ολης καρδιας?
3 אַף לֹא־פָעֲלוּ עַוְלָה בִּדְרָכָיו הָלָכוּ	3 αυτοι βεβαιως δεν πραττουσιν ανομιαν? εν ταις οδοις αυτου περιπατουσι.
4 אַתָּה צִוִּיתָה פִקֻּדֶיךָ לִשְׁמֹר מְאֹד	4 Συ προσεταξας να φυλαττωνται ακριβως αι εντολαι σου.
5 אַחֲלַי יִכֹּנוּ דְרָכָי לִשְׁמֹר חֻקֶּיךָ	5 Ειθε να κατευθυνωνται αι οδοι μου, δια να φυλαττω τα διαταγματα σου
6 אָז לֹא־אֵבֹושׁ בְּהַבִּיטִי אֶל־כָּל־מִצְוֹתֶיךָ	6 Τοτε δεν θελω αισχυνθη, οταν επιβλεπω εις παντα τα προσταγματα σου.
7 אֹודְךָ בְּיֹשֶׁר לֵבָב בְּלָמְדִי מִשְׁפְּטֵי צִדְקֶךָ	7 Θελω σε δοξολογει εν ευθυτητι καρδιας, οταν μαθω τας κρισεις της δικαιοσυνης σου.
8 אֶת־חֻקֶּיךָ אֶשְׁמֹר אַל־תַּעַזְבֵנִי עַד־מְאֹד	8 Τα διαταγματα σου θελω φυλαττει? μη με εγκαταλιπης ολοκληρως.
9 בַּמֶּה יְזַכֶּה־נַּעַר אֶת־אָרְחֹו לִשְׁמֹר כִּדְבָרֶךָ	9 Βεθ.>> Τινι τροπω θελει καθαριζει ο νεος την οδον αυτου; φυλαττων τους λογους σου.
10 בְּכָל־לִבִּי דְרַשְׁתִּיךָ אַל־תַּשְׁגֵּנִי מִמִּצְוֹתֶיךָ	10 Εξ ολης της καρδιας μου σε εξεζητησα? με μη αφησης να αποπλανηθω απο των προσταγματων σου.
11 בְּלִבִּי צָפַנְתִּי אִמְרָתֶךָ לְמַעַן לֹא אֶחֱטָא־לָךְ	11 Εν τη καρδια μου εφυλαξα τα λογια σου, δια να μη αμαρτανω εις σε.
12 בָּרוּךְ אַתָּה יְהוָה לַמְּדֵנִי חֻקֶּיךָ	12 Ευλογητος εισαι, Κυριε? διδαξον με τα διαταγματα σου.
13 בִּשְׂפָתַי סִפַּרְתִּי כֹּל מִשְׁפְּטֵי־פִיךָ	13 Δια των χειλεων μου διηγηθην πασας τας κρισεις του στοματος σου.
14 בְּדֶרֶךְ עֵדְוֹתֶיךָ שַׂשְׂתִּי כְּעַל כָּל־הֹון	14 Εν τη οδω των μαρτυριων σου ευφρανθην, ως δια παντα τα πλουτη.
15 בְּפִקֻּדֶיךָ אָשִׂיחָה וְאַבִּיטָה אֹרְחֹתֶיךָ	15 Εις τας εντολας σου θελω μελετα, και εις τας οδους σου θελω ενατενιζει.
16 בְּחֻקֹּתֶיךָ אֶשְׁתַּעֲשָׁע לֹא אֶשְׁכַּח דְּבָרֶךָ	16 Εις τα διαταγματα σου θελω εντρυφα? δεν θελω λησμονησει τους λογους σου.
17 גְּמֹל עַל־עַבְדְּךָ אֶחְיֶה וְאֶשְׁמְרָה דְבָרֶךָ	17 Γιμελ.>> Ανταμειψον τον δουλον σου? ουτω θελω ζησει, και θελω φυλαξει τον λογον σου.
18 גַּל־עֵינַי וְאַבִּיטָה נִפְלָאֹות מִתֹּורָתֶךָ	18 Ανοιξον τους οφθαλμους μου, και θελω βλεπει τα θαυμασια τα εκ του νομου σου.
19 גֵּר אָנֹכִי בָאָרֶץ אַל־תַּסְתֵּר מִמֶּנִּי מִצְוֹתֶיךָ	19 Παροικος ειμαι εγω εν τη γη? μη κρυψης απ' εμου τα προσταγματα σου.
20 גָּרְסָה נַפְשִׁי לְתַאֲבָה אֶל־מִשְׁפָּטֶיךָ בְכָל־עֵת	20 Η ψυχη μου λιποθυμει εκ του ποθου τον οποιον εχω εις τας κρισεις σου παντοτε.
21 גָּעַרְתָּ זֵדִים אֲרוּרִים הַשֹּׁגִים מִמִּצְוֹתֶיךָ	21 Συ επετιμησας τους επικαταρατους υπερηφανους, τους εκκλινοντας απο των προσταγματων σου.
22 גַּל מֵעָלַי חֶרְפָּה וָבוּז כִּי עֵדֹתֶיךָ נָצָרְתִּי	22 Σηκωσον απ' εμου το ονειδος και την καταφρονησιν? διοτι εφυλαξα τα μαρτυρια σου.
23 גַּם יָשְׁבוּ רִים בִּי נִדְבָּרוּ עַבְדְּךָ יָשִׂיחַ בְּחֻקֶּיךָ	23 Αρχοντες τωοντι εκαθισαν και ελαλουν εναντιον μου? αλλ' ο δουλος σου εμελετα εις τα διαταγματα σου.
24 גַּם־עֵדֹתֶיךָ שַׁעֲשֻׁעָי אַנְשֵׁי עֲצָתִי	24 Τα μαρτυρια σου βεβαιως ειναι η τρυφη μου και οι συμβουλοι μου.
25 דָּבְקָה לֶעָפָר נַפְשִׁי חַיֵּנִי כִּדְבָרֶךָ	25 Δαλεθ.>> Η ψυχη μου εκολληθη εις το χωμα? ζωοποιησον με κατα τον λογον σου.
26 דְּרָכַי סִפַּרְתִּי וַתַּעֲנֵנִי לַמְּדֵנִי חֻקֶּיךָ	26 Εφανερωσα τας οδους μου, και μου εισηκουσας? διδαξον με τα διαταγματα σου.
27 דֶּרֶךְ־פִּקּוּדֶיךָ הֲבִינֵנִי וְאָשִׂיחָה בְּנִפְלְאֹותֶיךָ	27 Καμε με να εννοω την οδον των εντολων σου, και θελω μελετα εις τα θαυμασια σου.
28 דָּלְפָה נַפְשִׁי מִתּוּגָה קַיְּמֵנִי כִּדְבָרֶךָ	28 Η ψυχη μου τηκεται υπο θλιψεως? στερεωσον με κατα τον λογον σου.
29 דֶּרֶךשְֶׁ־קֶר הָסֵר מִמֶּנִּי וְתֹורָתְךָ חָנֵּנִי	29 Απομακρυνον απ' εμου την οδον του ψευδους, και χαρισον μοι τον νομον σου.
30 דֶּרֶךְ־אֱמוּנָה בָחָרְתִּי מִשְׁפָּטֶיךָ שִׁוִּיתִי	30 Την οδον της αληθειας εξελεξα? προ οφθαλμων μου εθεσα τας κρισεις σου.
31 דָּבַקְתִּי בְעֵדְוֹתֶיךָ יְהוָה אַל־תְּבִישֵׁנִי	31 Προσεκολληθην εις τα μαρτυρια σου? Κυριε, μη με καταισχυνης.
32 דֶּרֶךְ־מִצְוֹתֶיךָ אָרוּץ כִּי תַרְחִיב לִבִּי	32 Την οδον των προσταγματων σου θελω τρεχει, οταν πλατυνης την καρδιαν μου.
33 הֹורֵנִי יְהוָה דֶּרֶךְ חֻקֶּיךָ וְאֶצְּרֶנָּה עֵקֶב	33 Ε.>> Διδαξον με, Κυριε, την οδον των διαταγματων σου, και θελω φυλαττει αυτην μεχρι τελους.
34 הֲבִינֵנִי וְאֶצְּרָה תֹורָתֶךָ וְאֶשְׁמְרֶנָּה בְכָל־לֵב	34 Συνετισον με, και θελω φυλαττει τον νομον σου? ναι, θελω φυλαττει αυτον εν ολη καρδια.
35 הַדְרִיכֵנִי בִּנְתִיב מִצְוֹתֶיךָ כִּי־בֹו חָפָצְתִּי	35 Οδηγησον με εις την οδον των προσταγματων σου? διοτι ευφραινομαι εις αυτην.
36 הַט־לִבִּי אֶל־עֵדְוֹתֶיךָ וְאַל אֶל־בָּצַע	36 Κλινον την καρδιαν μου εις τα μαρτυρια σου και μη εις πλεονεξιαν.
37 הַעֲבֵר עֵינַי מֵרְאֹות שָׁוְא בִּדְרָכֶךָ חַיֵּנִי	37 Αποστρεψον τους οφθαλμους μου απο του να βλεπωσι ματαιοτητα? ζωοποιησον με εν τη οδω σου.
38 הָקֵם לְעַבְדְּךָ אִמְרָתֶךָ אֲשֶׁר לְיִרְאָתֶךָ	38 Εκτελεσον τον λογον σου προς τον δουλον σου, οστις ειναι δεδομενος εις τον φοβον σου.
39 הַעֲבֵר חֶרְפָּתִי אֲשֶׁר יָגֹרְתִּי כִּי מִשְׁפָּטֶיךָ טֹובִים	39 Αφαιρεσον το ονειδος μου, το οποιον φοβουμαι? διοτι αι κρισεις σου ειναι αγαθαι.
40 הִנֵּה תָּאַבְתִּי לְפִקֻּדֶיךָ בְּצִדְקָתְךָ חַיֵּנִי	40 Ιδου, επεθυμησα τας εντολας σου? ζωοποιησον με δια της δικαιοσυνης σου.
41 וִיבֹאֻנִי חֲסָדֶךָ יְהוָה תְּשׁוּעָתְךָ כְּאִמְרָתֶךָ	41 Βαου.>> Και ας ελθη επ εμε το ελεος σου, Κυριε, και η σωτηρια σου κατα τον λογον σου.
42 וְאֶעֱנֶה חֹרְפִי דָבָר כִּי־בָטַחְתִּי בִּדְבָרֶךָ	42 Τοτε θελω αποκριθη προς τον ονειδιζοντα με? διοτι ελπιζω επι τον λογον σου.
43 וְאַל־תַּצֵּל מִפִּי דְבַר־אֱמֶת עַד־מְאֹד כִּי לְמִשְׁפָּטֶךָ יִחָלְתִּי	43 Και μη αφαιρεσης ολοτελως απο του στοματος μου τον λογον της αληθειας? διοτι ηλπισα επι τας κρισεις σου.
44 וְאֶשְׁמְרָה תֹורָתְךָ תָמִיד לְעֹולָם וָעֶד	44 Και θελω φυλαττει τον νομον σου διαπαντος, εις τον αιωνα του αιωνος.
45 וְאֶתְהַלְּכָה בָרְחָבָה כִּי פִקֻּדֶיךָ דָרָשְׁתִּי	45 Και θελω περιπατει εν ευρυχωρια? διοτι εξεζητησα τας εντολας σου.
46 וַאֲדַבְּרָה בְעֵדֹתֶיךָ נֶגֶד מְלָכִים וְלֹא אֵבֹושׁ	46 Και θελω ομιλει περι των μαρτυριων σου εμπροσθεν βασιλεων, και δεν θελω αισχυνθη.
47 וְאֶשְׁתַּעֲשַׁע בְּמִצְוֹתֶיךָ אֲשֶׁר אָהָבְתִּי	47 Και θελω εντρυφα εις τα προσταγματα σου, τα οποια ηγαπησα.
48 וְאֶשָּׂא־כַפַּי אֶל־מִצְוֹתֶיךָ אֲשֶׁר אָהָבְתִּי וְאָשִׂיחָה בְחֻקֶּיךָ	48 Και θελω υψονει τας χειρας μου προς τα προσταγματα σου, τα οποια ηγαπησα? και θελω μελετα εις τα διαταγματα σου.
49 זְכֹר־דָּבָר לְעַבְדֶּךָ עַל אֲשֶׁר יִחַלְתָּנִי	49 Ζαιν.>> Ενθυμηθητι τον λογον τον προς τον δουλον σου, εις τον οποιον με επηλπισας.
50 זֹאת נֶחָמָתִי בְעָנְיִי כִּי אִמְרָתְךָ חִיָּתְנִי	50 Αυτη ειναι η παρηγορια μου εν τη θλιψει μου, οτι ο λογος σου με εζωοποιησεν.
51 זֵדִים הֱלִיצֻנִי עַד־מְאֹד מִתֹּורָתְךָ לֹא נָטִיתִי	51 Οι υπερηφανοι με εχλευαζον σφοδρα? αλλ' εγω απο του νομου σου δεν εξεκλινα.
52 זָכַרְתִּי מִשְׁפָּטֶיךָ מֵעֹולָם ׀ יְהוָה וָאֶתְנֶחָם	52 Ενεθυμηθην τας απ' αιωνος κρισεις σου, Κυριε, και παρηγορηθην.
53 זַלְעָפָה אֲחָזַתְנִי מֵרְשָׁעִים עֹזְבֵי תֹּורָתֶךָ	53 Φρικη με κατελαβεν εξ αιτιας των ασεβων, των εγκαταλειποντων τον νομον σου.
54 זְמִרֹות הָיוּ־לִי חֻקֶּיךָ בְּבֵית מְגוּרָי	54 Τα διαταγματα σου υπηρξαν εις εμε ψαλμωδιαι εν τω οικω της παροικιας μου.
55 זָכַרְתִּי בַלַּיְלָה שִׁמְךָ יְהוָה וָאֶשְׁמְרָה תֹּורָתֶךָ	55 Ενεθυμηθην εν νυκτι το ονομα σου, Κυριε? και εφυλαξα τον νομον σου.
56 זֹאת הָיְתָה־לִּי כִּי פִקֻּדֶיךָ נָצָרְתִּי	56 Τουτο εγεινεν εις εμε, διοτι εφυλαξα τας εντολας σου.
57 חֶלְקִי יְהוָה אָמַרְתִּי לִשְׁמֹר דְּבָרֶיךָ	57 Χεθ.>> συ, Κυριε, μερις μου εισαι? ειπα να φυλαξω τους λογους σου.
58 חִלִּיתִי פָנֶיךָ בְכָל־לֵב חָנֵּנִי כְּאִמְרָתֶךָ	58 Παρεκαλεσα το προσωπον σου εν ολη καρδια? ελεησον με κατα τον λογον σου.
59 חִשַּׁבְתִּי דְרָכָי וָאָשִׁיבָה רַגְלַי אֶל־עֵדֹתֶיךָ	59 Διελογισθην τας οδους μου και εστρεψα τους ποδας μου εις τα μαρτυρια σου.
60 חַשְׁתִּי וְלֹא הִתְמַהְמָהְתִּי לִשְׁמֹר מִצְוֹתֶיךָ	60 Εσπευσα και δεν εβραδυνα να φυλαξω τα προσταγματα σου.
61 חֶבְלֵי רְשָׁעִים עִוְּדֻנִי תֹּורָתְךָ לֹא שָׁכָחְתִּי	61 Στιφη ασεβων με περιεκυκλωσαν? αλλ' εγω δεν ελησμονησα τον νομον σου.
62 חֲצֹות־לַיְלָה אָקוּם לְהֹודֹות לָךְ עַל מִשְׁפְּטֵי צִדְקֶךָ	62 Το μεσονυκτιον εγειρομαι δια να σε δοξολογω δια τας κρισεις της δικαιοσυνης σου.
63 חָבֵר אָנִי לְכָל־אֲשֶׁר יְרֵאוּךָ וּלְשֹׁמְרֵי פִּקּוּדֶיךָ	63 Εγω ειμαι μετοχος παντων των φοβουμενων σε και φυλαττοντων τας εντολας σου.
64 חַסְדְּךָ יְהוָה מָלְאָה הָאָרֶץ חֻקֶּיךָ לַמְּדֵנִי	64 Η γη, Κυριε, ειναι πληρης του ελεους σου? διδαξον με τα διαταγματα σου.
65 טֹוב עָשִׂיתָ עִם־עַבְדְּךָ יְהוָה כִּדְבָרֶךָ	65 Τεθ.>> Συ, Κυριε, ευηργετησας τον δουλον σου κατα τον λογον σου.
66 טוּב טַעַם וָדַעַת לַמְּדֵנִי כִּי בְמִצְוֹתֶיךָ הֶאֱמָנְתִּי	66 Διδαξον με φρονησιν και γνωσιν? διοτι επιστευσα εις τα προσταγματα σου.
67 טֶרֶם אֶעֱנֶה אֲנִי שֹׁגֵג וְעַתָּה אִמְרָתְךָ שָׁמָרְתִּי	67 Πριν ταλαιπωρηθω, εγω επλανωμην? αλλα τωρα εφυλαξα τον λογον σου.
68 טֹוב־אַתָּה וּמֵטִיב לַמְּדֵנִי חֻקֶּיךָ	68 Συ εισαι αγαθος και αγαθοποιος? διδαξον με τα διαταγματα σου.
69 טָפְלוּ עָלַי שֶׁקֶר זֵדִים אֲנִי בְּכָל־לֵב ׀ אֱצֹּר פִּקּוּדֶיךָ	69 Οι υπερηφανοι επλεξαν κατ' εμου ψευδος? αλλ' εγω εν ολη καρδια θελω φυλαττει τας εντολας σου.
70 טָפַשׁ כַּחֵלֶב לִבָּם אֲנִי תֹּורָתְךָ שִׁעֲשָׁעְתִּי	70 Η καρδια αυτων επηξεν ως παχος? αλλ' εγω εντρυφω εις τον νομον σου.
71 טֹוב־לִי כִי־עֻנֵּיתִי לְמַעַן אֶלְמַד חֻקֶּיךָ	71 Καλον εγεινεν εις εμε οτι εταλαιπωρηθην, δια να μαθω τα διαταγματα σου.
72 טֹוב־לִי תֹורַת־פִּיךָ מֵאַלְפֵי זָהָב וָכָסֶף	72 Ο νομος του στοματος σου ειναι καλητερος εις εμε, υπερ χιλιαδας χρυσιου και αργυριου.
73 יָדֶיךָ עָשׂוּנִי וַיְכֹונְנוּנִי הֲבִינֵנִי וְאֶלְמְדָה מִצְוֹתֶיךָ	73 Ιωδ.>> Αι χειρες σου με εκαμαν και με επλασαν? συνετισον με, και θελω μαθει τα προσταγματα σου.
74 יְרֵאֶיךָ יִרְאוּנִי וְיִשְׂמָחוּ כִּי לִדְבָרְךָ יִחָלְתִּי	74 Οι φοβουμενοι σε θελουσι με ιδει και ευφρανθη, διοτι ηλπισα επι τον λογον σου.
75 יָדַעְתִּי יְהוָה כִּי־צֶדֶק מִשְׁפָּטֶיךָ וֶאֱמוּנָה עִנִּיתָנִי	75 Γνωριζω, Κυριε, οτι αι κρισεις σου ειναι δικαιοσυνη, και οτι πιστως με εταλαιπωρησας.
76 יְהִי־נָא חַסְדְּךָ לְנַחֲמֵנִי כְּאִמְרָתְךָ לְעַבְדֶּךָ	76 Ας με παρηγορηση, δεομαι, το ελεος σου, κατα τον λογον σου τον προς τον δουλον σου.
77 יְבֹאוּנִי רַחֲמֶיךָ וְאֶחְיֶה כִּי־תֹורָתְךָ שַׁעֲשֻׁעָי	77 Ας ελθωσιν επ' εμε οι οικτιρμοι σου, δια να ζω? διοτι ο νομος σου ειναι η τρυφη μου.
78 יֵבֹשׁוּ זֵדִים כִּי־שֶׁקֶר עִוְּתוּנִי אֲנִי אָשִׂיחַ בְּפִקּוּדֶיךָ	78 Ας αισχυνθωσιν οι υπερηφανοι, διοτι ζητουσιν αδικως να με ανατρεψωσιν? αλλ' εγω θελω μελετα εις τας εντολας σου.
79 יָשׁוּבוּ לִי יְרֵאֶיךָ [וְיָדְעוּ כ] (וְיֹדְעֵי ק) עֵדֹתֶיךָ	79 Ας επιστρεψωσιν εις εμε οι φοβουμενοι σε, και οι γνωριζοντες τα μαρτυρια σου?
80 יְהִי־לִבִּי תָמִים בְּחֻקֶּיךָ לְמַעַן לֹא אֵבֹושׁ	80 Ας ηναι η καρδια μου αμωμος εις τα διαταγματα σου, δια να μη αισχυνθω.
81 כָּלְתָה לִתְשׁוּעָתְךָ נַפְשִׁי לִדְבָרְךָ יִחָלְתִּי	81 Καφ.>> Λιποθυμει η ψυχη μου δια την σωτηριαν σου? επι τον λογον σου ελπιζω.
82 כָּלוּ עֵינַי לְאִמְרָתֶךָ לֵאמֹר מָתַי תְּנַחֲמֵנִי	82 Οι οφθαλμοι μου απεκαμον δια τον λογον σου, λεγοντες, Ποτε θελεις με παρηγορησει;
83 כִּי־הָיִיתִי כְּנֹאד בְּקִיטֹור חֻקֶּיךָ לֹא שָׁכָחְתִּי	83 Διοτι εγεινα ως ασκος εν τω καπνω? αλλα τα διαταγματα σου δεν ελησμονησα.
84 כַּמָּה יְמֵי־עַבְדֶּךָ מָתַי תַּעֲשֶׂה בְרֹדְפַי מִשְׁפָּט	84 Ποσαι ειναι αι ημεραι του δουλου σου; ποτε θελεις καμει κρισιν εναντιον των καταδιωκοντων με;
85 כָּרוּ־לִי זֵדִים שִׁיחֹות אֲשֶׁר לֹא כְתֹורָתֶךָ	85 Οι υπερηφανοι, οι εναντιοι του νομου σου, εσκαψαν εις εμε λακκους.
86 כָּל־מִצְוֹתֶיךָ אֱמוּנָה שֶׁקֶר רְדָפוּנִי עָזְרֵנִי	86 Παντα τα προσταγματα σου ειναι αληθεια? αδικως με κατατρεχουσι? βοηθησον μοι.
87 כִּמְעַט כִּלּוּנִי בָאָרֶץ וַאֲנִי לֹא־עָזַבְתִּי פִקֻּודֶיךָ	87 Παρ' ολιγον με κατεστρεψαν εις την γην? αλλ' εγω δεν εγκατελιπον τας εντολας σου.
88 כְּחַסְדְּךָ חַיֵּנִי וְאֶשְׁמְרָה עֵדוּת פִּיךָ	88 Ζωοποιησον με κατα το ελεος σου? και θελω φυλαξει τα μαρτυρια του στοματος σου.
89 לְעֹולָם יְהוָה דְּבָרְךָ נִצָּב בַּשָּׁמָיִם	89 Λαμεδ.>> Εις τον αιωνα, Κυριε, διαμενει ο λογος σου εν τω ουρανω?
90 לְדֹר וָדֹר אֱמוּנָתֶךָ כֹּונַנְתָּ אֶרֶץ וַתַּעֲמֹד	90 η αληθεια σου εις γενεαν και γενεαν? εθεμελιωσας την γην, και διαμενει.
91 לְמִשְׁפָּטֶיךָ עָמְדוּ הַיֹּום כִּי הַכֹּל עֲבָדֶיךָ	91 Κατα τας διαταξεις σου διαμενουσιν εως της σημερον, διοτι τα συμπαντα ειναι δουλοι σου.
92 לוּלֵי תֹורָתְךָ שַׁעֲשֻׁעָי אָז אָבַדְתִּי בְעָנְיִי	92 Εαν ο νομος σου δεν ητο η τρυφη μου, τοτε ηθελον χαθη εν τη θλιψει μου.
93 לְעֹולָם לֹא־אֶשְׁכַּח פִּקּוּדֶיךָ כִּי בָם חִיִּיתָנִי	93 Εις τον αιωνα δεν θελω λησμονησει τας εντολας σου, διοτι εν αυταις με εζωοποιησας.
94 לְךָ־אֲנִי הֹושִׁיעֵנִי כִּי פִקּוּדֶיךָ דָרָשְׁתִּי	94 Σος ειμαι εγω? σωσον με? διοτι τας εντολας σου εξεζητησα.
95 לִי קִוּוּ רְשָׁעִים לְאַבְּדֵנִי עֵדֹתֶיךָ אֶתְבֹּונָן	95 Οι ασεβεις με περιεμενον δια να με αφανισωσιν? αλλ' εγω θελω προσεχει εις τα μαρτυρια σου.
96 לְכָל תִּכְלָה רָאִיתִי קֵץ רְחָבָה מִצְוָתְךָ מְאֹד	96 Εις πασαν τελειοτητα ειδον οριον? αλλ' ο νομος σου ειναι πλατυς σφοδρα.
97 מָה־אָהַבְתִּי תֹורָתֶךָ כָּל־הַיֹּום הִיא שִׂיחָתִי	97 Μεμ.>> Ποσον αγαπω τον νομον σου? ολην την ημεραν ειναι μελετη μου.
98 מֵאֹיְבַי תְּחַכְּמֵנִי מִצְוֹתֶךָ כִּי לְעֹולָם הִיא־לִי	98 Δια των προσταγματων σου με εκαμες σοφωτερον των εχθρων μου, διοτι ειναι παντοτε μετ' εμου.
99 מִכָּל־מְלַמְּדַי הִשְׂכַּלְתִּי כִּי עֵדְוֹתֶיךָ שִׂיחָה לִי	99 Ειμαι συνετωτερος παντων των διδασκοντων με? διοτι τα μαρτυρια σου ειναι μελετη μου.
100 מִזְּקֵנִים אֶתְבֹּונָן כִּי פִקּוּדֶיךָ נָצָרְתִּי	100 Ειμαι συνετωτερος των γεροντων? διοτι εφυλαξα τας εντολας σου.
101 מִכָּל־אֹרַח רָע כָּלִאתִי רַגְלָי לְמַעַן אֶשְׁמֹר דְּבָרֶךָ	101 Απο πασης οδου πονηρας εκωλυσα τους ποδας μου, δια να φυλαξω τον λογον σου.
102 מִמִּשְׁפָּטֶיךָ לֹא־סָרְתִּי כִּי־אַתָּה הֹורֵתָנִי	102 Απο των κρισεων σου δεν εξεκλινα? διοτι συ με εδιδαξας.
103 מַה־נִּמְלְצוּ לְחִכִּי אִמְרָתֶךָ מִדְּבַשׁ לְפִי	103 Ποσον γλυκεις ειναι οι λογοι σου εις τον ουρανισκον μου? ειναι υπερ μελι εις το στομα μου.
104 מִפִּקּוּדֶיךָ אֶתְבֹּונָן עַל־כֵּן שָׂנֵאתִי ׀ כָּל־אֹרַח שָׁקֶר	104 Εκ των εντολων σου εγεινα συνετος? δια τουτο εμισησα πασαν οδον ψευδους.
105 נֵר־לְרַגְלִי דְבָרֶךָ וְאֹור לִנְתִיבָתִי	105 Νουν.>> Λυχνος εις τους ποδας μου ειναι ο λογος σου και φως εις τας τριβους μου.
106 נִשְׁבַּעְתִּי וָאֲקַיֵּמָה לִשְׁמֹר מִשְׁפְּטֵי צִדְקֶךָ	106 Ωμοσα και θελω εμμενει να φυλαττω τας κρισεις της δικαιοσυνης σου.
107 נַעֲנֵיתִי עַד־מְאֹד יְהוָה חַיֵּנִי כִדְבָרֶךָ	107 Εταλαιπωρηθην σφοδρα? Κυριε, ζωοποιησον με κατα τον λογον σου.
108 נִדְבֹות פִּי רְצֵה־נָא יְהוָה וּמִשְׁפָּטֶיךָ לַמְּדֵנִי	108 Προσδεξαι, δεομαι, τας προαιρετικας προσφορας του στοματος μου, Κυριε? και διδαξον με τας κρισεις σου.
109 נַפְשִׁי בְכַפִּי תָמִיד וְתֹורָתְךָ לֹא שָׁכָחְתִּי	109 Η ψυχη μου ειναι παντοτε εν κινδυνω? τον νομον σου ομως δεν ελησμονησα.
110 נָתְנוּ רְשָׁעִים פַּח לִי וּמִפִּקּוּדֶיךָ לֹא תָעִיתִי	110 Οι ασεβεις εστησαν εις εμε παγιδα? αλλ' εγω απο των εντολων σου δεν εξεκλινα.
111 נָחַלְתִּי עֵדְוֹתֶיךָ לְעֹולָם כִּי־שְׂשֹׂון לִבִּי הֵמָּה	111 Τα μαρτυρια σου εκληρονομησα εις τον αιωνα? διοτι ταυτα ειναι η αγαλλιασις της καρδιας μου.
112 נָטִיתִי לִבִּי לַעֲשֹׂות חֻקֶּיךָ לְעֹולָם עֵקֶב	112 Εκλινα την καρδιαν μου εις το να καμνω τα διαταγματα σου παντοτε μεχρι τελους.
113 סֵעֲפִים שָׂנֵאתִי וְתֹורָתְךָ אָהָבְתִּי	113 Σαμεχ.>> Εμισησα τους διεστραμμενους στοχασμους? τον δε νομον σου ηγαπησα.
114 סִתְרִי וּמָגִנִּי אָתָּה לִדְבָרְךָ יִחָלְתִּי	114 Συ εισαι η σκεπη μου και η ασπις μου? επι τον λογον σου ελπιζω.
115 סוּרוּ־מִמֶּנִּי מְרֵעִים וְאֶצְּרָה מִצְוֹת אֱלֹהָי	115 Απομακρυνθητε απ' εμου οι πονηρευομενοι? διοτι θελω φυλαττει τα προσταγματα του Θεου μου.
116 סָמְכֵנִי כְאִמְרָתְךָ וְאֶחְיֶה וְאַל־תְּבִישֵׁנִי מִשִּׂבְרִי	116 Υποστηριζε με κατα τον λογον σου και θελω ζη? και μη με καταισχυνης εις την ελπιδα μου.
117 סְעָדֵנִי וְאִוָּשֵׁעָה וְאֶשְׁעָה בְחֻקֶּיךָ תָמִיד	117 Υποστηριζε με και θελω σωθη? και θελω προσεχει διαπαντος εις τα διαταγματα σου.
118 סָלִיתָ כָּל־שֹׁוגִים מֵחֻקֶּיךָ כִּישֶׁ־קֶר תַּרְמִיתָם	118 Συ κατεπατησας παντας τους εκκλινοντας απο των διαταγματων σου? διοτι ματαια ειναι η δολιοτης αυτων.
119 סִגִים הִשְׁבַּתָּ כָל־רִשְׁעֵי־אָרֶץ לָכֵן אָהַבְתִּי עֵדֹתֶיךָ	119 Αποσκυβαλιζεις παντας τους πονηρους της γης? δια τουτο ηγαπησα τα μαρτυρια σου.
120 סָמַר מִפַּחְדְּךָ בְשָׂרִי וּמִמִּשְׁפָּטֶיךָ יָרֵאתִי	120 Εφριξεν η σαρξ μου απο του φοβου σου, και απο των κρισεων σου εφοβηθην.
121 עָשִׂיתִי מִשְׁפָּט וָצֶדֶק בַּל־תַּנִּיחֵנִי לְעֹשְׁקָי	121 Νγαιν.>> Εκαμα κρισιν και δικαιοσυνην? μη με παραδωσης εις τους αδικουντας με.
122 עֲרֹב עַבְדְּךָ לְטֹוב אַל־יַעַשְׁקֻנִי זֵדִים	122 Γενου εγγυητης του δουλου σου εις καλον? ας μη με καταθλιψωσιν οι υπερηφανοι.
123 עֵינַי כָּלוּ לִישׁוּעָתֶךָ וּלְאִמְרַת צִדְקֶךָ	123 Οι οφθαλμοι μου απεκαμον δια την σωτηριαν σου και δια τον λογον της δικαιοσυνης σου.
124 עֲשֵׂה עִם־עַבְדְּךָ כְחַסְדֶּךָ וְחֻקֶּיךָ לַמְּדֵנִי	124 Καμε μετα του δουλου σου κατα το ελεος σου και διδαξον με τα διαταγματα σου.
125 עַבְדְּךָ־אָנִי הֲבִינֵנִי וְאֵדְעָה עֵדֹתֶיךָ	125 Δουλος σου ειμαι εγω? συνετισον με, και θελω γνωρισει τα μαρτυρια σου.
126 עֵת לַעֲשֹׂות לַיהוָה הֵפֵרוּ תֹּורָתֶךָ	126 Καιρος ειναι δια να ενεργηση ο Κυριος? ηκυρωσαν τον νομον σου.
127 עַל־כֵּן אָהַבְתִּי מִצְוֹתֶיךָ מִזָּהָב וּמִפָּז	127 Δια τουτο ηγαπησα τα προσταγματα σου υπερ χρυσιον, και υπερ χρυσιον καθαρον.
128 עַל־כֵּן ׀ כָּל־פִּקּוּדֵי כֹל יִשָּׁרְתִּי כָּל־אֹרַח שֶׁקֶר שָׂנֵאתִי	128 Δια τουτο εγνωρισα ορθας πασας τας εντολας σου περι παντος πραγματος? και εμισησα πασαν οδον ψευδους.
129 פְּלָאֹות עֵדְוֹתֶיךָ עַל־כֵּן נְצָרָתַם נַפְשִׁי	129 Πε.>> Θαυμαστα ειναι τα μαρτυρια σου? δια τουτο εφυλαξεν αυτα η ψυχη μου.
130 פֵּתַח דְּבָרֶיךָ יָאִיר מֵבִין פְּתָיִים	130 Η φανερωσις των λογων σου φωτιζει? συνετιζει τους απλους.
131 פִּי־פָעַרְתִּי וָאֶשְׁאָפָה כִּי לְמִצְוֹתֶיךָ יָאָבְתִּי	131 Ηνοιξα το στομα μου και ανεστεναξα? διοτι επεθυμησα τα προσταγματα σου.
132 פְּנֵה־אֵלַי וְחָנֵּנִי כְּמִשְׁפָּט לְאֹהֲבֵי שְׁמֶךָ	132 Επιβλεψον επ' εμε και ελεησον με, καθως συνειθιζεις προς τους αγαπωντας το ονομα σου.
133 פְּעָמַי הָכֵן בְּאִמְרָתֶךָ וְאַל־תַּשְׁלֶט־בִּי כָל־אָוֶן	133 Στερεωσον τα βηματα μου εις τον λογον σου? και ας μη με κατακυριευση μηδεμια ανομια.
134 פְּדֵנִי מֵעֹשֶׁק אָדָם וְאֶשְׁמְרָה פִּקּוּדֶיךָ	134 Λυτρωσον με απο καταδυναστειας ανθρωπων, και θελω φυλαττει τας εντολας σου.
135 פָּנֶיךָ הָאֵר בְּעַבְדֶּךָ וְלַמְּדֵנִי אֶת־חֻקֶּיךָ	135 Επιφανον το προσωπον σου επι τον δουλον σου, και διδαξον με τα διαταγματα σου.
136 פַּלְגֵי־מַיִם יָרְדוּ עֵינָי עַל לֹא־שָׁמְרוּ תֹורָתֶךָ	136 Ρυακας υδατων κατεβιβασαν οι οφθαλμοι μου, επειδη δεν φυλαττουσι τον νομον σου.
137 צַדִּיק אַתָּה יְהוָה וְיָשָׁר מִשְׁפָּטֶיךָ	137 Τσαδε.>> Δικαιος εισαι, Κυριε, και ευθειαι αι κρισεις σου.
138 צִוִּיתָ צֶדֶק עֵדֹתֶיךָ וֶאֱמוּנָה מְאֹד	138 Τα μαρτυρια σου, τα οποια διεταξας, ειναι δικαιοσυνη και υπερτατη αληθεια.
139 צִמְּתַתְנִי קִנְאָתִי כִּי־שָׁכְחוּ דְבָרֶיךָ צָרָי	139 Ο ζηλος μου με κατεφαγε, διοτι ελησμονησαν τους λογους σου οι εχθροι μου.
140 צְרוּפָה אִמְרָתְךָ מְאֹד וְעַבְדְּךָ אֲהֵבָהּ	140 Ο λογος σου ειναι κεκαθαρισμενος σφοδρα? δια τουτο ο δουλος σου αγαπα αυτον.
141 צָעִיר אָנֹכִי וְנִבְזֶה פִּקֻּדֶיךָ לֹא שָׁכָחְתִּי	141 Μικρος ειμαι και εξουδενωμενος? δεν ελησμονησα ομως τας εντολας σου.
142 צִדְקָתְךָ צֶדֶק לְעֹולָם וְתֹורָתְךָ אֱמֶת	142 Η δικαιοσυνη σου ειναι δικαιοσυνη εις τον αιωνα, και ο νομος σου αληθεια.
143 צַר־וּמָצֹוק מְצָאוּנִי מִצְוֹתֶיךָ שַׁעֲשֻׁעָי	143 Θλιψεις και στενοχωριαι με ευρηκαν? τα προσταγματα σου ομως ειναι η χαρα μου.
144 צֶדֶק עֵדְוֹתֶיךָ לְעֹולָם הֲבִינֵנִי וְאֶחְיֶה	144 Τα μαρτυρια σου ειναι δικαιοσυνη εις τον αιωνα? Συνετισον με και θελω ζησει.
145 קָרָאתִי בְכָל־לֵב עֲנֵנִי יְהוָה חֻקֶּיךָ אֶצֹּרָה	145 Κοφ.>> Εκραξα εν ολη καρδια? ακουσον μου, Κυριε, και θελω φυλαξει τα διαταγματα σου.
146 קְרָאתִיךָ הֹושִׁיעֵנִי וְאֶשְׁמְרָה עֵדֹתֶיךָ	146 Εκραξα προς σε? σωσον με, και θελω φυλαξει τα μαρτυρια σου.
147 קִדַּמְתִּי בַנֶּשֶׁף וָאֲשַׁוֵּעָה [לִדְבָרֶיךָ כ] (לִדְבָרְךָ ק) יִחָלְתִּי	147 Προελαβον την αυγην και εκραξα? ηλπισα επι τον λογον σου.
148 קִדְּמוּ עֵינַי אַשְׁמֻרֹות לָשִׂיחַ בְּאִמְרָתֶךָ	148 Οι οφθαλμοι μου προλαμβανουσι τας νυκτοφυλακας, δια να μελετω εις τον λογον σου.
149 קֹולִי שִׁמְעָה כְחַסְדֶּךָ יְהוָה כְּמִשְׁפָּטֶךָ חַיֵּנִי	149 Ακουσον της φωνης μου κατα το ελεος σου? ζωοποιησον με, Κυριε, κατα την κρισιν σου.
150 קָרְבוּ רֹדְפֵי זִמָּה מִתֹּורָתְךָ רָחָקוּ	150 Επλησιασαν οι ακολουθουντες την πονηριαν? εξεκλιναν απο του νομου σου.
151 קָרֹוב אַתָּה יְהוָה וְכָל־מִצְוֹתֶיךָ אֱמֶת	151 Συ, Κυριε, εισαι πλησιον, και παντα τα προσταγματα σου ειναι αληθεια.
152 קֶדֶם יָדַעְתִּי מֵעֵדֹתֶיךָ כִּי לְעֹולָם יְסַדְתָּם	152 Προ πολλου εγνωρισα εκ των μαρτυριων σου, οτι εις τον αιωνα εθεμελιωσας αυτα.
153 רְאֵה־עָנְיִי וְחַלְּצֵנִי כִּי־תֹורָתְךָ לֹא שָׁכָחְתִּי	153 Ρες.>> Ιδε την θλιψιν μου και ελευθερωσον με? διοτι δεν ελησμονησα τον νομον σου.
154 רִיבָה רִיבִי וּגְאָלֵנִי לְאִמְרָתְךָ חַיֵּנִי	154 Δικασον την δικην μου και λυτρωσον με? ζωοποιησον με κατα τον λογον σου.
155 רָחֹוק מֵרְשָׁעִים יְשׁוּעָה כִּי־חֻקֶּיךָ לֹא דָרָשׁוּ	155 Μακραν απο ασεβων η σωτηρια? διοτι δεν εκζητουσι τα διαταγματα σου.
156 רַחֲמֶיךָ רַבִּים ׀ יְהוָה כְּמִשְׁפָּטֶיךָ חַיֵּנִי	156 Μεγαλοι οι οικτιρμοι σου, Κυριε? ζωοποιησον με κατα τας κρισεις σου.
157 רַבִּים רֹדְפַי וְצָרָי מֵעֵדְוֹתֶיךָ לֹא נָטִיתִי	157 Πολλοι ειναι οι καταδιωκοντες με και οι θλιβοντες με? αλλ' απο των μαρτυριων σου δεν εξεκλινα.
158 רָאִיתִי בֹגְדִים וָאֶתְקֹוטָטָה אֲשֶׁר אִמְרָתְךָ לֹא שָׁמָרוּ	158 Ειδον τους παραβατας και εταραχθην? διοτι δεν εφυλαξαν τον λογον σου.
159 רְאֵה כִּי־פִקּוּדֶיךָ אָהָבְתִּי יְהוָה כְּחַסְדְּךָ חַיֵּנִי	159 Ιδε ποσον αγαπω τας εντολας σου? Κυριε, ζωοποιησον με κατα το ελεος σου.
160 רֹאשׁ־דְּבָרְךָ אֱמֶת וּלְעֹולָם כָּל־מִשְׁפַּט צִדְקֶךָ	160 Το κεφαλαιον του λογου σου ειναι η αληθεια? και εις τον αιωνα μενουσι πασαι αι κρισεις της δικαιοσυνης σου.
161 רִים רְדָפוּנִי חִנָּם [וּמִדְּבָרֶיךָ כ] (וּמִדְּבָרְךָ ק) פָּחַד לִבִּי	161 Σχιν.>> Αρχοντες με κατεδιωξαν αναιτιως? αλλ' η καρδια μου τρεμει απο του λογου σου.
162 שָׂשׂ אָנֹכִי עַל־אִמְרָתֶךָ כְּמֹוצֵא שָׁלָל רָב	162 Αγαλλομαι εις τον λογον σου, ως ο ευρισκων λαφυρα πολλα.
163 שֶׁקֶר נֵאתִי וַאֲתַעֵבָה תֹּורָתְךָ אָהָבְתִּי	163 Μισω και βδελυττομαι το ψευδος? τον νομον σου αγαπω.
164 שֶׁבַע בַּיֹּום הִלַּלְתִּיךָ עַל מִשְׁפְּטֵי צִדְקֶךָ	164 Επτακις της ημερας σε αινω, δια τας κρισεις της δικαιοσυνης σου.
165 שָׁלֹום רָב לְאֹהֲבֵי תֹורָתֶךָ וְאֵין־לָמֹו מִכְשֹׁול	165 Ειρηνην πολλην εχουσιν οι αγαπωντες τον νομον σου? και εις αυτους δεν υπαρχει προσκομμα.
166 שִׂבַּרְתִּי לִישׁוּעָתְךָ יְהוָה וּמִצְוֹתֶיךָ עָשִׂיתִי	166 Ηλπισα επι την σωτηριαν σου, Κυριε? και επραξα τα προσταγματα σου.
167 שָׁמְרָה נַפְשִׁי עֵדֹתֶיךָ וָאֹהֲבֵם מְאֹד	167 Εφυλαξεν η ψυχη μου τα μαρτυρια σου? και ηγαπησα αυτα σφοδρα.
168 שָׁמַרְתִּי פִקּוּדֶיךָ וְעֵדֹתֶיךָ כִּי כָל־דְּרָכַי נֶגְדֶּךָ	168 Εφυλαξα τας εντολας σου και τα μαρτυρια σου? διοτι πασαι αι οδοι μου ειναι ενωπιον σου.
169 תִּקְרַב רִנָּתִי לְפָנֶיךָ יְהוָה כִּדְבָרְךָ הֲבִינֵנִי	169 Ταυ.>> Ας πλησιαση η κραυγη μου ενωπιον σου, Κυριε? συνετισον με κατα τον λογον σου.
170 תָּבֹוא תְּחִנָּתִי לְפָנֶיךָ כְּאִמְרָתְךָ הַצִּילֵנִי	170 Ας ελθη η δεησις μου ενωπιον σου? λυτρωσον με κατα τον λογον σου.
171 תַּבַּעְנָה שְׂפָתַי תְּהִלָּה כִּי תְלַמְּדֵנִי חֻקֶּיךָ	171 Τα χειλη μου θελουσι προφερει υμνον, οταν με διδαξης τα διαταγματα σου.
172 תַּעַן לְשֹׁונִי אִמְרָתֶךָ כִּי כָל־מִצְוֹתֶיךָ צֶּדֶק	172 Η γλωσσα μου θελει λαλει τον λογον σου? διοτι παντα τα προσταγματα σου ειναι δικαιοσυνη.
173 תְּהִי־יָדְךָ לְעָזְרֵנִי כִּי פִקּוּדֶיךָ בָחָרְתִּי	173 Ας ηναι η χειρ σου εις βοηθειαν μου? διοτι εξελεξα τας εντολας σου.
174 תָּאַבְתִּי לִישׁוּעָתְךָ יְהוָה וְתֹורָתְךָ שַׁעֲשֻׁעָי	174 Επεθυμησα την σωτηριαν σου, Κυριε? και ο νομος σου ειναι τρυφη μου.
175 תְּחִי־נַפְשִׁי וּתְהַלְלֶךָּ וּמִשְׁפָּטֶךָ יַעֲזְרֻנִי	175 Ας ζηση η ψυχη μου και θελει σε αινει? και αι κρισεις σου ας με βοηθωσι.
176 תָּעִיתִי כְּשֶׂה אֹבֵד בַּקֵּשׁ עַבְדֶּךָ כִּי מִצְוֹתֶיךָ לֹא שָׁכָחְתִּי	176 Περιεπλανηθην ως προβατον απολωλος? ζητησον τον δουλον σου? διοτι δεν ελησμονησα τα προσταγματα σου.