Salmi 88

LA SACRA BIBBIA	Biblia Tysiąclecia
1 Canto. Salmo. Dei figli di Core. Al maestro di coro. Secondo "Macalat". Maskil. Di Eman l'ezraita.	1 Pieśń. Psalm. Synów Koracha. Kierownikowi chóru. Według [melodii] Machalat śpiewać. Pieśń pouczająca. Hemana Ezrachity.
2 Signore, Dio della mia salvezza, ho gridato di giorno e di notte rimango davanti a te.	2 Panie, mój Boże, za dnia wołam, nocą się żalę przed Tobą.
3 Giunga al tuo cospetto la mia preghiera; tendi il tuo orecchio al mio lamento.	3 Niech dojdzie do Ciebie moja modlitwa, nakłoń swego ucha na moje wołanie!
4 Poiché sazia di sventura è l'anima mia; ed è giunta la mia vita sulla soglia degli inferi.	4 Bo dusza moja jest nasycona nieszczęściami, a życie moje zbliża się do Szeolu.
5 Sono annoverato ormai fra quelli che scendono nella fossa, sono nello stato di un uomo che è privo di vigore.	5 Zaliczają mnie do tych, co schodzą do grobu, stałem się podobny do męża bezsilnego.
6 Fra i morti è la mia dimora, come quelli che sono stati trafitti e riposano nei sepolcri: di essi tu non hai più alcun ricordo, sono tagliati fuori, lontano dalla tua mano.	6 Moje posłanie jest między zmarłymi, tak jak zabitych, którzy leżą w grobie, o których już nie pamiętasz, którzy wypadli z Twojej ręki.
7 Mi hai collocato nella fossa sotterranea, nelle tenebre e nelle profondità dell'abisso.	7 Umieściłeś mię w dole głębokim, w ciemnościach, w przepaści.
8 Su di me s'è abbattuto il tuo furore, hai fatto venire su di me tutti i tuoi flutti.	8 Ciąży nade mną Twoje oburzenie. Sprawiłeś, że wszystkie twe fale mnie dosięgły.
9 Hai allontanato da me i miei conoscenti, mi hai reso per loro un oggetto d'orrore. Sono rinchiuso, senza via di scampo.	9 Oddaliłeś ode mnie moich znajomych, uczyniłeś mnie dla nich ohydnym, jestem zamknięty, bez wyjścia.
10 Si consuma il mio occhio a causa dell'afflizione. Ti ho invocato, Signore, ogni giorno, ho teso verso di te le mie mani.	10 Moje oko słabnie od nieszczęścia, codziennie wołam do Ciebie, Panie, do Ciebie ręce wyciągam.
11 Forse tu compi prodigi per i morti? O sorgono le ombre a celebrare le tue lodi?	11 Czy dla cieniów czynisz cuda? Czy zmarli wstaną i będą Cię sławić?
12 Si parlerà forse nel sepolcro della tua misericordia? O della tua fedeltà nel luogo della distruzione?	12 Czy to w grobie się opowiada o Twojej łasce, a w Szeolu o Twojej wierności?
13 Forse nelle tenebre si annunzieranno le tue meraviglie? O la tua giustizia nella terra dell'oblìo?	13 Czy Twoje cuda ukazują się w ciemnościach, a sprawiedliwość Twoja w ziemi zapomnienia?
14 Ma io a te, o Signore, grido aiuto, e al mattino giunga a te la mia preghiera.	14 Ja zaś, o Panie, wołam do Ciebie i rano modlitwa moja niech do Ciebie dotrze.
15 Perché, o Signore, rigetti l'anima mia e nascondi il tuo volto da me?	15 Czemu odrzucasz mię, Panie, ukrywasz oblicze swoje przede mną?
16 Io sono misero e moribondo fin dalla giovinezza; porto il peso dei tuoi terrori fino a restarne smarrito.	16 Ja jestem biedny i od dzieciństwa na progu śmierci, dźwigałem grozę Twoją i mdlałem.
17 Sopra di me è passata la tua ira, i tuoi spaventi mi hanno annientato;	17 Nade mną przeszły Twe gniewy i zgubiły mnie Twoje groźby.
18 mi avvolgono come acqua tutto il giorno; tutti insieme si riversano su di me.	18 Otaczają mnie nieustannie jak woda; okrążają mnie wszystkie naraz.
19 Hai allontanato da me amici e compagni, miei conoscenti sono solo le tenebre.	19 Odsunąłeś ode mnie przyjaciół i towarzyszy: domownikami moimi stały się ciemności.