1 ויהי איש חולה לעזר שמו מבית היני כפר מרים ומרתא אחותה | 1 Lázaro caiu doente em Betânia, onde estavam Maria e sua irmã Marta. |
2 היא מרים אשר משחה את האדון בשמן המר ותנגב את רגליו בשערותיה ועתה לעזר אחיה חלה | 2 Maria era quem ungira o Senhor com o óleo perfumado e lhe enxugara os pés com os seus cabelos. E Lázaro, que estava enfermo, era seu irmão. |
3 ותשלחנה אחיותיו אליו לאמר אדני הנה זה אשר אהבת חלה הוא | 3 Suas irmãs mandaram, pois, dizer a Jesus: Senhor, aquele que tu amas está enfermo. |
4 וישמע ישוע ויאמר זאת המחלה איננה למות כי אם לכבוד האלהים למען יכבד בה בן האלהים | 4 A estas palavras, disse-lhes Jesus: Esta enfermidade não causará a morte, mas tem por finalidade a glória de Deus. Por ela será glorificado o Filho de Deus. |
5 וישוע אהב את מרתא ואת אחותה ואת לעזר | 5 Ora, Jesus amava Marta, Maria, sua irmã, e Lázaro. |
6 ויהי כשמעו כי חלה ויתמהמה וישב יומים במקום אשר הוא שם | 6 Mas, embora tivesse ouvido que ele estava enfermo, demorou-se ainda dois dias no mesmo lugar. |
7 מאחרי כן אמר לתלמידיו לכו ונשובה לארץ יהודה | 7 Depois, disse a seus discípulos: Voltemos para a Judéia. |
8 ויאמרו אליו תלמידיו רבי עתה זה בקשו היהודים לסקלך ואתה תשוב שמה | 8 Mestre, responderam eles, há pouco os judeus te queriam apedrejar, e voltas para lá? |
9 ויען ישוע הלא שתים עשרה שעות ליום איש כי ילך ביום לא יכשל כי יראה אור העולם הזה | 9 Jesus respondeu: Não são doze as horas do dia? Quem caminha de dia não tropeça, porque vê a luz deste mundo. |
10 אבל ההלך בלילה יכשל כי האור אין בו | 10 Mas quem anda de noite tropeça, porque lhe falta a luz. |
11 כזאת דבר ואחרי כן אמר אליהם לעזר ידידנו ישן הוא ואנכי הלך למען אעירנו | 11 Depois destas palavras, ele acrescentou: Lázaro, nosso amigo, dorme, mas vou despertá-lo. |
12 ויאמרו תלמידיו אדני אם ישן הוא יושע | 12 Disseram-lhe os seus discípulos: Senhor, se ele dorme, há de sarar. |
13 וישוע דבר על מותו והמה חשבו כי על מנוחת השנה דבר | 13 Jesus, entretanto, falara da sua morte, mas eles pensavam que falasse do sono como tal. |
14 אז גלה ישוע את אזנם ויאמר אליהם לעזר מת | 14 Então Jesus lhes declarou abertamente: Lázaro morreu. |
15 ושמח אני בגללכם כי לא הייתי שם למען תאמינו ועתה נסעה ונלכה אליו | 15 Alegro-me por vossa causa, por não ter estado lá, para que creiais. Mas vamos a ele. |
16 ויאמר תומא הנקרא דידומוס אל התלמידים חבריו נלכה גם אנחנו למען נמות עמו | 16 A isso Tomé, chamado Dídimo, disse aos seus condiscípulos: Vamos também nós, para morrermos com ele. |
17 ויבא ישוע וימצאהו זה ארבעה ימים שכב בקבר | 17 À chegada de Jesus, já havia quatro dias que Lázaro estava no sepulcro. |
18 ובית היני היה קרוב לירושלים כדרך חמש עשרה ריס | 18 Ora, Betânia distava de Jerusalém cerca de quinze estádios. |
19 ורבים מן היהודים באו בית מרתא ומרים לנחם אתהן על אחיהן | 19 Muitos judeus tinham vindo a Marta e a Maria, para lhes apresentar condolências pela morte de seu irmão. |
20 ויהי כשמע מרתא כי ישוע בא ותצא לקרתו ומרים יושבת בבית | 20 Mal soube Marta da vinda de Jesus, saiu-lhe ao encontro. Maria, porém, estava sentada em casa. |
21 ותאמר מרתא אל ישוע אדני אלו היית פה כי אז לא מת אחי | 21 Marta disse a Jesus: Senhor, se tivesses estado aqui, meu irmão não teria morrido! |
22 וגם עתה ידעתי כי כל אשר תשאל מאת אלהים יתן לך אלהים | 22 Mas sei também, agora, que tudo o que pedires a Deus, Deus to concederá. |
23 ויאמר אליה ישוע קום יקום אחיך | 23 Disse-lhe Jesus: Teu irmão ressurgirá. |
24 ותאמר אליו מרתא ידעתי כי יקום בתקומה ביום האחרון | 24 Respondeu-lhe Marta: Sei que há de ressurgir na ressurreição no último dia. |
25 ויאמר אליה ישוע אנכי התקומה והחיים המאמין בי יחיה גם כי ימות | 25 Disse-lhe Jesus: Eu sou a ressurreição e a vida. Aquele que crê em mim, ainda que esteja morto, viverá. |
26 וכל החי אשר יאמין בי לא ימות לעולם התאמיני זאת | 26 E todo aquele que vive e crê em mim, jamais morrerá. Crês nisto? |
27 ותאמר אליו כן אדני האמנתי כי אתה המשיח בן האלהים הבא לעולם | 27 Respondeu ela: Sim, Senhor. Eu creio que tu és o Cristo, o Filho de Deus, aquele que devia vir ao mundo. |
28 ויהי אחר דברה זאת ותלך ותקרא למרים אחותה בסתר לאמר הנה המורה פה וקרא לך | 28 A essas palavras, ela foi chamar sua irmã Maria, dizendo-lhe baixinho: O Mestre está aí e te chama. |
29 היא שמעה ותמהר לקום ותבא אליו | 29 Apenas ela o ouviu, levantou-se imediatamente e foi ao encontro dele. |
30 וישוע טרם יבא אל הכפר כי עודנו עמד במקום אשר פגשתו שם מרתא | 30 {Pois Jesus não tinha chegado à aldeia, mas estava ainda naquele lugar onde Marta o tinha encontrado.} |
31 והיהודים אשר באו אל ביתה לנחמה כראותם את מרים כי קמה פתאם ותצא הלכו אחריה באמרם כי הלכה לה אל הקבר לבכות שמה | 31 Os judeus que estavam com ela em casa, em visita de pêsames, ao verem Maria levantar-se depressa e sair, seguiram-na, crendo que ela ia ao sepulcro para ali chorar. |
32 ותבא מרים אל המקום אשר ישוע עמד שם ותרא אתו ותפל לרגליו ותאמר לו אדני אלו היית פה כי אז לא מת אחי | 32 Quando, porém, Maria chegou onde Jesus estava e o viu, lançou-se aos seus pés e disse-lhe: Senhor, se tivesses estado aqui, meu irmão não teria morrido! |
33 ויהי כראות ישוע אתה בכיה וגם היהודים אשר באו אתה בכים ותזעם רוחו ויהי מרעיד | 33 Ao vê-la chorar assim, como também todos os judeus que a acompanhavam, Jesus ficou intensamente comovido em espírito. E, sob o impulso de profunda emoção, |
34 ויאמר איפה שמתם אתו ויאמרו אליו אדני בא וראה | 34 perguntou: Onde o pusestes? Responderam-lhe: Senhor, vinde ver. |
35 ויבך ישוע | 35 Jesus pôs-se a chorar. |
36 ויאמרו היהודים הנה מה גדלה אהבתו אתו | 36 Observaram por isso os judeus: Vede como ele o amava! |
37 ומקצתם אמרו הפקח עיני העור הלא יכל לעשות שגם זה לא ימות | 37 Mas alguns deles disseram: Não podia ele, que abriu os olhos do cego de nascença, fazer com que este não morresse? |
38 ויוסף עוד ישוע להזעם ברוחו ויבא אל הקבר והוא מערה ואבן על מבואה | 38 Tomado, novamente, de profunda emoção, Jesus foi ao sepulcro. Era uma gruta, coberta por uma pedra. |
39 ויאמר ישוע שאו את האבן מעליה ותאמר אליו מרתא אחות המת אדני הנה כבר באש כי ארבעה ימים לו | 39 Jesus ordenou: Tirai a pedra. Disse-lhe Marta, irmã do morto: Senhor, já cheira mal, pois há quatro dias que ele está aí... |
40 ויאמר אליה ישוע הלא אמרתי לך כי אם תאמיני תחזי את כבוד האלהים | 40 Respondeu-lhe Jesus: Não te disse eu: Se creres, verás a glória de Deus? Tiraram, pois, a pedra. |
41 וישאו את האבן אשר המת הושם שם וישוע נשא את עיניו למרום ויאמר אודך אבי כי עניתני | 41 Levantando Jesus os olhos ao alto, disse: Pai, rendo-te graças, porque me ouviste. |
42 ואני ידעתי כי בכל עת תענני אולם בעבור העם הזה אשר סביבותי דברתי למען יאמינו בי כי אתה שלחתני | 42 Eu bem sei que sempre me ouves, mas falo assim por causa do povo que está em roda, para que creiam que tu me enviaste. |
43 ויהי ככלותו לדבר ויקרא בקול גדול לעזר קום צא | 43 Depois destas palavras, exclamou em alta voz: Lázaro, vem para fora! |
44 ויצא המת וידיו ורגליו כרוכת בתכריכין ופיו לוטים בסודר ויאמר אליהם ישוע התירו אתו וילך לדרכו | 44 E o morto saiu, tendo os pés e as mãos ligados com faixas, e o rosto coberto por um sudário. Ordenou então Jesus: Desligai-o e deixai-o ir. |
45 ורבים מן היהודים אשר באו אל מרים בראותם את אשר עשה ישוע האמינו בו | 45 Muitos dos judeus, que tinham vindo a Marta e Maria e viram o que Jesus fizera, creram nele. |
46 ומקצתם הלכו אל הפרושים ויגידו להם את אשר עשה ישוע | 46 Alguns deles, porém, foram aos fariseus e lhes contaram o que Jesus realizara. |
47 אז יקהילו הכהנים הגדולים והפרושים את הסנהדרין ויאמרו מה נעשה כי האיש הלזה עשה אתות הרבה | 47 Os pontífices e os fariseus convocaram o conselho e disseram: Que faremos? Esse homem multiplica os milagres. |
48 אם נניח לו לעשות כלם יאמינו בו ובאו הרומיים ולקחו גם את אדמתנו וגם את עמנו | 48 Se o deixarmos proceder assim, todos crerão nele, e os romanos virão e arruinarão a nossa cidade e toda a nação. |
49 ואחד מהם קיפא שמו והוא כהן גדול בשנה ההיא אמר אליהם הן לא תדעו מאומה | 49 Um deles, chamado Caifás, que era o sumo sacerdote daquele ano, disse-lhes: Vós não entendeis nada! |
50 אף לא תתבוננו כי טוב לנו מות איש אחד בעד הגוי מאבד העם כלו | 50 Nem considerais que vos convém que morra um só homem pelo povo, e que não pereça toda a nação. |
51 וזאת לא דבר מלבו כי אם בהיותו כהן גדול בשנה ההיא נבא כי ישוע ימות בעד העם | 51 E ele não disse isso por si mesmo, mas, como era o sumo sacerdote daquele ano, profetizava que Jesus havia de morrer pela nação, |
52 ולא בעד העם לבד כי אם לקבץ גם את בני אלהים המפזרים והיו לאחדים | 52 e não somente pela nação, mas também para que fossem reconduzidos à unidade os filhos de Deus dispersos. |
53 ויועצו יחדו להמיתו מהיום ההוא והלאה | 53 E desde aquele momento resolveram tirar-lhe a vida. |
54 על כן לא התהלך ישוע עוד בתוך היהודים בגלוי כי אם סר משם לארץ הקרובה אל המדבר אל עיר עפרים ויגר שם עם תלמידיו | 54 Em conseqüência disso, Jesus já não andava em público entre os judeus. Retirou-se para uma região vizinha do deserto, a uma cidade chamada Efraim, e ali se detinha com seus discípulos. |
55 ויקרבו ימי הפסח ליהודים ועם רב עלו מן הארץ ירושלימה לפני הפסח למען יטהרו | 55 Estava próxima a Páscoa dos judeus, e muita gente de todo o país subia a Jerusalém antes da Páscoa para se purificar. |
56 ויבקשו את ישוע ובעמדם בבית המקדש נדברו לאמר מה תחשבו הכי לא יבוא אל החג | 56 Procuravam Jesus e falavam uns com os outros no templo: Que vos parece? Achais que ele não virá à festa? |
57 והכהנים הגדולים והפרושים גזרו גזרה אשר אם ידע איש את מקומו יודיענו למען יתפשהו | 57 Mas os sumos sacerdotes e os fariseus tinham dado ordem para que todo aquele que soubesse onde ele estava o denunciasse, para o prenderem. |