Seconda lettera ai Corinzi (מכתב שני לקורינתים) 25

MODERN HEBREW BIBLE	SMITH VAN DYKE
1 אז תדמה מלכות השמים לעשר עלמות אשר לקחו את נרותיהן ותצאנה לקראת החתן	1 حينئذ يشبه ملكوت السموات عشر عذارى اخذن مصابيحهن وخرجن للقاء العريس.
2 חמש מהן היו חכמות וחמש כסילות	2 وكان خمس منهنّ حكيمات وخمس جاهلات.
3 הכסילות לקחו את הנרות ולא לקחו עמהן שמן	3 اما الجاهلات فاخذن مصابيحهن ولم ياخذن معهن زيتا.
4 והחכמות לקחו שמן בכליהן ואת נרותיהן	4 واما الحكيمات فاخذن زيتا في آنيتهن مع مصابيحهن.
5 וכאשר בשש החתן לבוא ותנמנה כלן ותרדמנה	5 وفيما ابطأ العريس نعسن جميعهن ونمن.
6 ויהי בחצות הלילה ותהי צוחה הנה החתן צאינה לקראתו	6 ففي نصف الليل صار صراخ هوذا العريس مقبل فاخرجن للقائه.
7 אז התעוררו כל העלמות ההן ותיטבנה את נרותיהן	7 فقامت جميع اولئك العذارى واصلحن مصابيحهن.
8 ותאמרנה הכסילות אל החכמות תנה לנו משמנכן כי יכבו נרותינו	8 فقالت الجاهلات للحكيمات اعطيننا من زيتكن فان مصابيحنا تنطفئ.
9 ותענינה החכמות לאמר לא כן פן יחסר לנו ולכן כי אם לכנה אל המוכרים וקנינה לכן	9 فاجابت الحكيمات قائلات لعله لا يكفي لنا ولكنّ بل اذهبن الى الباعة وابتعن لكنّ.
10 ויהי בעת לכתן לקנות ויבוא החתן והנכנות ללכת באו אתו אל החתנה ותסגר הדלת	10 وفيما هنّ ذاهبات ليبتعن جاء العريس والمستعدات دخلن معه الى العرس وأغلق الباب.
11 ואחרי כן באו גם שאר העלמות ותאמרנה אדנינו אדנינו פתח לנו	11 اخيرا جاءت بقية العذارى ايضا قائلات يا سيد يا سيد افتح لنا.
12 ויען ויאמר אמן אמר אני לכן לא ידעתי אתכן	12 فاجاب وقال الحق اقول لكن اني ما اعرفكنّ.
13 לכן שקדו כי אינכם יודעים את היום ואת השעה אשר יבא בה בן האדם	13 فاسهروا اذا لانكم لا تعرفون اليوم ولا الساعة التي يأتي فيها ابن الانسان
14 כי כמו איש נסע למרחוק אשר קרא אל עבדיו וימסר להם את רכושו	14 وكأنما انسان مسافر دعا عبيده وسلمهم امواله.
15 ויתן לזה חמש ככרים ולזה שתים ולזה אחת לכל איש ואיש כפי ערכו וימהר ויסע משם	15 فاعطى واحدا خمس وزنات وآخر وزنتين وآخر وزنة. كل واحد على قدر طاقته. وسافر للوقت.
16 וילך האיש הלקח חמש ככרים ויסחר בהן ויעש לו חמש ככרים אחרות	16 فمضى الذي اخذ الخمس وزنات وتاجر بها فربح خمس وزنات أخر.
17 וכן הלקח שתים גם הוא הרויח שתים אחרות	17 وهكذا الذي اخذ الوزنتين ربح ايضا وزنتين أخريين.
18 אך לקח האחת הלך ויחפר באדמה ויטמן את כסף אדניו	18 واما الذي اخذ الوزنة فمضى وحفر في الارض واخفى فضة سيده.
19 ואחרי ימים רבים בא אדוני העבדים ההם ויעש חשבון עמהם	19 وبعد زمان طويل أتى سيد اولئك العبيد وحاسبهم.
20 ויגש הלקח חמש הככרים ויבא חמש ככרים אחרות לאמר אדני חמש ככרים מסרת לי הנה חמש ככרים אחרות הרוחתי בהן	20 فجاء الذي اخذ الخمس وزنات وقدم خمس وزنات أخر قائلا يا سيد خمس وزنات سلمتني. هوذا خمس وزنات أخر ربحتها فوقها.
21 ויאמר אליו אדניו כן העבד הטוב והנאמן כי במעט נאמן היית ועל הרבה אפקידך בוא אל שמחת אדניך	21 فقال له سيده نعمّا ايها العبد الصالح والامين كنت امينا في القليل فاقيمك على الكثير. ادخل الى فرح سيدك.
22 ויגש גם לקח הככרים ויאמר אדני ככרים מסרת לי הנה ככרים הרוחתי בהן	22 ثم جاء الذي اخذ الوزنتين وقال يا سيد وزنتين سلمتني. هوذا وزنتان أخريان ربحتهما فوقهما.
23 ויאמר אליו אדניו היטבת העבד הטוב והנאמן במזער נאמן היית ועל הרבה אפקידך בוא אל שמחת אדניך	23 قال له سيده نعمّا ايها العبد الصالح والامين. كنت امينا في القليل فاقيمك على الكثير. ادخل الى فرح سيدك.
24 ויגש גם הלקח את הככר האחת ויאמר אדני ידעתיך כי איש קשה אתה קצר באשר לא זרעת וכנס מאשר לא פזרת	24 ثم جاء ايضا الذي اخذ الوزنة الواحدة وقال. يا سيد عرفت انك انسان قاس تحصد حيث لم تزرع وتجمع حيث لم تبذر.
25 ואירא ואלך ואטמן את ככרך באדמה ועתה הא לך את אשר לך	25 فخفت ومضيت واخفيت وزنتك في الارض. هوذا الذي لك.
26 ויען אדניו ויאמר אליו העבד הרע והעצל אתה ידעת כי קצר אנכי באשר לא זרעתי וכנס מאשר לא פזרתי	26 فاجاب سيده وقال له ايها العبد الشرير والكسلان عرفت اني احصد حيث لم ازرع واجمع من حيث لم ابذر.
27 לכן היה עליך לתת את כספי לשלחנים ואני בבואי הייתי לקח את אשר לי בתרבית	27 فكان ينبغي ان تضع فضتي عند الصيارفة. فعند مجيئي كنت آخذ الذي لي مع ربا.
28 על כן שאו ממנו את הככר ותנו אל האיש אשר לו עשר הככרים	28 فخذوا منه الوزنة واعطوها للذي له العشر وزنات.
29 כי כל איש אשר יש לו ינתן לו ויעדיף והאיש אשר אין לו גם את אשר לו יקח ממנו	29 لان كل من له يعطى فيزداد ومن ليس له فالذي عنده يؤخذ منه.
30 ואת עבד הבליעל השליכו אל החשך החיצון שם תהיה היללה וחרק השנים	30 والعبد البطال اطرحوه الى الظلمة الخارجية. هناك يكون البكاء وصرير الاسنان
31 והיה כי יבוא בן האדם בכבודו וכל המלאכים הקדשים עמו וישב על כסא כבודו	31 ومتى جاء ابن الانسان في مجده وجميع الملائكة القديسين معه فحينئذ يجلس على كرسي مجده.
32 ונאספו לפניו כל הגוים והפריד בינותם כאשר יפריד הרעה את הכבשים מן העתודים	32 ويجتمع امامه جميع الشعوب فيميّز بعضهم من بعض كما يميّز الراعي الخراف من الجداء.
33 והציב את הכבשים לימינו ואת העתודים לשמאלו	33 فيقيم الخراف عن يمينه والجداء عن اليسار.
34 אז יאמר המלך אל הנצבים לימינו באו ברוכי אבי ורשו את המלכות המוכנה לכם למן הוסד העולם	34 ثم يقول الملك للذين عن يمينه تعالوا يا مباركي ابي رثوا الملكوت المعد لكم منذ تأسيس العالم.
35 כי רעב הייתי ותאכילני צמא הייתי ותשקוני גר הייתי ותאספוני	35 لاني جعت فاطعمتموني. عطشت فسقيتموني. كنت غريبا فآويتموني.
36 ערום ותכסוני חולה ותבקרוני במשמר הייתי ותבאו אלי	36 عريانا فكسيتموني. مريضا فزرتموني. محبوسا فأتيتم اليّ.
37 וענו הצדיקים ואמרו אדנינו מתי ראינוך רעב ונכלכלך או צמא ונשקה אותך	37 فيجيبه الابرار حينئذ قائلين. يا رب متى رأيناك جائعا فاطعمناك. او عطشانا فسقيناك.
38 ומתי ראינוך גר ונאספך או ערם ונכסך	38 ومتى رأيناك غريبا فآويناك. او عريانا فكسوناك.
39 ומתי ראינוך חולה או במשמר ונבא אליך	39 ومتى رأيناك مريضا او محبوسا فأتينا اليك.
40 והמלך יענה ויאמר אליהם אמן אמר אני לכם מה שעשיתם לאחד מאחי הצעירים האלה לי עשיתם	40 فيجيب الملك ويقول لهم الحق اقول لكم بما انكم فعلتموه باحد اخوتي هؤلاء الاصاغر فبي فعلتم
41 ואז יאמר גם אל הנצבים לשמאלו לכו מעלי אתם הארורים אל אש עולם המוכנה לשטן ולמלאכיו	41 ثم يقول ايضا للذين عن اليسار اذهبوا عني يا ملاعين الى النار الابدية المعدة لابليس وملائكته.
42 כי רעב הייתי ולא האכלתם אותי צמא הייתי ולא השקיתם אותי	42 لاني جعت فلم تطعموني. عطشت فلم تسقوني.
43 גר הייתי ולא אספתם אותי ערום ולא כסיתם אותי חולה ובמשמר ולא בקרתם אותי	43 كنت غريبا فلم تأووني. عريانا فلم تكسوني. مريضا ومحبوسا فلم تزوروني.
44 וענו גם הם ואמרו אדנינו מתי ראינוך רעב או צמא או גר או ערום או חולה או במשמר ולא שרתנוך	44 حينئذ يجيبونه هم ايضا قائلين يا رب متى رأيناك جائعا او عطشانا او غريبا او عريانا او مريضا او محبوسا ولم نخدمك.
45 אז יענה אתם לאמר אמן אמר אני לכם מה שלא עשיתם לאחד מן הצעירים האלה גם לי לא עשיתם	45 فيجيبهم قائلا الحق اقول لكم بما انكم لم تفعلوه باحد هؤلاء الاصاغر فبي لم تفعلوا.
46 וילכו אלה למעצבת עולם והצדיקים לחיי עולם	46 فيمضي هؤلاء الى عذاب ابدي والابرار الى حياة ابدية