Salmi 140

BIBBIA MARTINI	GREEK BIBLE
1 Salmo di David. Signore, a te ho alzate le grida, esaudiscimi: sii intento alla mia voce, quand'io a te la rivolgo.	1 Εις τον πρωτον μουσικον. Ψαλμος του Δαβιδ.>> Ελευθερωσον με, Κυριε, απο ανθρωπου πονηρου? λυτρωσον με απο ανθρωπου αδικου?
2 Si innalzi la mia orazione come l'incenso al tuo cospetto: sia l'elevazione delle mie mani, come sagrifizio della sera.	2 Οιτινες διαλογιζονται πονηρα εν τη καρδια? ολην την ημεραν παραταττονται εις πολεμους.
3 Poni, o Signore, una guardia alla mia bocca, e un uscio alle mie labbra, che interamente le serri.	3 Ηκονησαν την γλωσσαν αυτων ως οφεως? φαρμακιον ασπιδος ειναι υπο τα χειλη αυτων. Διαψαλμα.
4 Non permettere, che il mio cuore studj maliziose parole, ad accattare scuse ai peccati.	4 Φυλαξον με, Κυριε, απο χειρων ασεβους? λυτρωσον με απο ανθρωπου αδικου? οιτινες εμηχανευθησαν να υποσκελισωσι τα διαβηματα μου.
5 Come fanno gli uomini, che operano iniquità: e io non avrò parte alle cose, ch'ei pregiano.	5 Οι υπερηφανοι εκρυψαν κατ' εμου παγιδα, και με σχοινια ηπλωσαν δικτυα εις την διαβασιν μου? εστησαν δι' εμε βροχια. Διαψαλμα.
6 Mi correggerà il giusto con misericordia, e mi sgriderà: ma l'olio del peccatore non impingui mai la mia testa.	6 Ειπα προς τον Κυριον, Συ εισαι ο Θεος μου? ακροασθητι, Κυριε, της φωνης των δεησεων μου.
7 Perocché l'orazione mia tuttora sarà contro quelle cose delle quali ei si compiacciono: perirono i loro principi infranti alla pietra.	7 Κυριε Θεε, η δυναμις της σωτηριας μου, συ περιεσκεπασας την κεφαλην μου εν ημερα πολεμου.
8 Udiranno come le mie parole sono state efficaci: come una grossa zolla di terra nel campo si sbriciola;	8 Μη δωσης, Κυριε, εις τον ασεβη τας επιθυμιας αυτου? μη αφησης να εκτελεσθη ο στοχασμος αυτου, μηποτε υψωθωσι. Διαψαλμα.
9 Cosi le nostre ossa sono disperse fin presso al sepolcro. Ma giacché a te mirano, o Signore, o Signore, gli occhi miei, io ho sperato in te, non isperdere l'anima mia.	9 Η πονηρια των χειλεων των περικυκλουντων με ας σκεπαση την κεφαλην αυτων.
10 Guardami dal laccio, che mi hanno teso, e dalle insidie degli operai di iniquità.	10 Ανθρακες πεπυρακτωμενοι ας πεσωσιν επ' αυτους? ας ριφθωσιν εις το πυρ, εις λακκους βαθεις, δια να μη εγερθωσι πλεον.
11 Nelle reti di essa cadranno i peccatori. Solitario son io fino al tempo del mio passaggio.	11 Ανθρωπος κακογλωσσος ας μη στερεωθη επι της γης? η κακια θελει καταδιωξει τον αδικον ανθρωπον, εωσου απολεση αυτον.
	12 Εξευρω οτι ο Κυριος θελει καμει την κρισιν του τεθλιμμενου και την δικην των πτωχων.
	13 Βεβαιως οι δικαιοι θελουσι δοξολογει το ονομα σου? οι ευθεις θελουσι κατοικει εμπροσθεν του προσωπου σου.