ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 138
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150151
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LXX | BIBBIA VOLGARE |
---|---|
1 εις το τελος ψαλμος τω δαυιδ κυριε εδοκιμασας με και εγνως με | 1 Signore, tu m' hai provato e cognosciuto; |
2 συ εγνως την καθεδραν μου και την εγερσιν μου συ συνηκας τους διαλογισμους μου απο μακροθεν | 2 tu hai conosciuto la mia sessione e la resurrezione mia. |
3 την τριβον μου και την σχοινον μου συ εξιχνιασας και πασας τας οδους μου προειδες | 3 Dalla lunga hai inteso li pensieri miei; il mio sentiero e la particella mia hai cercato. |
4 οτι ουκ εστιν λογος εν γλωσση μου | 4 E hai preveduto tutte le vie mie; per che non è parlare nella lingua mia. |
5 ιδου κυριε συ εγνως παντα τα εσχατα και τα αρχαια συ επλασας με και εθηκας επ' εμε την χειρα σου | 5 Ecco, Signore, che tu hai cognosciuto le ultime e antique; tu m' hai formato, e sopra di me posto la mano tua |
6 εθαυμαστωθη η γνωσις σου εξ εμου εκραταιωθη ου μη δυνωμαι προς αυτην | 6 A me fatta è mirabile la scienza tua; ell'è confortata, e non potrò contra quella. |
7 που πορευθω απο του πνευματος σου και απο του προσωπου σου που φυγω | 7 Dal spirito tuo dove andarò? e dove fuggirò dalla faccia tua? |
8 εαν αναβω εις τον ουρανον συ ει εκει εαν καταβω εις τον αδην παρει | 8 Se salirò nel cielo, tu sei ivi; se descenderò all' inferno, sarai presente. |
9 εαν αναλαβοιμι τας πτερυγας μου κατ' ορθρον και κατασκηνωσω εις τα εσχατα της θαλασσης | 9 Se per tempo torrò le penne mie, e abitarò nelli ultimi luoghi del mare; |
10 και γαρ εκει η χειρ σου οδηγησει με και καθεξει με η δεξια σου | 10 e certo la mano tua ivi mi menarà; e la tua destra mi tenerà. |
11 και ειπα αρα σκοτος καταπατησει με και νυξ φωτισμος εν τη τρυφη μου | 11 E dissi forse che le tenebre mi conculcaranno; e la notte sarà mia illuminazione in le delicie mie. |
12 οτι σκοτος ου σκοτισθησεται απο σου και νυξ ως ημερα φωτισθησεται ως το σκοτος αυτης ουτως και το φως αυτης | 12 Per che le tenebre non [si] oscuriranno da te, e la notte illuminarassi come giorno; come sono le tenebre sue, così è il lume suo. |
13 οτι συ εκτησω τους νεφρους μου κυριε αντελαβου μου εκ γαστρος μητρος μου | 13 Per che possedesti le reni mie; ricevestimi dal ventre della madre mia. |
14 εξομολογησομαι σοι οτι φοβερως εθαυμαστωθην θαυμασια τα εργα σου και η ψυχη μου γινωσκει σφοδρα | 14 A te confessarò, per che terribilmente magnificato sei; e l' anima mia molto cognosce le mirabili opere tue. |
15 ουκ εκρυβη το οστουν μου απο σου ο εποιησας εν κρυφη και η υποστασις μου εν τοις κατωτατοις της γης | 15 Da te non è nascosto l'osso mio, che 'l facesti in secreto; è nelli inferiori della terra la sostanza mia. |
16 το ακατεργαστον μου ειδοσαν οι οφθαλμοι σου και επι το βιβλιον σου παντες γραφησονται ημερας πλασθησονται και ουθεις εν αυτοις | 16 Gli occhi tuoi videro il mio imperfetto; e nel libro tuo tutti saranno scritti; formaransi li giorni, e nullo in essi. |
17 εμοι δε λιαν ετιμηθησαν οι φιλοι σου ο θεος λιαν εκραταιωθησαν αι αρχαι αυτων | 17 Da me molto sono onorificati, Iddio, li amici tuoi; molto è confortato loro principato. |
18 εξαριθμησομαι αυτους και υπερ αμμον πληθυνθησονται εξηγερθην και ετι ειμι μετα σου | 18 Annumerarolli, e moltiplicaranno sopra l'arena; sommi resuscitato, e ancora son teco. |
19 εαν αποκτεινης αμαρτωλους ο θεος ανδρες αιματων εκκλινατε απ' εμου | 19 Se tu, Iddio, arai ucciso li peccatori; uomini omicidiali, partitevi da me. |
20 οτι ερεις εις διαλογισμον λημψονται εις ματαιοτητα τας πολεις σου | 20 Per che voi dite nel pensiero: torranno nella vanità loro città. |
21 ουχι τους μισουντας σε κυριε εμισησα και επι τοις εχθροις σου εξετηκομην | 21 Signore, non avea in odio coloro che ti odiavano, e dolevami sopra li nemici tuoi? |
22 τελειον μισος εμισουν αυτους εις εχθρους εγενοντο μοι | 22 Con perfetto odio aveali odiati; e a me sono fatti nemici. |
23 δοκιμασον με ο θεος και γνωθι την καρδιαν μου ετασον με και γνωθι τας τριβους μου | 23 Provami, Signore, e saprai il cuore mio; addimanda me, e cognosci le mie vestigie. |
24 και ιδε ει οδος ανομιας εν εμοι και οδηγησον με εν οδω αιωνια | 24 E vedi, se in me egli è la via della iniquità; e menami nella via eterna. |