ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 138

LXX	LA SACRA BIBBIA
1 εις το τελος ψαλμος τω δαυιδ κυριε εδοκιμασας με και εγνως με	1 Di Davide. Ti rendo grazie, Signore, con tutto il cuore, davanti agli dèi a te inneggerò.
2 συ εγνως την καθεδραν μου και την εγερσιν μου συ συνηκας τους διαλογισμους μου απο μακροθεν	2 Voglio prostrarmi verso il tuo santo tempio e render grazie al tuo nome, per la tua misericordia e la tua fedeltà, poiché hai magnificato la tua parola al di sopra di ogni altro nome.
3 την τριβον μου και την σχοινον μου συ εξιχνιασας και πασας τας οδους μου προειδες	3 Quando ti ho invocato, mi hai risposto; hai accresciuto il vigore nell'anima mia.
4 οτι ουκ εστιν λογος εν γλωσση μου	4 Ti celebrino, Signore, tutti i re della terra, quando avranno udito le parole della tua bocca;
5 ιδου κυριε συ εγνως παντα τα εσχατα και τα αρχαια συ επλασας με και εθηκας επ' εμε την χειρα σου	5 cantino le vie del Signore, poiché grande è la gloria del Signore.
6 εθαυμαστωθη η γνωσις σου εξ εμου εκραταιωθη ου μη δυνωμαι προς αυτην	6 Sì, eccelso è il Signore, ma guarda verso l'umile, mentre da lontano considera il superbo.
7 που πορευθω απο του πνευματος σου και απο του προσωπου σου που φυγω	7 Se io cammino in mezzo alla sventura, tu mi dài vita contro l'ira dei nemici; tu stendi la mano: la tua destra mi trae in salvo.
8 εαν αναβω εις τον ουρανον συ ει εκει εαν καταβω εις τον αδην παρει	8 Il Signore compirà per me la sua opera. Signore, la tua misericordia dura in eterno; non abbandonare l'opera delle tue mani!
9 εαν αναλαβοιμι τας πτερυγας μου κατ' ορθρον και κατασκηνωσω εις τα εσχατα της θαλασσης
10 και γαρ εκει η χειρ σου οδηγησει με και καθεξει με η δεξια σου
11 και ειπα αρα σκοτος καταπατησει με και νυξ φωτισμος εν τη τρυφη μου
12 οτι σκοτος ου σκοτισθησεται απο σου και νυξ ως ημερα φωτισθησεται ως το σκοτος αυτης ουτως και το φως αυτης
13 οτι συ εκτησω τους νεφρους μου κυριε αντελαβου μου εκ γαστρος μητρος μου
14 εξομολογησομαι σοι οτι φοβερως εθαυμαστωθην θαυμασια τα εργα σου και η ψυχη μου γινωσκει σφοδρα
15 ουκ εκρυβη το οστουν μου απο σου ο εποιησας εν κρυφη και η υποστασις μου εν τοις κατωτατοις της γης
16 το ακατεργαστον μου ειδοσαν οι οφθαλμοι σου και επι το βιβλιον σου παντες γραφησονται ημερας πλασθησονται και ουθεις εν αυτοις
17 εμοι δε λιαν ετιμηθησαν οι φιλοι σου ο θεος λιαν εκραταιωθησαν αι αρχαι αυτων
18 εξαριθμησομαι αυτους και υπερ αμμον πληθυνθησονται εξηγερθην και ετι ειμι μετα σου
19 εαν αποκτεινης αμαρτωλους ο θεος ανδρες αιματων εκκλινατε απ' εμου
20 οτι ερεις εις διαλογισμον λημψονται εις ματαιοτητα τας πολεις σου
21 ουχι τους μισουντας σε κυριε εμισησα και επι τοις εχθροις σου εξετηκομην
22 τελειον μισος εμισουν αυτους εις εχθρους εγενοντο μοι
23 δοκιμασον με ο θεος και γνωθι την καρδιαν μου ετασον με και γνωθι τας τριβους μου
24 και ιδε ει οδος ανομιας εν εμοι και οδηγησον με εν οδω αιωνια