ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 101

LXX	VULGATA
1 προσευχη τω πτωχω οταν ακηδιαση και εναντιον κυριου εκχεη την δεησιν αυτου	1 Oratio pauperis, cum anxius fuerit, et in conspectu Domini effuderit precem suam.
2 εισακουσον κυριε της προσευχης μου και η κραυγη μου προς σε ελθατω	2 Domine, exaudi orationem meam, et clamor meus ad te veniat.
3 μη αποστρεψης το προσωπον σου απ' εμου εν η αν ημερα θλιβωμαι κλινον το ους σου προς με εν η αν ημερα επικαλεσωμαι σε ταχυ εισακουσον μου	3 Non avertas faciem tuam a me : in quacumque die tribulor, inclina ad me aurem tuam ; in quacumque die invocavero te, velociter exaudi me.
4 οτι εξελιπον ωσει καπνος αι ημεραι μου και τα οστα μου ωσει φρυγιον συνεφρυγησαν	4 Quia defecerunt sicut fumus dies mei, et ossa mea sicut cremium aruerunt.
5 επληγη ωσει χορτος και εξηρανθη η καρδια μου οτι επελαθομην του φαγειν τον αρτον μου	5 Percussus sum ut f?num, et aruit cor meum, quia oblitus sum comedere panem meum.
6 απο φωνης του στεναγμου μου εκολληθη το οστουν μου τη σαρκι μου	6 A voce gemitus mei adhæsit os meum carni meæ.
7 ωμοιωθην πελεκανι ερημικω εγενηθην ωσει νυκτικοραξ εν οικοπεδω	7 Similis factus sum pellicano solitudinis ; factus sum sicut nycticorax in domicilio.
8 ηγρυπνησα και εγενηθην ωσει στρουθιον μοναζον επι δωματι	8 Vigilavi, et factus sum sicut passer solitarius in tecto.
9 ολην την ημεραν ωνειδιζον με οι εχθροι μου και οι επαινουντες με κατ' εμου ωμνυον	9 Tota die exprobrabant mihi inimici mei, et qui laudabant me adversum me jurabant :
10 οτι σποδον ωσει αρτον εφαγον και το πομα μου μετα κλαυθμου εκιρνων	10 quia cinerem tamquam panem manducabam, et potum meum cum fletu miscebam,
11 απο προσωπου της οργης σου και του θυμου σου οτι επαρας κατερραξας με	11 a facie iræ et indignationis tuæ : quia elevans allisisti me.
12 αι ημεραι μου ωσει σκια εκλιθησαν και εγω ωσει χορτος εξηρανθην	12 Dies mei sicut umbra declinaverunt, et ego sicut f?num arui.
13 συ δε κυριε εις τον αιωνα μενεις και το μνημοσυνον σου εις γενεαν και γενεαν	13 Tu autem, Domine, in æternum permanes, et memoriale tuum in generationem et generationem.
14 συ αναστας οικτιρησεις την σιων οτι καιρος του οικτιρησαι αυτην οτι ηκει καιρος	14 Tu exsurgens misereberis Sion, quia tempus miserendi ejus, quia venit tempus :
15 οτι ευδοκησαν οι δουλοι σου τους λιθους αυτης και τον χουν αυτης οικτιρησουσιν	15 quoniam placuerunt servis tuis lapides ejus, et terræ ejus miserebuntur.
16 και φοβηθησονται τα εθνη το ονομα κυριου και παντες οι βασιλεις της γης την δοξαν σου	16 Et timebunt gentes nomen tuum, Domine, et omnes reges terræ gloriam tuam :
17 οτι οικοδομησει κυριος την σιων και οφθησεται εν τη δοξη αυτου	17 quia ædificavit Dominus Sion, et videbitur in gloria sua.
18 επεβλεψεν επι την προσευχην των ταπεινων και ουκ εξουδενωσεν την δεησιν αυτων	18 Respexit in orationem humilium et non sprevit precem eorum.
19 γραφητω αυτη εις γενεαν ετεραν και λαος ο κτιζομενος αινεσει τον κυριον	19 Scribantur hæc in generatione altera, et populus qui creabitur laudabit Dominum.
20 οτι εξεκυψεν εξ υψους αγιου αυτου κυριος εξ ουρανου επι την γην επεβλεψεν	20 Quia prospexit de excelso sancto suo ; Dominus de cælo in terram aspexit :
21 του ακουσαι τον στεναγμον των πεπεδημενων του λυσαι τους υιους των τεθανατωμενων	21 ut audiret gemitus compeditorum ; ut solveret filios interemptorum :
22 του αναγγειλαι εν σιων το ονομα κυριου και την αινεσιν αυτου εν ιερουσαλημ	22 ut annuntient in Sion nomen Domini, et laudem ejus in Jerusalem :
23 εν τω συναχθηναι λαους επι το αυτο και βασιλειας του δουλευειν τω κυριω	23 in conveniendo populos in unum, et reges, ut serviant Domino.
24 απεκριθη αυτω εν οδω ισχυος αυτου την ολιγοτητα των ημερων μου αναγγειλον μοι	24 Respondit ei in via virtutis suæ : Paucitatem dierum meorum nuntia mihi :
25 μη αναγαγης με εν ημισει ημερων μου εν γενεα γενεων τα ετη σου	25 ne revoces me in dimidio dierum meorum, in generationem et generationem anni tui.
26 κατ' αρχας συ κυριε την γην εθεμελιωσας και εργα των χειρων σου εισιν οι ουρανοι	26 Initio tu, Domine, terram fundasti, et opera manuum tuarum sunt cæli.
27 αυτοι απολουνται συ δε διαμενεις και παντες ως ιματιον παλαιωθησονται και ωσει περιβολαιον αλλαξεις αυτους και αλλαγησονται	27 Ipsi peribunt, tu autem permanes ; et omnes sicut vestimentum veterascent. Et sicut opertorium mutabis eos, et mutabuntur ;
28 συ δε ο αυτος ει και τα ετη σου ουκ εκλειψουσιν	28 tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient.
29 οι υιοι των δουλων σου κατασκηνωσουσιν και το σπερμα αυτων εις τον αιωνα κατευθυνθησεται	29 Filii servorum tuorum habitabunt, et semen eorum in sæculum dirigetur.