1 και ελαλησεν δαυιδ τω κυριω τους λογους της ωδης ταυτης εν η ημερα εξειλατο αυτον κυριος εκ χειρος παντων των εχθρων αυτου και εκ χειρος σαουλ | 1 David sang the words of this song to the LORD when the LORD had rescued him from the grasp of all his enemies and from the hand of Saul. |
2 και ειπεν κυριε πετρα μου και οχυρωμα μου και εξαιρουμενος με εμοι | 2 This is what he sang: I "O LORD, my rock, my fortress, my deliverer, |
3 ο θεος μου φυλαξ εσται μου πεποιθως εσομαι επ' αυτω υπερασπιστης μου και κερας σωτηριας μου αντιλημπτωρ μου και καταφυγη μου σωτηριας μου εξ αδικου σωσεις με | 3 my God, my rock of refuge! My shield, the horn of my salvation, my stronghold, my refuge, my savior, from violence you keep me safe. |
4 αινετον επικαλεσομαι κυριον και εκ των εχθρων μου σωθησομαι | 4 'Praised be the LORD,' I exclaim, and I am safe from my enemies. |
5 οτι περιεσχον με συντριμμοι θανατου χειμαρροι ανομιας εθαμβησαν με | 5 "The breakers of death surged round about me, the floods of perdition overwhelmed me; |
6 ωδινες θανατου εκυκλωσαν με προεφθασαν με σκληροτητες θανατου | 6 The cords of the nether world enmeshed me, the snares of death overtook me. |
7 εν τω θλιβεσθαι με επικαλεσομαι κυριον και προς τον θεον μου βοησομαι και επακουσεται εκ ναου αυτου φωνης μου και η κραυγη μου εν τοις ωσιν αυτου | 7 In my distress I called upon the LORD and cried out to my God; From his temple he heard my voice, and my cry reached his ears. |
8 και εταραχθη και εσεισθη η γη και τα θεμελια του ουρανου συνεταραχθησαν και εσπαραχθησαν οτι εθυμωθη κυριος αυτοις | 8 "The earth swayed and quaked; the foundations of the heavens trembled and shook when his wrath flared up. |
9 ανεβη καπνος εν τη οργη αυτου και πυρ εκ στοματος αυτου κατεδεται ανθρακες εξεκαυθησαν απ' αυτου | 9 Smoke rose from his nostrils, and a devouring fire from his mouth; he kindled coals into flame. |
10 και εκλινεν ουρανους και κατεβη και γνοφος υποκατω των ποδων αυτου | 10 He inclined the heavens and came down, with dark clouds under his feet. |
11 και επεκαθισεν επι χερουβιν και επετασθη και ωφθη επι πτερυγων ανεμου | 11 He mounted a cherub and flew, borne on the wings of the wind. |
12 και εθετο σκοτος αποκρυφην αυτου κυκλω αυτου η σκηνη αυτου σκοτος υδατων επαχυνεν εν νεφελαις αερος | 12 He made darkness the shelter about him, with spattering rain and thickening clouds. |
13 απο του φεγγους εναντιον αυτου εξεκαυθησαν ανθρακες πυρος | 13 From the brightness of his presence coals were kindled to flame. |
14 εβροντησεν εξ ουρανου κυριος και ο υψιστος εδωκεν φωνην αυτου | 14 "The LORD thundered from heaven; the Most High gave forth his voice. |
15 και απεστειλεν βελη και εσκορπισεν αυτους αστραπην και εξεστησεν αυτους | 15 He sent forth arrows to put them to flight; he flashed lightning and routed them. |
16 και ωφθησαν αφεσεις θαλασσης και απεκαλυφθη θεμελια της οικουμενης εν τη επιτιμησει κυριου απο πνοης πνευματος θυμου αυτου | 16 Then the wellsprings of the sea appeared, the foundations of the earth were laid bare, At the rebuke of the LORD, at the blast of the wind of his wrath. |
17 απεστειλεν εξ υψους και ελαβεν με ειλκυσεν με εξ υδατων πολλων | 17 "He reached out from on high and grasped me; he drew me out of the deep waters. |
18 ερρυσατο με εξ εχθρων μου ισχυος εκ των μισουντων με οτι εκραταιωθησαν υπερ εμε | 18 He rescued me from my mighty enemy, from my foes, who were too powerful for me. |
19 προεφθασαν με εν ημερα θλιψεως μου και εγενετο κυριος επιστηριγμα μου | 19 They attacked me on my day of calamity, but the LORD came to my support. |
20 και εξηγαγεν με εις πλατυσμον και εξειλατο με οτι ευδοκησεν εν εμοι | 20 He set me free in the open, and rescued me, because he loves me. |
21 και ανταπεδωκεν μοι κυριος κατα την δικαιοσυνην μου κατα την καθαριοτητα των χειρων μου ανταπεδωκεν μοι | 21 "The LORD rewarded me according to my justice; according to the cleanness of my hands he requited me. |
22 οτι εφυλαξα οδους κυριου και ουκ ησεβησα απο του θεου μου | 22 For I kept the ways of the LORD and was not disloyal to my God. |
23 οτι παντα τα κριματα αυτου κατεναντιον μου και τα δικαιωματα αυτου ουκ απεστην απ' αυτων | 23 For his ordinances were all present to me, and his statutes I put not from me; |
24 και εσομαι αμωμος αυτω και προφυλαξομαι απο της ανομιας μου | 24 But I was wholehearted toward him, and I was on my guard against guilt. |
25 και αποδωσει μοι κυριος κατα την δικαιοσυνην μου και κατα την καθαριοτητα των χειρων μου ενωπιον των οφθαλμων αυτου | 25 And the LORD requited me according to my justice, according to my innocence in his sight. |
26 μετα οσιου οσιωθηση και μετα ανδρος τελειου τελειωθηση | 26 "Toward the faithful you are faithful; toward the wholehearted you are wholehearted; |
27 και μετα εκλεκτου εκλεκτος εση και μετα στρεβλου στρεβλωθηση | 27 Toward the sincere you are sincere; but toward the crooked you are astute. |
28 και τον λαον τον πτωχον σωσεις και οφθαλμους επι μετεωρων ταπεινωσεις | 28 You save lowly people, though on the lofty your eyes look down. |
29 οτι συ ο λυχνος μου κυριε και κυριος εκλαμψει μοι το σκοτος μου | 29 You are my lamp, O LORD! O my God, you brighten the darkness about me. |
30 οτι εν σοι δραμουμαι μονοζωνος και εν τω θεω μου υπερβησομαι τειχος | 30 For with your aid I run against an armed band, and by the help of my God I leap over a wall. |
31 ο ισχυρος αμωμος η οδος αυτου το ρημα κυριου κραταιον πεπυρωμενον υπερασπιστης εστιν πασιν τοις πεποιθοσιν επ' αυτω | 31 God's way is unerring; the promise of the LORD is fire-tried; he is a shield to all who take refuge in him." |
32 τις ισχυρος πλην κυριου και τις κτιστης εσται πλην του θεου ημων | 32 "For who is God except the LORD? Who is a rock save our God? |
33 ο ισχυρος ο κραταιων με δυναμει και εξετιναξεν αμωμον την οδον μου | 33 The God who girded me with strength and kept my way unerring; |
34 τιθεις τους ποδας μου ως ελαφων και επι τα υψη ιστων με | 34 Who made my feet swift as those of hinds and set me on the heights; |
35 διδασκων χειρας μου εις πολεμον και καταξας τοξον χαλκουν εν βραχιονι μου | 35 Who trained my hands for war till my arms could bend a bow of brass. |
36 και εδωκας μοι υπερασπισμον σωτηριας μου και η υπακοη σου επληθυνεν με | 36 "You have given me your saving shield, and your help has made me great. |
37 εις πλατυσμον εις τα διαβηματα μου υποκατω μου και ουκ εσαλευθησαν τα σκελη μου | 37 You made room for my steps; unwavering was my stride. |
38 διωξω εχθρους μου και αφανιω αυτους και ουκ αναστρεψω εως συντελεσω αυτους | 38 I pursued my enemies and destroyed them, nor did I turn again till I made an end of them. |
39 και θλασω αυτους και ουκ αναστησονται και πεσουνται υπο τους ποδας μου | 39 I smote them and they did not rise; they fell beneath my feet. |
40 και ενισχυσεις με δυναμει εις πολεμον καμψεις τους επανιστανομενους μοι υποκατω μου | 40 "You girded me with strength for war; you subdued my adversaries beneath me. |
41 και τους εχθρους μου εδωκας μοι νωτον τους μισουντας με και εθανατωσας αυτους | 41 My enemies you put to flight before me and those who hated me I destroyed. |
42 βοησονται και ουκ εστιν βοηθος προς κυριον και ουχ υπηκουσεν αυτων | 42 They cried for help-but no one saved them; to the LORD--but he answered them not. |
43 και ελεανα αυτους ως χουν γης ως πηλον εξοδων ελεπτυνα αυτους | 43 I ground them fine as the dust of the earth; like the mud in the streets I trampled them down. |
44 και ρυση με εκ μαχης λαων φυλαξεις με εις κεφαλην εθνων λαος ον ουκ εγνων εδουλευσαν μοι | 44 "You rescued me from the strife of my people; you made me head over nations. A people I had not known became my slaves; |
45 υιοι αλλοτριοι εψευσαντο μοι εις ακοην ωτιου ηκουσαν μου | 45 as soon as they heard me, they obeyed. |
46 υιοι αλλοτριοι απορριφησονται και σφαλουσιν εκ των συγκλεισμων αυτων | 46 The foreigners fawned and cringed before me; they staggered forth from their fortresses." |
47 ζη κυριος και ευλογητος ο φυλαξ μου και υψωθησεται ο θεος μου ο φυλαξ της σωτηριας μου | 47 "The LORD live! And blessed be my Rock! Extolled be my God, rock of my salvation. |
48 ισχυρος κυριος ο διδους εκδικησεις εμοι παιδευων λαους υποκατω μου | 48 O God, who granted me vengeance, who made peoples subject to me |
49 και εξαγων με εξ εχθρων μου και εκ των επεγειρομενων μοι υψωσεις με εξ ανδρος αδικηματων ρυση με | 49 and helped me escape from my enemies, Above my adversaries you exalt me and from the violent man you rescue me. |
50 δια τουτο εξομολογησομαι σοι κυριε εν τοις εθνεσιν και εν τω ονοματι σου ψαλω | 50 Therefore will I proclaim you, O LORD, among the nations, and I will sing praise to your name, |
51 μεγαλυνων σωτηριας βασιλεως αυτου και ποιων ελεος τω χριστω αυτου τω δαυιδ και τω σπερματι αυτου εως αιωνος | 51 You who gave great victories to your king and showed kindness to your anointed, to David and his posterity forever." |