ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ Β´ - 2 Samuele - Kings II 22
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LXX | BIBBIA CEI 2008 |
---|---|
1 και ελαλησεν δαυιδ τω κυριω τους λογους της ωδης ταυτης εν η ημερα εξειλατο αυτον κυριος εκ χειρος παντων των εχθρων αυτου και εκ χειρος σαουλ | 1 Davide rivolse al Signore le parole di questo canto, quando il Signore lo liberò dalla mano di tutti i suoi nemici, specialmente dalla mano di Saul. |
2 και ειπεν κυριε πετρα μου και οχυρωμα μου και εξαιρουμενος με εμοι | 2 Egli disse: "Il Signore è la mia roccia, la mia fortezza, il mio liberatore, |
3 ο θεος μου φυλαξ εσται μου πεποιθως εσομαι επ' αυτω υπερασπιστης μου και κερας σωτηριας μου αντιλημπτωρ μου και καταφυγη μου σωτηριας μου εξ αδικου σωσεις με | 3 il mio Dio, la mia rupe in cui mi rifugio, il mio scudo, la mia salvezza, il mio riparo! Sei la mia roccaforte che mi salva: tu mi salvi dalla violenza. |
4 αινετον επικαλεσομαι κυριον και εκ των εχθρων μου σωθησομαι | 4 Invoco il Signore, degno di ogni lode, e sono liberato dai miei nemici. |
5 οτι περιεσχον με συντριμμοι θανατου χειμαρροι ανομιας εθαμβησαν με | 5 Mi circondavano i flutti della morte, mi atterrivano torrenti esiziali. |
6 ωδινες θανατου εκυκλωσαν με προεφθασαν με σκληροτητες θανατου | 6 Mi avviluppavano le funi degli inferi; mi stavano davanti i lacci della morte. |
7 εν τω θλιβεσθαι με επικαλεσομαι κυριον και προς τον θεον μου βοησομαι και επακουσεται εκ ναου αυτου φωνης μου και η κραυγη μου εν τοις ωσιν αυτου | 7 Nell'angoscia ho invocato il Signore, ho gridato al mio Dio, Egli ha ascoltato dal suo tempio la mia voce; il mio grido è giunto ai suoi orecchi. |
8 και εταραχθη και εσεισθη η γη και τα θεμελια του ουρανου συνεταραχθησαν και εσπαραχθησαν οτι εθυμωθη κυριος αυτοις | 8 Si scosse la terra e sobbalzò; tremarono le fondamenta del cielo; si scossero, perché egli si era irritato. |
9 ανεβη καπνος εν τη οργη αυτου και πυρ εκ στοματος αυτου κατεδεται ανθρακες εξεκαυθησαν απ' αυτου | 9 Fumo salì dalle sue narici; dalla sua bocca uscì un fuoco divoratore; carboni accesi partirono da lui. |
10 και εκλινεν ουρανους και κατεβη και γνοφος υποκατω των ποδων αυτου | 10 Egli piegò i cieli e discese; una nube oscura era sotto i suoi piedi. |
11 και επεκαθισεν επι χερουβιν και επετασθη και ωφθη επι πτερυγων ανεμου | 11 Cavalcò un cherubino e volò; si librò sulle ali del vento. |
12 και εθετο σκοτος αποκρυφην αυτου κυκλω αυτου η σκηνη αυτου σκοτος υδατων επαχυνεν εν νεφελαις αερος | 12 Si avvolse di tenebra tutto intorno; acque scure e dense nubi erano la sua tenda. |
13 απο του φεγγους εναντιον αυτου εξεκαυθησαν ανθρακες πυρος | 13 Per lo splendore che lo precedeva arsero carboni infuocati. |
14 εβροντησεν εξ ουρανου κυριος και ο υψιστος εδωκεν φωνην αυτου | 14 Il Signore tuonò nei cieli, l'Altissimo emise la sua voce. |
15 και απεστειλεν βελη και εσκορπισεν αυτους αστραπην και εξεστησεν αυτους | 15 Scagliò frecce e li disperse; vibrò folgori e li mise in fuga. |
16 και ωφθησαν αφεσεις θαλασσης και απεκαλυφθη θεμελια της οικουμενης εν τη επιτιμησει κυριου απο πνοης πνευματος θυμου αυτου | 16 Apparvero le profondità marine; si scoprirono le basi del mondo, come effetto della tua minaccia, Signore, del soffio violento della tua ira. |
17 απεστειλεν εξ υψους και ελαβεν με ειλκυσεν με εξ υδατων πολλων | 17 Dall'alto stese la mano e mi prese; mi fece uscire dalle grandi acque. |
18 ερρυσατο με εξ εχθρων μου ισχυος εκ των μισουντων με οτι εκραταιωθησαν υπερ εμε | 18 Mi liberò dai miei robusti avversari, dai miei nemici più forti di me. |
19 προεφθασαν με εν ημερα θλιψεως μου και εγενετο κυριος επιστηριγμα μου | 19 Mi affrontarono nel giorno della mia rovina, ma il Signore fu il mio sostegno. |
20 και εξηγαγεν με εις πλατυσμον και εξειλατο με οτι ευδοκησεν εν εμοι | 20 Egli mi trasse al largo; mi liberò, perché oggetto della sua benevolenza. |
21 και ανταπεδωκεν μοι κυριος κατα την δικαιοσυνην μου κατα την καθαριοτητα των χειρων μου ανταπεδωκεν μοι | 21 Il Signore mi ricompensò secondo la mia giustizia, mi trattò secondo la purità delle mie mani. |
22 οτι εφυλαξα οδους κυριου και ουκ ησεβησα απο του θεου μου | 22 Perché mi sono mantenuto nelle vie del Signore, non sono stato empio, lontano dal mio Dio, |
23 οτι παντα τα κριματα αυτου κατεναντιον μου και τα δικαιωματα αυτου ουκ απεστην απ' αυτων | 23 perché tutti i suoi decreti mi sono dinanzi e non ho allontanato da me le sue leggi. |
24 και εσομαι αμωμος αυτω και προφυλαξομαι απο της ανομιας μου | 24 Sono stato irreprensibile nei suoi riguardi; mi sono guardato dall'iniquità. |
25 και αποδωσει μοι κυριος κατα την δικαιοσυνην μου και κατα την καθαριοτητα των χειρων μου ενωπιον των οφθαλμων αυτου | 25 Il Signore mi trattò secondo la mia giustizia, secondo la purità delle mie mani alla sua presenza. |
26 μετα οσιου οσιωθηση και μετα ανδρος τελειου τελειωθηση | 26 Con il pio ti mostri pio, con il prode ti mostri integro; |
27 και μετα εκλεκτου εκλεκτος εση και μετα στρεβλου στρεβλωθηση | 27 con il puro ti mostri puro, con il tortuoso ti mostri astuto. |
28 και τον λαον τον πτωχον σωσεις και οφθαλμους επι μετεωρων ταπεινωσεις | 28 Tu salvi la gente umile, mentre abbassi gli occhi dei superbi. |
29 οτι συ ο λυχνος μου κυριε και κυριος εκλαμψει μοι το σκοτος μου | 29 Sì, tu sei la mia lucerna, Signore; il Signore illumina la mia tenebra. |
30 οτι εν σοι δραμουμαι μονοζωνος και εν τω θεω μου υπερβησομαι τειχος | 30 Sì, con te io posso affrontare una schiera, con il mio Dio posso slanciarmi sulle mura. |
31 ο ισχυρος αμωμος η οδος αυτου το ρημα κυριου κραταιον πεπυρωμενον υπερασπιστης εστιν πασιν τοις πεποιθοσιν επ' αυτω | 31 La via di Dio è perfetta; la parola del Signore è integra; egli è scudo per quanti si rifugiano in lui. |
32 τις ισχυρος πλην κυριου και τις κτιστης εσται πλην του θεου ημων | 32 C'è forse un dio come il Signore; una rupe fuori del nostro Dio? |
33 ο ισχυρος ο κραταιων με δυναμει και εξετιναξεν αμωμον την οδον μου | 33 Dio mi cinge di forza, rende sicura la mia via. |
34 τιθεις τους ποδας μου ως ελαφων και επι τα υψη ιστων με | 34 Ha reso simili i miei piedi a quelli delle cerve; mi ha fatto stare sulle alture. |
35 διδασκων χειρας μου εις πολεμον και καταξας τοξον χαλκουν εν βραχιονι μου | 35 Ha addestrato la mia mano alla guerra; ha posto un arco di bronzo nelle mie braccia. |
36 και εδωκας μοι υπερασπισμον σωτηριας μου και η υπακοη σου επληθυνεν με | 36 Mi hai dato lo scudo della tua salvezza, la tua sollecitudine mi fa crescere. |
37 εις πλατυσμον εις τα διαβηματα μου υποκατω μου και ουκ εσαλευθησαν τα σκελη μου | 37 Fai largo davanti ai miei passi; le mie gambe non vacillano. |
38 διωξω εχθρους μου και αφανιω αυτους και ουκ αναστρεψω εως συντελεσω αυτους | 38 Inseguo e raggiungo i miei nemici, non desisto finché non siano distrutti. |
39 και θλασω αυτους και ουκ αναστησονται και πεσουνται υπο τους ποδας μου | 39 Li colpisco ed essi non possono resistere; cadono sotto i miei piedi. |
40 και ενισχυσεις με δυναμει εις πολεμον καμψεις τους επανιστανομενους μοι υποκατω μου | 40 Mi cingi di forza per la battaglia; hai fatto piegare sotto di me i miei avversari. |
41 και τους εχθρους μου εδωκας μοι νωτον τους μισουντας με και εθανατωσας αυτους | 41 Mi mostri i nemici di spalle, così io distruggo quelli che mi odiano. |
42 βοησονται και ουκ εστιν βοηθος προς κυριον και ουχ υπηκουσεν αυτων | 42 Gridano, ma nessuno li salva, verso il Signore, che a loro non risponde. |
43 και ελεανα αυτους ως χουν γης ως πηλον εξοδων ελεπτυνα αυτους | 43 Li disperdo come polvere della terra, li calpesto come fango delle piazze. |
44 και ρυση με εκ μαχης λαων φυλαξεις με εις κεφαλην εθνων λαος ον ουκ εγνων εδουλευσαν μοι | 44 Tu mi liberi dalle contese del popolo; mi poni a capo di nazioni; un popolo non conosciuto mi serve. |
45 υιοι αλλοτριοι εψευσαντο μοι εις ακοην ωτιου ηκουσαν μου | 45 I figli degli stranieri mi onorano appena sentono, mi obbediscono. |
46 υιοι αλλοτριοι απορριφησονται και σφαλουσιν εκ των συγκλεισμων αυτων | 46 I figli degli stranieri vengono meno, lasciano con spavento i loro nascondigli. |
47 ζη κυριος και ευλογητος ο φυλαξ μου και υψωθησεται ο θεος μου ο φυλαξ της σωτηριας μου | 47 Viva il Signore! Sia benedetta la mia rupe! Sia esaltato il Dio della mia salvezza! |
48 ισχυρος κυριος ο διδους εκδικησεις εμοι παιδευων λαους υποκατω μου | 48 Dio fa vendetta per me e mi sottomette i popoli. |
49 και εξαγων με εξ εχθρων μου και εκ των επεγειρομενων μοι υψωσεις με εξ ανδρος αδικηματων ρυση με | 49 Tu mi liberi dai miei nemici, mi innalzi sopra i miei avversari, mi liberi dall'uomo violento. |
50 δια τουτο εξομολογησομαι σοι κυριε εν τοις εθνεσιν και εν τω ονοματι σου ψαλω | 50 Perciò ti loderò, Signore, fra i popoli canterò inni al tuo nome. |
51 μεγαλυνων σωτηριας βασιλεως αυτου και ποιων ελεος τω χριστω αυτου τω δαυιδ και τω σπερματι αυτου εως αιωνος | 51 Egli concede una grande vittoria al suo re, la grazia al suo consacrato, a Davide e ai suoi discendenti per sempre". |