Romans 12

KING JAMES BIBLE	GREEK BIBLE
1 I beseech you therefore, brethren, by the mercies of God, that ye present your bodies a living sacrifice, holy, acceptable unto God, which is your reasonable service.	1 Σας παρακαλω λοιπον, αδελφοι, δια των οικτιρμων του Θεου, να παραστησητε τα σωματα σας θυσιαν ζωσαν, αγιαν, ευαρεστον εις τον Θεον, ητις ειναι η λογικη σας λατρεια,
2 And be not conformed to this world: but be ye transformed by the renewing of your mind, that ye may prove what is that good, and acceptable, and perfect, will of God.	2 και μη συμμορφονεσθε με τον αιωνα τουτον, αλλα μεταμορφονεσθε δια της ανακαινισεως του νοος σας, ωστε να δοκιμαζητε τι ειναι το θελημα του Θεου, το αγαθον και ευαρεστον και τελειον.
3 For I say, through the grace given unto me, to every man that is among you, not to think of himself more highly than he ought to think; but to think soberly, according as God hath dealt to every man the measure of faith.	3 Διοτι λεγω δια της χαριτος της εις εμε δοθεισης προς παντα οστις ειναι μεταξυ σας, να μη φρονη υψηλοτερα παρ' ο, τι πρεπει να φρονη, αλλα να φρονη ωστε να σωφρονη, κατα το μετρον της πιστεως, το οποιον ο Θεος εμοιρασεν εις εκαστον.
4 For as we have many members in one body, and all members have not the same office:	4 Διοτι καθως εχομεν εν ενι σωματι μελη πολλα, παντα δε τα μελη δεν εχουσι το αυτο εργον,
5 So we, being many, are one body in Christ, and every one members one of another.	5 ουτω και ημεις οι πολλοι εν σωμα ειμεθα εν Χριστω, ο δε καθεις μελη αλληλων.
6 Having then gifts differing according to the grace that is given to us, whether prophecy, let us prophesy according to the proportion of faith;	6 Εχοντες δε χαρισματα διαφορα κατα την δοθεισαν εις ημας χαριν, ειτε προφητειαν, ας προφητευωμεν κατα την αναλογιαν της πιστεως,
7 Or ministry, let us wait on our ministering: or he that teacheth, on teaching;	7 ειτε διακονιαν, ας καταγινωμεθα εις την διακονιαν, ειτε διδασκει τις, ας καταγινηται εις την διδασκαλιαν,
8 Or he that exhorteth, on exhortation: he that giveth, let him do it with simplicity; he that ruleth, with diligence; he that sheweth mercy, with cheerfulness.	8 ειτε προτρεπει τις, εις την προτροπην? ο μεταδιδων, ας μεταδιδη εν απλοτητι, ο προισταμενος ας προισταται μετ' επιμελειας, ο ελεων ας ελεη εν ιλαροτητι.
9 Let love be without dissimulation. Abhor that which is evil; cleave to that which is good.	9 Η αγαπη ας ηναι ανυποκριτος. Αποστρεφεσθε το πονηρον, προσκολλασθε εις το αγαθον,
10 Be kindly affectioned one to another with brotherly love; in honour preferring one another;	10 γινεσθε προς αλληλους φιλοστοργοι δια της φιλαδελφιας, προλαμβανοντες να τιματε αλληλους,
11 Not slothful in business; fervent in spirit; serving the Lord;	11 εις την σπουδην αοκνοι, κατα το πνευμα ζεοντες, τον Κυριον δουλευοντες,
12 Rejoicing in hope; patient in tribulation; continuing instant in prayer;	12 εις την ελπιδα χαιροντες, εις την θλιψιν υπομενοντες, εις την προσευχην προσκαρτερουντες,
13 Distributing to the necessity of saints; given to hospitality.	13 εις τας χρειας των αγιων μεταδιδοντες, την φιλοξενιαν ακολουθουντες.
14 Bless them which persecute you: bless, and curse not.	14 Ευλογειτε τους καταδιωκοντας υμας, ευλογειτε και μη καταρασθε.
15 Rejoice with them that do rejoice, and weep with them that weep.	15 Χαιρετε μετα χαιροντων και κλαιετε μετα κλαιοντων.
16 Be of the same mind one toward another. Mind not high things, but condescend to men of low estate. Be not wise in your own conceits.	16 Εχετε προς αλληλους το αυτο φρονημα. Μη υψηλοφρονειτε, αλλα συγκαταβαινετε εις τους ταπεινους. Μη φανταζεσθε εαυτους φρονιμους.
17 Recompense to no man evil for evil. Provide things honest in the sight of all men.	17 Εις μηδενα μη ανταποδιδετε κακον αντι κακου? προνοειτε τα καλα ενωπιον παντων ανθρωπων?
18 If it be possible, as much as lieth in you, live peaceably with all men.	18 ει δυνατον, οσον το αφ' υμων ειρηνευετε μετα παντων ανθρωπων.
19 Dearly beloved, avenge not yourselves, but rather give place unto wrath: for it is written, Vengeance is mine; I will repay, saith the Lord.	19 Μη εκδικητε εαυτους, αγαπητοι, αλλα δοτε τοπον τη οργη? διοτι ειναι γεγραμμενον? εις εμε ανηκει η εκδικησις, εγω θελω καμει ανταποδοσιν, λεγει Κυριος.
20 Therefore if thine enemy hunger, feed him; if he thirst, give him drink: for in so doing thou shalt heap coals of fire on his head.	20 Εαν λοιπον πεινα ο εχθρος σου, τρεφε αυτον, εαν διψα, ποτιζε αυτον? διοτι πραττων τουτο θελεις σωρευσει ανθρακας πυρος επι την κεφαλην αυτου.
21 Be not overcome of evil, but overcome evil with good.	21 Μη νικασαι υπο του κακου, αλλα νικα δια του αγαθου το κακον.