Livre des Proverbes 30

JERUSALEM	LXX
1 Paroles d'Agur, fils de Yaqé, de Massa. Oracle de cet homme pour Itéel, pour Itéel et pour Ukal.	1 φευγει ασεβης μηδενος διωκοντος δικαιος δε ωσπερ λεων πεποιθεν
2 Oui, je suis le plus stupide des hommes, sans aucune intelligence humaine,	2 δι' αμαρτιας ασεβων κρισεις εγειρονται ανηρ δε πανουργος κατασβεσει αυτας
3 je n'ai pas appris la sagesse et j'ignore la science des saints.	3 ανδρειος εν ασεβειαις συκοφαντει πτωχους ωσπερ υετος λαβρος και ανωφελης
4 Qui est monté au ciel et puis en est descendu? Qui dans ses poings a recueilli le vent? Qui dansson manteau a serré les eaux? Qui a affermi toutes les extrémités de la terre? Quel est son nom? Quel est le nomde son fils, si tu le sais?	4 ουτως οι εγκαταλειποντες τον νομον εγκωμιαζουσιν ασεβειαν οι δε αγαπωντες τον νομον περιβαλλουσιν εαυτοις τειχος
5 Toute parole de Dieu est éprouvée, il est un bouclier pour qui s'abrite en lui.	5 ανδρες κακοι ου νοησουσιν κριμα οι δε ζητουντες τον κυριον συνησουσιν εν παντι
6 A ses discours n'ajoute rien, de crainte qu'il ne te reprenne et ne te tienne pour un menteur.	6 κρεισσων πτωχος πορευομενος εν αληθεια πλουσιου ψευδους
7 J'implore de toi deux choses, ne les refuse pas avant que je meure:	7 φυλασσει νομον υιος συνετος ος δε ποιμαινει ασωτιαν ατιμαζει πατερα
8 éloigne de moi fausseté et paroles mensongères, ne me donne ni pauvreté ni richesse, laisse-moigoûter ma part de pain,	8 ο πληθυνων τον πλουτον αυτου μετα τοκων και πλεονασμων τω ελεωντι πτωχους συναγει αυτον
9 de crainte que, comblé, je ne me détourne et ne dise: "Qui est Yahvé?" Ou encore, qu'indigent, jene vole et ne profane le nom de mon Dieu.	9 ο εκκλινων το ους αυτου του μη εισακουσαι νομου και αυτος την προσευχην αυτου εβδελυκται
10 Ne dénigre pas un esclave près de son maître, de crainte qu'il ne te maudisse et que tu n'enportes la peine.	10 ος πλανα ευθεις εν οδω κακη εις διαφθοραν αυτος εμπεσειται οι δε ανομοι διελευσονται αγαθα και ουκ εισελευσονται εις αυτα
11 Engeance qui maudit son père et ne bénit pas sa mère,	11 σοφος παρ' εαυτω ανηρ πλουσιος πενης δε νοημων καταγνωσεται αυτου
12 engeance pure à ses propres yeux, mais dont la souillure n'est pas effacée,	12 δια βοηθειαν δικαιων πολλη γινεται δοξα εν δε τοποις ασεβων αλισκονται ανθρωποι
13 engeance aux regards altiers et aux paupières hautaines,	13 ο επικαλυπτων ασεβειαν εαυτου ουκ ευοδωθησεται ο δε εξηγουμενος ελεγχους αγαπηθησεται
14 engeance dont les dents sont des épées, les mâchoires, des couteaux, pour dévorer les pauvreset les retrancher du pays, et les malheureux, d'entre les hommes.	14 μακαριος ανηρ ος καταπτησσει παντα δι' ευλαβειαν ο δε σκληρος την καρδιαν εμπεσειται κακοις
15 La sangsue a deux filles: "Apporte! Apporte!" Il y a trois choses insatiables et quatre qui jamaisne disent: "Assez!:"	15 λεων πεινων και λυκος διψων ος τυραννει πτωχος ων εθνους πενιχρου
16 le shéol, le sein stérile, la terre que l'eau ne peut rassasier, le feu qui jamais ne dit: "Assez!"	16 βασιλευς ενδεης προσοδων μεγας συκοφαντης ο δε μισων αδικιαν μακρον χρονον ζησεται
17 L'oeil qui nargue un père et méprise l'obéissance due à une mère, les corbeaux du torrent lecrèveront, les aigles le dévoreront.	17 ανδρα τον εν αιτια φονου ο εγγυωμενος φυγας εσται και ουκ εν ασφαλεια [17α] παιδευε υιον και αγαπησει σε και δωσει κοσμον τη ση ψυχη ου μη υπακουσης εθνει παρανομω
18 Il est trois choses qui me dépassent et quatre que je ne connais pas:	18 ο πορευομενος δικαιως βεβοηθηται ο δε σκολιαις οδοις πορευομενος εμπλακησεται
19 le chemin de l'aigle dans les cieux, le chemin du serpent sur le rocher, le chemin du vaisseau enhaute mer, le chemin de l'homme chez la jeune femme.	19 ο εργαζομενος την εαυτου γην πλησθησεται αρτων ο δε διωκων σχολην πλησθησεται πενιας
20 Telle est la conduite de la femme adultère: elle mange, puis s'essuie la bouche en disant: "Jen'ai rien fait de mal!"	20 ανηρ αξιοπιστος πολλα ευλογηθησεται ο δε κακος ουκ ατιμωρητος εσται
21 Sous trois choses tremble la terre et il en est quatre qu'elle ne peut porter:	21 ος ουκ αισχυνεται προσωπα δικαιων ουκ αγαθος ο τοιουτος ψωμου αρτου αποδωσεται ανδρα
22 un esclave qui devient roi, une brute gorgée de nourriture,	22 σπευδει πλουτειν ανηρ βασκανος και ουκ οιδεν οτι ελεημων κρατησει αυτου
23 une fille odieuse qui vient à se marier, une servante qui hérite de sa maîtresse.	23 ο ελεγχων ανθρωπου οδους χαριτας εξει μαλλον του γλωσσοχαριτουντος
24 Il est quatre êtres minuscules sur la terre, mais sages entre les sages:	24 ος αποβαλλεται πατερα η μητερα και δοκει μη αμαρτανειν ουτος κοινωνος εστιν ανδρος ασεβους
25 les fourmis, peuple chétif, mais qui, en été, assure sa provende;	25 απληστος ανηρ κρινει εικη ος δε πεποιθεν επι κυριον εν επιμελεια εσται
26 les damans, peuple sans vigueur, mais qui gîtent dans les rochers;	26 ος πεποιθεν θρασεια καρδια ο τοιουτος αφρων ος δε πορευεται σοφια σωθησεται
27 chez les sauterelles, point de roi! mais elles marchent toutes en bon ordre;	27 ος διδωσιν πτωχοις ουκ ενδεηθησεται ος δε αποστρεφει τον οφθαλμον αυτου εν πολλη απορια εσται
28 le lézard que l'on capture à la main, mais qui hante les palais du roi.	28 εν τοποις ασεβων στενουσι δικαιοι εν δε τη εκεινων απωλεια πληθυνθησονται δικαιοι
29 Trois choses ont une belle allure et quatre une belle démarche:
30 le lion, le plus brave des animaux, qui ne recule devant rien;
31 le coq bien râblé, ou le bouc, et le roi, quand il harangue le peuple.
32 Si tu fus assez sot pour t'emporter et si tu as réfléchi, mets la main sur ta bouche!
33 Car en pressant le lait, on obtient le beurre, en pressant le nez, on obtient le sang, en pressant lacolère, on obtient la querelle.