ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 22

GREEK BIBLE	VULGATA
1 Προτιμοτερον ονομα καλον παρα πλουτη μεγαλα, χαρις αγαθη παρα αργυριον και χρυσιον.	1 Melius est nomen bonum quam divitiæ multæ ; super argentum et aurum gratia bona.
2 Πλουσιος και πτωχος συναπαντωνται? ο Κυριος ειναι ο Ποιητης αμφοτερων τουτων.	2 Dives et pauper obviaverunt sibi : utriusque operator est Dominus.
3 Ο φρονιμος προβλεπει το κακον και κρυπτεται? οι αφρονες ομως προχωρουσι και τιμωρουνται.	3 Callidus vidit malum, et abscondit se ; innocens pertransiit, et afflictus est damno.
4 Η αμοιβη της ταπεινωσεως και του φοβου του Κυριου ειναι πλουτος και δοξα και ζωη.	4 Finis modestiæ timor Domini, divitiæ, et gloria, et vita.
5 Τριβολοι και παγιδες ειναι εν τη οδω του σκολιου? οστις φυλαττει την ψυχην αυτου, θελει εισθαι μακραν απ' αυτων.	5 Arma et gladii in via perversi ; custos autem animæ suæ longe recedit ab eis.
6 Διδαξον το παιδιον εν αρχη της οδου αυτου? και δεν θελει απομακρυνθη απ' αυτης ουδε οταν γηραση.	6 Proverbium est : adolescens juxta viam suam ; etiam cum senuerit, non recedet ab ea.
7 Ο πλουσιος εξουσιαζει τους πτωχους? και ο δανειζομενος ειναι δουλος του δανειζοντος.	7 Dives pauperibus imperat, et qui accipit mutuum servus est fœnerantis.
8 Ο σπειρων ανομιαν θελει θερισει συμφορας? και η ραβδος της υβρεως αυτου θελει εκλειψει.	8 Qui seminat iniquitatem metet mala, et virga iræ suæ consummabitur.
9 Ο εχων ομμα αγαθον θελει ευλογηθη? διοτι διδει εκ του αρτου αυτου εις τον πτωχον.	9 Qui pronus est ad misericordiam benedicetur : de panibus enim suis dedit pauperi. Victoriam et honorem acquiret qui dat munera ; animam autem aufert accipientium.
10 Εκδιωξον τον χλευαστην και θελει συνεξελθει η φιλονεικια, και η ερις και η υβρις θελουσι παυσει.	10 Ejice derisorem, et exibit cum eo jurgium, cessabuntque causæ et contumeliæ.
11 Οστις αγαπα την καθαροτητα της καρδιας, δια την χαριν των χειλεων αυτου ο βασιλευς θελει εισθαι φιλος αυτου.	11 Qui diligit cordis munditiam, propter gratiam labiorum suorum habebit amicum regem.
12 Οι οφθαλμοι του Κυριου περιφρουρουσι την γνωσιν? ανατρεπει δε τας υποθεσεις του παρανομου.	12 Oculi Domini custodiunt scientiam, et supplantantur verba iniqui.
13 Ο οκνηρος λεγει, Λεων ειναι εξω? εν τω μεσω των πλατειων θελω φονευθη.	13 Dicit piger : Leo est foris ; in medio platearum occidendus sum.
14 Στομα γυναικος αλλοτριας ειναι λακκος βαθυς? ο μισουμενος υπο Κυριου θελει εμπεσει εις αυτον.	14 Fovea profunda os alienæ : cui iratus est Dominus, incidet in eam.
15 Η ανοησια ειναι συνδεδεμενη μετα της καρδιας του παιδιου? η ραβδος της παιδειας θελει αποχωρισει αυτην απ' αυτου.	15 Stultitia colligata est in corde pueri, et virga disciplinæ fugabit eam.
16 Οστις καταθλιβει τον πτωχον δια να αυξηση τα πλουτη αυτου, και οστις διδει εις τον πλουσιον, θελει ελθει βεβαιως εις ενδειαν.	16 Qui calumniatur pauperem ut augeat divitias suas, dabit ipse ditiori, et egebit.
17 Κλινον το ωτιον σου και ακουε τους λογους των σοφων, και προσκολλησον την καρδιαν σου εις την γνωσιν μου?	17 Inclina aurem tuam, et audi verba sapientium : appone autem cor ad doctrinam meam,
18 διοτι ειναι τερπνοι, εαν φυλαττη αυτους εν τη καρδια σου? και θελουσι συναρμοζεσθαι ομου επι των χειλεων σου.	18 quæ pulchra erit tibi cum servaveris eam in ventre tuo, et redundabit in labiis tuis :
19 Δια να ηναι το θαρρος σου επι τον Κυριον, εδιδαξα ταυτα εις σε την ημεραν ταυτην, μαλιστα εις σε.	19 ut sit in Domino fiducia tua, unde et ostendi eam tibi hodie.
20 Δεν εγραψα εις σε πολλακις δια συμβουλων και γνωσεων,	20 Ecce descripsi eam tibi tripliciter, in cogitationibus et scientia :
21 δια να σε καμω να γνωρισης την βεβαιοτητα των λογων της αληθειας, ωστε να αποκρινησαι λογους αληθειας προς τους εξαποστελλοντας σε;	21 ut ostenderem tibi firmitatem et eloquia veritatis, respondere ex his illis qui miserunt te.
22 Μη γυμνονης τον πτωχον, διοτι ειναι πτωχος? μηδε καταθλιβε εις την πυλην τον δυστυχουντα?	22 Non facias violentiam pauperi quia pauper est, neque conteras egenum in porta :
23 διοτι ο Κυριος θελει εκδικασει την δικην αυτων? και θελει γυμνωσει την ψυχην των γυμνωσαντων αυτους.	23 quia judicabit Dominus causam ejus, et configet eos qui confixerunt animam ejus.
24 Μη καμνε φιλιαν μετα ανθρωπου θυμωδους? και μετα ανθρωπου οργιλου μη συμπεριπατει?	24 Noli esse amicus homini iracundo, neque ambules cum viro furioso :
25 μηποτε μαθης τας οδους αυτου, και λαβης παγιδα εις την ψυχην σου.	25 ne forte discas semitas ejus, et sumas scandalum animæ tuæ.
26 Μη εσο εκ των διδοντων χειρα, εκ των εγγυωμενων δια χρεη.	26 Noli esse cum his qui defigunt manus suas, et qui vades se offerunt pro debitis :
27 Εαν δεν εχης ποθεν να πληρωσης, δια τι να παρωσι την κλινην σου υποκατωθεν σου;	27 si enim non habes unde restituas, quid causæ est ut tollat operimentum de cubili tuo ?
28 Μη μετακινει ορια αρχαια, τα οποια εθεσαν οι πατερες σου.	28 Ne transgrediaris terminos antiquos, quos posuerunt patres tui.
29 Ειδες ανθρωπον επιτηδειον εις τα εργα αυτου; αυτος θελει παρασταθη ενωπιον βασιλεων? δεν θελει παρασταθη ενωπιον ουτιδανων.	29 Vidisti virum velocem in opere suo ? coram regibus stabit, nec erit ante ignobiles.