1 Υιε μου, εαν δεχθης τους λογους μου και ταμιευσης τας εντολας μου παρα σεαυτω, | 1 - Figliuol mio, se vuoi accogliere le mie parole, e mettere in serbo i miei precetti, |
2 ωστε να προσεξη το ωτιον σου εις την σοφιαν, να κλινης την καρδιαν σου εις την συνεσιν? | 2 per ben prestar orecchio alla sapienza, piega il tuo cuore a conoscere la prudenza. |
3 και εαν επικαλεσθης την φρονησιν, και υψωσης την φωνην σου εις την συνεσιν? | 3 Perchè se avrai invocata la sapienza e piegato il cuore alla prudenza, |
4 εαν ζητησης αυτην ως αργυριον και εξερευνησης αυτην ως κεκρυμμενους θησαυρους, | 4 e se l'andrai cercando come il denaro, scavando come per scoprire tesori nascosti; |
5 τοτε θελεις εννοησει τον φοβον του Κυριου και θελεις ευρει την επιγνωσιν του Θεου. | 5 allora tu intenderai il timore di Dio e avrai trovata la scienza del Signore. |
6 Διοτι ο Κυριος διδει σοφιαν? εκ του στοματος αυτου εξερχεται γνωσις και συνεσις. | 6 Perchè è Dio che dà la sapienza, dalla sua bocca la prudenza e la scienza. |
7 Αποταμιευει σωτηριαν εις τους ευθεις? ειναι ασπις εις τους περιπατουντας εν ακεραιοτητι, | 7 Egli tiene riserbata la salvezza pei buoni, e proteggerà coloro che si diportano onestamente, |
8 υπερασπιζων τας οδους της δικαιοσυνης και φυλαττων την οδον των οσιων αυτου. | 8 vegliando le vie della giustizia e facendosi custode delle strade dei santi. |
9 Τοτε θελεις εννοησει δικαιοσυνην και κρισιν και ευθυτητα, πασαν οδον αγαθην. | 9 Allora capirai la giustizia e la rettitudine l'equità ed ogni buon avviamento. |
10 Εαν η σοφια εισελθη εις την καρδιαν σου και η γνωσις ηδυνη την ψυχην σου, | 10 Quando la sapienza entrerà nel tuo cuore e la scienza farà le delizie dell'anima tua, |
11 ορθη βουλη θελει σε φυλαττει, συνεσις θελει σε διατηρει? | 11 il consiglio ti custodirà e la prudenza veglierà su di te |
12 δια να σε ελευθερονη απο της οδου της πονηρας, απο ανθρωπου λαλουντος δολια, | 12 per scamparti dalla mala via, da quei che parlano perversamente, |
13 οιτινες εγκαταλειπουσι τας οδους της ευθυτητος, δια να περιπατωσιν εν ταις οδοις του σκοτους? | 13 che disertano il retto sentiero e battono le strade delle tenebre; |
14 οιτινες ηδυνονται εις το να καμνωσι κακον, χαιρουσιν εις τας διαστροφας της κακιας, | 14 che godono del malfare e tripudiano nelle cose più pessime, |
15 των οποιων αι οδοι ειναι σκολιαι και αι πορειαι αυτων διεστραμμεναι? | 15 uomini dai torti sentierie dalla condotta vituperevole. |
16 δια να σε ελευθερονη απο ξενης γυναικος, απο αλλοτριας κολακευουσης με τους λογους αυτης, | 16 Per scamparti dalla donna che non è tua, dalla donna d'altri che fa il parlare lezioso, |
17 ητις εγκατελιπε τον επιστηθιον της νεοτητος αυτης και ελησμονησε την διαθηκην του Θεου αυτης. | 17 e abbandona colui che l'ha condotta giovane sposa e dimentica il patto del suo Dio. |
18 Διοτι ο οικος αυτης καταβιβαζει εις τον θανατον, και τα βηματα αυτης εις τους νεκρους? | 18 La sua casa pende sull'abisso della Morte e le sue strade tendono verso l'Inferno. |
19 παντες οι εισερχομενοι προς αυτην δεν επιστρεφουσιν ουδε αναλαμβανουσι τας οδους της ζωης? | 19 Tutti quelli che entrano da essa, non ritorneranno indietro e non riprenderanno più i sentieri della vita. |
20 δια να περιπατης εν τη οδω των αγαθων και να φυλαττης τας τριβους των δικαιων. | 20 Questo affinchè tu cammini sulla buona strada e ti mantenga sui sentieri dei giusti; |
21 Διοτι οι ευθεις θελουσι κατοικησει την γην, και οι τελειοι θελουσιν εναπολειφη εν αυτη. | 21 perchè gli uomini dabbene abiteranno la terra e gli onesti ci resteranno. |
22 Οι δε ασεβεις θελουσιν εκκοπη απο της γης, και οι παρανομοι θελουσιν εκριζωθη απ' αυτης. | 22 Ma gli empi saranno sterminati dal suolo e i malfattori strappati via da esso. |