1 Υιε μου, εαν δεχθης τους λογους μου και ταμιευσης τας εντολας μου παρα σεαυτω, | 1 My son, if you would accept my words, and conceal my commandments within you, |
2 ωστε να προσεξη το ωτιον σου εις την σοφιαν, να κλινης την καρδιαν σου εις την συνεσιν? | 2 so that your ears may listen to wisdom, then bend your heart in order to know prudence. |
3 και εαν επικαλεσθης την φρονησιν, και υψωσης την φωνην σου εις την συνεσιν? | 3 For if you would call upon wisdom and bend your heart to prudence, |
4 εαν ζητησης αυτην ως αργυριον και εξερευνησης αυτην ως κεκρυμμενους θησαυρους, | 4 if you will seek her like money, and dig for her as if for treasure, |
5 τοτε θελεις εννοησει τον φοβον του Κυριου και θελεις ευρει την επιγνωσιν του Θεου. | 5 then you will understand the fear of the Lord, and you will discover the knowledge of God. |
6 Διοτι ο Κυριος διδει σοφιαν? εκ του στοματος αυτου εξερχεται γνωσις και συνεσις. | 6 For the Lord bestows wisdom, and out of his mouth, prudence and knowledge. |
7 Αποταμιευει σωτηριαν εις τους ευθεις? ειναι ασπις εις τους περιπατουντας εν ακεραιοτητι, | 7 He will preserve the salvation of the righteous, and he will protect those who walk in simplicity: |
8 υπερασπιζων τας οδους της δικαιοσυνης και φυλαττων την οδον των οσιων αυτου. | 8 serving the paths of justice, and guarding the ways of sanctity. |
9 Τοτε θελεις εννοησει δικαιοσυνην και κρισιν και ευθυτητα, πασαν οδον αγαθην. | 9 Then you shall understand justice and judgment, and equity, and every good path. |
10 Εαν η σοφια εισελθη εις την καρδιαν σου και η γνωσις ηδυνη την ψυχην σου, | 10 If wisdom is to enter into your heart, and if knowledge is to become pleasing to your soul, |
11 ορθη βουλη θελει σε φυλαττει, συνεσις θελει σε διατηρει? | 11 then counsel must guard you, and prudence must serve you, |
12 δια να σε ελευθερονη απο της οδου της πονηρας, απο ανθρωπου λαλουντος δολια, | 12 so that you may be rescued from the evil way, and from the man who speaks perversities, |
13 οιτινες εγκαταλειπουσι τας οδους της ευθυτητος, δια να περιπατωσιν εν ταις οδοις του σκοτους? | 13 from those who leave the straight path to walk in dark ways, |
14 οιτινες ηδυνονται εις το να καμνωσι κακον, χαιρουσιν εις τας διαστροφας της κακιας, | 14 who rejoice when they have done evil, and who exult in the most wicked things. |
15 των οποιων αι οδοι ειναι σκολιαι και αι πορειαι αυτων διεστραμμεναι? | 15 Their ways are perverse, and their steps are infamous. |
16 δια να σε ελευθερονη απο ξενης γυναικος, απο αλλοτριας κολακευουσης με τους λογους αυτης, | 16 So may you be rescued from the foreign woman, and from the outsider, who softens her speech, |
17 ητις εγκατελιπε τον επιστηθιον της νεοτητος αυτης και ελησμονησε την διαθηκην του Θεου αυτης. | 17 and who leaves behind the Guide of her youth, |
18 Διοτι ο οικος αυτης καταβιβαζει εις τον θανατον, και τα βηματα αυτης εις τους νεκρους? | 18 and who has forgotten the covenant of her God. For her household inclines toward death, and her paths toward Hell. |
19 παντες οι εισερχομενοι προς αυτην δεν επιστρεφουσιν ουδε αναλαμβανουσι τας οδους της ζωης? | 19 All those who enter to her will not return again, nor will they take hold of the paths of life. |
20 δια να περιπατης εν τη οδω των αγαθων και να φυλαττης τας τριβους των δικαιων. | 20 So may you walk in the good way, and keep to the difficult paths of the just. |
21 Διοτι οι ευθεις θελουσι κατοικησει την γην, και οι τελειοι θελουσιν εναπολειφη εν αυτη. | 21 For those who are upright shall live upon the earth, and the simple shall continue upon it. |
22 Οι δε ασεβεις θελουσιν εκκοπη απο της γης, και οι παρανομοι θελουσιν εκριζωθη απ' αυτης. | 22 Yet truly, the impious shall perish from the earth, and those who act unjustly shall be taken away from it. |