Sacharja 2

EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL	LXX
1 Danach blickte ich hin und sah: Da waren vier Hörner.	1 και ηρα τους οφθαλμους μου και ειδον και ιδου τεσσαρα κερατα
2 Ich fragte den Engel, der mit mir redete: Was bedeuten diese Hörner? Er antwortete mir: Das sind die vier Hörner, die Juda, Israel und Jerusalem zerstreut haben.	2 και ειπα προς τον αγγελον τον λαλουντα εν εμοι τι εστιν ταυτα κυριε και ειπεν προς με ταυτα τα κερατα τα διασκορπισαντα τον ιουδαν και τον ισραηλ
3 Darauf ließ mich der Herr vier Schmiede sehen.	3 και εδειξεν μοι κυριος τεσσαρας τεκτονας
4 Ich fragte: Wozu sind sie da? Was sollen sie tun? Und er antwortete: Die Hörner haben Juda zerstreut, sodass kein Mensch mehr sein Haupt erhob; die Schmiede aber sind gekommen, um sie zu erschrecken und die Hörner aller Völker niederzuwerfen, die ihre Macht gegen Juda aufgeboten haben, um es zu zerstreuen.	4 και ειπα τι ουτοι ερχονται ποιησαι και ειπεν προς με ταυτα τα κερατα τα διασκορπισαντα τον ιουδαν και τον ισραηλ κατεαξαν και ουδεις αυτων ηρεν κεφαλην και εισηλθον ουτοι του οξυναι αυτα εις χειρας αυτων τα τεσσαρα κερατα τα εθνη τα επαιρομενα κερας επι την γην κυριου του διασκορπισαι αυτην
5 Danach blickte ich hin und sah: Da war ein Mann mit einer Messschnur in der Hand.	5 και ηρα τους οφθαλμους μου και ειδον και ιδου ανηρ και εν τη χειρι αυτου σχοινιον γεωμετρικον
6 Ich fragte: Wohin gehst du? Er antwortete mir: Ich gehe, um Jerusalem auszumessen und zu sehen, wie breit und wie lang es sein wird.	6 και ειπα προς αυτον που συ πορευη και ειπεν προς με διαμετρησαι την ιερουσαλημ του ιδειν πηλικον το πλατος αυτης εστιν και πηλικον το μηκος
7 Da trat der Engel, der mit mir redete, vor und ein anderer Engel kam ihm entgegen	7 και ιδου ο αγγελος ο λαλων εν εμοι ειστηκει και αγγελος ετερος εξεπορευετο εις συναντησιν αυτω
8 und sagte zu ihm: Lauf und sag dem jungen Mann dort: Jerusalem wird eine offene Stadt sein wegen der vielen Menschen und Tiere, die darin wohnen.	8 και ειπεν προς αυτον λεγων δραμε και λαλησον προς τον νεανιαν εκεινον λεγων κατακαρπως κατοικηθησεται ιερουσαλημ απο πληθους ανθρωπων και κτηνων εν μεσω αυτης
9 Ich selbst - Spruch des Herrn - werde für die Stadt ringsum eine Mauer von Feuer sein und in ihrem Innern ihr Ruhm und ihre Ehre.	9 και εγω εσομαι αυτη λεγει κυριος τειχος πυρος κυκλοθεν και εις δοξαν εσομαι εν μεσω αυτης
10 Auf, auf! Flieht aus dem Land des Nordens - Spruch des Herrn. Denn wie die vier Winde des Himmels habe ich euch zerstreut - Spruch des Herrn.	10 ω ω φευγετε απο γης βορρα λεγει κυριος διοτι εκ των τεσσαρων ανεμων του ουρανου συναξω υμας λεγει κυριος
11 Auf, Zion, die du in Babel wohnst, rette dich!	11 εις σιων ανασωζεσθε οι κατοικουντες θυγατερα βαβυλωνος
12 Denn so spricht der Herr der Heere - er hat mich mit Herrlichkeit zu den Völkern gesandt, die euch ausgeplündert haben -: Wer euch antastet, tastet meinen Augapfel an.	12 διοτι ταδε λεγει κυριος παντοκρατωρ οπισω δοξης απεσταλκεν με επι τα εθνη τα σκυλευσαντα υμας διοτι ο απτομενος υμων ως απτομενος της κορης του οφθαλμου αυτου
13 Ja, jetzt hole ich mit meiner Hand zum Schlag gegen sie aus, sodass sie eine Beute ihrer eigenen Knechte werden. Und ihr werdet erkennen, dass der Herr der Heere mich gesandt hat.	13 διοτι ιδου εγω επιφερω την χειρα μου επ' αυτους και εσονται σκυλα τοις δουλευουσιν αυτοις και γνωσεσθε διοτι κυριος παντοκρατωρ απεσταλκεν με
14 Juble und freue dich, Tochter Zion; denn siehe, ich komme und wohne in deiner Mitte - Spruch des Herrn.	14 τερπου και ευφραινου θυγατερ σιων διοτι ιδου εγω ερχομαι και κατασκηνωσω εν μεσω σου λεγει κυριος
15 An jenem Tag werden sich viele Völker dem Herrn anschließen und sie werden mein Volk sein und ich werde in deiner Mitte wohnen. Dann wirst du erkennen, dass der Herr der Heere mich zu dir gesandt hat.	15 και καταφευξονται εθνη πολλα επι τον κυριον εν τη ημερα εκεινη και εσονται αυτω εις λαον και κατασκηνωσουσιν εν μεσω σου και επιγνωση οτι κυριος παντοκρατωρ εξαπεσταλκεν με προς σε
16 Der Herr aber wird Juda in Besitz nehmen; es wird sein Anteil im Heiligen Land sein. Und er wird Jerusalem wieder auserwählen.	16 και κατακληρονομησει κυριος τον ιουδαν την μεριδα αυτου επι την γην την αγιαν και αιρετιει ετι την ιερουσαλημ
17 Alle Welt schweige in der Gegenwart des Herrn. Denn er tritt hervor aus seiner heiligen Wohnung.	17 ευλαβεισθω πασα σαρξ απο προσωπου κυριου διοτι εξεγηγερται εκ νεφελων αγιων αυτου