Joel 4

EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL	LXX
1 Denn seht, in jenen Tagen, in jener Zeit, wenn ich das Geschick Judas und Jerusalems wende,	1 διοτι ιδου εγω εν ταις ημεραις εκειναις και εν τω καιρω εκεινω οταν επιστρεψω την αιχμαλωσιαν ιουδα και ιερουσαλημ
2 versammle ich alle Völker und führe sie hinab zum Tal Joschafat; dort streite ich im Gericht mit ihnen um Israel, mein Volk und meinen Erbbesitz. Denn sie haben es unter die Völker zerstreut und mein Land aufgeteilt.	2 και συναξω παντα τα εθνη και καταξω αυτα εις την κοιλαδα ιωσαφατ και διακριθησομαι προς αυτους εκει υπερ του λαου μου και της κληρονομιας μου ισραηλ οι διεσπαρησαν εν τοις εθνεσιν και την γην μου καταδιειλαντο
3 Sie haben über mein Volk das Los geworfen, einen Knaben haben sie der Dirne als Lohn gegeben und Mädchen für Wein verkauft, um zu zechen.	3 και επι τον λαον μου εβαλον κληρους και εδωκαν τα παιδαρια πορναις και τα κορασια επωλουν αντι οινου και επινον
4 Und auch ihr, Tyrus und Sidon, und alle ihr Gaue der Philister, was wollt ihr von mir? Wollt ihr mir vergelten, was ich euch angetan habe? Oder wollt ihr mir selbst etwas antun? Leicht und schnell lasse ich eure Taten auf euch selbst zurückfallen.	4 και τι και υμεις εμοι τυρος και σιδων και πασα γαλιλαια αλλοφυλων μη ανταποδομα υμεις ανταποδιδοτε μοι η μνησικακειτε υμεις επ' εμοι οξεως και ταχεως ανταποδωσω το ανταποδομα υμων εις κεφαλας υμων
5 Denn ihr habt mein Silber und Gold genommen und meine kostbaren Schätze in eure Paläste gebracht.	5 ανθ' ων το αργυριον μου και το χρυσιον μου ελαβετε και τα επιλεκτα μου και τα καλα εισηνεγκατε εις τους ναους υμων
6 Ihr habt Judas und Jerusalems Söhne an die Jawaniter verkauft, um sie aus ihrer Heimat zu entfernen.	6 και τους υιους ιουδα και τους υιους ιερουσαλημ απεδοσθε τοις υιοις των ελληνων οπως εξωσητε αυτους εκ των οριων αυτων
7 Seht her, ich lasse sie aufbrechen von dem Ort, wohin ihr sie verkauft habt, und lasse eure Taten auf euch selbst zurückfallen.	7 ιδου εγω εξεγειρω αυτους εκ του τοπου ου απεδοσθε αυτους εκει και ανταποδωσω το ανταποδομα υμων εις κεφαλας υμων
8 Und ich verkaufe eure Söhne und Töchter an die Söhne Judas und diese verkaufen sie weiter an die Sabäer, ein Volk in weiter Ferne. Ja, der Herr hat gesprochen.	8 και αποδωσομαι τους υιους υμων και τας θυγατερας υμων εις χειρας υιων ιουδα και αποδωσονται αυτους εις αιχμαλωσιαν εις εθνος μακραν απεχον οτι κυριος ελαλησεν
9 Ruft den Völkern zu: Ruft den Heiligen Krieg aus! Bietet eure Kämpfer auf! Alle Krieger sollen anrücken und heraufziehen.	9 κηρυξατε ταυτα εν τοις εθνεσιν αγιασατε πολεμον εξεγειρατε τους μαχητας προσαγαγετε και αναβαινετε παντες ανδρες πολεμισται
10 Schmiedet Schwerter aus euren Pflugscharen und Lanzen aus euren Winzermessern! Der Schwache soll sagen: Ich bin ein Kämpfer.	10 συγκοψατε τα αροτρα υμων εις ρομφαιας και τα δρεπανα υμων εις σειρομαστας ο αδυνατος λεγετω οτι ισχυω εγω
11 Eilt alle herbei, versammelt euch, ihr Völker ringsum! Dorthin führe, Herr, deine Kämpfer hinab!	11 συναθροιζεσθε και εισπορευεσθε παντα τα εθνη κυκλοθεν και συναχθητε εκει ο πραυς εστω μαχητης
12 Die Völker sollen aufbrechen und heraufziehen zum Tal Joschafat. Denn dort will ich zu Gericht sitzen über alle Völker ringsum.	12 εξεγειρεσθωσαν και αναβαινετωσαν παντα τα εθνη εις την κοιλαδα ιωσαφατ διοτι εκει καθιω του διακριναι παντα τα εθνη κυκλοθεν
13 Schwingt die Sichel, denn die Ernte ist reif. Kommt, tretet die Kelter, denn sie ist voll, die Tröge fließen über. Denn ihre Bosheit ist groß.	13 εξαποστειλατε δρεπανα οτι παρεστηκεν τρυγητος εισπορευεσθε πατειτε διοτι πληρης η ληνος υπερεκχειται τα υποληνια οτι πεπληθυνται τα κακα αυτων
14 Getöse und Getümmel herrscht im Tal der Entscheidung; denn der Tag des Herrn ist nahe im Tal der Entscheidung.	14 ηχοι εξηχησαν εν τη κοιλαδι της δικης οτι εγγυς ημερα κυριου εν τη κοιλαδι της δικης
15 Sonne und Mond verfinstern sich, die Sterne halten ihr Licht zurück.	15 ο ηλιος και η σεληνη συσκοτασουσιν και οι αστερες δυσουσιν φεγγος αυτων
16 Der Herr brüllt vom Zion her, aus Jerusalem dröhnt seine Stimme, sodass Himmel und Erde erbeben. Doch für sein Volk ist der Herr eine Zuflucht, er ist eine Burg für Israels Söhne.	16 ο δε κυριος εκ σιων ανακεκραξεται και εξ ιερουσαλημ δωσει φωνην αυτου και σεισθησεται ο ουρανος και η γη ο δε κυριος φεισεται του λαου αυτου και ενισχυσει κυριος τους υιους ισραηλ
17 Dann werdet ihr erkennen, dass ich der Herr, euer Gott, bin und dass ich auf dem Zion wohne, meinem heiligen Berg. Jerusalem wird heilig sein, Fremde werden nie mehr hindurchziehen.	17 και επιγνωσεσθε διοτι εγω κυριος ο θεος υμων ο κατασκηνων εν σιων εν ορει αγιω μου και εσται ιερουσαλημ πολις αγια και αλλογενεις ου διελευσονται δι' αυτης ουκετι
18 An jenem Tag triefen die Berge von Wein, die Hügel fließen über von Milch und in allen Bächen Judas strömt Wasser. Eine Quelle entspringt im Haus des Herrn und tränkt das Schittim-Tal.	18 και εσται εν τη ημερα εκεινη αποσταλαξει τα ορη γλυκασμον και οι βουνοι ρυησονται γαλα και πασαι αι αφεσεις ιουδα ρυησονται υδατα και πηγη εξ οικου κυριου εξελευσεται και ποτιει τον χειμαρρουν των σχοινων
19 Ägypten wird zur Wüste, Edom wird zur verödeten Steppe, wegen der Gewalttat an Judas Söhnen, in deren Land sie unschuldiges Blut vergossen.	19 αιγυπτος εις αφανισμον εσται και η ιδουμαια εις πεδιον αφανισμου εσται εξ αδικιων υιων ιουδα ανθ' ων εξεχεαν αιμα δικαιον εν τη γη αυτων
20 Juda aber bleibt für immer bewohnt und Jerusalem besteht von Geschlecht zu Geschlecht,	20 η δε ιουδαια εις τον αιωνα κατοικηθησεται και ιερουσαλημ εις γενεας γενεων
21 [ich erkläre ihr Blut für unschuldig, das ich vorher nicht für unschuldig erklärte,] und der Herr wohnt auf dem Zion.	21 και εκδικησω το αιμα αυτων και ου μη αθωωσω και κυριος κατασκηνωσει εν σιων .