Baruch 1

EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL	LXX
1 Das ist der Wortlaut des Buches, das Baruch, der Sohn Nerijas, des Sohnes Machsejas, des Sohnes Zidkijas, des Sohnes Hasadjas, des Sohnes Hilkijas, in Babel geschrieben hat.	1 και ουτοι οι λογοι του βιβλιου ους εγραψεν βαρουχ υιος νηριου υιου μαασαιου υιου σεδεκιου υιου ασαδιου υιου χελκιου εν βαβυλωνι
2 Es war im fünften Jahr, am siebten Tag des fünften Monats, zur selben Zeit, als die Chaldäer Jerusalem eingenommen und in Brand gesteckt hatten.	2 εν τω ετει τω πεμπτω εν εβδομη του μηνος εν τω καιρω ω ελαβον οι χαλδαιοι την ιερουσαλημ και ενεπρησαν αυτην εν πυρι
3 Baruch verlas den Wortlaut dieses Buches vor König Jojachin von Juda, dem Sohn Jojakims, und vor dem ganzen Volk, das zusammengekommen war, um die Schrift zu hören.	3 και ανεγνω βαρουχ τους λογους του βιβλιου τουτου εν ωσιν ιεχονιου υιου ιωακιμ βασιλεως ιουδα και εν ωσι παντος του λαου των ερχομενων προς την βιβλον
4 Er las vor den königlichen Beamten und Prinzen, vor den Ältesten und dem ganzen Volk, vom Kleinsten bis zum Größten, vor allen, die in Babel am Fluss Sud angesiedelt waren.	4 και εν ωσιν των δυνατων και υιων των βασιλεων και εν ωσι των πρεσβυτερων και εν ωσι παντος του λαου απο μικρου εως μεγαλου παντων των κατοικουντων εν βαβυλωνι επι ποταμου σουδ
5 Da weinten, fasteten und flehten sie vor dem Herrn.	5 και εκλαιον και ενηστευον και ηυχοντο εναντιον κυριου
6 Dann legten sie Geld zusammen, so viel ein jeder vermochte,	6 και συνηγαγον αργυριον καθα εκαστου ηδυνατο η χειρ
7 und sandten es nach Jerusalem an den Priester Jojakim, den Sohn Hilkijas, des Sohnes Schallums, an die übrigen Priester und an das ganze Volk, das sich mit ihm in Jerusalem befand.	7 και απεστειλαν εις ιερουσαλημ προς ιωακιμ υιον χελκιου υιου σαλωμ τον ιερεα και προς τους ιερεις και προς παντα τον λαον τους ευρεθεντας μετ' αυτου εν ιερουσαλημ
8 Baruch selbst hatte bereits am zehnten Siwan die Geräte des Hauses des Herrn, die aus dem Tempel verschleppt worden waren, erhalten, um sie in das Land Juda zurückzubringen. Es waren jene silbernen Geräte, die König Zidkija von Juda, der Sohn Joschijas, hatte anfertigen lassen,	8 εν τω λαβειν αυτον τα σκευη οικου κυριου τα εξενεχθεντα εκ του ναου αποστρεψαι εις γην ιουδα τη δεκατη του σιουαν σκευη αργυρα α εποιησεν σεδεκιας υιος ιωσια βασιλευς ιουδα
9 nachdem Nebukadnezzar, der König von Babel, Jojachin aus Jerusalem verschleppt und nach Babel gebracht hatte, samt den Beamten, den Schmieden, der Oberschicht und den Bürgern des Landes.	9 μετα το αποικισαι ναβουχοδονοσορ βασιλεα βαβυλωνος τον ιεχονιαν και τους αρχοντας και τους δεσμωτας και τους δυνατους και τον λαον της γης απο ιερουσαλημ και ηγαγεν αυτον εις βαβυλωνα
10 Dazu ließen (die Spender) sagen: Hier senden wir euch Geld. Kauft dafür Brandopfer, Sündopfer und Weihrauch und bereitet Speiseopfer; bringt sie dar auf dem Altar des Herrn, unseres Gottes,	10 και ειπαν ιδου απεστειλαμεν προς υμας αργυριον και αγορασατε του αργυριου ολοκαυτωματα και περι αμαρτιας και λιβανον και ποιησατε μαννα και ανοισατε επι το θυσιαστηριον κυριου θεου ημων
11 und betet für das Leben des Königs Nebukadnezzar von Babel und für das Leben seines Sohnes Belschazzar, dass ihre Tage so zahlreich seien wie die Tage des Himmels über der Erde.	11 και προσευξασθε περι της ζωης ναβουχοδονοσορ βασιλεως βαβυλωνος και εις ζωην βαλτασαρ υιου αυτου ινα ωσιν αι ημεραι αυτων ως αι ημεραι του ουρανου επι της γης
12 Uns aber verleihe der Herr Kraft und lasse unsere Augen leuchten. So werden wir leben unter dem Schutz des Königs Nebukadnezzar von Babel und unter dem Schutz seines Sohnes Belschazzar, wir werden ihnen lange Zeit dienen und Gunst vor ihnen finden.	12 και δωσει κυριος ισχυν ημιν και φωτισει τους οφθαλμους ημων και ζησομεθα υπο την σκιαν ναβουχοδονοσορ βασιλεως βαβυλωνος και υπο την σκιαν βαλτασαρ υιου αυτου και δουλευσομεν αυτοις ημερας πολλας και ευρησομεν χαριν εναντιον αυτων
13 Betet auch für uns zum Herrn, unserem Gott; denn wir haben gesündigt gegen den Herrn, unseren Gott, und bis heute hat der Herr seinen Grimm und Zorn noch nicht von uns abgewendet.	13 και προσευξασθε περι ημων προς κυριον τον θεον ημων οτι ημαρτομεν τω κυριω θεω ημων και ουκ απεστρεψεν ο θυμος κυριου και η οργη αυτου αφ' ημων εως της ημερας ταυτης
14 Lest dann dieses Buch vor, das wir euch senden; es soll am Tag des Festes, und zwar an den Versammlungstagen, im Haus des Herrn vorgetragen werden.	14 και αναγνωσεσθε το βιβλιον τουτο ο απεστειλαμεν προς υμας εξαγορευσαι εν οικω κυριου εν ημερα εορτης και εν ημεραις καιρου
15 Sprecht: Der Herr, unser Gott, ist im Recht; uns aber treibt es bis heute die Schamröte ins Gesicht, den Leuten von Juda und den Bewohnern Jerusalems,	15 και ερειτε τω κυριω θεω ημων η δικαιοσυνη ημιν δε αισχυνη των προσωπων ως η ημερα αυτη ανθρωπω ιουδα και τοις κατοικουσιν ιερουσαλημ
16 unseren Königen und Beamten, unseren Priestern und Propheten und unseren Vätern;	16 και τοις βασιλευσιν ημων και τοις αρχουσιν ημων και τοις ιερευσιν ημων και τοις προφηταις ημων και τοις πατρασιν ημων
17 denn wir haben gegen den Herrn gesündigt	17 ων ημαρτομεν εναντι κυριου
18 und ihm nicht gehorcht. Wir haben auf die Stimme des Herrn, unseres Gottes, nicht gehört und die Gebote nicht befolgt, die der Herr uns vorgelegt hat.	18 και ηπειθησαμεν αυτω και ουκ ηκουσαμεν της φωνης κυριου θεου ημων πορευεσθαι τοις προσταγμασιν κυριου οις εδωκεν κατα προσωπον ημων
19 Von dem Tag an, als der Herr unsere Väter aus Ägypten herausführte, bis auf den heutigen Tag waren wir ungehorsam gegen den Herrn, unseren Gott. Wir hörten sehr bald nicht mehr auf seine Stimme.	19 απο της ημερας ης εξηγαγεν κυριος τους πατερας ημων εκ γης αιγυπτου και εως της ημερας ταυτης ημεθα απειθουντες προς κυριον θεον ημων και εσχεδιαζομεν προς το μη ακουειν της φωνης αυτου
20 So hefteten sich an uns das Unheil und der Fluch, den der Herr durch seinen Diener Mose androhen ließ am Tag, als er unsere Väter aus Ägypten herausführte, um uns ein Land zu geben, in dem Milch und Honig fließen, und so ist es noch heute.	20 και εκολληθη εις ημας τα κακα και η αρα ην συνεταξεν κυριος τω μωυση παιδι αυτου εν ημερα η εξηγαγεν τους πατερας ημων εκ γης αιγυπτου δουναι ημιν γην ρεουσαν γαλα και μελι ως η ημερα αυτη
21 Wir haben nicht auf die Stimme des Herrn, unseres Gottes, gehört und auf alle Reden der Propheten, die er zu uns gesandt hat.	21 και ουκ ηκουσαμεν της φωνης κυριου του θεου ημων κατα παντας τους λογους των προφητων ων απεστειλεν προς ημας
22 Jeder von uns folgte der Neigung seines bösen Herzens; wir dienten anderen Göttern und taten, was dem Herrn, unserem Gott, missfällt.	22 και ωχομεθα εκαστος εν διανοια καρδιας αυτου της πονηρας εργαζεσθαι θεοις ετεροις ποιησαι τα κακα κατ' οφθαλμους κυριου θεου ημων