Nehemia 2

EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL	LXX
1 Im Monat Nisan, im zwanzigsten Jahr des Königs Artaxerxes, nahm ich den Wein und reichte ihn dem König - mein Amt war es nämlich, für den Wein zu sorgen. Nie zuvor hatte der König mein Aussehen schlecht gefunden;	1 και ουτοι οι υιοι της χωρας οι αναβαινοντες απο της αιχμαλωσιας της αποικιας ης απωκισεν ναβουχοδονοσορ βασιλευς βαβυλωνος εις βαβυλωνα και επεστρεψαν εις ιερουσαλημ και ιουδα ανηρ εις πολιν αυτου
2 jetzt aber fragte er mich: Warum siehst du so schlecht aus? Du bist doch nicht etwa krank? Nein, du hast gewiss Kummer. Ich erschrak sehr;	2 οι ηλθον μετα ζοροβαβελ ιησους νεεμιας σαραιας ρεελιας μαρδοχαιος βαλασαν μασφαρ βαγουι ρεουμ βαανα ανδρων αριθμος λαου ισραηλ
3 dann sagte ich zum König: Der König möge ewig leben. Wie sollte ich nicht schlecht aussehen? Die Stadt, in der die Gräber meiner Väter sind, liegt in Trümmern und ihre Tore sind vom Feuer verzehrt.	3 υιοι φορος δισχιλιοι εκατον εβδομηκοντα δυο
4 Der König erwiderte: Was möchtest du also? Da betete ich zum Gott des Himmels;	4 υιοι σαφατια τριακοσιοι εβδομηκοντα δυο
5 dann sagte ich zum König: Wenn du, König, es für gut findest und wenn du deinem Knecht vertraust, so sende mich nach Juda, damit ich die Stadt wieder aufbaue, in der die Gräber meiner Väter sind.	5 υιοι ηρα επτακοσιοι εβδομηκοντα πεντε
6 Darauf fragte mich der König, während die Königin neben ihm saß: Wie lang soll deine Reise dauern? Wann kommst du zurück? Ich nannte ihm eine bestimmte Zeit; der König war einverstanden und ließ mich ziehen.	6 υιοι φααθμωαβ τοις υιοις ιησουε ιωαβ δισχιλιοι οκτακοσιοι δεκα δυο
7 Ich sagte dem König noch: Wenn der König es für gut findet, dann gebe man mir Briefe mit an die Statthalter des Gebiets jenseits des Stroms, damit sie mich bis nach Juda durchreisen lassen;	7 υιοι αιλαμ χιλιοι διακοσιοι πεντηκοντα τεσσαρες
8 ferner einen Brief an Asaf, den Verwalter der königlichen Wälder: Er soll mir Bauholz liefern für die Tore der Tempelburg, für die Stadtmauer und für das Haus, in das ich ziehen will. Der König bewilligte es mir, weil die gütige Hand meines Gottes über mir war.	8 υιοι ζαθουα εννακοσιοι τεσσαρακοντα πεντε
9 So kam ich zu den Statthaltern im Gebiet jenseits des Stroms und ich übergab ihnen die Briefe des Königs. Der König hatte mir auch Hauptleute und Reiter als Geleit gegeben.	9 υιοι ζακχου επτακοσιοι εξηκοντα
10 Sanballat, der Horoniter, und Tobija, der Knecht von Ammon, hörten davon. Es verdross sie sehr, dass da ein Mann kam, der sich für das Wohl der Israeliten einsetzte.	10 υιοι βανουι εξακοσιοι τεσσαρακοντα δυο
11 So kam ich nach Jerusalem. Dort blieb ich drei Tage.	11 υιοι βαβι εξακοσιοι εικοσι τρεις
12 Dann machte ich mich bei Nacht auf, nahm aber nur einige wenige Männer mit. Noch hatte ich keinem Menschen mitgeteilt, was mein Gott mir eingegeben hatte, für Jerusalem zu tun. Ich nahm keine Tiere mit außer dem einen, auf dem ich ritt.	12 υιοι ασγαδ τρισχιλιοι διακοσιοι εικοσι δυο
13 So ritt ich bei Nacht zum Taltor hinaus. An der Drachenquelle vorbei gelangte ich zum Aschentor. Dabei besichtigte ich die Mauern Jerusalems: Sie waren niedergerissen und die Tore vom Feuer verzehrt.	13 υιοι αδωνικαμ εξακοσιοι εξηκοντα εξ
14 Ich ritt zum Quelltor und zum Königsteich hinüber. Hier konnte ich mit dem Reittier nicht mehr vorwärts kommen.	14 υιοι βαγοι δισχιλιοι πεντηκοντα εξ
15 So ging ich bei Nacht das Bachtal hinauf und besichtigte die Mauer. Dann kehrte ich um und kam durch das Taltor wieder zurück.	15 υιοι αδιν τετρακοσιοι πεντηκοντα τεσσαρες
16 Die Vorsteher wussten nicht, wohin ich gegangen war und was ich vorhatte. Denn ich hatte bis dahin den Juden nichts mitgeteilt, weder den Priestern noch den Vornehmen, noch den Beamten und den übrigen, die an dem Werk mitwirken sollten.	16 υιοι ατηρ τω εζεκια ενενηκοντα οκτω
17 Jetzt aber sagte ich zu ihnen: Ihr seht selbst, in welchem Elend wir leben: Jerusalem liegt in Trümmern und seine Tore sind abgebrannt. Gehen wir daran und bauen wir die Mauern Jerusalems wieder auf! So machen wir unserer Schande ein Ende.	17 υιοι βασου τριακοσιοι εικοσι τρεις
18 Dann berichtete ich ihnen, wie die Hand meines Gottes so gütig über mir gewesen war und was der König mir zugesagt hatte. Da sagten sie: Wir wollen ans Werk gehen und bauen. Und sie nahmen die gute Sache in die Hand.	18 υιοι ιωρα εκατον δεκα δυο
19 Als aber Sanballat, der Horoniter, Tobija, der Knecht von Ammon, und der Araber Geschem davon hörten, verspotteten sie uns und sagten verächtlich: Was soll das, was ihr da macht? Wollt ihr euch etwa gegen den König auflehnen?	19 υιοι ασεμ διακοσιοι εικοσι τρεις
20 Ich ließ ihnen antworten: Der Gott des Himmels wird uns Erfolg verleihen. Wir, seine Knechte, wollen ans Werk gehen und bauen. Ihr hingegen habt weder einen Anteil (an der Stadt) noch Anrecht (auf sie); es gibt keine Erinnerung an euch in Jerusalem.	20 υιοι γαβερ ενενηκοντα πεντε
	21 υιοι βαιθλεεμ εκατον εικοσι τρεις
	22 υιοι νετωφα πεντηκοντα εξ
	23 υιοι αναθωθ εκατον εικοσι οκτω
	24 υιοι ασμωθ τεσσαρακοντα δυο
	25 υιοι καριαθιαριμ καφιρα και βηρωθ επτακοσιοι τεσσαρακοντα τρεις
	26 υιοι αραμα και γαβαα εξακοσιοι εικοσι εις
	27 ανδρες μαχμας εκατον εικοσι δυο
	28 ανδρες βαιθηλ και αια τετρακοσιοι εικοσι τρεις
	29 υιοι ναβου πεντηκοντα δυο
	30 υιοι μαγεβως εκατον πεντηκοντα εξ
	31 υιοι ηλαμ-αρ χιλιοι διακοσιοι πεντηκοντα τεσσαρες
	32 υιοι ηραμ τριακοσιοι εικοσι
	33 υιοι λοδ αρωθ και ωνω επτακοσιοι εικοσι πεντε
	34 υιοι ιεριχω τριακοσιοι τεσσαρακοντα πεντε
	35 υιοι σαναα τρισχιλιοι εξακοσιοι τριακοντα
	36 και οι ιερεις υιοι ιεδουα τω οικω ιησου εννακοσιοι εβδομηκοντα τρεις
	37 υιοι εμμηρ χιλιοι πεντηκοντα δυο
	38 υιοι φασσουρ χιλιοι διακοσιοι τεσσαρακοντα επτα
	39 υιοι ηρεμ χιλιοι επτα
	40 και οι λευιται υιοι ιησου και καδμιηλ τοις υιοις ωδουια εβδομηκοντα τεσσαρες
	41 οι αδοντες υιοι ασαφ εκατον εικοσι οκτω
	42 υιοι των πυλωρων υιοι σαλουμ υιοι ατηρ υιοι τελμων υιοι ακουβ υιοι ατιτα υιοι σαβαου οι παντες εκατον τριακοντα εννεα
	43 οι ναθιναιοι υιοι σουια υιοι ασουφε υιοι ταβαωθ
	44 υιοι κηραος υιοι σωηα υιοι φαδων
	45 υιοι λαβανω υιοι αγαβα υιοι ακαβωθ
	46 υιοι αγαβ υιοι σαμαλαι υιοι αναν
	47 υιοι κεδελ υιοι γαερ υιοι ρεηα
	48 υιοι ρασων υιοι νεκωδα υιοι γαζεμ
	49 υιοι ουσα υιοι φαση υιοι βασι
	50 υιοι ασενα υιοι μαωνιμ υιοι ναφισων
	51 υιοι βακβουκ υιοι ακιφα υιοι αρουρ
	52 υιοι βασαλωθ υιοι μαουδα υιοι αρησα
	53 υιοι βαρκους υιοι σισαρα υιοι θεμα
	54 υιοι νασουε υιοι ατουφα
	55 υιοι αβδησελμα υιοι σατι υιοι ασεφηραθ υιοι φαδουρα
	56 υιοι ιεηλα υιοι δαρκων υιοι γεδηλ
	57 υιοι σαφατια υιοι ατιλ υιοι φαχεραθ-ασεβωιν υιοι ημι
	58 παντες οι ναθινιν και υιοι αβδησελμα τριακοσιοι ενενηκοντα δυο
	59 και ουτοι οι αναβαντες απο θελμελεθ θελαρησα χαρουβ ηδαν εμμηρ και ουκ ηδυνασθησαν του αναγγειλαι οικον πατριας αυτων και σπερμα αυτων ει εξ ισραηλ εισιν
	60 υιοι δαλαια υιοι βουα υιοι τωβια υιοι νεκωδα εξακοσιοι πεντηκοντα δυο
	61 και απο των υιων των ιερεων υιοι χαβια υιοι ακους υιοι βερζελλαι ος ελαβεν απο θυγατερων βερζελλαι του γαλααδιτου γυναικα και εκληθη επι τω ονοματι αυτων
	62 ουτοι εζητησαν γραφην αυτων οι μεθωεσιμ και ουχ ευρεθησαν και ηγχιστευθησαν απο της ιερατειας
	63 και ειπεν αθερσαθα αυτοις του μη φαγειν απο του αγιου των αγιων εως αναστη ιερευς τοις φωτιζουσιν και τοις τελειοις
	64 πασα δε η εκκλησια ως εις τεσσαρες μυριαδες δισχιλιοι τριακοσιοι εξηκοντα
	65 χωρις δουλων αυτων και παιδισκων αυτων ουτοι επτακισχιλιοι τριακοσιοι τριακοντα επτα και ουτοι αδοντες και αδουσαι διακοσιοι
	66 ιπποι αυτων επτακοσιοι τριακοντα εξ ημιονοι αυτων διακοσιοι τεσσαρακοντα πεντε
	67 καμηλοι αυτων τετρακοσιοι τριακοντα πεντε ονοι αυτων εξακισχιλιοι επτακοσιοι εικοσι
	68 και απο αρχοντων πατριων εν τω ελθειν αυτους εις οικον κυριου τον εν ιερουσαλημ ηκουσιασαντο εις οικον του θεου του στησαι αυτον επι την ετοιμασιαν αυτου
	69 ως η δυναμις αυτων εδωκαν εις θησαυρον του εργου χρυσιον καθαρον μναι εξ μυριαδες και χιλιαι και αργυριον μναι πεντακισχιλιαι και κοθωνοι των ιερεων εκατον
	70 και εκαθισαν οι ιερεις και οι λευιται και οι απο του λαου και οι αδοντες και οι πυλωροι και οι ναθινιμ εν πολεσιν αυτων και πας ισραηλ εν πολεσιν αυτων