1 LE sentenze di Salomone. Il figliuol savio rallegra il padre; Ma il figliuolo stolto è il cordoglio di sua madre | 1 Παροιμιαι Σολομωντος. Υιος σοφος ευφραινει πατερα? υιος δε αφρων ειναι λυπη της μητρος αυτου. |
2 I tesori d’empietà non giovano; Ma la giustizia riscuote da morte. | 2 Οι θησαυροι της ανομιας δεν ωφελουσιν? η δε δικαιοσυνη ελευθερονει εκ θανατου. |
3 Il Signore non lascerà aver fame all’anima del giusto; Ma egli sovverte la sostanza degli empi | 3 Ο Κυριος δεν θελει λιμοκτονησει ψυχην δικαιου? ανατρεπει δε την περιουσιαν των ασεβων. |
4 La man rimessa fa impoverire; Ma la mano de’ diligenti arricchisce | 4 Η οκνηρα χειρ πτωχειαν φερει? πλουτιζει δε η χειρ του επιμελους. |
5 Chi raccoglie nella state è un figliuolo avveduto; Ma chi dorme nella ricolta è un figliuolo che fa vituperio | 5 Ο συναγων εν τω θερει ειναι υιος συνεσεως? ο δε κοιμωμενος εν τω θερισμω υιος αισχυνης. |
6 Benedizioni sono sopra il capo del giusto; Ma la violenza coprirà la bocca degli empi | 6 Ευλογια επι την κεφαλην του δικαιου? το στομα δε των ασεβων αδικια καλυπτει. |
7 La memoria del giusto è in benedizione; Ma il nome degli empi marcirà | 7 Η μνημη του δικαιου ειναι μετ' ευλογιας? το δε ονομα των ασεβων σηπεται. |
8 Il savio di cuore riceve i comandamenti; Ma lo stolto di labbra andrà in precipizio | 8 Ο σοφος την καρδιαν θελει δεχεσθαι εντολας? ο δε μωρος τα χειλη θελει υποσκελισθη. |
9 Chi cammina in integrità cammina in sicurtà; Ma chi perverte le sue vie sarà fiaccato | 9 Ο περιπατων εν ακεραιοτητι περιπατει ασφαλως? ο δε διαστρεφων τας οδους αυτου θελει γνωρισθη. |
10 Chi ammicca con l’occhio reca molestia; Ma lo stolto di labbra andrà in precipizio | 10 Οστις νευει δια του οφθαλμου, προξενει οδυνην? ο δε μωρος τα χειλη θελει υποσκελισθη. |
11 La bocca del giusto è una fonte viva; Ma la violenza coprirà la bocca degli empi | 11 Το στομα του δικαιου ειναι πηγη ζωης? το στομα δε των ασεβων αδικια καλυπτει. |
12 L’odio muove contese; Ma la carità ricopre ogni misfatto | 12 Το μισος διεγειρει εριδας? αλλ' η αγαπη καλυπτει παντα τα σφαλματα. |
13 La sapienza si trova nelle labbra dell’intendente; Ma il bastone è per lo dosso di chi è scemo di senno | 13 Εις τα χειλη του συνετου ευρισκεται η σοφια? η δε ραβδος ειναι δια την ραχιν του ενδεους φρενων. |
14 I savi ripongono appo loro la scienza; Ma la bocca dello stolto è una ruina vicina | 14 Οι σοφοι αποταμιευουσι γνωσιν? το στομα δε του προπετους ειναι πλησιον απωλειας. |
15 Le facoltà del ricco son la sua forte città; Ma la povertà de’ bisognosi è il loro spavento | 15 Τα αγαθα του πλουσιου ειναι η οχυρα αυτου πολις? καταστροφη δε των πενητων πτωχεια αυτων. |
16 Le opere de’ giusti sono a vita; Ma quello che l’empio produce è a peccato | 16 Τα εργα του δικαιου ειναι εις ζωην? το προιον του ασεβους εις αμαρτιαν. |
17 Chi osserva l’ammaestramento è un cammino a vita; Ma chi lascia la correzione fa traviare | 17 Ο φυλαττων την παιδειαν ευρισκεται εν οδω ζωης? ο δε εγκαταλειπων τον ελεγχον αποπλαναται. |
18 Chi copre l’odio è uomo di labbra bugiarde; E chi sbocca infamia è stolto | 18 Οστις καλυπτει μισος υπο χειλη ψευδη, και οστις προφερει συκοφαντιαν, ειναι αφρων. |
19 In moltitudine di parole non manca misfatto; Ma chi rattiene le sue labbra è prudente | 19 Εν τη πολυλογια δεν λειπει αμαρτια? αλλ' οστις κρατει τα χειλη αυτου, ειναι συνετος. |
20 La lingua del giusto è argento eletto; Ma il cuor degli empi è ben poca cosa. | 20 Η γλωσσα του δικαιου αργυριον εκλεκτον? η καρδια των ασεβων πραγμα μηδαμινον. |
21 Le labbra del giusto pascono molti; Ma gli stolti muoiono per mancamento di senno | 21 Τα χειλη του δικαιου βοσκουσι πολλους? οι δε αφρονες αποθνησκουσι δι' ελλειψιν φρενων. |
22 La benedizione del Signore è quella che arricchisce; E la fatica non le sopraggiugne nulla | 22 Η ευλογια του Κυριου πλουτιζει, και λυπη δεν θελει προστεθη εις αυτην. |
23 Il commettere scelleratezza è allo stolto come uno scherzare; Così è la sapienza all’uomo d’intendimento | 23 Ως γελως ειναι εις τον αφρονα να πραττη κακον? η δε σοφια ειναι ανδρος συνετου. |
24 Egli avverrà all’empio ciò ch’egli teme; Ma Iddio darà a’ giusti ciò che desiderano. | 24 Ο φοβος του ασεβους θελει επελθει επ' αυτον? η επιθυμια δε των δικαιων θελει εκπληρωθη. |
25 Come il turbo passa via di subito, così l’empio non è più; Ma il giusto è un fondamento perpetuo | 25 Καθως παρερχεται ο ανεμοστροβιλος, ουτως ο ασεβης δεν υπαρχει? ο δε δικαιος θελει εισθαι τεθεμελιωμενος εις τον αιωνα. |
26 Quale è l’aceto a’ denti, e il fumo agli occhi, Tale è il pigro a quelli che lo mandano | 26 Καθως το οξος εις τους οδοντας και ο καπνος εις τους οφθαλμους, ουτως ειναι ο οκνηρος εις τους αποστελλοντας αυτον. |
27 Il timor del Signore accresce i giorni; Ma gli anni degli empi saranno scorciati. | 27 Ο φοβος του Κυριου προσθετει ημερας? τα δε ετη των ασεβων θελουσιν ελαττωθη. |
28 L’aspettar de’ giusti è letizia; Ma la speranza degli empi perirà | 28 Η προσδοκια των δικαιων θελει εισθαι ευφροσυνη? η ελπις ομως των ασεβων θελει απολεσθη. |
29 La via del Signore è una fortezza all’uomo intiero; Ma ella è spavento agli operatori d’iniquità. | 29 Η οδος του Κυριου ειναι οχυρωμα εις τον αμεμπτον, ολεθρος δε εις τους εργατας της ανομιας. |
30 Il giusto non sarà giammai in eterno scrollato; Ma gli empi non abiteranno la terra | 30 Ο δικαιος εις τον αιωνα δεν θελει σαλευθη? οι δε ασεβεις δεν θελουσι κατοικησει την γην. |
31 La bocca del giusto produce sapienza; Ma la lingua perversa sarà troncata. | 31 Το στομα του δικαιου αναδιδει σοφιαν? η δε ψευδης γλωσσα θελει εκκοπη. |
32 Le labbra del giusto conoscono ciò che è gradevole; Ma la bocca dell’empio non è altro che perversità | 32 Τα χειλη του δικαιου γνωριζουσι το ευχαριστον? το στομα δε των ασεβων τα διεστραμμενα. |