Eclesiástico/Ben Sirá 38
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS | VULGATA |
---|---|
1 Honra al médico por sus servicios, como corresponde, porque también a él lo ha creado el Señor. | 1 Honora medicum propter necessitatem : etenim illum creavit Altissimus. |
2 La curación procede del Altísimo, y el médico recibe presentes del rey. | 2 A Deo est enim omnis medela, et a rege accipiet donationem. |
3 La ciencia del médico afianza su prestigio y él se gana la admiración de los grandes. | 3 Disciplina medici exaltabit caput illius, et in conspectu magnatorum collaudabitur. |
4 El Señor hizo brotar las plantas medicinales, y el hombre prudente no las desprecia. | 4 Altissimus creavit de terra medicamenta, et vir prudens non abhorrebit illa. |
5 ¿Acaso una rama no endulzó el agua, a fin de que se conocieran sus propiedades? | 5 Nonne a ligno indulcata est aqua amara ? |
6 El Señor dio a los hombres la ciencia, para ser glorificado por sus maravillas. | 6 Ad agnitionem hominum virtus illorum : et dedit hominibus scientiam Altissimus, honorari in mirabilibus suis. |
7 Con esos remedios el médico cura y quita el dolor, y el farmacéutico prepara sus ungüentos. | 7 In his curans mitigabit dolorem : et unguentarius faciet pigmenta suavitatis, et unctiones conficiet sanitatis : et non consummabuntur opera ejus. |
8 Así, las obras del Señor no tienen fin, y de él viene la salud a la superficie de la tierra. | 8 Pax enim Dei super faciem terræ. |
9 Si estás enfermo, hijo mío, no seas negligentes, ruega al Señor, y él te sanará. | 9 Fili, in tua infirmitate ne despicias teipsum : sed ora Dominum, et ipse curabit te. |
10 No incurras en falta, enmienda tu conducta y purifica tu corazón de todo pecado. | 10 Averte a delicto, et dirige manus, et ab omni delicto munda cor tuum. |
11 Ofrece el suave aroma y el memorial de harina, presenta una rica ofrenda, como si fuera la última. | 11 Da suavitatem et memoriam similaginis, et impingua oblationem, et da locum medico : |
12 Después, deja actuar al médico, porque el Señor lo creó; que no se aparte de ti, porque lo necesitas. | 12 etenim illum Dominus creavit, et non discedat a te, quia opera ejus sunt necessaria. |
13 En algunos casos, tu mejoría está en sus manos, | 13 Est enim tempus quando in manus illorum incurras : |
14 y ellos mismos rogarán al Señor que les permita dar un alivio y curar al enfermo, para que se restablezca. | 14 ipsi vero Dominum deprecabuntur, ut dirigat requiem eorum, et sanitatem, propter conversationem illorum. |
15 El hombre que peca delante de su Creador, ¡que caiga en manos del médico! | 15 Qui delinquit in conspectu ejus qui fecit eum, incidet in manus medici. |
16 Hijo mío, por un muerto, derrama lágrimas, y entona un lamento, como quien sufre terriblemente. Entierra su cadáver en la forma establecida y no descuides su sepultura. | 16 Fili, in mortuum produc lacrimas, et quasi dira passus incipe plorare : et secundum judicium contege corpus illius, et non despicias sepulturam illius. |
17 Llora amargamente, golpéate el pecho, y observa el duelo que él se merece, uno o dos días, para evitar comentarios, y luego consuélate de tu tristeza. | 17 Propter delaturam autem amare fer luctum illius uno die, et consolare propter tristitiam : |
18 Porque la tristeza lleva a la muerte y un corazón abatido quita las fuerzas. | 18 et fac luctum secundum meritum ejus uno die, vel duobus, propter detractionem : |
19 En la desgracia la tristeza es permanente, y el corazón maldice una vida miserable. | 19 a tristitia enim festinat mors, et cooperit virtutem, et tristitia cordis flectit cervicem. |
20 No te dejes llevar por la tristeza, aléjala, acordándote de tu fin. | 20 In abductione permanet tristitia, et substantia inopis secundum cor ejus. |
21 Nunca lo olvides: ¡no hay camino de retorno! Al muerto, no podrás serle útil y te harás mal a ti. | 21 Ne dederis in tristitia cor tuum, sed repelle eam a te, et memento novissimorum. |
22 «Recuerda mi destino, que será también el tuyo: ayer a mí y hoy a ti». | 22 Noli oblivisci, neque enim est conversio : et huic nihil proderis, et teipsum pessimabis. |
23 Ya que el muerto descansa, deja en paz su memoria, y trata de consolarte, porque ha partido su espíritu. | 23 Memor esto judicii mei : sic enim erit et tuum : mihi heri, et tibi hodie. |
24 La sabiduría del escriba exige tiempo y dedicación, y el que no está absorbido por otras tareas, se hará sabio. | 24 In requie mortui requiescere fac memoriam ejus, et consolare illum in exitu spiritus sui. |
25 ¿Cómo se hará sabio el que maneja el arado y se enorgullece de empuñar la picana, el que guía los bueyes, trabaja con ellos, y no sabe hablar más que de novillos? | 25 Sapientia scribæ in tempore vacuitatis, et qui minoratur actu sapientiam percipiet, qua sapientia replebitur. |
26 El pone todo su empeño en abrir los surcos y se desvela por dar forraje a las terneras. | 26 Qui tenet aratrum, et qui gloriatur in jaculo, stimulo boves agitat, et conversatur in operibus eorum, et enarratio ejus in filiis taurorum. |
27 Lo mismo pasa con el artesano y el constructor, que trabajan día y noche; con los que graban las efigies de los sellos y modifican pacientemente los diseños: ellos se dedican a reproducir el modelo y trabajan hasta tarde para acabar la obra. | 27 Cor suum dabit ad versandos sulcos, et vigilia ejus in sagina vaccarum. |
28 Lo mismo pasa con el herrero, sentado junto al yunque, con la atención fija en el hierro que forja: el vaho del fuego derrite su carne y él se debate con el calor de la fragua; el ruido del martillo ensordece sus oídos y sus ojos están fijos en el modelo del objeto; pone todo su empeño en acabar sus obras y se desvela por dejarlas bien terminadas. | 28 Sic omnis faber et architectus, qui noctem tamquam diem transigit : qui sculpit signacula sculptilia, et assiduitas ejus variat picturam : cor suum dabit in similitudinem picturæ, et vigilia sua perficiet opus. |
29 Lo mismo pasa con el alfarero, sentado junto a su obra, mientras hace girar el torno con sus pies: está concentrado exclusivamente en su tarea y apremiado por completar la cantidad; | 29 Sic faber ferrarius sedens juxta incudem, et considerans opus ferri : vapor ignis uret carnes ejus, et in calore fornacis concertatur. |
30 con su brazo modela la arcilla y con los pies vence su resistencia; pone todo su empeño en acabar el barnizado y se desvela por limpiar el horno. | 30 Vox mallei innovat aurem ejus, et contra similitudinem vasis oculus ejus. |
31 Todos ellos confían en sus manos, y cada uno se muestra sabio en su oficio. | 31 Cor suum dabit in consummationem operum, et vigilia sua ornabit in perfectionem. |
32 Sin ellos no se levantaría ninguna ciudad, nadie la habitaría ni circularía por ella. | 32 Sic figulus sedens ad opus suum, convertens pedibus suis rotam, qui in sollicitudine positus est semper propter opus suum, et in numero est omnis operatio ejus. |
33 Pero no se los buscará para el consejo del pueblo ni tendrán preeminencia en la asamblea; no se sentarán en el tribunal del juez ni estarán versados en los decretos de la Alianza. | 33 In brachio suo formabit lutum, et ante pedes suos curvabit virtutem suam. |
34 No harán brillar la instrucción ni el derecho, ni se los encontrará entre los autores de proverbios. Sin embargo, ellos afianzan la creación eterna y el objeto de su plegaria son los trabajos de su oficio. | 34 Cor suum dabit ut consummet linitionem, et vigilia sua mundabit fornacem. |
35 Omnes hi in manibus suis speraverunt, et unusquisque in arte sua sapiens est. | |
36 Sine his omnibus non ædificatur civitas, | |
37 et non inhabitabunt, nec inambulabunt, et in ecclesiam non transilient. | |
38 Super sellam judicis non sedebunt, et testamentum judicii non intelligent, neque palam facient disciplinam et judicium, et in parabolis non invenientur : | |
39 sed creaturam ævi confirmabunt : et deprecatio illorum in operatione artis, accomodantes animam suam, et conquirentes in lege Altissimi. |