Scrutatio

Mercoledi, 15 maggio 2024 - Sant'Isidoro agricoltore ( Letture di oggi)

Eclesiástico/Ben Sirá 38


font
EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOSNOVA VULGATA
1 Honra al médico por sus servicios, como corresponde, porque también a él lo ha creado el Señor.1 Honora medicum propter necessitatem;
etenim illum creavit Altissimus.
2 La curación procede del Altísimo, y el médico recibe presentes del rey.2 A Deo est enim illi sapientia,
et a rege accipiet donationem.
3 La ciencia del médico afianza su prestigio y él se gana la admiración de los grandes.3 Disciplina medici exaltabit caput illius,
et in conspectu magnatorum collaudabitur.
4 El Señor hizo brotar las plantas medicinales, y el hombre prudente no las desprecia.4 Altissimus creavit de terra medicamenta,
et vir prudens non abhorrebit illa.
5 ¿Acaso una rama no endulzó el agua, a fin de que se conocieran sus propiedades?5 Nonne a ligno indulcata est aqua amara,
6 El Señor dio a los hombres la ciencia, para ser glorificado por sus maravillas.6 ut agnoscerent homines virtutem illius?
Et dedit hominibus scientiam Altissimus,
ut honoraretur in mirabilibus suis.
7 Con esos remedios el médico cura y quita el dolor, y el farmacéutico prepara sus ungüentos.7 In his curans mitigabit dolorem,
et unguentarius faciet pigmenta suavitatis,
ut non consumantur opera eius:
8 Así, las obras del Señor no tienen fin, y de él viene la salud a la superficie de la tierra.8 et salus super faciem terrae.
9 Si estás enfermo, hijo mío, no seas negligentes, ruega al Señor, y él te sanará.9 Fili, in tua infirmitate ne despicias teipsum,
sed ora Dominum, et ipse curabit te.
10 No incurras en falta, enmienda tu conducta y purifica tu corazón de todo pecado.10 Averte a delicto et dirige manus
et ab omni peccato munda cor tuum;
11 Ofrece el suave aroma y el memorial de harina, presenta una rica ofrenda, como si fuera la última.11 da suavitatem et memoriam similaginis
et impingua oblationem pro opibus tuis.
Et da locum medico,
12 Después, deja actuar al médico, porque el Señor lo creó; que no se aparte de ti, porque lo necesitas.12 etenim illum Dominus creavit;
et non discedat a te, quia opera eius sunt necessaria.
13 En algunos casos, tu mejoría está en sus manos,13 Est enim tempus, quando per manus illorum est solacium.
14 y ellos mismos rogarán al Señor que les permita dar un alivio y curar al enfermo, para que se restablezca.14 Ipsi vero Dominum deprecabuntur,
ut dirigat ad rectam cognitionem
et prosperet curationem.
15 El hombre que peca delante de su Creador, ¡que caiga en manos del médico!15 Qui delinquit in conspectu eius, qui fecit eum,
incidet in manus medici.
16 Hijo mío, por un muerto, derrama lágrimas, y entona un lamento, como quien sufre terriblemente. Entierra su cadáver en la forma establecida y no descuides su sepultura.16 Fili, in mortuum produc lacrimas
et, quasi dira passus, incipe lamentationem
et secundum iudicium contege corpus illius
et non despicias sepulturam illius.
17 Llora amargamente, golpéate el pecho, y observa el duelo que él se merece, uno o dos días, para evitar comentarios, y luego consuélate de tu tristeza.17 Amare fer fletum et perfice lamentum
18 Porque la tristeza lleva a la muerte y un corazón abatido quita las fuerzas.18 et fac luctum secundum meritum eius,
uno die vel duobus propter detractionem,
et consolare propter tristitiam.
19 En la desgracia la tristeza es permanente, y el corazón maldice una vida miserable.19 A tristitia enim festinat mors,
et tristitia cordis flectit virtutem.
20 No te dejes llevar por la tristeza, aléjala, acordándote de tu fin.20 In abductione permanet tristitia,
et vita inopis maledictio cordis.
21 Nunca lo olvides: ¡no hay camino de retorno! Al muerto, no podrás serle útil y te harás mal a ti.21 Ne dederis in tristitia cor tuum,
sed repelle eam a te et memento novissimorum.
22 «Recuerda mi destino, que será también el tuyo: ayer a mí y hoy a ti».22 Ne ultra memineris: neque enim est conversio;
et huic nihil proderis et teipsum pessimabis.
23 Ya que el muerto descansa, deja en paz su memoria, y trata de consolarte, porque ha partido su espíritu.23 Memor esto iudicii eius, sic enim erit et tuum:
mihi heri, et tibi hodie.
24 La sabiduría del escriba exige tiempo y dedicación, y el que no está absorbido por otras tareas, se hará sabio.24 In requie mortui requiescere fac memoriam eius
et consolare in illo in exitu spiritus sui.
25 ¿Cómo se hará sabio el que maneja el arado y se enorgullece de empuñar la picana, el que guía los bueyes, trabaja con ellos, y no sabe hablar más que de novillos?25 Sapientia scribae in opportunitate vacationis;
et, qui minoratur operatione, ipse sapientia replebitur.
Qua sapientia replebitur,
26 El pone todo su empeño en abrir los surcos y se desvela por dar forraje a las terneras.26 qui tenet aratrum
et qui gloriatur in iaculo stimuli?
Boves agitat et conversatur in operibus eorum,
et enarratio eius in filiis taurorum.
27 Lo mismo pasa con el artesano y el constructor, que trabajan día y noche; con los que graban las efigies de los sellos y modifican pacientemente los diseños: ellos se dedican a reproducir el modelo y trabajan hasta tarde para acabar la obra.27 Cor suum dabit ad versandos sulcos,
et vigilia eius in sagina vaccarum.
28 Lo mismo pasa con el herrero, sentado junto al yunque, con la atención fija en el hierro que forja: el vaho del fuego derrite su carne y él se debate con el calor de la fragua; el ruido del martillo ensordece sus oídos y sus ojos están fijos en el modelo del objeto; pone todo su empeño en acabar sus obras y se desvela por dejarlas bien terminadas.28 Sic omnis faber et architectus,
qui noctem tamquam diem transigit,
qui sculpit signacula sculptilia,
et assiduitas eius variare picturam;
cor suum dabit in similitudinem picturae,
et vigilia sua perficere opus.
29 Lo mismo pasa con el alfarero, sentado junto a su obra, mientras hace girar el torno con sus pies: está concentrado exclusivamente en su tarea y apremiado por completar la cantidad;29 Sic faber ferrarius sedens iuxta incudem
et considerans opus ferri;
vapor ignis uret carnes eius,
et in calore fornacis concertatur.
30 con su brazo modela la arcilla y con los pies vence su resistencia; pone todo su empeño en acabar el barnizado y se desvela por limpiar el horno.30 Vox mallei exsurdat aurem eius,
et contra similitudinem vasis oculus eius.
31 Todos ellos confían en sus manos, y cada uno se muestra sabio en su oficio.31 Cor suum dabit in consummationem operum
et vigilia sua ornare in perfectionem.
32 Sin ellos no se levantaría ninguna ciudad, nadie la habitaría ni circularía por ella.32 Sic figulus sedens ad opus suum,
convertens pedibus suis rotam,
qui in sollicitudine positus est semper propter opus suum,
et in numero est omnis operatio eius;
33 Pero no se los buscará para el consejo del pueblo ni tendrán preeminencia en la asamblea; no se sentarán en el tribunal del juez ni estarán versados en los decretos de la Alianza.33 in brachio suo formabit lutum
et ante canos suos curvabit virtutem suam:
34 No harán brillar la instrucción ni el derecho, ni se los encontrará entre los autores de proverbios. Sin embargo, ellos afianzan la creación eterna y el objeto de su plegaria son los trabajos de su oficio.34 cor suum dabit, ut consummet linitionem,
et vigilia sua mundare fornacem.
35 Omnes hi in manibus suis speraverunt,
et unusquisque in arte sua sapiens est.
36 Sine his omnibus non aedificabitur civitas,
37 et non inhabitabunt nec inambulabunt.
Verumtamen in consilium populi non requirentur
et in ecclesiam non transilient;
38 super sellam iudicis non sedebunt
et decretum iudicii non intellegent
neque palam facient disciplinam et iudicium
et in parabolis non invenientur;
39 sed creaturam laboris confirmabunt,
et sollicitudo illorum in operatione artis.