Siracide 43

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 L’orgueil du monde d’en haut est le firmament cristallin: le spectacle du ciel est une vision de gloire.	1 γαυριαμα υψους στερεωμα καθαριοτητος ειδος ουρανου εν οραματι δοξης
2 Dès que paraît le soleil, il va proclamant: “Objet admirable je suis, une œuvre du Très-Haut!”	2 ηλιος εν οπτασια διαγγελλων εν εξοδω σκευος θαυμαστον εργον υψιστου
3 À midi il dessèche la campagne; qui peut supporter son feu?	3 εν μεσημβρια αυτου αναξηραινει χωραν και εναντιον καυματος αυτου τις υποστησεται
4 On a beau souffler sur la flamme au travail de la forge, l’ardeur du soleil est plus du triple quand il brûle les montagnes, projetant des vapeurs torrides, des rayons qui éblouissent nos yeux!	4 καμινον φυσων εν εργοις καυματος τριπλασιως ηλιος εκκαιων ορη ατμιδας πυρωδεις εκφυσων και εκλαμπων ακτινας αμαυροι οφθαλμους
5 Oui, grand est le Seigneur qui l’a fait et dont les paroles stimulent sa course!	5 μεγας κυριος ο ποιησας αυτον και εν λογοις αυτου κατεσπευσεν πορειαν
6 Et puis voici la lune, toujours fidèle à son rendez-vous, elle indique les mois et le passage du temps.	6 και η σεληνη εν πασιν εις καιρον αυτης αναδειξιν χρονων και σημειον αιωνος
7 Le signal de la fête, il nous vient de la lune, lorsque après son plein elle revient à son déclin.	7 απο σεληνης σημειον εορτης φωστηρ μειουμενος επι συντελειας
8 C’est de son renouveau que le mois tient son nom: quelle merveille quand elle se reprend à croître! Elle est l’étendard des armées célestes, tandis qu’elle illumine l’étendue du firmament.	8 μην κατα το ονομα αυτης εστιν αυξανομενος θαυμαστως εν αλλοιωσει σκευος παρεμβολων εν υψει εν στερεωματι ουρανου εκλαμπων
9 L’éclat des étoiles fait la beauté du ciel, c’est la parure resplendissante des hauteurs du Seigneur.	9 καλλος ουρανου δοξα αστρων κοσμος φωτιζων εν υψιστοις κυριου
10 Dociles à la parole du Saint, elles se tiennent au poste qu’il leur a assigné, et montent leurs gardes sans jamais se relâcher.	10 εν λογοις αγιου στησονται κατα κριμα και ου μη εκλυθωσιν εν φυλακαις αυτων
11 Vois l’arc-en-ciel et bénis celui qui l’a fait; comme il est beau avec toutes ses couleurs!	11 ιδε τοξον και ευλογησον τον ποιησαντα αυτο σφοδρα ωραιον εν τω αυγασματι αυτου
12 Il trace dans le ciel un cercle de gloire, un arc qui fut tendu par les mains du Très-Haut.	12 εγυρωσεν ουρανον εν κυκλωσει δοξης χειρες υψιστου ετανυσαν αυτο
13 Selon qu’il veut il dépêche la neige et presse les éclairs pour qu’ils exécutent ses sentences.	13 προσταγματι αυτου κατεσπευσεν χιονα και ταχυνει αστραπας κριματος αυτου
14 S’il ouvre encore les réserves du ciel, les nuages prennent leur vol comme des oiseaux.	14 δια τουτο ηνεωχθησαν θησαυροι και εξεπτησαν νεφελαι ως πετεινα
15 Par sa puissance il congèle les nuages pour qu’ils projettent, comme des pierres, la grêle.	15 εν μεγαλειω αυτου ισχυσεν νεφελας και διεθρυβησαν λιθοι χαλαζης
16 Les montagnes tremblent s’il les regarde, à la voix de son tonnerre la terre est ébranlée.	16 και εν οπτασια αυτου σαλευθησεται ορη εν θεληματι αυτου πνευσεται νοτος
17 Le vent du sud souffle s’il le veut, de même les cyclones et l’ouragan du nord.	17 φωνη βροντης αυτου ωνειδισεν γην και καταιγις βορεου και συστροφη πνευματος
18 Les flocons de la neige descendent comme des oiseaux; elle se pose comme la sauterelle. Cette blancheur immaculée ravit les yeux, la pensée reste interdite en la voyant tomber.	18 ως πετεινα καθιπταμενα πασσει χιονα και ως ακρις καταλυουσα η καταβασις αυτης καλλος λευκοτητος αυτης εκθαυμασει οφθαλμος και επι του υετου αυτης εκστησεται καρδια
19 Il déverse le givre comme du sel sur la terre; le gel le transforme en épines pointues.	19 και παχνην ως αλα επι γης χεει και παγεισα γινεται σκολοπων ακρα
20 Quand souffle le vent froid du nord, la glace se forme sur l’eau; elle couvre les étendues liquides et les revêt d’une cuirasse.	20 ψυχρος ανεμος βορεης πνευσει και παγησεται κρυσταλλος εφ' υδατος επι πασαν συναγωγην υδατος καταλυσει και ως θωρακα ενδυσεται το υδωρ
21 L’autre vent consume les montagnes et brûle le désert; semblable au feu, il dévore toute la verdure.	21 καταφαγεται ορη και ερημον εκκαυσει και αποσβεσει χλοην ως πυρ
22 Mais une nuée accourt et guérit tous ces maux: passée la canicule, la rosée ramène la joie.	22 ιασις παντων κατα σπουδην ομιχλη δροσος απαντωσα απο καυσωνος ιλαρωσει
23 Selon son projet il a dompté l’océan, il y a planté des îles.	23 λογισμω αυτου εκοπασεν αβυσσον και εφυτευσεν εν αυτη νησους
24 Ceux qui naviguent sur la mer nous en racontent les dangers; on entend des récits stupéfiants!	24 οι πλεοντες την θαλασσαν διηγουνται τον κινδυνον αυτης και ακοαις ωτιων ημων θαυμαζομεν
25 Il y a là des êtres étranges et merveilleux, des animaux de toutes sortes, et des monstres marins!	25 και εκει τα παραδοξα και θαυμασια εργα ποικιλια παντος ζωου κτισις κητων
26 Mais grâce à Dieu, celui qu’il envoie trouve son chemin, et tout s’arrange selon sa parole.	26 δι' αυτον ευοδοι αγγελος αυτου και εν λογω αυτου συγκειται τα παντα
27 Nous pourrions continuer, nous n’en finirions pas: en un mot, Il est le Tout!	27 πολλα ερουμεν και ου μη αφικωμεθα και συντελεια λογων το παν εστιν αυτος
28 Où trouver la force de le glorifier? Il est grand, lui, bien au-dessus de tout ce qu’il a fait!	28 δοξαζοντες που ισχυσομεν αυτος γαρ ο μεγας παρα παντα τα εργα αυτου
29 Il est un redoutable et Très-Haut Seigneur, prodigieuse est sa puissance.	29 φοβερος κυριος και σφοδρα μεγας και θαυμαστη η δυναστεια αυτου
30 Rendez-lui la louange, exaltez le Seigneur autant que vous pourrez: il est bien au-delà! Exaltez-le de toutes vos forces; ne vous lassez pas, ce ne sera jamais assez.	30 δοξαζοντες κυριον υψωσατε καθ' οσον αν δυνησθε υπερεξει γαρ και ετι και υψουντες αυτον πληθυνατε εν ισχυι μη κοπιατε ου γαρ μη αφικησθε
31 Qui l’a vu et peut nous dire ce qu’il a vu? Qui le glorifiera comme il le mérite?	31 τις εορακεν αυτον και εκδιηγησεται και τις μεγαλυνει αυτον καθως εστιν
32 Tant de merveilles cachées sont bien plus grandes encore! Nous n’avons vu qu’une petite partie de ses œuvres.	32 πολλα αποκρυφα εστιν μειζονα τουτων ολιγα γαρ εωρακαμεν των εργων αυτου
33 Oui, le Seigneur a fait toutes choses, et à ses fidèles il accorde la sagesse.	33 παντα γαρ εποιησεν ο κυριος και τοις ευσεβεσιν εδωκεν σοφιαν