Livre des Proverbes 14

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 La sagesse construit la maison, la sottise la renverse de ses propres mains.	1 σοφαι γυναικες ωκοδομησαν οικους η δε αφρων κατεσκαψεν ταις χερσιν αυτης
2 Celui qui craint Yahvé prend le droit chemin, celui qui le méprise s’en éloigne.	2 ο πορευομενος ορθως φοβειται τον κυριον ο δε σκολιαζων ταις οδοις αυτου ατιμασθησεται
3 Les paroles du sot le font remettre en place, les propos des sages seront leur protection.	3 εκ στοματος αφρονων βακτηρια υβρεως χειλη δε σοφων φυλασσει αυτους
4 Pas de bœufs: les greniers resteront vides; les rentrées sont à la mesure de la force des bêtes.	4 ου μη εισιν βοες φατναι καθαραι ου δε πολλα γενηματα φανερα βοος ισχυς
5 Un témoin digne de foi dit la vérité, un faux témoin ment comme il respire.	5 μαρτυς πιστος ου ψευδεται εκκαιει δε ψευδη μαρτυς αδικος
6 Le moqueur cherche la sagesse, mais en vain; l’homme réfléchi apprend vite.	6 ζητησεις σοφιαν παρα κακοις και ουχ ευρησεις αισθησις δε παρα φρονιμοις ευχερης
7 Écarte-toi du sot; ce n’est pas de sa bouche que tu recevras la sagesse.	7 παντα εναντια ανδρι αφρονι οπλα δε αισθησεως χειλη σοφα
8 La sagesse de l’homme habile, c’est de savoir où il va; la folie des sots les égare.	8 σοφια πανουργων επιγνωσεται τας οδους αυτων ανοια δε αφρονων εν πλανη
9 Les sots se moquent du péché, mais Dieu favorise les hommes droits.	9 οικιαι παρανομων οφειλησουσιν καθαρισμον οικιαι δε δικαιων δεκται
10 Le cœur connaît ses propres chagrins, et sa joie, nul autre ne pourra la partager.	10 καρδια ανδρος αισθητικη λυπηρα ψυχη αυτου οταν δε ευφραινηται ουκ επιμειγνυται υβρει
11 La maison des méchants sera détruite, mais la tente des justes ne bougera pas.	11 οικιαι ασεβων αφανισθησονται σκηναι δε κατορθουντων στησονται
12 Tu en verras dont la route leur paraît droite, mais au bout du chemin c’est la mort.	12 εστιν οδος η δοκει ορθη ειναι παρα ανθρωποις τα δε τελευταια αυτης ερχεται εις πυθμενα αδου
13 Même au milieu du rire le cœur a ses peines, la joie se termine en chagrin.	13 εν ευφροσυναις ου προσμειγνυται λυπη τελευταια δε χαρα εις πενθος ερχεται
14 Le dévoyé va se repaître de sa conduite, et de même l’homme de bien.	14 των εαυτου οδων πλησθησεται θρασυκαρδιος απο δε των διανοηματων αυτου ανηρ αγαθος
15 Le naïf croit tout ce qu’on dit, mais le prudent regarde où il met les pieds.	15 ακακος πιστευει παντι λογω πανουργος δε ερχεται εις μετανοιαν
16 Le sage craint le mal et s’en détourne, le sot va de l’avant sans s’inquiéter.	16 σοφος φοβηθεις εξεκλινεν απο κακου ο δε αφρων εαυτω πεποιθως μειγνυται ανομω
17 Le coléreux fait des bêtises, l’homme réfléchi supporte.	17 οξυθυμος πρασσει μετα αβουλιας ανηρ δε φρονιμος πολλα υποφερει
18 Les naïfs n’acquièrent que la sottise, les habiles pourront être fiers de leur savoir.	18 μεριουνται αφρονες κακιαν οι δε πανουργοι κρατησουσιν αισθησεως
19 Les méchants s’inclineront devant les bons, les pécheurs attendront devant la porte du juste.	19 ολισθησουσιν κακοι εναντι αγαθων και ασεβεις θεραπευσουσιν θυρας δικαιων
20 Même à son compagnon le pauvre est insupportable, tandis que le riche a de nombreux amis.	20 φιλοι μισησουσιν φιλους πτωχους φιλοι δε πλουσιων πολλοι
21 Qui méprise son prochain commet un péché; heureux celui qui a pitié des malheureux.	21 ο ατιμαζων πενητας αμαρτανει ελεων δε πτωχους μακαριστος
22 Ne font-ils pas fausse route ceux qui complotent le mal? La bonté et la fidélité n’accompagnent-elles pas celui qui cherche le bien?	22 πλανωμενοι τεκταινουσι κακα ελεον δε και αληθειαν τεκταινουσιν αγαθοι ουκ επιστανται ελεον και πιστιν τεκτονες κακων ελεημοσυναι δε και πιστεις παρα τεκτοσιν αγαθοις
23 Toute peine a son profit, mais ce qui reste en paroles conduit au dénuement.	23 εν παντι μεριμνωντι ενεστιν περισσον ο δε ηδυς και αναλγητος εν ενδεια εσται
24 La richesse vient couronner les sages, mais le sot n’aura d’autre parure que sa bêtise.	24 στεφανος σοφων πανουργος η δε διατριβη αφρονων κακη
25 Un témoin véridique sauve des vies, le rusé profère des mensonges.	25 ρυσεται εκ κακων ψυχην μαρτυς πιστος εκκαιει δε ψευδη δολιος
26 Qui a la crainte de Yahvé possède un ferme appui, ses enfants pourront compter sur lui.	26 εν φοβω κυριου ελπις ισχυος τοις δε τεκνοις αυτου καταλειπει ερεισμα
27 La crainte de Yahvé est source de vie, elle fait échapper aux pièges de la mort.	27 προσταγμα κυριου πηγη ζωης ποιει δε εκκλινειν εκ παγιδος θανατου
28 Un peuple nombreux fait la gloire de son roi; si les sujets manquent, c’est la ruine du souverain.	28 εν πολλω εθνει δοξα βασιλεως εν δε εκλειψει λαου συντριβη δυναστου
29 Qui est lent à la colère fait preuve de bon sens, celui qui ne se domine pas étale sa folie.	29 μακροθυμος ανηρ πολυς εν φρονησει ο δε ολιγοψυχος ισχυρως αφρων
30 La paix du cœur favorise la santé, mais la jalousie ronge les os.	30 πραυθυμος ανηρ καρδιας ιατρος σης δε οστεων καρδια αισθητικη
31 Qui écrase le pauvre insulte son Créateur, qui a pitié des indigents lui rend hommage.	31 ο συκοφαντων πενητα παροξυνει τον ποιησαντα αυτον ο δε τιμων αυτον ελεα πτωχον
32 Le méchant est renversé par sa propre malice, mais jusque dans la mort le juste est assuré.	32 εν κακια αυτου απωσθησεται ασεβης ο δε πεποιθως τη εαυτου οσιοτητι δικαιος
33 La sagesse habite au cœur des hommes de bon sens, la sottise se trouve parmi les insensés.	33 εν καρδια αγαθη ανδρος σοφια εν δε καρδια αφρονων ου διαγινωσκεται
34 Une nation grandit par la justice; le péché fait la honte des peuples.	34 δικαιοσυνη υψοι εθνος ελασσονουσι δε φυλας αμαρτιαι
35 Le serviteur avisé sera apprécié du roi, l’incapable aura droit à sa colère.	35 δεκτος βασιλει υπηρετης νοημων τη δε εαυτου ευστροφια αφαιρειται ατιμιαν