Cantico (نشيد الانشاد) 2

SMITH VAN DYKE	KÁLDI-NEOVULGÁTA
1 انا نرجس شارون سوسنة الاودية	1 Virág vagyok a mezőn, és liliom a völgyben. –
2 كالسوسنة بين الشوك كذلك حبيبتي بين البنات	2 Amilyen a liliom a tövisek között, olyan a kedvesem a leányok között! –
3 كالتفاح بين شجر الوعر كذلك حبيبي بين البنين. تحت ظله اشتهيت ان اجلس وثمرته حلوة لحلقي.	3 Mint az almafa az erdő fái között, olyan a kedvesem az ifjak között: árnyékában kívánok én megtelepedni, és gyümölcse édes az ínyemnek.
4 ادخلني الى بيت الخمر وعلمه فوقي محبة.	4 Bevitt engem a bor házába, s a felirata fölöttem: szerelem.
5 اسندوني باقراص الزبيب انعشوني بالتفاح فاني مريضة حبا.	5 Üdítsetek szőlőskaláccsal, frissítsetek almával, mert beteg vagyok a szerelemtől!
6 شماله تحت راسي ويمينه تعانقني.	6 Balkeze a fejem alatt, és jobbjával átölel engem.
7 احلفكن يا بنات اورشليم بالظباء وبأيائل الحقول ألا تيقظن ولا تنبهن الحبيب حتى يشاء	7 Kérlek titeket, Jeruzsálem leányai, a gazellákra, a szarvasünőkre a mezőn: fel ne költsétek, fel ne riasszátok kedvesemet, amíg maga nem akarja!
8 صوت حبيبي. هوذا آت طافرا على الجبال قافزا على التلال.	8 Csitt! A kedvesem íme, itt jön! Szökken a hegyeken át, szökell halmokon keresztül!
9 حبيبي هو شبيه بالظبي او بغفر الأيائل. هوذا واقف وراء حائطنا يتطلع من الكوى يوصوص من الشبابيك.	9 Olyan a kedvesem, mint a gazella, mint a szarvasborjú, már itt is áll a házunk mögött, benéz az ablakon, nézdel a rácson át.
10 اجاب حبيبي وقال لي قومي يا حبيبتي يا جميلتي وتعالي.	10 Íme, a kedvesem szól nekem: »Kelj fel szaporán, szerelmem! Jöjj, galambom, szépségem!
11 لان الشتاء قد مضى والمطر مرّ وزال.	11 Mert a tél már elmúlt, az eső elállt, elvonult,
12 الزهور ظهرت في الارض. بلغ اوان القضب وصوت اليمامة سمع في ارضنا.	12 földünkön előbújnak a virágok, eljött a szőlőmetszés ideje, s a gerle szava hallatszik a határban.
13 التينة اخرجت فجّها وقعال الكروم تفيح رائحتها. قومي يا حبيبتي يا جميلتي وتعالي.	13 A füge már kihajtja első gyümölcsét, s a virágzó szőlő illatot áraszt. Kelj fel, kedvesem! Jöjj, te szépségem!
14 يا حمامتي في محاجئ الصخر في ستر المعاقل أريني وجهك اسمعيني صوتك لان صوتك لطيف ووجهك جميل	14 Te, galambom a sziklaüregben, a kőszál rejtekében, hadd lássam arcodat, hadd halljam hangodat! Mert a te szavad édes, és oly bájos az orcád!«
15 خذوا لنا الثعالب الثعالب الصغار المفسدة الكروم لان كرومنا قد أقعلت	15 Fogjátok el nekünk a rókakölyköket, mert feldúlják a szőlőt, pedig a szőlőnk már virágzik!
16 حبيبي لي وانا له الراعي بين السوسن.	16 Enyém a kedvesem, és én az övé! Élvezi a liliomokat,
17 الى ان يفيح النهار وتنهزم الظلال ارجع واشبه يا حبيبي الظبي او غفر الأيائل على الجبال المشعّبة	17 amíg a nappal szellője meg nem rezdül, s az árnyak el nem szállnak. Rajta! Tégy úgy, kedvesem, mint a gazella, úgy, mint a szarvasborjú Béter hegyein.