Giobbe (ايوب) 27

SMITH VAN DYKE	KÁLDI-NEOVULGÁTA
1 وعاد ايوب ينطق بمثله فقال	1 És Jób folytatta szavait és így szólt:
2 حيّ هو الله الذي نزع حقي والقدير الذي امرّ نفسي	2 »Az élő Istenre mondom, aki megrövidített igazamban, s a Mindenhatóra, aki keserűséggel illette lelkemet,
3 انه ما دامت نسمتي فيّ ونفخة الله في انفي	3 hogy amíg lélegzet van bennem, s az Isten lehelete van orromban,
4 لن تتكلم شفتاي اثما ولا يلفظ لساني بغش.	4 ajkam nem beszél gonoszat, és nyelvem nem kohol hamisságot.
5 حاشا لي ان ابرركم. حتى اسلم الروح لا اعزل كمالي عني.	5 Távol legyen tőlem, hogy igazat adjak nektek! Mindhalálig nem tágítok abból, hogy ártatlan vagyok.
6 تمسكت ببري ولا ارخيه. قلبي لا يعير يوما من ايامي.	6 Ragaszkodom igazamhoz, nem tágítok tőle; nem is vádolt engem a szívem teljes életemben!
7 ليكن عدوي كالشرير ومعاندي كفاعل الشر.	7 Úgy járjon az ellenségem, mint a gonosz, s aki ellenem támad, mint az igaztalan.
8 لانه ما هو رجاء الفاجر عندما يقطعه عندما يسلب الله نفسه.	8 Mert mi az istentelen reménye, mikor harácsol, s az Isten nem menti meg lelkét?
9 أفيسمع الله صراخه اذا جاء عليه ضيق.	9 Meghallja-e Isten az ő kiáltását, ha eljön rá a szorongatás?
10 ام يتلذذ بالقدير. هل يدعو الله في كل حين	10 Örömét lelheti-e a Mindenhatóban, kiálthat-e Istenhez bármikor?
11 اني اعلمكم بيد الله. لا اكتم ما هو عند القدير.	11 Megmutatom nektek Isten kezét, nem tartom titokban a Mindenható szándékát!
12 ها انتم كلكم قد رأيتم فلماذا تتبطلون تبطلا قائلين	12 Íme, ti mindnyájan tudjátok, miért beszéltek tehát ok nélkül hiábavalókat?
13 هذا نصيب الانسان الشرير من عند الله وميراث العتاة الذي ينالونه من القدير.	13 Ez a gonosz ember része Istentől, és a zsarnokok örökrésze, amelyet a Mindenhatótól vesznek:
14 ان كثر بنوه فللسيف وذريته لا تشبع خبزا.	14 fiai, ha sokasodnak, kard élére hányják őket, és sarjadéka nem lakhat jól kenyérrel.
15 بقيته تدفن بالموتان وارامله لا تبكي.	15 Maradékait a döghalál viszi sírba, és özvegyeik nem siratják őket.
16 ان كنز فضة كالتراب واعدّ ملابس كالطين	16 Hordjon bár össze annyi ezüstöt, mint a homok, szerezzen bár annyi ruhát, mint az agyag,
17 فهو يعدّ والبار يلبسه والبري يقسم الفضة.	17 megszerzi ugyan, de az igaz ölti magára, az ezüstön pedig az ártatlan osztozik.
18 يبني بيته كالعث او كمظله صنعها الناطور.	18 Házát csak pók módjára építi, csak olyan az, mint a csősz kunyhója.
19 يضطجع غنيا ولكنه لا يضم. يفتح عينيه ولا يكون.	19 A gazdag, ha aludni tér, nem visz magával semmit sem, ha kinyitja szemét, semmit sem talál;
20 الاهوال تدركه كالمياه. ليلا تختطفه الزوبعة	20 mint az ár, úgy tör rá a szegénység, elragadja éjjel a förgeteg.
21 تحمله الشرقية فيذهب وتجرفه من مكانه.	21 Felkapja őt a perzselő szél és elviszi, s mint a forgószél, elfújja helyéről.
22 يلقي الله عليه ولا يشفق. من يده يهرب هربا.	22 És rá lő kímélet nélkül, úgy, hogy futva menekül keze elől.
23 يصفقون عليه بايديهم ويصفرون عليه من مكانه	23 Összecsapja fölötte kezét, és pisszeg fölötte, amint helyére néz.