Scrutatio

Martedi, 30 aprile 2024 - San Pio V ( Letture di oggi)

Evangelho segundo São Marcos 5


font
SAGRADA BIBLIASTUTTGARTENSIA-DELITZSCH
1 Passaram à outra margem do lago, ao território dos gerasenos.1 וַיָּבֹאוּ אֶל־עֵבֶר הַיָּם אֶל־אֶרֶץ הַגַּדְרִיִּם
2 Assim que saíram da barca, um homem possesso do espírito imundo saiu do cemitério2 וְהוּא יָצָא מִן־הָאֳנִיָּה וְהִנֵּה־אִישׁ בָּא לִקְרָאתוֹ מִבֵּין הַקְּבָרִים אֲשֶׁר־רוּחַ טֻמְאָה בּוֹ
3 onde tinha seu refúgio e veio-lhe ao encontro. Não podiam atá-lo nem com cadeia, mesmo nos sepulcros,3 וּמוֹשָׁבוֹ בַּקְּבָרִים וְגַם בַּעֲבֹתִים לֹא־יָכֹל אִישׁ לְאָסְרוֹ
4 pois tinha sido ligado muitas vezes com grilhões e cadeias, mas os despedaçara e ninguém o podia subjugar.4 כִּי־פְעָמִים הַרְבֵּה אֲסָרוּהוּ בִּכְבָלִים וּבַעֲבֹתִים וַיְנַתֵּק אֶת־הַעֲבֹתִים וַיְשַׁבֵּר אֶת־הַכְּבָלִים וְאֵין אִישׁ יָכֹל לְכָבְשׁוֹ
5 Sempre, dia e noite, andava pelos sepulcros e nos montes, gritando e ferindo-se com pedras.5 וְתָמִיד לַיְלָה וְיוֹמָם הָיָה בֶהָרִים וּבַקְּבָרִים צֹעֵק וּפֹצֵעַ אֶת־עַצְמוֹ בָּאֲבָנִים
6 Vendo Jesus de longe, correu e prostrou-se diante dele, gritando em alta voz:6 וַיְהִי כִּרְאֹתוֹ אֶת־יֵשׁוּעַ מֵרָחוֹק וַיָּרָץ וַיִּשְׁתַּחוּ לוֹ
7 Que queres de mim, Jesus, Filho do Deus Altíssimo?Conjuro-te por Deus, que não me atormentes.7 וַיִּצְעַק בְּקוֹל גָּדוֹל וַיֹּאמֶר מַה־לִּי וָלָךְ יֵשׁוּעַ בֶּן־אֵל עֶלְיוֹן בֵּאלֹהִים אֲנִי מַשְׁבִּיעֲךָ אֲשֶׁר לֹא תְעַנֵּנִי
8 É que Jesus lhe dizia: Espírito imundo, sai deste homem!8 כִּי הוּא אָמַר אֵלָיו צֵא רוּחַ טָמֵא מִן־הָאָדָם הַזֶּה
9 Perguntou-lhe Jesus: Qual é o teu nome? Respondeu-lhe: Legião é o meu nome, porque somos muitos.9 וַיִּשְׁאַל אֹתוֹ מַה־שְּׁמֶךָ וַיַּעַן וַיֹּאמֶר לִגְיוֹן שְׁמִי כִּי־רַבִּים אֲנָחְנוּ
10 E pediam-lhe com instância que não os lançasse fora daquela região.10 וַיִּתְחַנֵּן אֵלָיו מְאֹד לְבִלְתִּי שַׁלְּחָם אֶל־מִחוּץ לָאָרֶץ
11 Ora, uma grande manada de porcos andava pastando ali junto do monte.11 וְעֵדֶר חֲזִירִים רַבִּים הָיָה שָׁם בְּמִרְעֵה הֶהָרִים
12 E os espíritos suplicavam-lhe: Manda-nos para os porcos, para entrarmos neles.12 וַיִּתְחַנְנוּ־לוֹ כָל־הַשֵּׁדִים לֵאמֹר שְׁלָחֵנוּ אֶל־הַחֲזִירִים וְנָבֹאָה אֶל־תּוֹכָם
13 Jesus lhos permitiu. Então os espíritos imundos, tendo saído, entraram nos porcos; e a manada, de uns dois mil, precipitou-se no mar, afogando-se.13 וַיַּנַּח לָהֶם יֵשׁוּעַ וַיֵּצְאוּ רוּחוֹת הַטֻּמְאָה וַיָּבֹאוּ בַּחֲזִירִים וַיִּשְׂתָּעֵר הָעֵדֶר מִן־הַמּוֹרָד אֶל־הַיָּם כְּאַלְפַּיִם בְּמִסְפָּר וַיְטֻבְּעוּ בַּיָּם
14 Fugiram os pastores e narraram o fato na cidade e pelos arredores. Então saíram a ver o que tinha acontecido.14 וַיָּנוּסוּ רוֹעֵי הַחֲזִירִים וַיַּגִּידוּ זֹאת בָּעִיר וּבַשָּׂדוֹת וַיֵּצְאוּ לִרְאוֹת מַה־נִּהְיָתָה
15 Aproximaram-se de Jesus e viram o possesso assentado, coberto com seu manto e calmo, ele que tinha sido possuído pela Legião. E o pânico apoderou-se deles.15 וַיָּבֹאוּ אֶל־יֵשׁוּעַ וַיִּרְאוּ אֶת־אֲחוּז הַשֵּׁדִים אֲשֶׁר הַלִּגְיוֹן בּוֹ וְהוּא יוֹשֵׁב מְלֻבָּשׁ וְטוֹב־שֵׂכֶל וַיִּירָאוּ
16 As testemunhas do fato contaram-lhes como havia acontecido isso ao endemoninhado, e o caso dos porcos.16 וַיְסַפְּרוּ לָהֶם הָרֹאִים אֶת־אֲשֶׁר נַעֲשָׂה לַאֲחוּז הַשֵּׁדִים וְאֶת־דְּבַר הַחֲזִירִים
17 Começaram então a rogar-lhe que se retirasse da sua região.17 וַיָּחֵלּוּ לְהִתְחַנֵּן אֵלָיו לָסוּר מִגְּבוּלֵיהֶם
18 Quando ele subia para a barca, veio o que tinha sido possesso e pediu-lhe permissão de acompanhá-lo.18 וַיְהִי בְּרִדְתּוֹ אֶל־הָאֳנִיָּה הִתְחַנֵּן אֵלָיו הָאִישׁ אֲשֶׁר הָיָה אֲחוּז שֵׁדִים לְתִתּוֹ לָשֶׁבֶת עִמּוֹ
19 Jesus não o admitiu, mas disse-lhe: Vai para casa, para junto dos teus e anuncia-lhes tudo o que o Senhor fez por ti, e como se compadeceu de ti.19 וְלֹא הִנִּיחַ לוֹ יֵשׁוּעַ כִּי אִם־אָמַר אֵלָיו שׁוּב לְבֵיתְךָ אֶל־בְּנֵי מִשְׁפַּחְתֶּךָ וְהַגֵּד לָהֶם אֶת־הַגְּדֹלוֹת אֲשֶׁר־עָשָׂה לְךָ יְהוָֹה וַיְחֻנֶּךָּ
20 Foi-se ele e começou a publicar, na Decápole, tudo o que Jesus lhe havia feito. E todos se admiravam.20 וַיֵּלֶךְ לוֹ וַיָּחֶל לִקְרֹא בְּעֶשֶׂר הֶעָרִים אֶת־הַגְּדֹלוֹת אֲשֶׁר־עָשָׂה לוֹ יֵשׁוּעַ וַיִּתְמְהוּ כֻּלָּם
21 Tendo Jesus navegado outra vez para a margem oposta, de novo afluiu a ele uma grande multidão. Ele se achava à beira do mar, quando21 וַיָּשָׁב יֵשׁוּעַ לַעֲבֹר בָּאֳנִיָּה אֶל־עֵבֶר הַיָּם וַיִּקָּהֵל אֵלָיו הָמוֹן רָב וְהוּא עַל־שְׂפַת הַיָּם
22 um dos chefes da sinagoga, chamado Jairo, se apresentou e, à sua vista, lançou-se-lhe aos pés,22 וְהִנֵּה־בָא אֶחָד מֵרָאשֵׁי הַכְּנֵסֶת וּשְׁמוֹ יָאִיר וַיַּרְא אֹתוֹ וַיִּפֹּל לְרַגְלָיו
23 rogando-lhe com insistência: Minha filhinha está nas últimas. Vem, impõe-lhe as mãos para que se salve e viva.23 וַיִּתְחַנֵּן אֵלָיו מְאֹד לֵאמֹר בִּתִּי הַקְּטַנָּה חָלְתָה עַד־לָמוּת אָנָא בוֹא־נָא וְשִׂים יָדֶיךָ עָלֶיהָ לְמַעַן תֵּרָפֵא וְתִחְיֶה
24 Jesus foi com ele e grande multidão o seguia, comprimindo-o.24 וַיֵּלֶךְ אִתּוֹ וַיֵּלְכוּ אַחֲרָיו הָמוֹן רָב וַיִּדְחָקֻהוּ
25 Ora, havia ali uma mulher que já por doze anos padecia de um fluxo de sangue.25 וְאִשָּׁה הָיְתָה זָבַת דָּם שְׁתֵּים עֶשְׂרֵה שָׁנָה
26 Sofrera muito nas mãos de vários médicos, gastando tudo o que possuía, sem achar nenhum alívio; pelo contrário, piorava cada vez mais.26 וְהִיא סָבְלָה הַרְבֵּה תַּחַת יְדֵי רֹפְאִים רַבִּים וְהוֹצִיאָה אֶת־כֹּל אֲשֶׁר־לָהּ וְלֹא לְהוֹעִיל וַיְהִי חָלְיָהּ חָזָק מְאֹד
27 Tendo ela ouvido falar de Jesus, veio por detrás, entre a multidão, e tocou-lhe no manto.27 וַיְהִי כְשָׁמְעָהּ אֶת־שֵׁמַע יֵשׁוּעַ וַתָּבוֹא בַּהֲמוֹן הָעָם מֵאַחֲרָיו וַתִּגַּע בְּבִגְדוֹ
28 Dizia ela consigo: Se tocar, ainda que seja na orla do seu manto, estarei curada.28 כִּי אָמְרָה רַק אִם־אֶגַּע בִּבְגָדָיו אִוָּשֵׁעַ
29 Ora, no mesmo instante se lhe estancou a fonte de sangue, e ela teve a sensação de estar curada.29 וַיִּיבַשׁ מְקוֹר דָּמֶיהָ פִּתְאֹם וַתָּבֶן בִּבְשָׂרָהּ כִּי נִרְפָּא נִגְעָהּ
30 Jesus percebeu imediatamente que saíra dele uma força e, voltando-se para o povo, perguntou: Quem tocou minhas vestes?30 וּבְרֶגַע יָדַע יֵשׁוּעַ בְּנַפְשׁוֹ כִּי גְבוּרָה יָצְאָה מִמֶּנּוּ וַיִּפֶן בְּתוֹךְ הָעָם וַיֹּאמֶר מִי נָגַע בִּבְגָדָי
31 Responderam-lhe os seus discípulos: Vês que a multidão te comprime e perguntas: Quem me tocou?31 וַיֹּאמְרוּ אֵלָיו תַּלְמִידָיו אַתָּה רֹאֶה אֶת־הֶהָמוֹן דּוֹחֵק אוֹתְךָ וְאָמַרְתָּ מִי־נָגַע בִּי
32 E ele olhava em derredor para ver quem o fizera.32 וַיַּבֵּט סָבִיב לִרְאוֹת אֶת־אֲשֶׁר עָשְׂתָה זֹּאת
33 Ora, a mulher, atemorizada e trêmula, sabendo o que nela se tinha passado, veio lançar-se-lhe aos pés e contou-lhe toda a verdade.33 וַתִּירָא הָאִשָּׁה וַתֶּחֱרַד כִּי יָדְעָה אֶת־אֲשֶׁר נַעֲשָׂה לָהּ וַתָּבֹא וַתִּפֹּל לְפָנָיו וַתַּגֶּד־לוֹ אֵת הָאֱמֶת כֻּלָּהּ
34 Mas ele lhe disse: Filha, a tua fé te salvou. Vai em paz e sê curada do teu mal.34 וַיֹּאמֶר אֵלֶיהָ בִּתִּי אֱמוּנָתֵךְ הוֹשִׁיעָה לָּךְ לְכִי לְשָׁלוֹם וְחָיִית מִנִּגְעֵךְ
35 Enquanto ainda falava, chegou alguém da casa do chefe da sinagoga, anunciando: Tua filha morreu. Para que ainda incomodas o Mestre?35 עוֹדֶנּוּ מְדַבֵּר וְהִנֵּה בָאִים מִבֵּית־רֹאשׁ הַכְּנֵסֶת לֵאמֹר בִּתְּךָ מֵתָה לָמָּה תַטְרִיחַ־עוֹד אֶת־הַמּוֹרֶה
36 Ouvindo Jesus a notícia que era transmitida, dirigiu-se ao chefe da sinagoga: Não temas; crê somente.36 וְכִשְׁמֹעַ יֵשׁוּעַ אֶת־הַדָּבָר אֲשֶׁר דִּבֵּרוּ וַיֹּאמֶר אֶל־רֹאשׁ הַכְּנֵסֶת אַל־תִּירָא רַק הַאֲמִינָה
37 E não permitiu que ninguém o acompanhasse, senão Pedro, Tiago e João, irmão de Tiago.37 וְלֹא הִנִּיחַ לְאִישׁ לָלֶכֶת אִתּוֹ בִּלְתִּי אִם־לְפֶטְרוֹס וּלְיַעֲקֹב וּלְיוֹחָנָן אֲחִי יַעֲקֹב
38 Ao chegar à casa do chefe da sinagoga, viu o alvoroço e os que estavam chorando e fazendo grandes lamentações.38 וַיָּבֹא בֵּית־רֹאשׁ הַכְּנֵסֶת וַיַּרְא הֲמוֹן הַבּוֹכִים וְהַמְיַלְלִים הַרְבֵּה
39 Ele entrou e disse-lhes: Por que todo esse barulho e esses choros? A menina não morreu. Ela está dormindo.39 וּבְבֹאוֹ אָמַר אֲלֵיהֶם מַה־תֶּהֱמוּ וְתִבְכּוּ הַנַּעֲרָה לֹא מֵתָה אַךְ־יְשֵׁנָה הִיא
40 Mas riam-se dele. Contudo, tendo mandado sair todos, tomou o pai e a mãe da menina e os que levava consigo, e entrou onde a menina estava deitada.40 וַיִּשְׂחֲקוּ לוֹ וְהוּא גֵּרֵשׁ אֶת־כֻּלָּם וַיִּקַּח אֶת־אֲבִי הַנַּעֲרָה וְאֶת־אִמָּהּ וְאֶת־אֲשֶׁר אִתּוֹ וַיָּבֹא הַחַדְרָה אֲשֶׁר־שָׁם שֹׁכֶבֶת הַנַּעֲרָה
41 Segurou a mão da menina e disse-lhe: Talita cumi, que quer dizer: Menina, ordeno-te, levanta-te!41 וַיֹּאחֶז בְּיַד הַנַּעֲרָה וַיֹּאמֶר אֵלֶיהָ טַלְיְתָא קוּמִי אֲשֶׁר פֵּרוּשׁוֹ הַיַּלְדָּה אֲנִי אֹמֵר לָךְ קוּמִי נָא
42 E imediatamente a menina se levantou e se pôs a caminhar {pois contava doze anos}. Eles ficaram assombrados.42 וּמִיָּד קָמָה הַיַּלְדָּה וַתִּתְהַלֵּךְ וְהִיא בַּת־שְׁתֵּים עֶשְׂרֵה שָׁנָה וַיָּשֹׁמּוּ שַׁמָּה גְדוֹלָה
43 Ordenou-lhes severamente que ninguém o soubesse, e mandou que lhe dessem de comer.Jesus de Nazaré43 וַיַּזְהֵר אוֹתָם מְאֹד שֶׁלֹּא יִוָּדַע הַדָּבָר לְאִישׁ וַיֹּאמֶר לָתֵת לָהּ לֶאֱכוֹל