Isaías 21

SAGRADA BIBLIA	LXX
1 Oráculo do deserto marítimo. Como um furacão desencadeado do meio-dia, assim vem isto do deserto, de uma terra horrível.	1 το οραμα της ερημου ως καταιγις δι' ερημου διελθοι εξ ερημου ερχομενη εκ γης φοβερον
2 Uma visão sinistra me foi revelada: O salteador rouba, o destruidor devasta. Arroja-te, ó Elão, assaltai, ó medos; não tenhais piedade.	2 το οραμα και σκληρον ανηγγελη μοι ο αθετων αθετει ο ανομων ανομει επ' εμοι οι αιλαμιται και οι πρεσβεις των περσων επ' εμε ερχονται νυν στεναξω και παρακαλεσω εμαυτον
3 Por essa causa tenho os rins atenazados, e sou tomado de dores como uma mulher no parto. Atordoa-me o sofrimento, cega-me o terror;	3 δια τουτο ενεπλησθη η οσφυς μου εκλυσεως και ωδινες ελαβον με ως την τικτουσαν ηδικησα το μη ακουσαι εσπουδασα το μη βλεπειν
4 minha razão desvaira, o terror me invade, e o crepúsculo desejado causa-me espanto.	4 η καρδια μου πλαναται και η ανομια με βαπτιζει η ψυχη μου εφεστηκεν εις φοβον
5 Põem a mesa, estendem o tapete, comem e bebem... Alerta, capitães! Untai o escudo.	5 ετοιμασον την τραπεζαν πιετε φαγετε ανασταντες οι αρχοντες ετοιμασατε θυρεους
6 Porque o Senhor me disse: Vai postar uma sentinela! Que ela te anuncie o que vir!	6 οτι ουτως ειπεν κυριος προς με βαδισας σεαυτω στησον σκοπον και ο αν ιδης αναγγειλον
7 Se vir uma fila de cavaleiros, dois a dois, uma fila de asnos, outra de camelos, que preste atenção, muita atenção.	7 και ειδον αναβατας ιππεις δυο αναβατην ονου και αναβατην καμηλου ακροασαι ακροασιν πολλην
8 E então grite: Eu vejo! Em meu posto de guarda, Senhor, eu me mantenho o dia inteiro; em meu observatório permaneço de pé todas as noites.	8 και καλεσον ουριαν εις την σκοπιαν κυριου και ειπεν εστην δια παντος ημερας και επι της παρεμβολης εστην ολην την νυκτα
9 Eis que vem a cavalaria, cavaleiros dois a dois. Tomam a palavra e dizem-me: Caiu, caiu Babilônia! Todos os simulacros de seus deuses foram despedaçados contra a terra.	9 και ιδου αυτος ερχεται αναβατης συνωριδος και αποκριθεις ειπεν πεπτωκεν βαβυλων και παντα τα αγαλματα αυτης και τα χειροποιητα αυτης συνετριβησαν εις την γην
10 Ó povo meu, pisado, malhado como o grão, o que aprendi do Senhor dos exércitos, do Deus de Israel, eu te anuncio.	10 ακουσατε οι καταλελειμμενοι και οι οδυνωμενοι ακουσατε α ηκουσα παρα κυριου σαβαωθ ο θεος του ισραηλ ανηγγειλεν ημιν
11 Oráculo contra Edom. Gritam-me de Seir: Sentinela, em que pé está a noite? Sentinela, em que pé está a noite?	11 το οραμα της ιδουμαιας προς εμε καλει παρα του σηιρ φυλασσετε επαλξεις
12 E a sentinela responde: A manhã chega, igualmente a noite. Se quereis sabê-lo, voltai a interrogar.	12 φυλασσω το πρωι και την νυκτα εαν ζητης ζητει και παρ' εμοι οικει
13 Oráculo das estepes. Passai a noite nas brenhas da estepe, caravanas de dedanitas;	13 εν τω δρυμω εσπερας κοιμηθηση εν τη οδω δαιδαν
14 ide levar água àqueles que têm sede, habitantes da terra de Pemá, ide oferecer pão aos fugitivos.	14 εις συναντησιν διψωντι υδωρ φερετε οι ενοικουντες εν χωρα θαιμαν αρτοις συναντατε τοις φευγουσιν
15 Porque fogem diante das espadas, diante da espada nua, diante do arco retesado, diante do rude combate.	15 δια το πληθος των φευγοντων και δια το πληθος των πλανωμενων και δια το πληθος της μαχαιρας και δια το πληθος των τοξευματων των διατεταμενων και δια το πληθος των πεπτωκοτων εν τω πολεμω
16 Porque eis o que me disse o Senhor: Ainda {um} ano, contado como os anos do mercenário, e desaparecerá o império de Cedar.	16 οτι ουτως ειπεν μοι κυριος ετι ενιαυτος ως ενιαυτος μισθωτου εκλειψει η δοξα των υιων κηδαρ
17 E só ficará um punhado dos valentes arqueiros, filhos de Cedar. O Senhor, Deus de Israel, o disse.	17 και το καταλοιπον των τοξευματων των ισχυρων υιων κηδαρ εσται ολιγον διοτι κυριος ελαλησεν ο θεος ισραηλ