Proverbi 10

LA SACRA BIBBIA	LXX
1 Proverbi di Salomone. Un figlio saggio dà gioia al padre, un figlio stolto è la tristezza di sua madre.	1 υιος σοφος ευφραινει πατερα υιος δε αφρων λυπη τη μητρι
2 Non fanno profitto i tesori iniqui, ma la giustizia libera dalla morte.	2 ουκ ωφελησουσιν θησαυροι ανομους δικαιοσυνη δε ρυσεται εκ θανατου
3 Il Signore non fa morire di fame un giusto, ma reprime l'ingordigia degli empi.	3 ου λιμοκτονησει κυριος ψυχην δικαιαν ζωην δε ασεβων ανατρεψει
4 Produce indigenza una mano indolente, una mano svelta invece arricchisce.	4 πενια ανδρα ταπεινοι χειρες δε ανδρειων πλουτιζουσιν [4α] υιος πεπαιδευμενος σοφος εσται τω δε αφρονι διακονω χρησεται
5 Chi ammassa d'estate è un uomo assennato, ma chi dorme al raccolto è un uomo spregevole.	5 διεσωθη απο καυματος υιος νοημων ανεμοφθορος δε γινεται εν αμητω υιος παρανομος
6 Le benedizioni del Signore sono sul capo del giusto, ma dolore immaturo chiude la bocca degli empi.	6 ευλογια κυριου επι κεφαλην δικαιου στομα δε ασεβων καλυψει πενθος αωρον
7 La memoria del giusto è in benedizione, il nome degli empi invece marcisce.	7 μνημη δικαιων μετ' εγκωμιων ονομα δε ασεβους σβεννυται
8 Il saggio di cuore accetta i precetti, lo stolto di labbra va invece in rovina.	8 σοφος καρδια δεξεται εντολας ο δε αστεγος χειλεσιν σκολιαζων υποσκελισθησεται
9 Chi cammina sincero, cammina sicuro, ma chi imbocca le vie tortuose è smascherato.	9 ος πορευεται απλως πορευεται πεποιθως ο δε διαστρεφων τας οδους αυτου γνωσθησεται
10 Chi strizza l'occhio, procura tristezza, ma chi corregge con forza, procura la pace.	10 ο εννευων οφθαλμοις μετα δολου συναγει ανδρασι λυπας ο δε ελεγχων μετα παρρησιας ειρηνοποιει
11 Sorgente di vita, la bocca del giusto, ma la bocca degli empi racchiude la violenza.	11 πηγη ζωης εν χειρι δικαιου στομα δε ασεβους καλυψει απωλεια
12 L'odio procura i litigi, ma tutte le colpe ricopre l'amore.	12 μισος εγειρει νεικος παντας δε τους μη φιλονεικουντας καλυπτει φιλια
13 Sulla bocca dell'uomo assennato si trova saggezza, ma il bastone è per la schiena dell'insensato.	13 ος εκ χειλεων προφερει σοφιαν ραβδω τυπτει ανδρα ακαρδιον
14 I saggi fan tesoro della scienza, ma la bocca dello stolto è una rovina imminente.	14 σοφοι κρυψουσιν αισθησιν στομα δε προπετους εγγιζει συντριβη
15 I beni del ricco sono la sua roccaforte, ma la rovina dei poveri è la loro indigenza.	15 κτησις πλουσιων πολις οχυρα συντριβη δε ασεβων πενια
16 Il salario del giusto procura la vita, ma il guadagno dell'empio è la rovina.	16 εργα δικαιων ζωην ποιει καρποι δε ασεβων αμαρτιας
17 Va verso la vita chi custodisce la disciplina, ma chi trascura la correzione sbanda.	17 οδους δικαιας ζωης φυλασσει παιδεια παιδεια δε ανεξελεγκτος πλαναται
18 Occultano l'odio le labbra giuste, ma chi sparge calunnie è uno stolto.	18 καλυπτουσιν εχθραν χειλη δικαια οι δε εκφεροντες λοιδοριας αφρονεστατοι εισιν
19 Troppe parole non son senza colpa, ma chi frena la lingua è un uomo prudente.	19 εκ πολυλογιας ουκ εκφευξη αμαρτιαν φειδομενος δε χειλεων νοημων εση
20 Argento colato è la lingua del giusto, ma il cuore degli empi è cosa da poco.	20 αργυρος πεπυρωμενος γλωσσα δικαιου καρδια δε ασεβους εκλειψει
21 Le labbra del giusto nutron le folle, gli stolti invece muoiono in povertà.	21 χειλη δικαιων επισταται υψηλα οι δε αφρονες εν ενδεια τελευτωσιν
22 La benedizione del Signore arricchisce, ma niente vi aggiunge lo sforzo.	22 ευλογια κυριου επι κεφαλην δικαιου αυτη πλουτιζει και ου μη προστεθη αυτη λυπη εν καρδια
23 Allo stolto dà gioia compiere il male, ma agir con saggezza all'uomo sensato.	23 εν γελωτι αφρων πρασσει κακα η δε σοφια ανδρι τικτει φρονησιν
24 Ciò che l'empio teme gli arriva, ma ai giusti vien dato ciò che desiderano.	24 εν απωλεια ασεβης περιφερεται επιθυμια δε δικαιου δεκτη
25 Passa l'uragano e l'empio non c'è più, il giusto invece resta saldo in eterno.	25 παραπορευομενης καταιγιδος αφανιζεται ασεβης δικαιος δε εκκλινας σωζεται εις τον αιωνα
26 Come l'aceto per i denti e il fumo per gli occhi, così è il pigro per chi l'ha inviato.	26 ωσπερ ομφαξ οδουσι βλαβερον και καπνος ομμασιν ουτως παρανομια τοις χρωμενοις αυτην
27 Il timore del Signore aumenta i giorni, ma gli anni degli empi sono accorciati.	27 φοβος κυριου προστιθησιν ημερας ετη δε ασεβων ολιγωθησεται
28 L'attesa dei giusti è la gioia ma la speranza degli empi va in fumo.	28 εγχρονιζει δικαιοις ευφροσυνη ελπις δε ασεβων ολλυται
29 Il Signore è un rifugio per l'onesto, ma una rovina per chi opera il male.	29 οχυρωμα οσιου φοβος κυριου συντριβη δε τοις εργαζομενοις κακα
30 Il giusto mai vacillerà, ma gli empi non abiteranno la terra.	30 δικαιος τον αιωνα ουκ ενδωσει ασεβεις δε ουκ οικησουσιν γην
31 La bocca del giusto espande sapienza, ma la lingua perversa verrà estirpata.	31 στομα δικαιου αποσταζει σοφιαν γλωσσα δε αδικου εξολειται
32 Le labbra del giusto spandono benevolenza, ma la bocca degli empi cose perverse.	32 χειλη ανδρων δικαιων αποσταζει χαριτας στομα δε ασεβων αποστρεφεται