1 Proverbi di Salomone, figlio di Davide, re d'Israele, | 1 Παροιμιαι Σολομωντος, υιου του Δαβιδ, βασιλεως του Ισραηλ, |
2 per conoscere sapienza e disciplina, per comprendere massime istruttive, | 2 δια να γνωριση τις σοφιαν και παιδειαν, δια να νοηση λογους φρονησεως, |
3 per apprendere destrezza e acutezza, per un giudizio retto e veritiero; | 3 δια να λαβη διδασκαλιαν συνεσεως, δικαιοσυνης και κρισεως και ευθυτητος, |
4 per dare ai giovanetti la prudenza, al giovane scienza e assennatezza. | 4 δια να δωση νοησιν εις τους απλους, και εις τον νεον μαθησιν και διαγνωσιν. |
5 Ascolti chi è sapiente e lo sarà ancor più e l'istruito acquisterà acutezza, | 5 Ο σοφος ακουων θελει γεινει σοφωτερος, και ο νοημων θελει αποκτησει επιστημην κυβερνησεως? |
6 imparando proverbio e detto oscuro, parole di sapienti e loro enigmi. | 6 ωστε να εννοη παροιμιαν και σκοτεινον λογον, ρησεις σοφων και αινιγματα αυτων. |
7 Il timore del Signore è l'inizio della sapienza; gli stolti disprezzano sapienza e disciplina. | 7 Αρχη σοφιας φοβος Κυριου? οι αφρονες καταφρονουσι την σοφιαν και την διδασκαλιαν. |
8 Ascolta, figlio mio, la disciplina di tuo padre, non trascurare l'insegnamento di tua madre. | 8 Ακουε, υιε μου, την διδασκαλιαν του πατρος σου, και μη απορριψης τον νομον της μητρος σου. |
9 Sono come una corona che abbellisce la tua testa, come una collana intorno al tuo collo. | 9 Διοτι ταυτα θελουσιν εισθαι στεφανος χαριτων εις την κορυφην σου και περιδεραιον περι τον τραχηλον σου. |
10 Figlio mio, se i peccatori cercano di sedurti, tu non acconsentire; | 10 Υιε μου, εαν θελησωσιν οι αμαρτωλοι να σε δελεασωσι, μη θελησης? |
11 se dicono: "Vieni con noi, insidieremo l'orfano, nasconderemo una rete all'innocente, | 11 εαν ειπωσιν, Ελθε μεθ' ημων, ας ενεδρευσωμεν δι' αιμα, ας επιβουλευθωμεν αναιτιως τον αθωον, |
12 li inghiottiremo vivi, come gli inferi, come quelli che cadono in un pozzo; | 12 Ας καταπιωμεν αυτους ζωντας, ως ο αδης, και ολοκληρους ως τους καταβαινοντας εις τον λακκον? |
13 tutte le cose preziose cercheremo, riempiremo le nostre case di rapina; | 13 θελομεν ευρει παν πολυτιμον αγαθον, θελομεν γεμισει τους οικους ημων απο λαφυρων? |
14 getterai la tua sorte con la nostra, avremo tutti noi lo stesso sacco!". | 14 θες τον κληρον σου μεταξυ ημων, εν βαλαντιον ας ηναι εις παντας ημας? |
15 Figlio mio, non t'incamminar con loro, scosta il tuo piede dalle loro vie! | 15 υιε μου, μη περιπατησης εν οδω μετ' αυτων? απεχε τον ποδα σου απο των τριβων αυτων? |
16 Veramente i loro piedi corrono verso il male, essi si affrettano a versar sangue! | 16 διοτι οι ποδες αυτων τρεχουσιν εις το κακον, και σπευδουσιν εις το να χυσωσιν αιμα. |
17 Veramente senza frutto viene tesa la rete alla vista di ogni pennuto! | 17 Διοτι ματαιως εξαπλονεται δικτυον εμπροσθεν των οφθαλμων παντος πτερωτου. |
18 Veramente al loro sangue essi tendono insidie, pongono reti alle loro proprie vite! | 18 Διοτι ουτοι ενεδρευουσι κατα του ιδιου αυτων αιματος, επιβουλευονται τας εαυτων ψυχας? |
19 Così sono i sentieri di chiunque ammassa rapina: essa prenderà la vita di coloro che la possiedono! | 19 Τοιαυται ειναι αι οδοι παντος πλεονεκτου? η πλεονεξια αφαιρει την ζωην των κυριευομενων υπ' αυτης. |
20 La sapienza nelle strade grida, nelle piazze fa sentir la sua voce; | 20 Η σοφια φωναζει εξω, εκπεμπει την φωνην αυτης εν ταις πλατειαις? |
21 all'incrocio delle vie affollate chiama, nei vani delle porte nella città ripete i suoi detti: | 21 Κραζει επι κεφαλης των αγορων, εν ταις εισοδοις των πυλων? απαγγελλει τους λογους αυτης δια της πολεως, λεγουσα, |
22 "Fino a quando, inesperti, amerete l'inesperienza? Gli insolenti si compiaceranno della loro insolenza e gli insipienti odieranno la scienza? | 22 Εως ποτε, μωροι, θελετε αγαπα την μωριαν, και οι χλευασται θελουσιν ηδυνεσθαι εις τους χλευασμους αυτων, και οι αφρονες θελουσι μισει την γνωσιν; |
23 Volgetevi al mio rimprovero! Ecco, vi comunicherò i sentimenti del mio spirito, vi farò conoscere le mie parole! | 23 Επιστρεψατε προς τους ελεγχους μου? ιδου, εγω θελω εκχεει το πνευμα μου εφ' υμας, θελω σας καμει να νοησητε τους λογους μου. |
24 Poiché ho chiamato e voi avete rifiutato, ho steso la mia mano e nessuno ha fatto attenzione; | 24 Επειδη εγω εκραζον, και σεις δεν υπηκουετε? εξετεινον την χειρα μου, και ουδεις προσειχεν? |
25 avete trascurato tutti i miei consigli e non avete apprezzato il mio rimprovero: | 25 Αλλα κατεφρονειτε πασας τας συμβουλας μου και τους ελεγχους μου δεν εδεχεσθε? |
26 anch'io nella vostra sventura riderò, sorriderò quando arriverà ciò che temete, | 26 δια τουτο και εγω θελω επιγελασει εις τον ολεθρον σας? θελω καταχαρη, οταν επελθη ο φοβος σας. |
27 quando, come una tempesta, viene ciò che temete, e la vostra sventura arriva come il vento, quando viene su di voi la prova e la tribolazione. | 27 Οταν ο φοβος σας επελθη ως ερημωσις και η καταστροφη σας εφορμηση ως ανεμοστροβιλος, οταν η θλιψις και η στενοχωρια ελθωσιν εφ' υμας? |
28 Allora mi chiameranno, ma non risponderò, mi cercheranno, ma non mi troveranno. | 28 τοτε θελουσι με επικαλεσθη, αλλα δεν θελω αποκριθη? επιμονως θελουσι με εκζητησει, αλλα δεν θελουσι με ευρει. |
29 Perché hanno odiato la sapienza e non hanno scelto il timor di Dio, | 29 Διοτι εμισησαν την γνωσιν και τον φοβον του Κυριου δεν εξελεξαν? |
30 non han voluto da me il consiglio, han disprezzato ogni mio rimprovero, | 30 δεν ηθελησαν τας συμβουλας μου? κατεφρονησαν παντας τους ελεγχους μου? |
31 mangeranno il frutto delle loro azioni e dei loro propri consigli si sazieranno! | 31 δια τουτο θελουσι φαγει απο των καρπων της οδου αυτων και θελουσι χορτασθη απο των κακοβουλιων αυτων. |
32 Veramente l'infedeltà perde gli ingenui e l'indolenza perde gli stolti. | 32 Διοτι η αποστασια των μωρων θελει θανατωσει αυτους, και η αμεριμνησια των αφρονων θελει αφανισει αυτους. |
33 Chi invece mi ascolta riposa sicuro, tranquillo, senza timore di sventura!". | 33 Οστις ομως ακουει εμου, θελει κατοικησει εν ασφαλεια? και θελει ησυχαζει, μη φοβουμενος κακον. |