Sapienza 11
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA RICCIOTTI | VULGATA |
---|---|
1 Diresse bene le loro imprese per mano di un santo profeta. | 1 Direxit opera eorum in manibus prophetæ sancti. |
2 Traversaron deserti disabitati, e in luoghi impraticabili drizzaron le tende. | 2 Iter fecerunt per deserta quæ non habitabantur, et in locis desertis fixerunt casas. |
3 Tennero testa ai nemici e fecer vendetta degli avversari. | 3 Steterunt contra hostes, et de inimicis se vindicaverunt. |
4 Assetati t‘invocarono, ed ebber acqua da una rupe scoscesa e ristoro alla sete da duro macigno. | 4 Sitierunt, et invocaverunt te, et data est illis aqua de petra altissima, et requies sitis de lapide duro. |
5 Con ciò stesso con cui furon puniti i loro nemici, rimasti senza acque da bere, mentre godevano i figliuoli di Israele della loro abbondanza, | 5 Per quæ enim pœnas passi sunt inimici illorum a defectione potus sui, et in eis cum abundarent filii Israël lætati sunt : |
6 con ciò, essendo essi nel bisogno, furon beneficati. | 6 per hæc, cum illis deessent, bene cum illis actum est. |
7 Invece infatti d’una fonte di fiume perenne, umano sangue tu desti agl'ingiusti; | 7 Nam pro fonte quidem sempiterni fluminis, humanum sanguinem dedisti injustis. |
8 e mentre soffrivan costoro in pena degli uccisi bambini, tu desti a quelli acqua abbondante contro ogni speranza; | 8 Qui cum minuerentur in traductione infantium occisorum, dedisti illis abundantem aquam insperate, |
9 mostrando, con la sete d'allora, come tu esaltavi i tuoi e punivi i loro avversari. | 9 ostendens per sitim quæ tunc fuit, quemadmodum tuos exaltares, et adversarios illorum necares. |
10 Durante tal prova, invero, benché castigati con misericordia, poterono intendere qual fosse stato il tormento degli empi, giudicati con ira. | 10 Cum enim tentati sunt, et quidem cum misericordia disciplinam accipientes, scierunt quemadmodum cum ira judicati impii tormenta paterentur. |
11 Gli uni tu provasti come un padre che ammonisce; gli altri, come un re severo che tortura, li condannasti. | 11 Hos quidem tamquam pater monens probasti ; illos autem tamquam durus rex interrogans condemnasti. |
12 Assenti invero e presenti essi furono ugualmente tormentati. | 12 Absentes enim, et præsentes, similiter torquebantur. |
13 Perchè una doppia tristezza li colse, e un gemito al ricordo del passato. | 13 Duplex enim illos acceperat tædium et gemitus, cum memoria præteritorum. |
14 Quando infatti appresero che dai loro tormenti traevan beneficio quegli [altri], riconobbero il Signore, meravigliati dell'esito degli avvenimenti. | 14 Cum enim audirent per sua tormenta bene secum agi, commemorati sunt Dominum, admirantes in finem exitus. |
15 E colui che, esposto [già] barbaramente e buttato in [acqua], avevan schernito l'ammirarono alla fine degli eventi, quand’ebbero a soffrire una sete ben diversa da quella de' giusti. | 15 Quem enim in expositione prava projectum deriserunt, in finem eventus mirati sunt, non similiter justis sitientes. |
16 In pena poi degli Insipienti pensieri della loro iniquità, per cui ingannati adoravano rettili irragionevoli e vili bestie, mandasti loro una moltitudine di bruti animali per punirli, | 16 Pro cogitationibus autem insensatis iniquitatis illorum, quod quidam errantes colebant mutos serpentes et bestias supervacuas, immisisti illis multitudinem mutorum animalium in vindictam ; |
17 perchè imparassero come son le cose stesse, con cui uno pecca, con quelle è tormentato. | 17 ut scirent quia per quæ peccat quis, per hæc et torquetur. |
18 Non mancava modo, invero, alla onnipotente tua mano, che ha creato il mondo da informe materia, di mandar contro loro un branco di orsi o de' feroci leoni, | 18 Non enim impossibilis erat omnipotens manus tua, quæ creavit orbem terrarum ex materia invisa, immittere illis multitudinem ursorum, aut audaces leones, |
19 o sconosciute fiere dì nuova creazione, piene di furore, o spiranti alito infocato, o esalanti lezzo di fumo, o lanelanti dagli occhi tremende scintille, | 19 aut novi generis ira plenas ignotas bestias, aut vaporem ignium spirantes, aut fumi odorem proferentes, aut horrendas ab oculis scintillas emittentes ; |
20 e tali, che non solo il loro morso poteva stritolarli, ma la stessa vista farli morir di spavento. | 20 quarum non solum læsura poterat illos exterminare, sed et aspectus per timorem occidere. |
21 E anche senza di questo, potevan stramazzare per un soffio solo, perseguitati dalle lor proprie azioni, e dispersi dal soffio della tua potenza; ma tutto tu disponesti in misura, numero e peso. | 21 Sed et sine his uno spiritu poterant occidi, persecutionem passi ab ipsis factis suis, et dispersi per spiritum virtutis tuæ : sed omnia in mensura, et numero et pondere disposuisti. |
22 Perchè grandeggiar di potenza è sempre in tua mano, e alla forza del tuo braccio chi potrebbe resistere? | 22 Multum enim valere, tibi soli supererat semper : et virtuti brachii tui quis resistet ? |
23 Come un peso che fa traboccar la bilancia è il mondo tutto dinanzi a te, e come una stilla di rugiada mattutina caduta sulla terra! | 23 Quoniam tamquam momentum stateræ, sic est ante te orbis terrarum, et tamquam gutta roris antelucani quæ descendit in terram. |
24 Ma di tutti tu hai compassione, [appunto] perchè tutto puoi: e dissimuli i peccati degli uomini in attesa di penitenza. | 24 Sed misereris omnium, quia omnia potes ; et dissimulas peccata hominum, propter pœnitentiam. |
25 Ami invero gli esseri tutti, e nulla abomini di quanto hai fatto. Perchè, se avessi odiato una cosa, non l’avresti prodotta nè fatta. | 25 Diligis enim omnia quæ sunt, et nihil odisti eorum quæ fecisti ; nec enim odiens aliquid constituisti aut fecisti. |
26 E come potrebbe sussistere alcunché se tu non l’avessi voluto? o conservarsi ciò che non fu da te chiamato [all’esistenza] ? | 26 Quomodo autem posset aliquid permanere, nisi tu voluisses ? aut quod a te vocatum non esset conservaretur ? |
27 Ma tutti gli esseri tu risparmi, perchè son tuoi, o Signore, amico de’ viventi. | 27 Parcis autem omnibus, quoniam tua sunt, Domine, qui amas animas. |