Jó 12

NOVA VULGATA	LXX
1 Respondens autem Iob dixit:	1 υπολαβων δε ιωβ λεγει
2 “ Ergo vos estis soli homines, et vobiscum morietur sapientia.	2 ειτα υμεις εστε ανθρωποι η μεθ' υμων τελευτησει σοφια
3 Et mihi est cor sicut et vobis, nec inferior vestri sum; quis enim haec, quae nostis, ignorat?	3 καμοι μεν καρδια καθ' υμας εστιν
4 Qui deridetur ab amico suo sicut ego, invocabit Deum, et exaudiet eum; deridetur enim iusti integritas.	4 δικαιος γαρ ανηρ και αμεμπτος εγενηθη εις χλευασμα
5 Lampas contempta apud cogitationes eorum, qui securi sunt, parata iis, qui vacillant pede.	5 εις χρονον γαρ τακτον ητοιμαστο πεσειν υπο αλλους οικους τε αυτου εκπορθεισθαι υπο ανομων
6 Tranquilla sunt tabernacula praedonum et secura iis, qui provocant Deum, iis, qui Deum tenent manu sua.	6 ου μην δε αλλα μηδεις πεποιθετω πονηρος ων αθωος εσεσθαι οσοι παροργιζουσιν τον κυριον ως ουχι και ετασις αυτων εσται
7 Nimirum interroga iumenta, et docebunt te, et volatilia caeli, et indicabunt tibi.	7 αλλα δη επερωτησον τετραποδα εαν σοι ειπωσιν πετεινα δε ουρανου εαν σοι απαγγειλωσιν
8 Loquere terrae, et docebit te; et narrabunt pisces maris.	8 εκδιηγησαι δε γη εαν σοι φραση και εξηγησονται σοι οι ιχθυες της θαλασσης
9 Quis ignorat in omnibus his quod manus Domini hoc fecerit?	9 τις ουκ εγνω εν πασι τουτοις οτι χειρ κυριου εποιησεν ταυτα
10 In cuius manu anima omnis viventis et spiritus universae carnis hominis.	10 ει μη εν χειρι αυτου ψυχη παντων των ζωντων και πνευμα παντος ανθρωπου
11 Nonne auris verba diiudicat, et palatum cibum sibi gustat?	11 ους μεν γαρ ρηματα διακρινει λαρυγξ δε σιτα γευεται
12 In senibus est sapientia, et in longaevis prudentia.	12 εν πολλω χρονω σοφια εν δε πολλω βιω επιστημη
13 Apud ipsum est sapientia et fortitudo; ipse habet consilium et intellegentiam.	13 παρ' αυτω σοφια και δυναμις αυτω βουλη και συνεσις
14 Si destruxerit, nemo est, qui aedificet; si incluserit hominem, nullus est, qui aperiat.	14 εαν καταβαλη τις οικοδομησει εαν κλειση κατα ανθρωπων τις ανοιξει
15 Si continuerit aquas, arescent; et, si emiserit eas, subvertent terram.	15 εαν κωλυση το ωδωρ ξηρανει την γην εαν δε επαφη απωλεσεν αυτην καταστρεψας
16 Apud ipsum est fortitudo et sapientia; ipse novit et decipientem et eum qui decipitur.	16 παρ' αυτω κρατος και ισχυς αυτω επιστημη και συνεσις
17 Inducit consiliarios spoliatos et iudices in stuporem.	17 διαγων βουλευτας αιχμαλωτους κριτας δε γης εξεστησεν
18 Balteum regum dissolvit et praecingit fune renes eorum.	18 καθιζανων βασιλεις επι θρονους και περιεδησεν ζωνη οσφυας αυτων
19 Inducit sacerdotes spoliatos et optimates supplantat,	19 εξαποστελλων ιερεις αιχμαλωτους δυναστας δε γης κατεστρεψεν
20 commutans labium veracium et doctrinam senum auferens.	20 διαλλασσων χειλη πιστων συνεσιν δε πρεσβυτερων εγνω
21 Effundit despectionem super principes et cingulum fortium relaxat.	21 εκχεων ατιμιαν επ' αρχοντας ταπεινους δε ιασατο
22 Qui revelat profunda de tenebris et producit in lucem umbram mortis.	22 ανακαλυπτων βαθεα εκ σκοτους εξηγαγεν δε εις φως σκιαν θανατου
23 Qui multiplicat gentes et perdit eas et subversas in integrum restituit.	23 πλανων εθνη και απολλυων αυτα καταστρωννυων εθνη και καθοδηγων αυτα
24 Qui immutat cor principum populi terrae et decipit eos et errare eos faciet per invium desertum.	24 διαλλασσων καρδιας αρχοντων γης επλανησεν δε αυτους οδω η ουκ ηδεισαν
25 Palpabunt quasi in tenebris et non in luce, et errare eos faciet quasi ebrios.	25 ψηλαφησαισαν σκοτος και μη φως πλανηθειησαν δε ωσπερ ο μεθυων