ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 50

LXX	NOVA VULGATA
1 εις το τελος ψαλμος τω δαυιδ	1 Psalmus. Asaph. Deus deorum, Dominus, locutus est et vocavit terram a solis ortu usque ad occasum.
2 εν τω ελθειν προς αυτον ναθαν τον προφητην ηνικα εισηλθεν προς βηρσαβεε	2 Ex Sion speciosa decore Deus illuxit,
3 ελεησον με ο θεος κατα το μεγα ελεος σου και κατα το πληθος των οικτιρμων σου εξαλειψον το ανομημα μου	3 Deus noster veniet et non silebit: ignis consumens est in conspectu eius, et in circuitu eius tempestas valida.
4 επι πλειον πλυνον με απο της ανομιας μου και απο της αμαρτιας μου καθαρισον με	4 Advocabit caelum desursum et terram discernere populum suum:
5 οτι την ανομιαν μου εγω γινωσκω και η αμαρτια μου ενωπιον μου εστιν δια παντος	5 “ Congregate mihi sanctos meos, qui disposuerunt testamentum meum in sacrificio ”.
6 σοι μονω ημαρτον και το πονηρον ενωπιον σου εποιησα οπως αν δικαιωθης εν τοις λογοις σου και νικησης εν τω κρινεσθαι σε	6 Et annuntiabunt caeli iustitiam eius, quoniam Deus iudex est.
7 ιδου γαρ εν ανομιαις συνελημφθην και εν αμαρτιαις εκισσησεν με η μητηρ μου	7 “ Audi, populus meus, et loquar, Israel, et testificabor adversum te: Deus, Deus tuus, ego sum.
8 ιδου γαρ αληθειαν ηγαπησας τα αδηλα και τα κρυφια της σοφιας σου εδηλωσας μοι	8 Non in sacrificiis tuis arguam te; holocausta enim tua in conspectu meo sunt semper.
9 ραντιεις με υσσωπω και καθαρισθησομαι πλυνεις με και υπερ χιονα λευκανθησομαι	9 Non accipiam de domo tua vitulos neque de gregibus tuis hircos.
10 ακουτιεις με αγαλλιασιν και ευφροσυνην αγαλλιασονται οστα τεταπεινωμενα	10 Quoniam meae sunt omnes ferae silvarum, iumentorum mille in montibus.
11 αποστρεψον το προσωπον σου απο των αμαρτιων μου και πασας τας ανομιας μου εξαλειψον	11 Cognovi omnia volatilia caeli; et, quod movetur in agro, meum est.
12 καρδιαν καθαραν κτισον εν εμοι ο θεος και πνευμα ευθες εγκαινισον εν τοις εγκατοις μου	12 Si esuriero non dicam tibi; meus est enim orbis terrae et plenitudo eius.
13 μη απορριψης με απο του προσωπου σου και το πνευμα το αγιον σου μη αντανελης απ' εμου	13 Numquid manducabo carnes taurorum aut sanguinem hircorum potabo?
14 αποδος μοι την αγαλλιασιν του σωτηριου σου και πνευματι ηγεμονικω στηρισον με	14 Immola Deo sacrificium laudis et redde Altissimo vota tua;
15 διδαξω ανομους τας οδους σου και ασεβεις επι σε επιστρεψουσιν	15 et invoca me in die tribulationis: eruam te, et honorificabis me ”.
16 ρυσαι με εξ αιματων ο θεος ο θεος της σωτηριας μου αγαλλιασεται η γλωσσα μου την δικαιοσυνην σου	16 Peccatori autem dixit Deus: “ Quare tu enarras praecepta mea et assumis testamentum meum in os tuum?
17 κυριε τα χειλη μου ανοιξεις και το στομα μου αναγγελει την αινεσιν σου	17 Tu vero odisti disciplinam et proiecisti sermones meos retrorsum.
18 οτι ει ηθελησας θυσιαν εδωκα αν ολοκαυτωματα ουκ ευδοκησεις	18 Si videbas furem, currebas cum eo; et cum adulteris erat portio tua.
19 θυσια τω θεω πνευμα συντετριμμενον καρδιαν συντετριμμενην και τεταπεινωμενην ο θεος ουκ εξουθενωσει	19 Os tuum dimittebas ad malitiam, et lingua tua concinnabat dolos.
20 αγαθυνον κυριε εν τη ευδοκια σου την σιων και οικοδομηθητω τα τειχη ιερουσαλημ	20 Sedens adversus fratrem tuum loquebaris et adversus filium matris tuae proferebas opprobrium.
21 τοτε ευδοκησεις θυσιαν δικαιοσυνης αναφοραν και ολοκαυτωματα τοτε ανοισουσιν επι το θυσιαστηριον σου μοσχους	21 Haec fecisti, et tacui. Existimasti quod eram tui similis. Arguam te et statuam illa contra faciem tuam.
	22 Intellegite haec, qui obliviscimini Deum, ne quando rapiam, et non sit qui eripiat.
	23 Qui immolabit sacrificium laudis, honorificabit me; et, qui immaculatus est in via, ostendam illi salutare Dei ”.