Scrutatio

Martedi, 14 maggio 2024 - San Mattia ( Letture di oggi)

ΙΟΥΔΙΘ - Giuditta - Judith 14


font
LXXEL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS
1 και ειπεν προς αυτους ιουδιθ ακουσατε δη μου αδελφοι και λαβοντες την κεφαλην ταυτην κρεμασατε αυτην επι της επαλξεως του τειχους υμων1 Judit les dijo: «Escúchenme, hermanos; tomen esta cabeza y cuélguenla sobre las almenas de la muralla,
2 και εσται ηνικα εαν διαφαυση ο ορθρος και εξελθη ο ηλιος επι την γην αναλημψεσθε εκαστος τα σκευη τα πολεμικα υμων και εξελευσεσθε πας ανηρ ισχυων εξω της πολεως και δωσετε αρχηγον εις αυτους ως καταβαινοντες επι το πεδιον εις την προφυλακην υιων ασσουρ και ου καταβησεσθε2 Después, cuando despunte el alba y se levante el sol sobre la tierra, cada uno de ustedes tomará sus armas de combate, y todos los que puedan hacerlo saldrán de la ciudad. Pónganles al frente un jefe como si fuera a descender a la llanura, hasta los puestos de avanzada de los asirios, pero no bajen.
3 και αναλαβοντες ουτοι τας πανοπλιας αυτων πορευσονται εις την παρεμβολην αυτων και εγερουσι τους στρατηγους της δυναμεως ασσουρ και συνδραμουνται επι την σκηνην ολοφερνου και ουχ ευρησουσιν αυτον και επιπεσειται επ' αυτους φοβος και φευξονται απο προσωπου υμων3 Ellos tomarán sus armas e irán al campamento a despertar a los jefes de su ejército. Estos, a su vez, se precipitarán hacia la carpa de Holofernes y, al no encontrarlo, quedarán aterrorizados y huirán delante de ustedes.
4 και επακολουθησαντες υμεις και παντες οι κατοικουντες παν οριον ισραηλ καταστρωσατε αυτους εν ταις οδοις αυτων4 Ustedes y todos los habitantes del territorio de Israel los perseguirán, exterminándolos en su retirada.
5 προ δε του ποιησαι ταυτα καλεσατε μοι αχιωρ τον αμμανιτην ινα ιδων επιγνοι τον εκφαυλισαντα τον οικον του ισραηλ και αυτον ως εις θανατον αποστειλαντα εις ημας5 Pero antes de ejecutar todo esto, tráiganme a Ajior, el amonita, para que él vea y reconozca al que había despreciado al pueblo de Israel, y lo envió para que muriera entre nosotros».
6 και εκαλεσαν τον αχιωρ εκ του οικου οζια ως δε ηλθεν και ειδεν την κεφαλην ολοφερνου εν χειρι ανδρος ενος εν τη εκκλησια του λαου επεσεν επι προσωπον και εξελυθη το πνευμα αυτου6 Llamaron entonces a Ajior, que estaba en la casa de Ozías. Cuando este llegó y vio la cabeza de Holofernes en la mano de uno de los hombres de la asamblea del pueblo, cayó desvanecido.
7 ως δε ανελαβον αυτον προσεπεσεν τοις ποσιν ιουδιθ και προσεκυνησεν τω προσωπω αυτης και ειπεν ευλογημενη συ εν παντι σκηνωματι ιουδα και εν παντι εθνει οιτινες ακουσαντες το ονομα σου ταραχθησονται7 Apenas lo reanimaron, se arrojó a los pies de Judit y, postrándose ante ella, exclamó: «Bendita seas en todos los campamentos de Judá y en todas las naciones, las que al escuchar tu nombre, quedarán asombradas.
8 και νυν αναγγειλον μοι οσα εποιησας εν ταις ημεραις ταυταις και απηγγειλεν αυτω ιουδιθ εν μεσω του λαου παντα οσα ην πεποιηκυια αφ' ης ημερας εξηλθεν εως ου ελαλει αυτοις8 Pero ahora cuéntame lo que has hecho durante todos estos días». Judit, en medio del pueblo, le contó todo lo que había hecho desde el día de su partida hasta ese momento.
9 ως δε επαυσατο λαλουσα ηλαλαξεν ο λαος φωνη μεγαλη και εδωκεν φωνην ευφροσυνον εν τη πολει αυτων9 Cuando terminó de hablar, el pueblo la aclamó dando grandes vítores, y los gritos de júbilo se extendieron por toda la ciudad.
10 ιδων δε αχιωρ παντα οσα εποιησεν ο θεος του ισραηλ επιστευσεν τω θεω σφοδρα και περιετεμετο την σαρκα της ακροβυστιας αυτου και προσετεθη εις τον οικον ισραηλ εως της ημερας ταυτης10 Ajior, por su parte, al ver todo lo que había realizado el Dios de Israel, creyó firmemente en él, se hizo circuncidar y fue incorporado al pueblo de Israel hasta el día de hoy.
11 ηνικα δε ο ορθρος ανεβη και εκρεμασαν την κεφαλην ολοφερνου εκ του τειχους και ανελαβεν πας ανηρ τα οπλα αυτου και εξηλθοσαν κατα σπειρας επι τας αναβασεις του ορους11 Al despuntar el alba, colgaron de las murallas la cabeza de Holofernes, y todos los israelitas empuñaron sus armas y avanzaron en escuadrones por las laderas de la montaña.
12 οι δε υιοι ασσουρ ως ειδον αυτους διεπεμψαν επι τους ηγουμενους αυτων οι δε ηλθον επι τους στρατηγους και χιλιαρχους και επι παντα αρχοντα αυτων12 Los asirios, al divisarlos, enviaron mensajeros a sus jefes; estos, a su vez, se dirigieron a los generales y capitanes y a todos sus oficiales.
13 και παρεγενοντο επι την σκηνην ολοφερνου και ειπαν τω οντι επι παντων των αυτου εγειρον δη τον κυριον ημων οτι ετολμησαν οι δουλοι καταβαινειν εφ' ημας εις πολεμον ινα εξολεθρευθωσιν εις τελος13 Ellos llegaron a la carpa de Holofernes y dijeron a su mayordomo: «Despierta a nuestro señor, porque esos esclavos han tenido la audacia de bajar a combatir contra nosotros, para ser totalmente exterminados».
14 και εισηλθεν βαγωας και εκρουσε την αυλαιαν της σκηνης υπενοει γαρ καθευδειν αυτον μετα ιουδιθ14 Bagoas entró y golpeó las manos ante la cortina de la carpa, suponiendo que Holofernes estaba acostado con Judit.
15 ως δ' ουθεις επηκουσεν διαστειλας εισηλθεν εις τον κοιτωνα και ευρεν αυτον επι της χελωνιδος ερριμμενον νεκρον και η κεφαλη αυτου αφηρητο απ' αυτου15 Como nadie respondía, descorrió la cortina, penetró en el dormitorio y lo encontró muerto, tendido sobre el umbral y decapitado.
16 και εβοησεν φωνη μεγαλη μετα κλαυθμου και στεναγμου και βοης ισχυρας και διερρηξεν τα ιματια αυτου16 El lanzó un alarido, llorando y sollozando; y dando grandes gritos, desgarró sus vestiduras.
17 και εισηλθεν εις την σκηνην ου ην ιουδιθ καταλυουσα και ουχ ευρεν αυτην και εξεπηδησεν εις τον λαον και εβοησεν17 Luego entró en la carpa donde se alojaba Judit, y al no encontrarla, se precipitó hacia la tropa, vociferando:
18 ηθετησαν οι δουλοι εποιησεν αισχυνην μια γυνη των εβραιων εις τον οικον του βασιλεως ναβουχοδονοσορ οτι ιδου ολοφερνης χαμαι και η κεφαλη ουκ εστιν επ' αυτω18 «¡Esos esclavos nos han traicionado! ¡Una mujer hebrea ha cubierto de vergüenza la casa de Nabucodonosor! ¡Miren cómo yace Holofernes, tendido en el suelo y sin cabeza!».
19 ως δε ηκουσαν ταυτα τα ρηματα οι αρχοντες της δυναμεως ασσουρ τους χιτωνας αυτων διερρηξαν και εταραχθη αυτων η ψυχη σφοδρα και εγενετο αυτων κραυγη και βοη μεγαλη σφοδρα εν μεσω της παρεμβολης19 Al oír estas palabras, los jefes del ejército asirio rasgaron sus túnicas, completamente desconcertados, y lanzaron grandes gritos y alaridos por todo el campamento.