A zsoltárok könyve 88
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Ter
Kiv
Lev
Szám
MTörv
Józs
Bír
Rút
1Sám
2Sám
1Kir
2Kir
1Krón
2Krón
Ezdr
Neh
Tób
Judit
Eszt
1Makk
2Makk
Jób
Zsolt
Péld
Préd
Én
Bölcs
Sir
Iz
Jer
Siralm
Bár
Ez
Dán
Óz
Jo
Ám
Abd
Jón
Mik
Náh
Hab
Szof
Agg
Zak
Mal
Mt
Mk
Lk
Jn
Csel
Róm
1Kor
2Kor
Gal
Ef
Fil
Kol
1Tessz
2Tessz
1Tim
2Tim
Tit
Filem
Zsid
Jak
1Pét
2Pét
1Ján
2Ján
3Ján
Júd
Jel
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
KÁLDI-NEOVULGÁTA | VULGATA |
---|---|
1 Kóré fiainak éneke. Zsoltár. A karvezetőnek. A »Mahálát« szerint. Éneklésre. | 1 Intellectus Ethan Ezrahitæ. |
2 Uram, szabadításom Istene, éjjel-nappal hozzád kiáltok. | 2 Misericordias Domini in æternum cantabo ; in generationem et generationem annuntiabo veritatem tuam in ore meo. |
3 Jusson színed elé imádságom, füledet hajtsd könyörgésemre. | 3 Quoniam dixisti : In æternum misericordia ædificabitur in cælis ; præparabitur veritas tua in eis. |
4 Mert fájdalommal van tele a lelkem és életem az alvilághoz közeledik. | 4 Disposui testamentum electis meis ; juravi David servo meo : |
5 A sírba szállók közé soroltak engem, olyanná lettem, mint akinek nincsen segítsége. | 5 Usque in æternum præparabo semen tuum, et ædificabo in generationem et generationem sedem tuam. |
6 A holtak között van fekhelyem, mint a halálra sebzettek, akik a sírban alszanak, akikről nem emlékezel meg többé, és akiket kitéptek kezedből. | 6 Confitebuntur cæli mirabilia tua, Domine ; etenim veritatem tuam in ecclesia sanctorum. |
7 Letettél engem a verem mélyére, a sötétségbe s a halál árnyékába. | 7 Quoniam quis in nubibus æquabitur Domino ; similis erit Deo in filiis Dei ? |
8 Rám nehezedett haragod, rám zúdítottad minden hullámodat. | 8 Deus, qui glorificatur in consilio sanctorum, magnus et terribilis super omnes qui in circuitu ejus sunt. |
9 Eltávolítottad tőlem ismerőseimet, utálatossá tettél előttük; Fogoly vagyok és nincs menekvésem. | 9 Domine Deus virtutum, quis similis tibi ? potens es, Domine, et veritas tua in circuitu tuo. |
10 Szemem elbágyad a gyötrelemtől. Uram, egész nap tehozzád kiáltok, feléd terjesztem kezemet: | 10 Tu dominaris potestati maris ; motum autem fluctuum ejus tu mitigas. |
11 Vajon a holtakkal művelsz-e csodákat, és fölkelnek-e az árnyak, hogy dicsérjenek téged? | 11 Tu humiliasti, sicut vulneratum, superbum ; in brachio virtutis tuæ dispersisti inimicos tuos. |
12 Vajon hirdeti-e valaki a sírban irgalmasságodat és hűségedet az enyészet helyén? | 12 Tui sunt cæli, et tua est terra : orbem terræ, et plenitudinem ejus tu fundasti ; |
13 Vajon a sötétség helyén ismerik-e csodáidat és igazságodat a feledés földjén? | 13 aquilonem et mare tu creasti. Thabor et Hermon in nomine tuo exsultabunt : |
14 Uram, én hozzád kiáltok, kora reggel eléd száll imádságom. | 14 tuum brachium cum potentia. Firmetur manus tua, et exaltetur dextera tua : |
15 Miért taszítasz el engem, Uram, miért rejted el tőlem arcodat? | 15 justitia et judicium præparatio sedis tuæ : misericordia et veritas præcedent faciem tuam. |
16 Szegény és halálos beteg vagyok ifjúkorom óta, a tőled való rettegés súlya nyom, bensőm összezavarodott. | 16 Beatus populus qui scit jubilationem : Domine, in lumine vultus tui ambulabunt, |
17 Átcsapott rajtam haragod és megrendítettek engem borzalmaid. | 17 et in nomine tuo exsultabunt tota die, et in justitia tua exaltabuntur. |
18 Körülvesznek engem, mint a vizek, egész nap, mindenünnen körülvesznek. | 18 Quoniam gloria virtutis eorum tu es, et in beneplacito tuo exaltabitur cornu nostrum. |
19 Eltávolítottad tőlem a barátokat és a közelállókat, csak a sötétség a társam. | 19 Quia Domini est assumptio nostra, et sancti Israël regis nostri. |
20 Tunc locutus es in visione sanctis tuis, et dixisti : Posui adjutorium in potente, et exaltavi electum de plebe mea. | |
21 Inveni David, servum meum ; oleo sancto meo unxi eum. | |
22 Manus enim mea auxiliabitur ei, et brachium meum confortabit eum. | |
23 Nihil proficiet inimicus in eo, et filius iniquitatis non apponet nocere ei. | |
24 Et concidam a facie ipsius inimicos ejus, et odientes eum in fugam convertam. | |
25 Et veritas mea et misericordia mea cum ipso, et in nomine meo exaltabitur cornu ejus. | |
26 Et ponam in mari manum ejus, et in fluminibus dexteram ejus. | |
27 Ipse invocabit me : Pater meus es tu, Deus meus, et susceptor salutis meæ. | |
28 Et ego primogenitum ponam illum, excelsum præ regibus terræ. | |
29 In æternum servabo illi misericordiam meam, et testamentum meum fidele ipsi. | |
30 Et ponam in sæculum sæculi semen ejus, et thronum ejus sicut dies cæli. | |
31 Si autem dereliquerint filii ejus legem meam, et in judiciis meis non ambulaverint ; | |
32 si justitias meas profanaverint, et mandata mea non custodierint : | |
33 visitabo in virga iniquitates eorum, et in verberibus peccata eorum ; | |
34 misericordiam autem meam non dispergam ab eo, neque nocebo in veritate mea, | |
35 neque profanabo testamentum meum : et quæ procedunt de labiis meis non faciam irrita. | |
36 Semel juravi in sancto meo, si David mentiar : | |
37 semen ejus in æternum manebit. Et thronus ejus sicut sol in conspectu meo, | |
38 et sicut luna perfecta in æternum, et testis in cælo fidelis. | |
39 Tu vero repulisti et despexisti ; distulisti christum tuum. | |
40 Evertisti testamentum servi tui ; profanasti in terra sanctuarium ejus. | |
41 Destruxisti omnes sepes ejus ; posuisti firmamentum ejus formidinem. | |
42 Diripuerunt eum omnes transeuntes viam ; factus est opprobrium vicinis suis. | |
43 Exaltasti dexteram deprimentium eum ; lætificasti omnes inimicos ejus. | |
44 Avertisti adjutorium gladii ejus, et non es auxiliatus ei in bello. | |
45 Destruxisti eum ab emundatione, et sedem ejus in terram collisisti. | |
46 Minorasti dies temporis ejus ; perfudisti eum confusione. | |
47 Usquequo, Domine, avertis in finem ? exardescet sicut ignis ira tua ? | |
48 Memorare quæ mea substantia : numquid enim vane constituisti omnes filios hominum ? | |
49 Quis est homo qui vivet et non videbit mortem ? eruet animam suam de manu inferi ? | |
50 Ubi sunt misericordiæ tuæ antiquæ, Domine, sicut jurasti David in veritate tua ? | |
51 Memor esto, Domine, opprobrii servorum tuorum, quod continui in sinu meo, multarum gentium : | |
52 quod exprobraverunt inimici tui, Domine ; quod exprobraverunt commutationem christi tui. | |
53 Benedictus Dominus in æternum. Fiat, fiat. |