ΙΩΒ - Giobbe - Job 36

GREEK BIBLE	JERUSALEM
1 Και ο Ελιου εξηκολουθησε και ειπεν?	1 Elihu continua et dit:
2 Υπομεινον με ολιγον, και θελω σε διδαξει? διοτι εχω ετι λογους υπερ του Θεου.	2 Patiente un peu et laisse-moi t'instruire, car je n'ai pas tout dit en faveur de Dieu.
3 Θελω λαβει τα επιχειρηματα μου μακροθεν, και θελω αποδωσει δικαιοσυνην εις τον Ποιητην μου?	3 Je veux tirer mon savoir de très loin, pour justifier mon Créateur.
4 διοτι οι λογοι μου επ' αληθειας δεν θελουσιν εισθαι ψευδεις? πλησιον σου ειναι ο τελειος κατα την γνωσιν.	4 En vérité, mes paroles ignorent le mensonge, et un homme d'une science accomplie est près de toi.
5 Ιδου, ο Θεος ειναι ισχυρος, ομως δεν καταφρονει ουδενα? ισχυρος εις δυναμιν σοφιας.	5 Dieu ne rejette pas l'homme au coeur pur,
6 Δεν θελει ζωοποιησει τον ασεβη? εις δε τους πτωχους διδει το δικαιον.	6 il ne laisse pas vivre le méchant en pleine force. Il rend justice aux pauvres,
7 Δεν αποσυρει τους οφθαλμους αυτου απο των δικαιων, αλλα και μετα βασιλεων βαλλει αυτους επι θρονου? μαλιστα καθιζει αυτους διαπαντος, και ειναι υψωμενοι.	7 fait prévaloir les droits du juste. Lorsqu'il élève des rois au trône et que s'exaltent ceux qui siègent pourtoujours,
8 Και εαν ηθελον εισθαι δεδεμενοι με δεσμα και πιασθη με σχοινια θλιψεως,	8 alors il les lie avec des chaînes, ils sont pris dans les liens de l'affliction.
9 τοτε φανερονει εις αυτους τα εργα αυτων και τας παραβασεις αυτων, οτι υπερηυξησαν,	9 Il les éclaire sur leurs actes, sur les fautes d'orgueil qu'ils ont commises.
10 και ανοιγει το ωτιον αυτων εις διδασκαλιαν, και απο της ανομιας προσταζει να επιστρεψωσιν.	10 A leurs oreilles il fait entendre un avertissement, leur ordonne de se détourner du mal.
11 Εαν υπακουσωσι και δουλευσωσι, θελουσι τελειωσει τας ημερας αυτων εν αγαθοις και τα ετη αυτων εν ευφροσυναις.	11 S'ils écoutent et se montrent dociles, leurs jours s'achèvent dans le bonheur et leurs années dans lesdélices.
12 Αλλ' εαν δεν υπακουσωσι, θελουσι διαπερασθη υπο ρομφαιας και θελουσι τελευτησει εν αγνωσια.	12 Sinon, ils passent par le Canal et ils périssent en insensés.
13 Οι δε υποκριται την καρδιαν επισωρευουσιν οργην? δεν θελουσι βοησει οταν δεση αυτους?	13 Oui, les endurcis, qui gardent leur colère et ne crient pas à l'aide quand il les enchaîne,
14 αυτοι αποθνησκουσιν εν τη νεοτητι, και η ζωη αυτων τελειονει μεταξυ των ασελγων.	14 meurent en pleine jeunesse et leur vie est méprisée.
15 Λυτρονει τον τεθλιμμενον εν τη θλιψει αυτου και ανοιγει τα ωτα αυτων εν συμφορα?	15 Mais il sauve le pauvre par sa pauvreté, il l'avertit dans sa misère.
16 και ουτως ηθελε σε εκβαλει απο της στενοχωριας εις ευρυχωριαν, οπου δεν υπαρχει στενοχωρια? και το παρατιθεμενον επι της τραπεζης σου θελει εισθαι πληρες παχους.	16 Toi aussi, il veut t'arracher à l'angoisse. Tandis que tu jouissais d'une abondance sans restriction etque la graisse débordait sur ta table,
17 Αλλα συ εξεπληρωσας δικην ασεβους? δικη και κρισις θελουσι σε καταλαβει.	17 tu n'instruisais pas le procès des méchants, et ne faisais pas droit à l'orphelin.
18 Επειδη υπαρχει θυμος, προσεχε μη σε εξαφανιση δια της προσβολης αυτου? τοτε ουδε μεγα λυτρον ηθελε σε λυτρωσει.	18 Prends garde d'être séduit par l'abondance, corrompu par de riches présents.
19 Θελει αποβλεψει εις τα πλουτη σου, ουτε εις χρυσιον ουτε εις πασαν την ισχυν της δυναμεως;	19 Fais comparaître le grand comme l'homme sans or, l'homme au bras puissant comme le faible.
20 Μη επιποθει την νυκτα, καθ' ην οι λαοι εκκοπτονται εν τω τοπω αυτων.	20 N'écrase pas ceux qui te sont étrangers pour mettre à leur place ta parenté.
21 Προσεχε, μη στραφης προς την ανομιαν? διοτι συ προεκρινας τουτο μαλλον παρα την θλιψιν.	21 Garde-toi de te porter vers l'injustice, car c'est pour cela que l'affliction t'éprouve.
22 Ιδου, ο Θεος ειναι υψωμενος δια της δυναμεως αυτου? τις διδασκει ως αυτος;	22 Vois, Dieu est sublime par sa force et quel maître lui comparer?
23 Τις διωρισεν εις αυτον την οδον αυτου; η τις δυναται να ειπη, Επραξας ανομιαν;	23 Qui lui a indiqué la voie à suivre, qui oserait lui dire: "Tu as commis l'injustice?"
24 Ενθυμου να μεγαλυνης το εργον αυτου, το οποιον θεωρουσιν οι ανθρωποι.	24 Songe plutôt à magnifier son oeuvre, que l'homme a célébrée par des cantiques.
25 Πας ανθρωπος βλεπει αυτο? ο ανθρωπος θεωρει αυτο μακροθεν.	25 C'est un spectacle offert à tous, à distance l'homme la regarde.
26 Ιδου, ο Θεος ειναι μεγας και ακατανοητος εις ημας, και ο αριθμος των ετων αυτου ανεξερευνητος.	26 Oui, Dieu est si grand qu'il dépasse notre science, et le nombre de ses ans reste incalculable.
27 Οταν ανασυρη τας ρανιδας του υδατος, αυται καταχεουσιν εκ των ατμων αυτου βροχην,	27 C'est lui qui réduit les gouttes d'eau, pulvérise la pluie en brouillard.
28 την οποιαν τα νεφη ραινουσιν? αφθονως σταλαζουσιν επι τον ανθρωπον.	28 Et les nuages déversent celle-ci, la font ruisseler sur la foule humaine.
29 Δυναται τις ετι να εννοηση τας εφαπλωσεις των νεφελων, τον κροτον της σκηνης αυτου;	29 Qui comprendra encore les déploiements de sa nuée, le grondement menaçant de sa tente?
30 Ιδου, εφαπλονει το φως αυτου επ' αυτην και σκεπαζει τους πυθμενας της θαλασσης?	30 Il répand un brouillard devant lui, couvre les sommets des montagnes.
31 επειδη δι' αυτων δικαζει τους λαους και διδει τροφην αφθονως.	31 Par eux il sustente les peuples, leur donne la nourriture en abondance.
32 Εν ταις παλαμαις αυτου κρυπτει την αστραπην? και προσταζει αυτην εις ο, τι εχει να απαντηση.	32 A pleines mains, il soulève l'éclair et lui fixe le but à atteindre.
33 Παραγγελλει εις αυτην υπερ του φιλου αυτου, κατα δε του ασεβους ετοιμαζει οργην.	33 Son fracas en annonce la venue, la colère s'enflamme contre l'iniquité.