1 Τοτε απεκριθη Ελιφας ο Θαιμανιτης και ειπεν? | 1 And Eliphaz the Themanite, answered, and said: |
2 Επρεπε σοφος να προφερη στοχασμους ματαιους και να γεμιζη την κοιλιαν αυτου απο ανατολικου ανεμου; | 2 Will a wise man answer as if he were speaking in the wind, and fill his stomach with burning heat? |
3 Επρεπε να φιλονεικη δια λογων ματαιων και ομιλιων ανωφελων; | 3 Thou reprovest him by words, who is not equal to thee, and thou speakest that which is not good for thee. |
4 Βεβαιως συ απορριπτεις τον φοβον και αποκλειεις την δεησιν ενωπιον του Θεου. | 4 As much as is in thee, thou hast made void fear, and hast taken away prayers from before God. |
5 Διοτι το στομα σου αποδεικνυει την ανομιαν σου, και εξελεξας την γλωσσαν των πανουργων. | 5 For thy iniquity hath taught thy mouth, and thou imitatest the tongue of blasphemers. |
6 Το στομα σου σε καταδικαζει, και ουχι εγω? και τα χειλη σου καταμαρτυρουσιν εναντιον σου. | 6 Thy own mouth shall condemn thee, and not I: and thy own lips shall answer thee. |
7 Μη πρωτος ανθρωπος εγεννηθης; η προ των βουνων επλασθης; | 7 Art thou the first man that was born, or wast thou made before the hills ? |
8 Μηπως ηκουσας τας βουλας του Θεου; και εξηντλησας εις σεαυτον την σοφιαν; | 8 Hast thou heard God's counsel, and shall his wisdom be inferior to thee? |
9 Τι εξευρεις, και δεν εξευρομεν; τι εννοεις, και δεν εννοουμεν; | 9 What knowest thou that we are ignorant of? what dost thou understand that we know not? |
10 Υπαρχουσι και μεταξυ ημων πολιοι και γεροντες, γεροντοτεροι του πατρος σου. | 10 There are with us also aged and ancient men, much elder than thy fathers. |
11 Αι παρηγοριαι του Θεου φαινονται μικρον πραγμα εις σε; η εχεις τι αποκρυφον εν σεαυτω; | 11 Is it a great matter that God should comfort thee? but thy wicked words hinder this. |
12 Δια τι σε αποπλανα η καρδια σου; και δια τι παραφερονται οι οφθαλμοι σου, | 12 Why doth thy heart elevate thee, and why dost thou stare with thy eyes, as if they were thinking great things ? |
13 ωστε στρεφεις το πνευμα σου κατα του Θεου και αφινεις να εξερχωνται τοιουτοι λογοι εκ του στοματος σου; | 13 Why doth thy spirit swell against God, to utter such words out of thy mouth ? |
14 Τι ειναι ο ανθρωπος, ωστε να ηναι καθαρος; και ο γεγεννημενος εκ γυναικος, ωστε να ηναι δικαιος; | 14 What is man that he should be without spot, and he that is born of a woman that he should appear just? |
15 Ιδου, εις τους αγιους αυτου δεν εμπιστευεται? και οι ουρανοι δεν ειναι καθαροι εις τους οφθαλμους αυτου? | 15 Behold among his saints none is unchangeable, and the heavens are not pure in his sight. |
16 ποσω μαλλον βδελυρος και ακαθαρτος ειναι ο ανθρωπος, ο πινων ανομιαν ως υδωρ; | 16 How much more is man abominable, and unprofitable, who drinketh iniquity like water? |
17 Εγω θελω σε διδαξει? ακουσον μου? τουτο βεβαιως ειδον και θελω φανερωσει, | 17 I will shew thee, hear me : and I mill tell thee what I have seen. |
18 το οποιον οι σοφοι ανηγγειλαν παρα των πατερων αυτων, και δεν εκρυψαν? | 18 Wise men confess and hide not their fathers. |
19 εις τους οποιους μονους εδοθη η γη, και ξενος δεν επερασε δια μεσου αυτων. | 19 To whom alone the earth was given, and no stranger hath passed among them. |
20 Ο ασεβης βασανιζεται πασας τας ημερας, και αριθμητα ετη ειναι πεφυλαγμενα δια τον τυραννον. | 20 The wicked man is proud all his days, and the number of the years of his tyranny is uncertain. |
21 Ηχος φοβου ειναι εις τα ωτα αυτου? εν μεσω ειρηνης θελει επελθει επ' αυτον ο εξολοθρευτης. | 21 The sound of dread is always in his ears: and when there is peace, he always suspecteth treason. |
22 Δεν πιστευει οτι θελει επιστρεψει εκ του σκοτους, και περιμενει την μαχαιραν. | 22 He believeth not that he may return from darkness to light, looking round about for the sword on every side. |
23 Περιπλαναται δια αρτον, και που; εξευρει οτι η ημερα του σκοτους ειναι ετοιμη πλησιον αυτου. | 23 When he moveth himself to seek bread, he knoweth that the day of darkness is ready at his hand. |
24 Θλιψις και στενοχωρια θελουσι καταπληττει αυτον? θελουσιν υπερισχυσει κατ' αυτου, ως βασιλευς εις μαχην παρεσκευασμενος? | 24 Tribulation shall terrify him, and distress shall surround him, as a king that is prepared for the battle. |
25 διοτι εξηπλωσε την χειρα αυτου κατα του Θεου και ηλαζονευθη κατα του Παντοδυναμου? | 25 For he hath stretched out his hand against God, and hath strengthened himself against the Almighty. |
26 ωρμησε κατ' αυτου με τραχηλον επηρμενον, με την πεπυκνωμενην ραχιν των ασπιδων αυτου? | 26 He hath run against him with his neck raised up, and is armed with a fat neck. |
27 διοτι εσκεπασε το προσωπον αυτου με το παχος αυτου και υπερεπαχυνε τα πλευρα αυτου? | 27 Fatness hath covered his face, and the fat hangeth down on his sides. |
28 και κατωκησεν εις πολεις ερημους, εις οικους ακατοικητους, ετοιμους δια σωρους. | 28 He hath dwelt in desolate cities, and in desert houses that are reduced into heaps. |
29 δεν θελει πλουτισθη, ουδε θελουσι διαμενει τα υπαρχοντα αυτου, ουδε θελει εκτανθη η αφθονια αυτων επι την γην. | 29 He shall not be enriched, neither shall his substance continue, neither shall he push his root in the earth. |
30 Δεν θελει χωρισθη εκ του σκοτους? φλοξ θελει ξηρανει τους βλαστους αυτου, και με την πνοην του στοματος αυτου θελει απελθει. | 30 He shall not depart out of darkness: the flame shall dry up his branches, and he shall be taken away by the breath of his own month. |
31 Ας μη πιστευση εις την ματαιοτητα ο ηπατημενος, διοτι ματαιοτης θελει εισθαι η αμοιβη αυτου. | 31 He shall not believe, being vainly deceived by error, that he may be redeemed with any price. |
32 Προ του καιρου αυτου θελει φθαρη, και ο κλαδος αυτου δεν θελει πρασινισει. | 32 Before his days be full he shall perish: and his hands shall wither away. |
33 Θελει αποβαλει την αωρον σταφυλην αυτου ως η αμπελος, και θελει ριψει το ανθος αυτου ως η ελαια. | 33 He shall be blasted as a vine when its grapes are in the first flower, and as an olive tree that casteth its flower. |
34 Διοτι η συναξις των υποκριτων θελει ερημωθη, και πυρ θελει καταφαγει τας σκηνας της δωροληψιας. | 34 For the congregation of the hypocrite is barren, and fire shall devour their tabernacles, who love to take bribes. |
35 Συλλαμβανουσι πονηριαν και γεννωσι ματαιοτητα, και η καρδια αυτων μηχαναται δολον. | 35 He hath conceived sorrow, and hath brought forth iniquity, and his womb prepareth deceits. |