Ecclésiaste 10

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Une mouche morte gâte tout le flacon de parfum; quelques folies réduisent à rien beaucoup de sagesse.	1 μυιαι θανατουσαι σαπριουσιν σκευασιαν ελαιου ηδυσματος τιμιον ολιγον σοφιας υπερ δοξαν αφροσυνης μεγαλης
2 Le cœur du sage tient sa droite, le cœur du sot est sur la gauche;	2 καρδια σοφου εις δεξιον αυτου και καρδια αφρονος εις αριστερον αυτου
3 il marche sur la route à contresens, et de tous ceux qui le croisent il dit: “Tiens, voilà encore un sot!”	3 και γε εν οδω οταν αφρων πορευηται καρδια αυτου υστερησει και α λογιειται παντα αφροσυνη εστιν
4 Si le prince se met en colère contre toi, ne quitte pas ta place, le calme évitera bien des malheurs.	4 εαν πνευμα του εξουσιαζοντος αναβη επι σε τοπον σου μη αφης οτι ιαμα καταπαυσει αμαρτιας μεγαλας
5 J’ai vu un autre mal sous le soleil, et l’on serait tenté de dire que l’erreur vient du Souverain:	5 εστιν πονηρια ην ειδον υπο τον ηλιον ως ακουσιον ο εξηλθεν απο προσωπου του εξουσιαζοντος
6 les incapables sont en haut de l’échelle, et ceux qui valent restent en bas.	6 εδοθη ο αφρων εν υψεσι μεγαλοις και πλουσιοι εν ταπεινω καθησονται
7 J’ai vu des serviteurs qui étaient à cheval, et des nobles qui allaient à pied, comme des serviteurs.	7 ειδον δουλους εφ' ιππους και αρχοντας πορευομενους ως δουλους επι της γης
8 On creuse un trou, on peut y tomber; on démolit un mur et l’on se fait mordre par un serpent;	8 ο ορυσσων βοθρον εν αυτω εμπεσειται και καθαιρουντα φραγμον δηξεται αυτον οφις
9 on extrait des pierres, on peut s’y meurtrir; on fend du bois, on risque de se blesser;	9 εξαιρων λιθους διαπονηθησεται εν αυτοις σχιζων ξυλα κινδυνευσει εν αυτοις
10 si le fer est émoussé, il faudra frapper plus fort: en tout cela on gagne avec la sagesse.	10 εαν εκπεση το σιδηριον και αυτος προσωπον εταραξεν και δυναμεις δυναμωσει και περισσεια του ανδρειου σοφια
11 Mais peut-être le serpent ne se laisse pas charmer, et il mord: du coup, le charmeur n’aura rien gagné.	11 εαν δακη ο οφις εν ου ψιθυρισμω και ουκ εστιν περισσεια τω επαδοντι
12 Les paroles du sage sont une grâce, mais les propos du sot le détruisent, lui le premier.	12 λογοι στοματος σοφου χαρις και χειλη αφρονος καταποντιουσιν αυτον
13 Son point de départ est une bêtise, et la conclusion est dangereuse autant qu’absurde.	13 αρχη λογων στοματος αυτου αφροσονη και εσχατη στοματος αυτου περιφερεια πονηρα
14 C’est la sottise qui lui inspire tant de paroles. (L’être humain ne connaît pas l’avenir: qui va lui dire ce qui viendra après lui?)	14 και ο αφρων πληθυνει λογους ουκ εγνω ο ανθρωπος τι το γενομενον και τι το εσομενον οπισω αυτου τις αναγγελει αυτω
15 Le sot est vite épuisé: il ne sait pas encore le chemin qui mène à la ville.	15 μοχθος των αφρονων κοπωσει αυτους ος ουκ εγνω του πορευθηναι εις πολιν
16 Malheur à toi, pays dont le roi est un gamin, et dont les chefs font la fête dès le matin!	16 ουαι σοι πολις ης ο βασιλευς σου νεωτερος και οι αρχοντες σου εν πρωια εσθιουσιν
17 Heureux es-tu, pays dont le roi est un prince bien né, et dont les chefs mangent au temps voulu, pour prendre des forces et non pour s’enivrer.	17 μακαρια συ γη ης ο βασιλευς σου υιος ελευθερων και οι αρχοντες σου προς καιρον φαγονται εν δυναμει και ουκ αισχυνθησονται
18 Par manque d’entretien la charpente s’écroule; avec des mains paresseuses, la maison prend l’eau.	18 εν οκνηριαις ταπεινωθησεται η δοκωσις και εν αργια χειρων σταξει η οικια
19 On fait des banquets pour se divertir, on se donne du bon temps avec les vins: l’argent résoudra tout!	19 εις γελωτα ποιουσιν αρτον και οινος ευφραινει ζωντας και του αργυριου επακουσεται συν τα παντα
20 Ne maudis pas le roi, même en pensée; ne maudis pas le puissant, même dans le secret de ta chambre: un oiseau du ciel pourrait lui en porter la rumeur, une paire d’ailes lui ferait connaître l’affaire.	20 και γε εν συνειδησει σου βασιλεα μη καταραση και εν ταμιειοις κοιτωνων σου μη καταραση πλουσιον οτι πετεινον του ουρανου αποισει συν την φωνην και ο εχων τας πτερυγας απαγγελει λογον