1 Kto zachowuje Prawo, mnoży ofiary, a kto zważa na przykazania, składa ofiary dziękczynne. | 1 Хто закон береже, той приноси множить; хто пильнує заповіді, той мирні жертви приносить. |
2 Kto świadczy dobrodziejstwa, przynosi ofiary z najczystszej mąki, a kto daje jałmużnę, składa ofiarę uwielbienia. | 2 Хто віддячується — все одно що й муку питльовану жертвує; хто ж милостиню творить — приносить похвальну жертву. |
3 Oddalenie się od zła jest upodobaniem Pana, a oddalenie się od niesprawiedliwości jest jak ofiara przebłagalna. | 3 Довподоби Господові, хто від зла відступає; покутна жертва — уникання неправоти. |
4 Nie ukazuj się przed Panem z próżnymi rękami, wszystko to bowiem [dzieje się] według przykazania. | 4 Не з’являйся перед Господом з порожніми руками, бо все те — заради виконання заповіді. |
5 Dar ofiarny sprawiedliwego namaszcza ołtarz tłustością, a przyjemny jej zapach unosi się przed Najwyższego. | 5 Приносини праведного жертовник ситять, і пахощі їхні до Всевишнього здіймаються. |
6 Ofiara męża sprawiedliwego jest przyjemna, a pamięć o niej nie pójdzie w zapomnienie. | 6 Жертва від праведного мужа приємна, спомин про неї не забувається. |
7 Chwal Pana hojnym darem i nie zmniejszaj ofiary z pierwocin rąk twoich! | 7 Добрими очима хвали Господа, первоплодів рук твоїх не поменшуй. |
8 Przy każdym darze twarz twoją rozpogódź i z weselem poświęć dziesięcinę! | 8 При всяких приносинах будь веселий обличчям, посвяту десятини вчиняй із радістю. |
9 Dawaj Najwyższemu tak, jak On ci daje, hojny dar według swej możności! | 9 Воздавай Всевишньому згідно з його даром — щедро за твоїми власними статками; |
10 ponieważ Pan jest tym, kto odpłaca, i siedmiokroć razy więcej odda tobie. | 10 Господь бо тобі відплатить, поверне тобі всемеро. |
11 Nie staraj się przekupić Go darem, bo nie będzie przyjęty, ani nie pokładaj nadziei w ofierze niesprawiedliwej, | 11 Не вчиняй підкупу — його не буде прийнято: не звіряйся на жертву несправедливу, |
12 ponieważ Pan jest Sędzią, który nie ma względu na osoby. | 12 Господь бо — суддя, він не зважає на особи. |
13 Nie będzie miał On względu na osobę przeciw biednemu, owszem, wysłucha prośby pokrzywdzonego. | 13 А й не зважатиме на особу він проти бідного — він бо вислуховує просьбу покривдженого. |
14 Nie lekceważy błagania sieroty i wdowy, kiedy się skarży. | 14 Сироти проханням він не погордує, ані вдовою, яка свою скаргу виливає. |
15 Czyż łzy wdowy nie spływają po policzkach, a jej lament nie świadczy przeciw temu, kto je wyciska? | 15 Чи ж сльози вдовичі не течуть по щоках, не кричать проти того, хто їх викликав? |
16 Kto służy Bogu, z upodobaniem będzie przyjęty, a błaganie jego dosięgnie obłoków. | 16 Хто служить, той буде доброзичливо прийнятий, і молитва його аж до хмар досягне. |
17 Modlitwa biednego przeniknie obłoki i nie ustanie, aż dojdzie do celu. | 17 Смиренного молитва крізь хмари пробивається: він не матиме втіхи, аж поки вона не дійде; |
18 Nie odstąpi ona, aż wejrzy Najwyższy i ujmie się za sprawiedliwymi, i wyda słuszny wyrok. | 18 не спиниться, поки Всевишній над ним не зглянеться й не розсудить справедливих та не вчинить розправи. |
19 Pan nie będzie zwlekał i nie będzie dłużej okazywał tym cierpliwości, | 19 Господь не забариться й не довго терпітиме їх, |
20 aż zetrze biodra tych, co są bez litości, weźmie pomstę na poganach, | 20 поки не поб’є крижі немилосердним і не воздасть народам відплати; |
21 wytraci tłum pyszałków i skruszy berła niesprawiedliwych; | 21 поки не розсіє многоту зарозумілих і не зламає берло несправедливих; |
22 odda człowiekowi według jego czynów, dzieła zaś ludzi osądzi według ich zamiarów, | 22 поки не заплатить людині за її вчинками і людських діл не оцінить за їхніми задумами; |
23 wyda sprawiedliwy wyrok swojemu ludowi i uraduje go swym miłosierdziem. | 23 поки не розсудить справи свого народу і не врадує його у своїм милосерді. |
24 Piękne jest miłosierdzie przychodzące w czasie utrapie ia, jak chmury deszczowe - w czasie posuchy. | 24 Благодайне милосердя — за часів скрути: наче хмари дощові за пори посушливої. |